آل عمران ٥٥

إِذْ قَالَ‌ اللَّهُ‌ يَا عِيسَى‌ إِنِّي‌ مُتَوَفِّيکَ‌ وَ رَافِعُکَ‌ إِلَيَ‌ وَ مُطَهِّرُکَ‌ مِنَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا وَ جَاعِلُ‌ الَّذِينَ‌ اتَّبَعُوکَ‌ فَوْقَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا إِلَى‌ يَوْمِ‌ الْقِيَامَةِ ثُمَ‌ إِلَيَ‌ مَرْجِعُکُمْ‌ فَأَحْکُمُ‌ بَيْنَکُمْ‌ فِيمَا کُنْتُمْ‌ فِيهِ‌ تَخْتَلِفُونَ‌

ترجمه

(به یاد آورید) هنگامی را که خدا به عیسی فرمود: «من تو را برمی‌گیرم و به سوی خود، بالا می‌برم و تو را از کسانی که کافر شدند، پاک می‌سازم؛ و کسانی را که از تو پیروی کردند، تا روز رستاخیز، برتر از کسانی که کافر شدند، قرارمی‌دهم؛ سپس بازگشت شما به سوی من است و در میان شما، در آنچه اختلاف داشتید، داوری می‌کنم.

آن‌گاه كه خدا فرمود: اى عيسى! من تو را برگرفته و به سوى خود بالا مى‌برم و تو را از [آلودگى‌] كافران پاك مى‌سازم و پيروان تو را تا روز قيامت فوق كافران قرار مى‌دهم، سپس بازگشت شما به سوى من است، پس در آنچه بر سر آن اختلاف داشتيد در ميانتان داورى مى‌كن

[ياد كن‌] هنگامى را كه خدا گفت: «اى عيسى، من تو را برگرفته و به سوى خويش بالا مى‌برم، و تو را از [آلايش‌] كسانى كه كفر ورزيده‌اند پاك مى‌گردانم، و تا روز رستاخيز، كسانى را كه از تو پيروى كرده‌اند، فوق كسانى كه كافر شده‌اند قرار خواهم داد؛ آنگاه فرجام شما به سوى من است، پس در آنچه بر سر آن اختلاف مى‌كرديد ميان شما داورى خواهم كرد.

(به یاد آر) وقتی که خدا فرمود: ای عیسی، همانا من (روح) تو را قبض نموده و به سوی (آسمان قرب) خود بالا برم و تو را پاک و منزّه از (معاشرت و آلایش) کافران گردانم و پیروان تو را بر کافران تا روز قیامت برتری دهم، آن گاه بازگشت شما به سوی من خواهد بود، پس (به حق) حکم کنم در آنچه بر سر آن با هم به نزاع بر می‌خاستید.

[یاد کنید] هنگامی که خدا فرمود: ای عیسی! من تو را [از روی زمین و از میان مردم] بر می گیرم، و به سوی خود بالا می برم، و از بودن در میان اجتماع آلوده کافران پاک می کنم، و آنان را که از تو پیروی کردند تا روز قیامت برتر از کسانی که کافر شدند قرار می دهم؛ سپس بازگشت شما به سوی من است، و در میان شما در آنچه با هم اختلاف داشتید [به حقّ و عدالت] داوری می کنم؛

آنگاه خدا گفت: اى عيسى، من تو را مى‌ميرانم، و به سوى خود برمى آورم، و از كافران دور مى‌سازم، و تا روز قيامت آنان را كه از تو پيروى كنند فراز كافران قرار خواهم داد. سپس بازگشت همه شما به سوى من است و من در آنچه اختلاف مى‌كرديد ميانتان حكم مى‌كنم.

