نتایج جستجو

Javascript to function. آنها بسیار به سخنان تو گوش می‌دهند تا آن را تکذیب کنند؛ مال حرام فراوان می خورند؛ پس اگر نزد تو آمدند، در میان آنان داوری کن، یا (اگر صلاح

کتب آسمانى ۵ گناه: ارتکاب گناه ۹ ; اصرار بر گناه ۴، ۱۵ مال: اجتناب از مال حرام ۲۵ ; کسب مال حرام ۲، ۳، ۴ متقین: سعادت متقین ۲۲، ۲۷ ; متقین در آخرت ۲۲ ;

ذخيره كردن مال حرام است و ظاهراً اختصاصى به طلا و نقره ندارد تكيه به ذهب و فضه به علت پول رائج بودن آن دو در عصر نزول قرآن است پس نمى‏شود مال را اندوخت

شارِكْهُمْ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ) فرمود: آنچه مال حرام است مشاركت شيطان باشد، و با شخص مجامع حرام شركت كند كه از نطفه او و شخص منعقد گردد. 5- ابى ربيع

1- خطر را با كلماتِ هشدار دهنده اعلام كنيد. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 2- مال حرام از راه كم‌فروشى، عامل سقوط انسان است. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 3- تفاوت

1- خطر را با كلماتِ هشدار دهنده اعلام كنيد. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 2- مال حرام از راه كم‌فروشى، عامل سقوط انسان است. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 3- تفاوت

1- خطر را با كلماتِ هشدار دهنده اعلام كنيد. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 2- مال حرام از راه كم‌فروشى، عامل سقوط انسان است. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 3- تفاوت

1- خطر را با كلماتِ هشدار دهنده اعلام كنيد. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 2- مال حرام از راه كم‌فروشى، عامل سقوط انسان است. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 3- تفاوت

ايمن از غضب اويند و بشهادتهاى دروغ و هواهاى نفسانى حرام خدا را حلال مينمايند و مسكر را باسم نبيذ و مال حرام را باسم هديه و ربا را بنام معامله حلال ميشمرند

اتَّقى‌» 5- شرط پذيرفته شدن عطا، تقواست. «أَعْطى‌ وَ اتَّقى‌» (وگرنه عطاى مال حرام يا با نيّت غير خالص اجرى ندارد، زيرا «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ

1- خطر را با كلماتِ هشدار دهنده اعلام كنيد. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 2- مال حرام از راه كم‌فروشى، عامل سقوط انسان است. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ» 3- تفاوت

كردن بندگان و شركت كن با آنها در اموال بوادار نمودن آنها را بكسب و جمع مال حرام و صرف در راه نامشروع و در اولاد بوادار نمودن آنها را بزنا و وارد نمودن

اتَّقى‌» 5- شرط پذيرفته شدن عطا، تقواست. «أَعْطى‌ وَ اتَّقى‌» (وگرنه عطاى مال حرام يا با نيّت غير خالص اجرى ندارد، زيرا «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ

ايمن از غضب اويند و بشهادتهاى دروغ و هواهاى نفسانى حرام خدا را حلال مينمايند و مسكر را باسم نبيذ و مال حرام را باسم هديه و ربا را بنام معامله حلال ميشمرند

«خَبِیثَ»: ناپاک. مراد از آن، چیز بی‌مقدار و بدردنخور است؛ نه چیز حرام. زیرا چیز حرام، اندوختن یا بخشیدن را نشاید. «حَمِیدٌ»: ستوده. فَعِیل به معنی مَفْعُول

اتَّقى‌» 5- شرط پذيرفته شدن عطا، تقواست. «أَعْطى‌ وَ اتَّقى‌» (وگرنه عطاى مال حرام يا با نيّت غير خالص اجرى ندارد، زيرا «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ

اهل و مال خود، پس نهى فرمود خداى تعالى از اين. حاصل آيه آنكه اموال يكديگر را به ناحق و باطل و غير مشروع تصرف منمائيد، چه حق تعالى به مرحمت خود حرام فرموده

