مَوَازِينُه

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«موازین» جمع «میزان» به معناى وسیله سنجش وزن است، منظور از «میزان سنجش اعمال» یک ترازوى ظاهرى دو کفه و مانند آن که براى سنجش وزن اجسام به کار مى رود نیست.

بلکه منظور، وسیله مناسبى است که ارزش اعمال آدمى را با آن مى سنجند، و به تعبیر دیگر، میزان، مفهوم وسیعى دارد که همه وسائل سنجش را شامل مى شود، و به طورى که از روایات مختلف برمى آید، میزان سنجش اعمال انسان ها و حتى خود انسان ها در آن روز، پیشوایان بزرگ و انسان هاى نمونه اند.

این واژه نخست در وزن هاى مادّى به کار رفته، پس از آن در موازین و مقیاس هاى معنوى نیز استعمال شده است.

بعضى معتقدند: اعمال انسان در روز قیامت به صورت موجودات جسمانى و قابل وزن درمى آید، و راستى آنها را با ترازوهاى سنجش اعمال مى سنجند.

این احتمال نیز داده شده که: خودِ نامه اعمال را وزن مى کنند، اگر اعمال صالحى در آن نوشته شده است، سنگین است و گرنه سبک وزن، یا بى وزن است. ولى، ظاهراً نیازى به این توجیهات نیست، میزان حتماً به معناى ترازوى ظاهرى که داراى کفه هاى مخصوص است نمى باشد، بلکه به هر گونه وسیله سنجش اطلاق مى شود.

ریشه کلمه


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...