و چنین بود که خداوند فرمود ای عیسی من فراگیرنده [روح‌] تو و برکشنده‌ات به سوی خویش و رهایی‌دهنده‌ات از [شر] کافرانم و پیروان تو را تا روز قیامت از کافران برتر می‌دارم، سپس بازگشت شما به سوی من است، و در آنچه اختلاف دارید داوری خواهم کرد

آنگاه كه خداوند گفت: اى عيسى، من تمام‌گيرنده و بردارنده توام به سوى خود و پاك‌كننده توام از آنان كه كافر شدند و كسانى را كه از تو پيروى كردند تا روز رستاخيز بالادست آنان كه كفر ورزيدند قرار خواهم داد. سپس بازگشتتان به سوى من است، پس در آنچه اختلاف مى‌كرديد ميان شما داورى خواهم كرد.

(به یاد آورید) هنگامی را که خدا به عیسی فرمود: من تو را (با مرگ طبیعی در وقت معیّن) می‌میرانم و (مقام تو را بالا می‌برم و بعد از مرگ طبیعی) به سوی خویش فرا می‌برم، و تو را از (دست) کافران می‌رهانم و کسانی را که از تو پیروی می‌کنند تا روز رستاخیز برتر از کسانی خواهم ساخت که کفر می‌ورزند، سپس برگشت (همه‌ی) شما به سوی من خواهد بود و در میان شما درباره آنچه که اختلاف دارید داوری خواهم کرد.

چون خدا گفت: «عیسی! من تو را به تمامی برگیرنده و سوی (آسمانِ) خویش بالا‌برنده‌ام. و تو را از (آلایش) کسانی که کفر ورزیده‌اند پاک‌‌کننده‌ام، و تا روز رستاخیز، کسانی را که از تو پیروی کردند، برتر از کسانی که کافر شدند قراردهنده‌ام. سپس بازگشت شما تنها سوی من است. پس در آنچه در(باره‌ی) آن اختلاف می‌کرده‌اید، میان شما داوری خواهم کرد.»

هنگامی که گفت خدا ای عیسی همانا بازگیرنده‌ام تو را و بالابرنده‌ام تو را به سوی خود و پاک‌کننده‌ام تو را از آنان که کفر ورزیدند و گرداننده‌ام آنان را که پیرویت کردند برتر از آنان که کفر ورزیدند تا روز قیامت سپس به سوی من است بازگشت شما پس حکم کنم میان شما در آنچه بودید در آن اختلاف می‌کردید

آل عمران ٥٤	آیه ٥٥	آل عمران ٥٦
سوره : سوره آل عمران نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُتَوَفِّیکَ»: تو را در وقت خود می‌میرانم (نگا: مائده / . «رَافِعُکَ إِلَیَّ»: تو را منزلت و رفعت می‌بخشم و با کسانی چون ادریس همدم می‌گردانم (نگا: مریم / ). «مُطَهِّر»: رهاننده. «فَوْقَ الَّذِینَ»: مراد فوقیّت و برتری معنوی، یعنی فضائل و قوّت حجّت است. «مَرْجِع»: برگشت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَوْلِهِمْ‌ إِنَّا قَتَلْنَا... (۳) اللَّهُ‌ يَتَوَفَّى‌ الْأَنْفُسَ‌... (۲) وَ قَوْلِهِمْ‌ إِنَّا قَتَلْنَا... (۳)

وَ بِکُفْرِهِمْ‌ وَ قَوْلِهِمْ‌ عَلَى‌... (۳) بَلْ‌ رَفَعَهُ‌ اللَّهُ‌ إِلَيْهِ‌ وَ... (۳) وَ إِنْ‌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۳) وَ هُوَ الَّذِي‌ يَتَوَفَّاکُمْ‌... (۳) وَعَدَ اللَّهُ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا... (۳) وَ هُوَ الَّذِي‌ يَتَوَفَّاکُمْ‌... (۳)

تفسیر

• آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
  
• منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
  
• وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
  
• وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
  
• گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
  
• معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
  
• وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
  
• يهود و كلمه ((مسيح ))
  