در حديث مى‌خوانيم: «ان الله لا يقبل عبادة من فى جوفه لقمة من حرام» كسى كه يك لقمه مال حرام خورده باشد، خداوند عبادت او را نمى‌پذيرد. «5» 1- انبيا نيز از

كردن بندگان و شركت كن با آنها در اموال بوادار نمودن آنها را بكسب و جمع مال حرام و صرف در راه نامشروع و در اولاد بوادار نمودن آنها را بزنا و وارد نمودن

درباره مالِ حرام در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الزِّيِّ وَ التَّجَمُّلِ وَ الْمُرُوءَة‏‏‏ بَابُ سَعَةِ الْمَنْزِل‏ موضوعات : مال حرام، کسب مال حرام، مال حرام،

اتَّقى‌» 5- شرط پذيرفته شدن عطا، تقواست. «أَعْطى‌ وَ اتَّقى‌» (وگرنه عطاى مال حرام يا با نيّت غير خالص اجرى ندارد، زيرا «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ

كلمه «مال» از كلمه «خير» استفاده شده شايد به آن خاطر باشد كه مال و ثروت، مايه‌ى خير و نيكى است و آنچه در اسلام مورد انتقاد قرار گرفته، مال حرام يا علاقه‌ى

خدا دفاع كنيد. «وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ ...» 4- به نمايش گذاردن مال حرام در قيامت، نوعى مجازات است. و چه سخت است كه در برابر انبيا، شهدا وهمه‌ى

اينكه‌ قمار و ‌از‌ گناهان‌ كبيره‌ ‌است‌ وجهي‌ ‌که‌ گرفته‌ ميشود سخت‌ و مال‌ حرام‌ ‌است‌ و بهيچ‌ وجه‌ مالك‌ نميشود و امر ‌آن‌ بسيار مشكل‌ ‌است‌ زيرا نه‌

باشند، و سخت‏تر آنها گناهى است كه گوشت و پوست بر آن روئيده باشد (چون خوردن مال حرام يا گناهى كه بدان ادامه دهد) زيرا بايد گناه يا آمرزيده شود (به وسيله توبه

صبر در برابر گناه، تقواست. صبر در برابر شهوت، عفّت است و صبر در برابر مال حرام، ورع است. تزيين و زيبانمايى زشتى‌ها، گاهى توسّط شيطان؛ «وَ إِذْ زَيَّنَ

بودند ‌به‌ علاوه‌ ‌که‌ ‌براي‌ جهاد ‌با‌ كفّار تدارك‌ ‌شده‌ بعلاوه‌ تضييع‌ مال‌ حرام‌ ‌است‌ و ظلم‌ بحيوانات‌ جايز نيست‌ بعلاوه‌ كلمه (مسحا) دست‌ كشيدن‌ ‌است‌

عاقل و بالغ و مختار باشد و مال غير را با آنكه بداند مال غير است از جاى محفوظى بمناسبت آن مال مستقلا در خفيه بدزدد و قيمت آن مال يك چهارم مثقال شرعى طلاى

جبرئيل سؤال فرمود اينها كيانند عرضه داشت اينها امّت شمايند كه مال حلال را گذارده و مال حرام را تناول مينمايند بعد ديد ملكى را كه نيمى از آن برف و نيمى آتش

خواهد بود. قطعاً کسانی که آنچه را خدا از کتاب [تورات و انجیل به عنوان حلال و حرام] نازل کرده [به سود خود، از بی سوادان یهود و نصاری] پنهان می کنند، و در برابر

السّلام كسى است كه جز مال حلال نخورد، زيرا خود (على عليه السّلام) اين طور بود، و دوست عثمان هم كسى است كه باكى ندارد حلال بخورد يا حرام زيرا خود او (يعنى عثمان)

ایمان آورده‌اید! بخششهای خود را با منت و آزار، باطل نسازید! همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند؛ و به خدا و روز رستاخیز، ایمان

