نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه «اسلام» از مادّه «سلم» به معناى تسلیم است. اسلام‌ (۸ بار) سلم‌ (۱۴۰ بار) ال وَ اللّه دِينا هُو غَيْر لَکُم فِي إِلَى فَمَن رَضِيت فَلَن

گذشته ) روايتى از الدرالمنثور ((و من يبتغ غير الاسلام دينا تفسیر آیات «85» وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ

يَبْتَغِ‌ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ‌... (۳) Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۹ آل عمران مراد از ((ان الدين عند اللّه الاسلام )) اختلاف اهل كتاب

أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «7» و كيست ستمكارتر از آن

الظّالِمِين يُرِيدُون الْقَوْم بِأَفْوَاهِهِم يَهْدِي لا مُتِم نُورِه الْإِسْلاَم لَو در حال بارگیری...

وَ اللّه بَاغ بِه لِغَيْر لا عَاد أُهِل فَإِن فِي مَخْمَصَة دِينا مَا الْإِسْلاَم مُتَجَانِف غَفُور لَکُم رَضِيت لِإِثْم فِسْقا فَلا الْخِنْزِير نِعْمَتِي

صَالِحا رَبّنَا بَعْد غَفُور لَعَلّهُم الْقِيَامَة أَنْهَار الرّمّان زَرْع الْإِسْلاَم لِلّه طَائِفَة السّاعَة بِاللّه إِنّه سَبِيل الْکِتَاب شَيْء دِينا لَنَا

قرائنى است که در آن مورد وجود دارد. بغى‌ (۹۶ بار) وَ مَن غَيْر مُسْلِمُون الْإِسْلاَم لَه دِينا نَحْن فَلَن يُقْبَل مِنْهُم مِنْه أَحَد هُو فِي در حال بارگیری

نمى‏توانست در قانون پادشاه مصر برادر خويش را بگيرد و پيش خود نگاه دارد. وَ الْإِسْلاَم مَن غَيْر فِي أَحْسَن هُو مِمّن يُظْلَمُون فَلَن فَمَن قِيَما مُسْتَقِيم

كم اهميّت بودند. بايد دانست: نظير اين تعبير در روايات نيز آمده است، ثقه الاسلام كلينى در كافى باب فقد العلماء از امام كاظم «عليه السلام» نقل كرده: آنگاه

طبرسى گفته حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم فرموده: «لا رهبانية فى الاسلام» در سفينة البحار ذيل لغت رهب نقل كرده: پسرى از عثمان بن مظعون فوت شد. بسيار

الدَّواوينُ وَ اِنَمّا نَصْبُ الْمَوازينِ وَ نَشْرُ الدَّواوينِ لِاَهْلِ الْاِسْلامِ» يعنى: بندگان خدا بدانيد براى اهل شرك ميزانهابرپا و دفترها گسترده نمى‏شود،

طبرسى گفته حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم فرموده: «لا رهبانية فى الاسلام» در سفينة البحار ذيل لغت رهب نقل كرده: پسرى از عثمان بن مظعون فوت شد. بسيار

لَعَلّکُم ابْن إِذ کَمَا دِينَکُم رَاجِعُون خَالِدُون تَهْتَدُون وَالِدَتِک الْإِسْلاَم الْخَاسِرُون عِيسَى دِينا أَرْسَلْنَا تَخْشَوْهُم أَوْفُوا إِلَيْه فِيهَا

آياتِهِ التَّى يَهْدى بِها اِلَى التَّوْحيدِ وَ مَصالِحِ الدينِ وَ شَرائِعِ الْاِسْلامِ وَ الْفَرائِضِ وَ السُّنَنِ وَ لاقُوَّةَ اِلابِاللهِ الْعَلِىِ الْعَظيمِ»

بدين‌ اسلام‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 17،‌من‌‌که‌ وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ آل‌ عمران‌

بيان فرموده است حكم زنان آن دو دسته را وقتى از دار الكفر بدار الاسلام يا از دار الاسلام بدار الكفر هجرت نمايند باين تقريب كه اگر زنانى از كفّار بادّعاء

