النساء ٤٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=همانا خدا نمی‌آمرزد که شرک بدو ورزیده شود و می‌آمرزد هر چه کمتر از آن باشد برای هر کس که خواهد و هر که شرک ورزد به خدا همانا دروغ بسته است گناهی بزرگ را
|-|معزی=همانا خدا نمی‌آمرزد که شرک بدو ورزیده شود و می‌آمرزد هر چه کمتر از آن باشد برای هر کس که خواهد و هر که شرک ورزد به خدا همانا دروغ بسته است گناهی بزرگ را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::48|٤٨]] | قبلی = النساء ٤٧ | بعدی = النساء ٤٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = [[نازل شده در سال::18|٦ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::48|٤٨]] | قبلی = النساء ٤٧ | بعدی = النساء ٤٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«مَا دُونَ»: کمتر از. جدای از. «إِفْتَرَی»: به هم بافته است. بهتان‌کنان و دروغ‌زنان، مرتکب گردیده است.
«مَا دُونَ»: کمتر از. جدای از. «إِفْتَرَی»: به هم بافته است. بهتان‌کنان و دروغ‌زنان، مرتکب گردیده است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۸


ترجمه

خداوند (هرگز) شرک را نمی‌بخشد! و پایین‌تر از آن را برای هر کس (بخواهد و شایسته بداند) می‌بخشد. و آن کسی که برای خدا، شریکی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است.

مسلما خداوند اين را كه براى او شريك قائل شوند نمى‌بخشد و آنچه را كه فروتر از آن باشد براى هر كه بخواهد مى‌بخشد، و هر كه براى خدا شريك بگيرد، بدون شك گناهى بزرگ ساخته است
مسلماً خدا، اين را كه به او شرك ورزيده شود نمى‌بخشايد و غير از آن را براى هر كه بخواهد مى‌بخشايد، و هر كس به خدا شرك ورزد، به يقين گناهى بزرگ بربافته است.
محققاً خدا گناه شرک را نخواهد بخشید و سوای شرک را برای هر که خواهد می‌بخشد، و هر کس که شرک به خدا آورد به دروغی که بافته گناهی بزرگ مرتکب شده است.
مسلماً خدا اینکه به او شرک ورزیده شود نمی آمرزد، و غیر آن را برای هر کس که بخواهد می آمرزد. و هر که به خدا شرک بیاورد، مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است.
هرآينه خدا گناه كسانى را كه به او شرك آورند نمى‌آمرزد؛ و گناهان ديگر را براى هر كه بخواهد مى‌آمرزد. و هر كه به خدا شرك آورد، دروغى ساخته و گناهى بزرگ مرتكب شده است.
[بدانید که‌] خداوند این را که برایش شریک قائل شوند، نمی‌بخشد، و هر گناهی را که فروتر از آن است، برای کسی که بخواهد می‌بخشد، و هرکس که به خدا شرک‌ورزد، در حقیقت گناه عظیمی را به گردن گرفته است‌
همانا خدا اين را كه با وى انباز گيرند نمى‌آمرزد و آنچه را كه فروتر از آن باشد- غير شرك- براى آن كه بخواهد مى‌آمرزد. و هر كه با خداى انباز گيرد هر آينه با دروغى كه بافته گناهى بزرگ كرده است.
بیگمان خداوند (هرگز) شرک به خود را نمی‌بخشد، ولی گناهان جز آن را از هرکس که خود بخواهد می‌بخشد. و هر که برای خدا شریکی قائل گردد، گناه بزرگی را مرتکب شده است.
خدا، این (انحراف) را - که به او شرک ورزیده شود - هرگز نمی‌پوشاند و غیر از آن را برای هر که بخواهد می‌پوشاند و هر کس به خدا شرک ورزد، همواره گناهی با پی‌آمدی بزرگ (نسبت به خدا) بر بافته است.
همانا خدا نمی‌آمرزد که شرک بدو ورزیده شود و می‌آمرزد هر چه کمتر از آن باشد برای هر کس که خواهد و هر که شرک ورزد به خدا همانا دروغ بسته است گناهی بزرگ را


النساء ٤٧ آیه ٤٨ النساء ٤٩
سوره : سوره النساء
نزول : ٦ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَا دُونَ»: کمتر از. جدای از. «إِفْتَرَی»: به هم بافته است. بهتان‌کنان و دروغ‌زنان، مرتکب گردیده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- شرک، انحراف و لغزشى غیر قابل آمرزش (انّ اللّه لا یغفر ان یشرک به)

۲- کفر به قرآن به مثابه شرک به خداوند است. (امنوا بما نزّلنا ... انّ اللّه لا یغفر ان یشرک به) جمله «ان اللّه ... » تهدیدى براى کافران به قرآن است. بنابراین کفر به قرآن باید مصداقى از شرک به خدا باشد و یا به منزله شرک به او.