كند و بازگشت نمايد، (مال حرام را بصاحبش برگرداند) و كسى كه علم را از اهلش گرفته و بآن عمل كند نجات يابد و كسى كه منظورش از طلب علم مال دنيا باشد بهره‏اش همانست

امّت حق تعالى امر به حرام نمى‌فرمايد، زيرا انفاق از حرام مستلزم تصرف در حرام و تصرف در حرام، حرام خواهد بود. ثالثا: اگر انفاق از حرام صحيح باشد، لازم آيد

در آيات فوق حرام است. راغب علت تسميه را چنين گويد: گوئى حرام دين و مروّت شخص را از بين مى‏برد روايت شده «كسب الحجام سحت» اين به واسطه حرام بودن نيست بلكه

است، و تخصيص ربا به اين قيد، با آنكه ربا مطلقا حرام است، به سبب آنكه در زمان جاهليّت و اوايل اسلام، يكى مال خود را به ربا مى‌داد تا وقت معين. چون مدت منقضى

وسوسه ۲ یتیم: احکام مال یتیم ۱، ۳، ۴ ; احکام یتیم ۵، ۱۱، ۲۳ ; تجاوز به مال یتیم ۱ ; تصرفات یتیم ۲۳ ; تصرف مال یتیم ۱، ۳، ۴، ۵ ; حفظ مال یتیم ۱۲، ۲۰، ۲۱، ۲۲ ;

ثروت حرام است. الَّذِينَ يَكْنِزُونَ‌ ... وَ لا يُنْفِقُونَها فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ (وقتى زراندوزى حرام باشد، احتكارِ ضروريّات قطعاً حرام است) 5- مال اندوزى

در آن بر صاحب عقل سوگندى هست؟ و ايضاً حرام را از جهت ممنوع بودن حجر گفته‏اند [انعام:138] گفتند اين انعام و كشت حرام است آن را جز آنكه بخواهيم نمى‏خورد. گويند:

جهاد و ...، علاقه به مال و فرزند است. پس اينها عامل امتحان و لغزشند، آن گونه كه ابولبابه را (آيه قبل) به لغزش كشيد و براى حفظ مال و فرزندان خود، به همكارى

انسان مال خويش و ديگران را بخورد و در خوردن ميان حلال و حرام را جمع كند. يعنى همه ميراث و مجموع آن را كه نصيب خود و ورّاث ديگر است مى‏خوريد و مال كثير را

اسیر گرفتن مانع حلیت فدیه از آنان نخواهد بود. ۸- حرمت روش کسب مال، همواره ملازم حرمت تصرف در مال به دست آمده نیست.* (ما کان لنبى أن یکون له أسرى ... فلکوا

پاكدامنند، و آنان که فروج و اندامشان را از عمل حرام نگاه می‌دارند. و آنان که نگه دارنده دامنشان [از شهوت های حرام] اند، و آنان كه شرمگاه خود را نگه مى‌دارند،

در یک زندگی مسالمت آمیز با آنها به سر می‌برند، جان و مال و ناموسشان محفوظ است و تجاوز به آن حرام و ممنوع. سپس به حق قصاص که برای اولیای دم ثابت است اشاره

فروش و نقل و انتقال مال التجاره بود. در آيه گذشته مراد از رحلة الشتاء و الصيف همان دو مسافرت به عنوان اين كه اهل مكّه ساكنان حرام اند از شرّ راهزنان و

ممنوع و حرام است. (و لاتقربوا مال الیتیم إلاّ بالتى هى أحسن) ۲- مال یتیم وسوسه انگیز و زمینه ساز لغزش انسان با تصرف به ناحق در آن است. (و لاتقربوا مال الیتیم

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

را حرام نمى‌داند؟! اين آيه در جواب آنها نازل شد كه تمام غذاها براى بنى‌اسرائيل حلال بوده است وتنها حضرت يعقوب بعضى از غذاها را بر خود ممنوع و حرام كرده