وَ أَتِمُّوا الْحَجَ‌ وَ الْعُمْرَةَ... (۴) وَ مَنْ‌ يَبْتَغِ‌ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ‌... (۰) فَلْيَعْبُدُوا رَبَ‌ هٰذَا الْبَيْتِ‌ (۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌

انحراف‌هاست و مسائل قبلى را محو مى‌كند. «لَكَفَّرْنا» (در حديث آمده است: «الاسلام يَجُبّ ما قبله») «1» 3- براى دريافت الطاف الهى، بايد ابتدا از گناهان پاك

اسلام‌: «إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ» آل‌ عمران‌ آيه 17. ‌من‌‌به‌ «وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ» آل‌ عمران‌

تغيير ميكرد إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 17،‌من‌‌به‌ وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ وَ هُوَ

اسلام‌ ‌است‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 17‌من‌‌به‌ وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ آل‌ عمران‌

ميفرمايد: إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 19. و ميفرمايد:‌من‌‌به‌ وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ آل‌

‌است‌. (إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ) آل‌ عمران‌ آيه 17. (‌من‌‌به‌وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ وَ هُوَ

الدَّواوينُ وَ اِنَمّا نَصْبُ الْمَوازينِ وَ نَشْرُ الدَّواوينِ لِاَهْلِ الْاِسْلامِ» يعنى: بندگان خدا بدانيد براى اهل شرك ميزانهابرپا و دفترها گسترده نمى‏شود،

الدَّواوينُ وَ اِنَمّا نَصْبُ الْمَوازينِ وَ نَشْرُ الدَّواوينِ لِاَهْلِ الْاِسْلامِ» يعنى: بندگان خدا بدانيد براى اهل شرك ميزانهابرپا و دفترها گسترده نمى‏شود،

الدَّواوينُ وَ اِنَمّا نَصْبُ الْمَوازينِ وَ نَشْرُ الدَّواوينِ لِاَهْلِ الْاِسْلامِ» يعنى: بندگان خدا بدانيد براى اهل شرك ميزانهابرپا و دفترها گسترده نمى‏شود،

اينمعنى كه حكم فرمائى آنحضرت در تمام عوالم وجود بامر حق باشد براى مرحوم حجّة الاسلام و المسلمين آقا ميرزا سيد حسين رضوى قمّى قدّس سرّه كه از اعاظم علماء و اكابر

نمى‏شود گفت: نعوذ باللّه تو گمراه بودى، بد كار بودى خدا هدايتت نمود. امين الاسلام طبرسى در مجمع هفت قول درباره اين آيه آورده قول اول اين است: خدا تو را ضالّ

وزن منحرف بود، از جمله فرمود: (كفى الاسلام و الشيب للمرء ناهيا) گفتند يا رسول اللّه شاعر چنين گفته (كفى الشيب و الاسلام ناهيا) حضرت فرمود: شعر خواندن كار

نمى‏شود گفت: نعوذ باللّه تو گمراه بودى، بد كار بودى خدا هدايتت نمود. امين الاسلام طبرسى در مجمع هفت قول درباره اين آيه آورده قول اول اين است: خدا تو را ضالّ

نمودند قوم لوط، يعنى اهل مؤتفكات پيغمبران را. «2» «1». نهج البلاغه، فيض الاسلام، كلام 192، ص 650. «2». تفسير منهج الصّادقين، ج 6، ص 475، چاپ كتابفروشى اسلاميّه

تعالى بحث روايتى (در ذيل آيات گذشته ) روايتى از الدرالمنثور ((و من يبتغ غير الاسلام دينا تفسیر آیات «82» فَمَنْ تَوَلَّى بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ‌

حسنات‌ ثبت‌ ميشود و ‌از‌ نظر ملائكه‌ محو ميكند بخصوص‌ ايمان‌ ‌که‌ ميفرمايد «الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌» «و الايمان‌ حسنة ‌لا‌ تضر معه‌ السيئه‌». (رَبُّنا خَطايانا)

93 ص 294 ذيل روايت 23 بنقل از مكارم الاخلاق. «4» نهج البلاغه (ترجمه: فيض الاسلام)، نامه 31 ص 924- 923. جلد 11 - صفحه 326 در كتاب تنبيه- در ذيل حديثى از حضرت

