روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

و روي محمد بن ابي عمير عن عبد الرحمن عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ بَيْتٍ وَقَعَ عَلَى قَوْمٍ مُجْتَمِعِينَ فَلاَ يُدْرَى أَيُّهُمْ مَاتَ قَبْلَ صَاحِبِهِ قَالَ يُوَرَّثُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ قُلْتُ إِنَ‏ أَبَا حَنِيفَةَ أَدْخَلَ فِيهَا قَالَ وَ مَا أَدْخَلَ فِيهَا قُلْتُ قَالَ لَوْ أَنَّ رَجُلَيْنِ لِأَحَدِهِمَا مِائَةُ أَلْفٍ وَ اَلْآخَرُ لَيْسَ لَهُ شَيْ‏ءٌ وَ كَانَا فِي سَفِينَةٍ فَغَرِقَا وَ لَمْ يُدْرَ أَيُّهُمَا مَاتَ أَوَّلاً كَانَ اَلْمِيرَاثُ لِوَرَثَةِ اَلَّذِي لَيْسَ لَهُ شَيْ‏ءٌ وَ لَمْ يَكُنْ لِوَرَثَةِ اَلَّذِي لَهُ اَلْمَالُ شَيْ‏ءٌ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ لَقَدْ سَمِعَهَا وَ هُوَ هَكَذَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۹

و محمّد بن أبى عمير، از عبد الرّحمن روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره اتاقى سؤال كردم كه بر گروهى گرد آمده فرود آيد، و معلوم نشود كه كدام يك از ايشان پيش از رفيق خود مرده است، امام فرمود ايشان از يك ديگر ارث ميبرند، گفتم: أبو حنيفه چيزى را به اين بحث داخل كرده است. فرمود: چه چيز را به اين بحث داخل كرده است؟ گفتم: او گفته است: اگر دو مرد در كشتى نشسته باشند، كه يكى از آن‏ دو، صد هزار سكّه با خود ميداشته، و آن ديگر چيزى نداشته، هر دو غرق شده‏اند، و معلوم نشده است كه نخست كدام يك از آن دو مرده است، ميراث براى ورثه مسافريست كه چيزى نداشته است و براى ورثه مسافر صاحب مال، نصيبى از آن مال نيست، امام صادق عليه السّلام فرمود: بحقيقت آن را شنيده است، و مطلب همانست. مصنّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گفت: و اين در صورتيست كه آن دو مسافر وارثى ديگر نداشته باشند، و هيچ كس بيكى از آن دو از رفيق همسفرش نزديكتر نباشد.