الدُّنْيا: رد اسلام او كنيد در حالتى كه طلب نمائيد مال فانى دنيا را. مراد غنيمت و غنم «مرداس» است. و تسميه مال دنيا به عرض، جهت عدم بقاء آنست. تشبيها له بالعرض

فروش و نقل و انتقال مال التجاره بود. در آيه گذشته مراد از رحلة الشتاء و الصيف همان دو مسافرت به عنوان اين كه اهل مكّه ساكنان حرام اند از شرّ راهزنان و

بى‌شك م و بر يهوديان، هر [حيوان‌] چنگال‌دارى را حرام كرديم، و از گاو و گوسفند، پيه آن دو را بر آنان حرام كرديم، به استثناى پيه‌هايى كه بر پشت آن دو يا بر

بدرستى كه خداوند عزّ و جلّ حرام فرمود خمر را به عينه، پس كم و بسيار آن حرام است چنانچه حرام فرمود مردار و خون و گوشت خوك را. و حرام نمود پيغمبر صلى اللّه عليه

دوست‌ترين اطعمه و اشربه را بر خود حرام نمايد. بعد از سلامتى آن دو را بر خود حرام نمود. يهود گفتند: اين دو در تورات حرام بوده. 3- تحريف تورات آسمانى، قبل

حدگذشتگان آنان که فراتر از این را بطلبند، متعدّی و متجاوز بشمارند (و از حلال به حرام گرائیده‌اند). پس هرکس پا از این (حد) فراتر نهد آنان، (هم) ایشان از حد درگذرندگانند

آن حق چیزى است که شخص از مال خود، خارج مى کند و جزء زکات نیست; بلکه آن را براى رفع گرفتارى ها و پیشامدها و بخشش و احسان، از مال خود جدا مى کند...». اخلاق:

(از شهوت رانی) نگاه می‌دارند. و آنان که دامنشان را [از آلوده شدن به شهوات حرام] حفظ می کنند، و كسانى كه شرمگاه خويش نگه مى‌دارند، و کسانی که ناموسشان را

تا اقامه تورات و اجراى احكام و حقوق آن نمايند و حلال آن را حلال، و حرام آن را حرام دانند و مردمان را امر به آن و ترويج نمايند، و حكم پيغمبر ما نيز داخل

مى‏كردند نجات داديم و ستمگران را به عذاب سختى گرفتار نموديم و چون در كار حرام تجاوز كردند گفتيم بوزينگان شويد و از رحمت خدا مطرود گرديد. عين آيات چنين

غنائم جنگى، ارباح مكاسب، زمينى كه ذمى از مسلمان خريده، معدن، گنج، مال مختلط به حرام و آنچه با غواصى به دست آيد، از آن شمرده‏اند شيخ عليه الرحمة در استبصار

خطا به معنى گناه، يعنى اى پروردگار ما مؤاخذه مفرما ما را بر ترك واجب و فعل حرام. 2- مراد نسيان متعرض شدن به اسبابى است كه مؤدى به غفلت باشد از واجب، و مراد

خدا حرام گردانيده، جز بحق مكشيد. اينهاست كه [خدا] شما را به [انجام دادن‌] آن سفارش كرده است، باشد كه بينديشد. بگو: بیایید تا آنچه خدا بر شما حرام کرده

است و چون خيرى به او رسد بخل ورزد. و چون مال و دولتی به او رو کند منع (احسان) نماید. و هنگامی که خیر و خوشی [و مال و رفاهی] به او رسد، بسیار بخیل و بازدارنده

كبائر قسمتى از آن مى‏باشد. آيه اول كه در سوره نساء است در آيات قبلى، خوردن مال يتيم، ندادن اموال به سفهاء، گناه درباره تقسيم ارث، زنا، لواط (ظاهراً)، منع

رنج و خستگى حكايت منت گذارى كسى كه مقدارى از مال خود را انفاق نموده رد و انكار، لازمۀ سخن كسى كه انفاق مال بر او گران آمده، گفت: «أهلكت مالا لُبَدا» معناى

