الأحزاب ٤٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که با زنان با ایمان ازدواج کردید و قبل از همبستر شدن طلاق دادید، عدّه‌ای برای شما بر آنها نیست که بخواهید حساب آن را نگاه دارید؛ آنها را با هدیه مناسبی بهره‌مند سازید و بطرز شایسته‌ای رهایشان کنید.

|اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! وقتى زنان مؤمن را به همسرى گرفتيد، آن‌گاه پيش از آن كه با آنها نزديكى كنيد طلاقشان داديد، شما را بر آنها عده‌اى نيست كه حسابش را نگاه داريد پس مهرشان را بدهيد و به خوشى رهايشان كنيد
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر زنان مؤمن را به نكاح خود درآورديد، آنگاه پيش از آنكه با آنان همخوابگى كنيد، طلاقشان داديد، ديگر بر عهده آنها عده‌اى كه آن را بشماريد، نيست؛ پس مَهْرشان را بدهيد و خوش و خرّم آنها را رها كنيد.
ای مردان با ایمان، هر گاه زنان مؤمنه را به عقد خود در آورده و پیش از آنکه با آنها نزدیکی کنید طلاقشان دادید در این صورت از شما نگه داشتن عدّه بر آنها نیست، پس آنها را به چیزی بهره‌مند و به نیکی رها سازید.
ای اهل ایمان! هنگامی که زنان مؤمن را به همسری خود درآوردید، آن گاه پیش از آنکه با آنان آمیزش کنید طلاقشان دادید، برای شما بر عهده آنان عدّه ای نیست که آن را بشمارید، پس آنان را [به پرداخت نصف مهریه] بهره مندشان کنید و به صورت پسندیده ای رهایشان سازید.
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون زنان مؤمن را نكاح كرديد و پيش از آنكه با آنها نزديكى كنيد طلاقشان گفتيد، شما را بر آنها عده‌اى نيست كه به سرآرند. پس آنان را برخوردار كنيد و به نيكوترين وجه رهايشان كنيد.
ای مؤمنان چون با زنان مؤمن ازدواج کردید، سپس پیش از آنکه با آنان هم‌آغوشی کنید، طلاقشان دادید، برای شما به عهده آنان عده‌ای نیست که حسابش را نگه دارید، پس آنان را [به نیمه مهر، یا هدیه‌ای‌] برخوردار سازید و به خیر و خوشی رهایشان کنید
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هر گاه زنان مؤمنى را كه به همسرى گرفته‌ايد پيش از آنكه بديشان برسيد- آميزش كنيد- طلاق دهيد شما را بر آنها هيچ عده‌اى كه آن را بشماريد- تا به سر آرند- نيست. پس ايشان را برخوردار كنيد و به شيوه نيكو رهاشان سازيد.
ای مؤمنان! هنگامی که با زنان مؤمنه ازدواج کردید و پیش از همبستری با ایشان، آنان را طلاق دادید، برای شما عدّه‌ای بر آنان نیست تا حساب آن را نگاه دارید. ایشان را از هدیّه‌ی مناسبی بهره‌مند سازید و به گونه‌ی محترمانه و زیبائی آنان را آزاد و رها سازید.
هان ای کسانی که ایمان آوردید! هنگامی که زنان مؤمن را به نکاح خود در آوردید، سپس - پیش از آنکه با آنان همبستری کنید - طلاقشان دادید، دیگر بر عهده‌ی آنان برایتان عدّه‌ای - که آن را به شمار آرید - نیست‌؛ پس مَهرشان را افزون بدهید و (خوش و خرّم) به زیبایی و زیبندگی آنان را رها کنید.
ای آنان که ایمان آوردید هر گاه کابین بستید بر زنان مؤمنه پس رهاشان ساختید پیش از آنکه بدیشان نزدیکی کنید پس نیست شما را بر ایشان سرآمدی که در انتظارش نشینید پس بهره بدیشان دهید و رهاشان کنید رهائیی نکو