• معناى كلمه ((عيسى ))
  
• اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
  
• مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
  
• بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
  
• معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
  
• معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
  
• جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
  
• عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
  
• قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
  
• مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
  
• راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
  
• معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
  
• توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
  
• منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
  
• مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
  
• مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
  
• تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
  
• وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
  
• دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
  
• جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
  
• بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
  
• رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
  
• اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
  
• اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
  
• روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
  
• روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
  
• روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
  
• روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
  
• بحث روايتى ديگر در معناى محدث
  
• فرق ميان نبى ، رسول و محدث
  
• على (ع ) محدث بود
  
• مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
  
• تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
  
• توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
  

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - توفّى (نجات)، عروج، تطهیر حضرت عیسى (ع) و غلبه پیروان آن حضرت بر دشمنان، مکر خداوند در برابر مکر کافران (و مکروا و مکر اللّه ... اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک ... فوق الذین کفروا) بنابراینکه «اذ»، متعلّق به «مکر اللّه» باشد، یعنى مکر خداوند هنگامى بوده که عیسى را بسوى خویش عروج داد و ... .

۲ - بشارت خداوند به عیسى (ع) بر نجات آن حضرت از مکر کافران (فلمّا احسّ عیسى منهم الکفر ... و مکروا و مکر اللّه ... اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک)

۳ - خاطره نجات حضرت عیسى (ع) از دست کافران، سرگذشتى شایسته تذکر براى پیامبر (ص) و مؤمنان (اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک) بنابراینکه «اذ»، مفعول به براى «اذکر» یا «اذکروا» که در تقدیر است، باشد.

۴ - نجات و تطهیر حضرت عیسى (ع)، توسّط خداوند (انّى متوفّیک ... و مطهّرک)

۵ - خداوند، عروج دهنده حضرت عیسى (ع) به سوى خویش (انّى متوفّیک و رافعک الىّ)

۶ - مقام والاى حضرت عیسى (ع) و تقرّب وى در پیشگاه خداوند (انّى متوفّیک و رافعک الىّ) «رافعک الىّ»، کنایه از قُرب آن حضرت نزد خداست; چون قُرب مکانى براى خداوند، تصوّر ندارد.

۷ - خداوند، حضرت عیسى (ع) را از جامعه آلوده به کفر، نجات داد. (و رافعک الىّ و مطهّرک من الذین کفروا)

۸ - آلودگى کافران بنى اسرائیل و منکران عیسى و جامعه آنان (و مطهّرک من الذین کفروا)

۹ - تنزیه حضرت عیسى (ع) از تهمتهاى نارواى کافران، توسّط خداوند (و مطهّرک من الذین کفروا) بنابراینکه متعلّق تطهیر به قرینه آیات سابق، اتهاماتى باشد که به حضرتش زدند و «من»، نشویّه باشد.

۱۰ - تأثیر آلودگیهاى محیط کفر در انسان (و مطهّرک من الذین کفروا) نجات از میان کافران که به کلمه «تطهیر» تعبیر شده، مستلزم این است که آلودگى جامعه مؤثّر بوده است.

۱۱ - وعده خداوند به عیسى (ع) در مورد غلبه پیروان راستین آن حضرت بر کافران (یهودیان) تا قیامت (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمة)

۱۲ - تداوم یهودیّت و نصرانیّت تا قیامت (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمة) بنابراینکه مراد از «الذین کفروا»، یهود باشد که نتیجه اش بقاى هر دو دین خواهد بود.

۱۳ - برترى پیروان حضرت عیسى (ع) بر یهودیان تا روز قیامت (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمة)

۱۴ - پیروزى مسلمانان بر یهود* (و جاعل الذین اتبعوک) احتمالاً مراد از پیروان عیسى (ع)، پیروان راستین آن حضرت است که قهراً منطبق بر مسلمانان مى شود; چون عیسى (ع)، بنى اسرائیل را موظف به پیروى از پیامبر اسلام (ص) کرده بود. و مراد از «الذین کفروا»، یهود است.