رويش‌ رهبانيت‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ شريعت‌ اسلام‌ حرام‌ ‌است‌ (‌لا‌ رهبانية ‌في‌ الاسلام‌) و كوتاهيش‌ فسق‌ و فجور ‌است‌ عدل‌ ‌در‌ حقوق‌ حق‌ ‌خود‌ ‌را‌ حفظ كند و

335. «2» اصول الكافى ج 1 ص 161 ذيل روايت 3. «3» نهج البلاغه (با ترجمه فيض الاسلام) ص 1301 حكمت 461 و ص 1141 حكمت 113. جلد 12 - صفحه 337 ما كَذَبَ الْفُؤادُ

اللّه عليه و آله و سلّم باشد، وَ هاجَرُوا: و هجرت كردند از شهر كفر به دار الاسلام، وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌: و جهاد نمودند در راه رضاى الهى و طاعت

فراگيرند مردم پيشوايان جاهل، فتوى دهند «4» فرمود: اذا مات المؤمن الفقيه ثلم فى الاسلام ثلمة لا يسدّها شيئى: هرگاه بميرد مؤمن عالم، رخنه‌اى در اسلام وارد شود كه

الدَّواوينُ وَ اِنَمّا نَصْبُ الْمَوازينِ وَ نَشْرُ الدَّواوينِ لِاَهْلِ الْاِسْلامِ» يعنى: بندگان خدا بدانيد براى اهل شرك ميزانهابرپا و دفترها گسترده نمى‏شود،

به قرآن گرو نفوس آنان را بر آن. «1» نهج البلاغه ذيل خطبه 182 (ترجمه فيض الاسلام) ص 601. مؤلف جمله: اخذ عليهم ميثاقة را نياورده و در مدرك انتهاى حديث چنين

تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 95، حديث هشتم. تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 138 فوق الاسلام بدرجة و التّقوى فوق الايمان بدرجة و اليقين فوق التّقوى بدرجة «1». يعنى:

با كلمه توحيد و مبدء حقيقى دارند، مستقر و مستدام باشند، لذا فرموده‌اند: الاسلام يعلو و لا يعلى عليه. وَ لِيُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَمْحَقَ

واجب فرموده و ملزم شدن به آن. در كتاب محاسن- از حضرت صادق عليه السّلام: الاسلام يحقن به الدم و تؤدى الامانة و يستحل به الفروج و الثواب على الايمان: اسلام

بيان فرموده است حكم زنان آن دو دسته را وقتى از دار الكفر بدار الاسلام يا از دار الاسلام بدار الكفر هجرت نمايند باين تقريب كه اگر زنانى از كفّار بادّعاء

که رهبانیت در اسلام حرام است و پیغمبر فرموده است: لا رَهْبانِیَّةَ فِی الإِسْلامِ (نگا: المصحف المیسر). لَتَجِدَنَ‌ أَشَدَّ النَّاسِ‌ عَدَاوَةً... (۳) إِنَّا

‌اگر‌ كسي‌ ‌در‌ تمام‌ عمر ‌در‌ كفر و شرك‌ بوده‌ و آخر عمر اسلام‌ آورد (الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌) و ‌اگر‌ كسي‌ ‌در‌ تمام‌ عمر ‌در‌ فسق‌ و معاصي‌ بوده‌ و

۵ قوم لوط: شفاعت از قومخلوط ۴ مردم: اندوه بر مشکلات مردم ۲، ۴، ۵ دعائم الإسلام، ج ۱، ص ۱۶۶; بحارالأنوار، ج ۸۲، ص ۳۲۵، ح ۲۰.

چنانچه‌ ‌در‌ حديث‌ ‌است‌: 1‌-‌ مجلد اول‌ صفحه‌ 150 و 218. جلد 2 - صفحه 16 الاسلام‌ يجب‌ّ ‌ما قبله‌ « » و ‌اگر‌ ‌در‌ زمان‌ كفر عبادت‌ ‌ يا ‌ عمل‌ خيري‌ ‌از‌

‌اگر‌ كافر ايمان‌ آورد تمام‌ گناهان‌ زمان‌ كفرش‌ تكفير ميشود چنانچه‌ فرمود الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌ و ‌اگر‌ مؤمن‌ كافر شد تمام‌ عبادات‌ زمان‌ ايمانش‌ حبط ميشود،