درآوریم، و این کار (انتقام کشیدن از ظالمان) برای خدا آسان است. و هر که خوردن مال به باطل و قتل نفس را از روی تجاوز [از حدود خدا] و ستم [بر خود و دیگران] مرتکب

الاول:۱۴ ماه رجب:۵ ماه صفر:۱۴ ماه محرم:۵، ۱۴ ماههاى حرام: احکام ماههاى حرام ۵، ۶ ; امنیت در ماههاى حرام ۶ مؤمنان: عزّت مؤمنان ۱۱ مسلمانان: امداد به مسلمانان

الهى باشد چون اطاعت آندو واجب و معصيتشان حرام است و شما ميدانيد كه معصيت آندو خيانت با امانت الهيّه است و آن حرام و ممنوع است شرعا و عقلا و بنابر اين تخونوا

شده است بايد مال او را مسترد داشت در صورتى كه رشيد باشد و جائز نيست كه مال او را نگهدارد و تعلل نمايد كه هنوز كبيره نشده است و نبايد در صرف مال يتيم اسراف

به‌بينند مال التّجاره يا ساز و نوائى را پراكنده شوند و بروند بسوى آن و واگذارند تو را ايستاده بگو آنچه نزد خدا است بهتر است از ساز و نوا و از مال التجاره

بخيل كسى است كه مال خود را بكسى ندهد و شحيح كسى است كه طمع بمال مردم داشته باشد كه هر چه در دست مردم مى‌بيند بخواهد از راه حلال يا حرام بدست آورد و قناعت

در برابر آداب و رسوم و حسّاسيّت‌هاى نابجا، بايد مقاومت كرد و حلال الهى را حرام جلوه نداد. در جامعه، برخى آداب و رسوم است كه مانع ازدواجِ به هنگام دختر و

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

اثنا عشرى، ج‌3، ص: 196 نمى‌كنيم به اين سوگند بهاى آنها را كه مال دنيا است، يعنى براى طمع مال ميّت قسم به دروغ نمى‌خوريم‌ وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى‌: و اگرچه

منفور خلقند و بايد دانست كه آنچه خداوند باقى بدارد براى بنده از مال حلال بعد از اجتناب از حرام بهتر است از آنچه در نتيجه كم فروشى و ساير تعدّيات بحقوق و اموال

در برابر آداب و رسوم و حسّاسيّت‌هاى نابجا، بايد مقاومت كرد و حلال الهى را حرام جلوه نداد. در جامعه، برخى آداب و رسوم است كه مانع ازدواجِ به هنگام دختر و

در برابر آداب و رسوم و حسّاسيّت‌هاى نابجا، بايد مقاومت كرد و حلال الهى را حرام جلوه نداد. در جامعه، برخى آداب و رسوم است كه مانع ازدواجِ به هنگام دختر و

در برابر آداب و رسوم و حسّاسيّت‌هاى نابجا، بايد مقاومت كرد و حلال الهى را حرام جلوه نداد. در جامعه، برخى آداب و رسوم است كه مانع ازدواجِ به هنگام دختر و

گردآورندگان مال و ذكر اوصاف آنان كه «هُمَزه» و «لُمَزه» اند، و مال خود را مايه جاودانى مى پندارند ردّ پندار غلط انسانى كه خيال مى كند مال دنيا به او جلودانگى

دلایل مسافرت برادران یوسف ۱۰، ۱۲; رد مال التجاره برادران یوسف ۲، ۳، ۴، ۵، ۷; سرور برادران یوسف ۳; عهد برادران یوسف ۱۱; مال التجاره برادران یوسف ۱; مکان زندگى

نمى‌كردند. «شُرَّعاً» جمع «شارع»، به معناى ساحل و كنار آب است، روز شنبه كه صيد حرام بود، ماهى‌ها خود را از عمق آب به ساحل مى‌رساندند. بعضى نيز گفته‌اند مراد