۱۵ - دلجویى خداوند از حضرت عیسى (ع)، در برابر نگرانى آن حضرت از مکر کافران (فلمّا احسّ عیسى ... قال ... انى متوفّیک و رافعک ... و جاعل الّذین اتبعوک فوق الذین کفروا)

۱۶ - پیروى واقعى از انبیا، عامل پیروزى بر کافران (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا) از اینکه، اسناد پیروزى به کسانى داده شده که پیرو باشند، معلوم مى شود که علت پیروزى، پیروى از پیامبران است.

۱۷ - مبدأ انسانها، خداوند است و بازگشتشان تنها به سوى اوست. (ثمّ الىّ مرجعکم) با توجّه به معناى «رجوع» که بازگشت به جایى است که در سابق بوده است.

۱۸ - خداوند، مرجع و حاکم حلّ اختلافات یهود و نصارا در قیامت (ثمّ الىّ مرجعکم فاحکم بینکم فیما کنتم فیه تختلفون)

۱۹ - قیامت، جایگاه حلّ نهایى اختلافات (ثمّ الىّ مرجعکم فاحکم بینکم فیما کنتم فیه تختلفون)

روایات و احادیث

۲۰ - بیست و یکم رمضان، شب عروج عیسى (ع) به سوى خداوند (اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک و رافعک الىّ) امام باقر (ع): ... و لیلة احدى و عشرین (من شهر رمضان) ... و فیها رفع عیسى بن مریم ... .

موضوعات مرتبط

• اختلاف: ۱۸
• اطاعت: آثار اطاعت ۱۶ ; اطاعت از انبیا ۱۶
• انبیا: ۱۶ تاریخ انبیا ۳ ; ذکر انبیا ۳
• انسان: فرجام انسان ۱۷
• بشارت: موارد بشارت ۲
• بنى اسرائیل: کافران بنى اسرائیل ۸
• پاکان: ۱، ۴
• پیروزى: ۱۴ عوامل پیروزى ۱۶
• تاریخ: عبرت از تاریخ ۳
• تربیت: محیط و تربیت ۱۰
• جهان بینى: ۱۷
• خدا: امدادهاى خدا ۱، ۴، ۷ ; حاکمیت خدا ۱۸ ; مکر خدا ۱
• رشد: موانع رشد ۱۰
• رمضان: ۲۰
• روابط اجتماعى: ۱۰
• شب قدر: ۲۰
• عیسى (ع): پیروان عیسى (ع) ۱، ۱۱، ۱۳ ; تهمت به عیسى (ع) ۹ ; دلجویى از عیسى (ع) ۱۵ ; طهارت عیسى (ع) ۱، ۴، ۹ ; عروج عیسى (ع) ۱، ۵ ; مقام عیسى (ع) ۶ ; نجات عیسى (ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۷
• قرآن: پیشگویى قرآن ۱۱
• کافران: ۸ آلودگى کافران ۸ ; توطئه کافران ۲ ; مکر کافران ۱، ۱۵
• گمراهى: عوامل گمراهى ۱۰
• قیامت: ویژگیهاى قیامت ۱۹
• محیط: آثار محیط ۱۰
• مسلمانان: پیروزى مسلمانان ۱۴ ; مسلمانان و یهود ۱۴
• مسیحیان: اختلاف مسیحیان ۱۸ ; مسیحیان و یهود ۱۸
• مسیحیت: تداوم مسیحیت ۱۲
• مقربان: ۶
• مکر: ۱، ۱۵
• معاد: ۱۷
• یهود: ۱۴، ۱۸ اختلافات یهود ۱۸ ; تداوم یهود ۱۲ ; ذلّت یهود ۱۳ ; شکست یهود ۱۱، ۱۴