الأحزاب ٤٨ آیه ٤٩ الأحزاب ٥٠
سوره : سوره الأحزاب
نزول : ٦ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَکَحْتُمْ»: به ازدواج درآوردید. مراد از نکاح در اینجا، عقد ازدواج است. «الْمُؤْمِنَاتِ»: زنان مؤمنه. این تعبیر زنان کتابیه را خارج نمی‌سازد و تنها بیانگر اغلبیّت است. «أَن تَمَسُّوهُنَّ»: مراد از مسّ، جماع یعنی نزدیکی زناشوئی است. «تَعْتَدُّونَهَا»: از مصدر اعتداد، به معنی حساب نگاه داشتن، مراد این است که اگر طلاق قبل از دخول واقع شود، نگاه داشتن عدّه لازم نیست. از این حکم، زنِ شوهرمرده مستثنی است و باید چهار ماه و ده روز عدّه نگاه دارد (نگا: تفسیر قاسمی). «فَمَتِّعُوهُنَّ»: مراد این است که اگر مهریّه‌ای تعیین شده، نصف آن پرداخت می‌شود (نگا: بقره / و اگر مهریّه‌ای معیّن نشده است، حق متاع و هدیّه مناسب داده می‌شود (نگا: بقره / . «سَرَاحاً جَمِیلاً»: (نگا: احزاب / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - زنانى که به همسرى مردانى درآمده اند و شوهرانشان پیش از تماس با آنان، ایشان را طلاق داده اند، عدّه ندارند. (یأیّها الذین ءامنوا إذا نکحتم المؤمنت ثمّ طلّقتموهنّ من قبل أن تمسّوهنّ فما لکم علیهنّ من عدّة)

۲ - لازم است که زنان مطلّقه اى که شوهران شان با آنان تماس داشته اند، عدّه نگه دارند. (إذا نکحتم المؤمنت ثمّ طلّقتموهنّ من قبل أن تمسّوهنّ فما لکم علیهنّ من عدّة)

۳ - عدّه طلاق، از آثار و توابع آمیزش مرد و زن است، نه تابع عقد. (إذا نکحتم المؤمنت ثمّ طلّقتموهنّ من قبل أن تمسّوهنّ فما لکم علیهنّ من عدّة تعتدّونها)

۴ - عدّه نگه داشتن زنان مطلّقه، به نفع مردان، و از حقوق آنان است. (فما لکم علیهنّ من عدّة) مخاطب «لکم» در آیه، مردانى اند که زنانى را به ازدواج درآورده و آنها را مطلّقه کرده اند. قرار دادن عدّه براى آنان، به مصلحت و سود آنان است.

۵ - عُلقه ازدواج زنانى که بدون آمیزش، طلاق داده شده اند، بلافاصله پس از طلاق، قطع مى شود و آزادند تا ازدواج کنند. (إذا نکحتم ... ثمّ طلّقتموهنّ من قبل أن تمسّوهنّ فما لکم علیهنّ من عدّة)

۶ - مقتضاى ایمان، عمل به فرمان هاى خداوند درباره ازدواج و طلاق و عدّه است. (یأیّها الذین ءامنوا إذا نکحتم المؤمنت... فما لکم علیهنّ من عدّة) خطاب «یا أیّها الذین آمنوا» مى تواند به منظور تشویق و تحریص مؤمنان براى عمل به فرمان هایى که در آیه ذکر شده است، باشد.

۷ - زنان مؤمن، براى ازدواج شایسته تر از دیگران اند. (إذا نکحتم المؤمنت) ذکر «المؤمنات» به خاطر جریان غالب و حاکمى بوده که در صدراسلام وجود داشته است و به معناى این نیست که تنها، زنان مؤمن مشمول حکم آیه اند. در عین حال، ذکر «المؤمنات» خالى از این لطف نیست که شایسته است مردان مؤمن، با زنان مؤمن ازدواج کنند.

۸ - زنان با عقد ازدواج، حقّ مالى به عهده شوهر پیدا مى کنند، و لو با آنان آمیزشى صورت نگیرد. (إذا نکحتم المؤمنت ثمّ طلّقتموهنّ من قبل أن تمسّوهنّ ... فمتّعوهنّ)

۹ - بر مردان لازم است که در صورت طلاق دادن همسران شان، آنان را با خوش رفتارى و خیر، رها کنند. (ثمّ طلّقتموهنّ ... و سرّحوهنّ سراحًا جمیلاً) «سرح» در لغت، به معناى «رها کردن شتر براى چریدن» است (مفردات راغب) و در آیه، استعاره براى رها کردن است.

موضوعات مرتبط

  • آمیزش: آثار آمیزش ۳
  • ازدواج: آثار ازدواج ۸; احکام ازدواج ۵; ازدواج با زن مؤمنه ۷; ازدواج پسندیده ۷
  • ایمان: آثار ایمان ۶
  • تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۶
  • زن: حقوق مالى زن ۸
  • شوهر: حقوق شوهر ۴
  • طلاق: احکام طلاق ۱، ۵; طلاق پس از آمیزش ۲; طلاق قبل از آمیزش ۱، ۵; عدّه طلاق ۳، ۴
  • عده: احکام عده ۱، ۲، ۳; فلسفه عده ۴
  • مطلّقه: ازدواج مطلّقه ۵; حقوق مطلّقه ۹; خوش رفتارى با مطلّقه ۹

منابع