كامل با خداوند از طريق نماز دارند. به مشكلات محرومان توجّه دارند و بخشى از مال خود را حق آنان مى‌دانند. به خاطر ايمان به معاد و ترس از حساب، بر افكار و گفتار

آتش) هر كس را كه (به حق) پشت كرده و روى برتافته، فرامى‌خواند. و (نيز كسى كه مال) جمع كرده و ذخيره ساخته است. «يَفْتَدِي» به معناى فديه و عوض دادن براى رهايى

متعلق به مال است. «انفاق» در اصل، به معنى خرج است. و در اصطلاح، اطلاق شود به انفاقات واجبه و مستحبه. از أبو ذر غفارى منقول است كه فرمود: در مال تو، سه جزء

در برابر آداب و رسوم و حسّاسيّت‌هاى نابجا، بايد مقاومت كرد و حلال الهى را حرام جلوه نداد. در جامعه، برخى آداب و رسوم است كه مانع ازدواجِ به هنگام دختر و

عبادت داريم: يكى اطاعت از فرامين او و اين كه در زندگى روزمرّه راجع به حلال و حرام و غيره از دستورات خداوند و دين او پيروى كنيم، اين عبادت به معنى طظاعت و فرمانبرى

الوجه او كج خلق و ترش رو است » ، از جهت اينكه متضمن معناى منع است ، هر مال حرام و مرتهن را بسل مى گويند، در قرآن هم كه فرمود: « و ذكر به ان تبسل نفس بما

هر که بخواهد چند برابر می کند و خدا بسیار عطا کننده و داناست. مثَل آنان كه مال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند، مثَل دانه‌اى است كه هفت خوشه برآورد و در

بسيار تكاپو مى‌كند. مراد از «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل

باشد. «4» در روايات مى‌خوانيم: جز با زن عفيفه ازدواج نكنيد و با كسى كه در مال خود او را امين نمى‌دانيد، هم‌بستر نشويد. «5» اهميّت زكات‌ زكات، يكى از پنج

13- انفاق، بايد از مال حلال و روزى الهى باشد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» (چون رزق را به خدا نسبت داده است و خداوند رزق حرام نمى‌دهد) 14- مؤمن، دارايى

شرط بندى حرام نشده بود و چون خدمت پيغمبر صلى اللّه عليه و اله رسيد و قضيّه را عرضه داشت حضرت فرمود خطا كردى بضع تا نه سال صادق است برو بر مدت و مال بيفزا

شرط بندى حرام نشده بود و چون خدمت پيغمبر صلى اللّه عليه و اله رسيد و قضيّه را عرضه داشت حضرت فرمود خطا كردى بضع تا نه سال صادق است برو بر مدت و مال بيفزا

ناروا به زن شوهردار، فرار از جنگ، عاق والدين، قطع رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال يتيم، كتمان حقّ، گواهى باطل، پيمان شكنى، شراب خورى، تجاوز در وصيّت، رباخوارى،

حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر به وفاء به عهد امر به مراعات عدالت ووفا در كيل ووزن وبيان ((خير((

منفور خلقند و بايد دانست كه آنچه خداوند باقى بدارد براى بنده از مال حلال بعد از اجتناب از حرام بهتر است از آنچه در نتيجه كم فروشى و ساير تعدّيات بحقوق و اموال

كامل با خداوند از طريق نماز دارند. به مشكلات محرومان توجّه دارند و بخشى از مال خود را حق آنان مى‌دانند. به خاطر ايمان به معاد و ترس از حساب، بر افكار و گفتار

كامل با خداوند از طريق نماز دارند. به مشكلات محرومان توجّه دارند و بخشى از مال خود را حق آنان مى‌دانند. به خاطر ايمان به معاد و ترس از حساب، بر افكار و گفتار

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته

نموده‌اند مال و جاه دنيوى نزد خداوند قدر و قيمتى ندارد كه آنرا باولياء خود دهد و از اعداء خود بگيرد ولى شما مردم از ترس آنكه مبادا چيزى از مال شما كاسته