(۳) فَلَمَّا أَحَسَ‌ عِيسَى‌ مِنْهُمُ‌... (۲) وَ مَنْ‌ يَبْتَغِ‌ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ‌... (۱) وَ اکْتُبْ‌ لَنَا فِي‌ هٰذِهِ‌... (۴) محل نزول: این آیه در مدینه

‌بر‌ پيغمبران‌ ‌از‌ جانب‌ حق‌ نازل‌ ‌شده‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ«1» (دين‌ ‌در‌ نزد ‌خدا‌ اسلام‌ ‌است‌) 2‌-‌ اطاعت‌ و عمل‌ بامور ديني‌،

حكايت فرمود اعتراضات معاندين را و به ظهور اعجاز قرآن، «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 175، ص 573. جلد 8 - صفحه 367 بطلان آنها محقق آمد؛ زيرا وقتى شرايط

اشكال‌: سحر حرام‌ ‌است‌ ‌حتي‌ دارد «الساحر كالكافر و ‌کان‌ آخر عهده‌ ‌الي‌ الاسلام‌». جواب‌: بعض‌ مفسرين‌ گفتند امر تهديديست‌ مثل‌ اعمَلُوا ما شِئتُم‌ إِنَّه‌ُ

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

مَغفِرَةٌ خداوند گناهاني‌ ‌که‌ قبل‌ ‌از‌ ايمان‌ مرتكب‌ ‌شده‌ بودند ‌که‌ «الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌» و گناهاني‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ ايمان‌ مرتكب‌ شده‌اند مي‌آمرزد

كوران را، وَ مَنْ كانَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌: و آن را كه‌ «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 182، صفحه 603. «2» نور الثقلين ج 4، ص 603 حديث 49 به نقل از تفسير

نابود گرديد و حيل و خدعه‌هاى آنها به خودشان بازگشت كرد. «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 82 الغرّاء). ص 198. جلد 10 - صفحه 76 وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَ

‌است‌ و مفروض‌ اينست‌ ‌که‌ مؤمن‌ ‌شده‌ ديگر استحقاق‌ عذاب‌ ندارد زيرا (الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌) بلكه‌ مستحق‌ مثوبات‌ ميشود ‌از‌ دو جهت‌ يكي‌ ‌از‌ جهت‌

اعْمَلُوا عَلى‌ مَكانَتِكُمْ إِنَّا عامِلُونَ (121) «1» نهج البلاغه فيض الاسلام خطبه 84 ص 203. جلد 6 - صفحه 160 بعد از آن تهديد منكرين را فرمايد: وَ قُلْ

آخرين لحظات ديد و روى سينه او نشست. ابوجهل گفت مى‌دانى كجا نشسته‌اى؟! گفت «الاسلام يعلو و لا يعلى عليه» ابوجهل گفت به پيامبر بگو: حتى در اين حال، او مبغوض‌ترين

پيروان خود به اتباع هوى و ركون‌ «2» به دنيا. «1» نهج البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، حكمت 161. «2» ركون: آسايش يافتن، آرام گرفتن، فرهنگ معين ج 2 ص 1671. جلد

قلب و اقرار به زبان و عمل به اركان است. ايضا فرمود: الايمان اقرار و عمل و الاسلام اقرار بلا عمل. «2» ايمان عبارت است از اقرار و عمل، و اسلام اقرار است بدون

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

‌براي‌ ‌خود‌ خريدند چه‌ ‌اگر‌ اينان‌ ايمان‌ ميآوردند طبق‌ حديث‌ نبوي‌ « الاسلام‌ يجب‌ّ ‌ما قبله‌ » گناهان‌ آنان‌ آمرزيده‌ و مشمول‌ رحمت‌ حق‌ ميگشتند ولي‌

مصداق‌ ‌است‌. اما ‌از‌ حيث‌ عقائد نص‌ّ ‌آيه‌ شريفه‌ وَ رَضِيت‌ُ لَكُم‌ُ الإِسلام‌َ دِيناً و اخبار مرويه‌ ‌از‌ كافي‌ و تفسير عياشي‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌

هر كه اخذ حق خود كند بدون تعدى از حد الهى، او مطيع‌ «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه سوم (شقشقيه)، ص 49. «2» همان مدرك، حكمت 181، ص 1173. «3» نوائب الدّهور

أهلکت مالاً لبداً» قال: هو عمروبن عبدود حین عرض علیه على بن أبى طالب(ع) الإسلام یوم الخندق و قال: فأین ما أنفقت فیکم مالاً لبداً و کان أنفق مالاً فى الصدّ

أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «7» يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا

فجار له ثلثة حقوق: حقّ الجوار و حقّ القرابة و حقّ الاسلام، و جار له حقّان: حقّ الجوار و حقّ الاسلام، و جار له حقّ واحد: حقّ الجوار و هو المشرك من اهل الكتاب

يَغفِر لَكُم‌ مِن‌ ذُنُوبِكُم‌ ‌که‌ قبل‌ ‌از‌ ايمان‌ مرتكب‌ شده‌ايد ‌که‌: «الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌». وَ يُجِركُم‌ مِن‌ عَذاب‌ٍ أَلِيم‌ٍ ‌که‌ جهنم‌ ‌باشد‌ ‌که‌

سؤال نمودم از اين آيه، فرمود: آن كسى است كه تأخير اندازد حج را، يعنى حجّة الاسلام را. مى‌گويد: حج نمايم، سال ديگر تا آنكه بيايد او را مرگ. 3- در خصال، حضرت

اللّه عليه و آله خير الجزاء) و الميزان حقّ و انّ الّدين كما وصفت و انّ الاسلام كما شرعت و انّ القول كما حدّثت و انّ القرآن كما انزلت و انّك انت اللّه الحقّ

‌با‌ اينكه‌ اولين‌ امر الهي‌ اسلام‌ ‌است‌: إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ آيه 19. و اما اهل‌ ضلال‌ و بدع‌ ايمان‌ نميآورند و ‌لو‌ بصورت‌

هاى ملائکه ۲; ملائکه و ابراهیم(ع) ۲ و لما جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم دعائم الإسلام ، ج ۱ ، ص ۱۶۶; بحارالأنوار ، ج ۸۲ ، ص ۳۲۵ ، ح ۲۰. تفسیرعیاشى، ج ۲، ص ۱۵۲،

المحدّثين صدوق (رحمه اللّه) در امالى در ذيل حديث فضيلت ماه‌ «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 192 ص 650 و صبحى صالح خطبه 201، ص 319) «2». مجمع البيان طبرسى (چ 1403

و يافت‌ «1» منهج الصادقين، ج 10 ص 277 و به اين مضمون در نهج البلاغه فيض الاسلام ص 1113 روايت 54 و ص 1260 حديث 363 و ص 1303 حديث 467 و بحار الانوار چ جديد

‌بر‌ پيغمبران‌ ‌از‌ جانب‌ حق‌ نازل‌ ‌شده‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ«1» (دين‌ ‌در‌ نزد ‌خدا‌ اسلام‌ ‌است‌) 2‌-‌ اطاعت‌ و عمل‌ بامور ديني‌،

گشت بر اهل ضلالت و غوايت، نه بر اهل هدايت و بصيرت. «1» نهج البلاغه فيض الاسلام خطبه 98 ص 292 و صبحى صالح خطبه 99 صفحه 145. جلد 10 - صفحه 384 قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ

رحمت نباشد و دعاى اهلش شنيده نشود «1». «1» به اين مضمون در نهج البلاغه فيض الاسلام رساله 27 صفحه 887 و كلام 119 صفحه 371 عين اين عبارت در نامه امير المؤمنين

لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ «3» «1» نهج البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، ص 28. جملات معترضه در متن خطبه نيست. «2» از جمله بحار الانوار، كتاب السماء

ائمه‌ ‌بعد‌ ‌از‌ ثبوت‌ امامت‌ حجة اللّه‌ هستند ‌بر‌ خلق‌ ‌حتي‌ علماء حجة الاسلام‌ هستند. خليفه‌ جانشين‌ ‌خدا‌ ‌در‌ وجوب‌ متابعت‌ و حرمت‌ مخالفت‌ «‌من‌ اطاعكم‌