۳- اهل کتاب، مردمى مشرک، به خاطر کفر به قرآن (فلا یؤمنون الّا قلیلا ... یا ایها الذین اوتوا الکتب امنوا بما نزّلنا ... انّ اللّه لا یغفر ان یشرک به)

۴- دین سازان و مروجان آیینهاى منسوخ، در حقیقت خود را در رتبه خدا و شریک او قرار داده اند. (یا ایها الذین اوتوا الکتب امنوا بما نزّلنا ... انّ اللّه لا یغفر ان یشرک به)

۵- هر گناهى کوچکتر از شرک قابل آمرزش و مغفرت (و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء) کلمه «دون» به معناى کمتر و پایینتر است.

۶- آمرزش گناهان، منوط به مشیت خداوند است. (و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء)

۷- گناهانى که در حدّ شرک باشد، قابل آمرزش نیست. (و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء) برداشت فوق با توجّه به معناى کلمه «دون» (کمتر و پایینتر) استفاده شده است.

۸- آمرزش گناهان، حتمى نخواهد بود. (و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء)

۹- لزوم قرین ساختن خوف و رجا در ابلاغ مغفرت الهى به مردم (و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء) چون خداوند در عین امیدوار ساختن مردم به آمرزش، آن را مشروط به مشیت کرده تا حالت خوف به طور کلّى زایل نشود.

۱۰- پندار وجود شریک براى خدا، افترا و نسبتى ناروا (و من یشرک باللّه فقد افترى)

۱۱- شرک به خدا، گناهى بزرگ (و من یشرک باللّه فقد افترى اثماً عظیماً)

۱۲- گناهان، داراى مراتب (اثماً عظیماً)

روایات و احادیث

۱۳- تمامى گناهان، حتّى گناهان کبیره بجز شرک قابل آمرزش و بخشش (و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء) امام صادق (ع) درباره آیه فوق فرمود: الکبائر فما سواها ... .[۱] مقصود از قابل آمرزش بودن همه گناهان بجز شرک بخشش بدون توبه است ; زیرا مشرک هم اگر از شرک توبه کند، بخشیده مى شود.

۱۴- شرک، از گناهان کبیره و موجب گرفتارى به آتش دوزخ (انّ اللّه لا یغفر ان یشرک به) امام صادق (ع) در معرّفى و شمارش گناهان کبیره فرمود: ... و هنّ ممّا اوجب اللّه عز و جل علیهن النّار قال اللّه عزّ و جل: «انّ اللّه لا یغفر ان یشرک به ... ».[۲]

موضوعات مرتبط

  • افترا: به خدا ۱۰
  • انحراف: موارد انحراف ۱
  • اهل کتاب: شرک اهل کتاب ۳ ; کفر اهل کتاب ۳
  • تبلیغ: روش تبلیغ ۹
  • ترس و امیدوارى:۹
  • جهنم: موجبات جهنم ۱۴
  • خدا: آمرزش خدا ۹ ; مشیّت خدا ۶
  • دین: منسوخ ۴
  • دینخسازان: شرک دینخسازان ۴
  • شرک: آثار شرک ۱ ; آمرزش شرک ۱، ۵، ۷، ۱۳ ; شرک به خدا ۱۰ ; کیفر شرک ۱۴ ; گناه شرک ۱۱، ۱۴ ; موارد شرک ۲
  • کفر: به قرآن ۲، ۳
  • گناه: آمرزش گناه ۵، ۸، ۱۳ ; شرایط آمرزش گناه ۶، ۷ ; گناه کبیره ۱۱، ۱۳، ۱۴ ; مراتب گناه ۱۲
  • مشرکان:۳، ۴

منابع

  1. کافى، ج ۲، ص ۲۸۴، ح ۱۸ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۴۸۷، ح ۲۸۳، ۲۸۴، و ص ۴۸۸، ح ۲۹۰ ; تفسیر برهان، ج ۱، ص ۳۷۴، ح ۱، ۲، ۷ ; من لا یحضره الفقیه، ج ۳- ، ص ۳۷۶، ح ۳۶، ب ۱۷۹.
  2. عقاب الاعمال «مترجم»، ص ۵۲۵، ح ۱، باب عقاب من اتى الکبائر ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۴۸۸- ، ح ۲۹۲.