منهج الصادقين، ج 9، ص 67. و بحار الانوار 87 ص 312 روايت 7 بنقل از دعائم الاسلام. «2» مجمع البيان ج 5 ص 170. و اين معنا از امام رضا عليه السّلام نيز مروى

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

آلِهَتَكُمْ وَ هُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمنِ هُمْ كافِرُونَ (36) «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 181، صفحه 593. جلد 8 - صفحه 389 بعد از آن حضرت پيغمبر را مخاطبه فرمايد:

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

مشركين‌ ‌که‌ ايمان‌ بياورند خداوند ‌از‌ تمام‌ معاصي‌ ‌آنها‌ صرف‌ نظر ميكند (الاسلام‌ يجب‌ّ ‌ما قبله‌). ان‌ّ ربّك‌ خطاب‌ بمفرد ‌با‌ اينكه‌ رب‌ العالمين‌ ‌است‌

الحاج‌ و المعتمرين‌ بگويند، ‌ يا ‌ پاره‌اي‌ ‌از‌ مقدمات‌ ‌را‌ ديده‌ حجة الاسلام‌ و المسلمين‌ خطاب‌ كنند و امثال‌ اينها. فَلا تَحسَبَنَّهُم‌ بِمَفازَةٍ مِن‌َ

اختلاف‌ ميكردند دين‌ خداوند يك‌ دين‌ ‌است‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ و تمام‌ انبياء آمدند ‌بر‌ يك‌ مسلك‌ عقائد، اخلاق‌، احكام‌ تماما يكي‌

بحار الانوار ج 7 ص 271 روايت 37 بنقل از نهج البلاغه حكمت 292 (ترجمه فيض الاسلام) «2» مجمع البيان، ج 4 ص 518. جلد 11 - صفحه 293 تنذير: ذات احديت الهى از

أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «7» يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا

مسلمانان صدر اسلام ۱ مصالح: جهل به مصالح ۱۰ واجبات: ۲ تفسیر جامع البیان. دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۳۴۱; بحارالأنوار، ج ۹۷، ص ۴۸، ح ۱۲.

از ميان آن انواع نباتات و رياحين بيرون آمده و متزين‌ «1» نهج البلاغه فيض الاسلام. خطبه اول، صفحه 28. جلد 11 - صفحه 377 و آراسته گردد. إِنَّ الَّذِي أَحْياها:

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

ميشويد و ‌از‌ اعمال‌ سابقه‌ ‌شما‌ عفو ميفرمايد و ميآمرزد چنانچه‌ فرمودند الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌ وَ إِن‌ عُدتُم‌ و ‌اگر‌ تكذيب‌ نبي‌ كرديد و قبول‌ اسلام‌

سلّم و كتاب مقدس قرآنيه است كه در انظار بى وقر، و بهائى ندارد؛ با اين حال: الإسلام يعلو و لا يعلى عليه؛ الا انّ للباطل جوله و للحقّ دولة، اعظم براهين و اعجاز

فرمود و انزال‌ قرآن‌ ‌تا‌ سعادت‌ پيدا كنيد و گناهان‌ بخشيده‌ شود ‌که‌ (الاسلام‌ يجب‌ّ ‌ما قبله‌). ] (آیه 6)- در این آیه به عنوان پاسخگویی به این اتهامات

نذركننده پيش از آنكه حجّة الاسلام را انجام دهد، يا بنذر خود وفا كند ميميرد. امام فرمود: اگر مالى از خود بجا نهاده باشد، حجّة الاسلام را از مجموع مالش براى

‌من‌ يقول‌ يملك‌ الدنيا ملكا عظيما و تنقاد ‌له‌ الارض‌ فدخلا كلاهما ‌في‌ الاسلام‌ طمعا ‌في‌ ‌ان‌ يجعل‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌کل‌ واحد

المأمون‌ لعلي‌ ‌بن‌ موسي‌ الرضا ‌عليه‌ السّلام‌ اهل‌ المقالات‌ ‌من‌ اهل‌ الاسلام‌ و الديانات‌ ‌من‌ اليهود و النصاري‌ و المجوس‌ و ‌من‌ الصابئين‌ و سائر اهل‌