روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۱۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ صِفَةِ وُضُوءِ رَسُولِ اللَّهِ ص

قال ابو جعفر الباقر ع :

أَ لاَ أَحْكِي لَكُمْ وُضُوءَ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ فَقِيلَ لَهُ بَلَى فَدَعَا بِقَعْبٍ‏ فِيهِ شَيْ‏ءٌ مِنْ مَاءٍ فَوَضَعَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ‏ ثُمَّ حَسَرَ عَنْ ذِرَاعَيْهِ‏ ثُمَّ غَمَسَ فِيهِ كَفَّهُ اَلْيُمْنَى‏ ثُمَّ قَالَ هَذَا إِذَا كَانَتِ اَلْكَفُّ طَاهِرَةً ثُمَّ غَرَفَ مِلْأَهَا مَاءً ثُمَّ وَضَعَهُ عَلَى جَبْهَتِهِ‏ وَ قَالَ‏ بِسْمِ اَللَّهِ‏ وَ سَيَّلَهُ عَلَى أَطْرَافِ لِحْيَتِهِ‏ ثُمَّ أَمَرَّ يَدَهُ عَلَى وَجْهِهِ وَ ظَاهِرِ جَبِينَيْهِ‏ مَرَّةً وَاحِدَةً ثُمَّ غَمَسَ يَدَهُ اَلْيُسْرَى فَغَرَفَ بِهَا مِلْأَهَا ثُمَّ وَضَعَهُ عَلَى مِرْفَقِهِ اَلْيُمْنَى فَأَمَرَّ كَفَّهُ عَلَى سَاعِدِهِ حَتَّى جَرَى اَلْمَاءُ عَلَى أَطْرَافِ أَصَابِعِهِ‏ ثُمَّ غَرَفَ بِيَمِينِهِ مِلْأَهَا فَوَضَعَهُ عَلَى مِرْفَقِهِ اَلْأَيْسَرِ فَأَمَرَّ كَفَّهُ عَلَى سَاعِدِهِ حَتَّى جَرَى‏ اَلْمَاءُ عَلَى أَطْرَافِ أَصَابِعِهِ وَ مَسَحَ عَلَى مُقَدَّمِ رَأْسِهِ وَ ظَهْرِ قَدَمَيْهِ بِبِلَّةِ بَقِيَّةِ مَائِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۳

امام باقر عليه السلام فرمود: آيا نميخواهيد وضوى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را عملا براى شما حكايت كنم؟ عرض كردند بفرمائيد، آن حضرت كاسه يا قدحى چوبى طلبيد كه در آن مقدارى آب بود، آن را پيش روى خود نهاد سپس آستين دو دست را بالا زده و بعد دست راست خود را در آب فرو برد، و فرمود: اين در موقعى‏ است كه دست پاك باشد، سپس يك كف آب برداشت چندان كه دست پر آب شده و آن را بر پيشانى خود گذاشت و فرمود: «بسم اللَّه» و آب را بر اطراف پيشانى خويش جارى ساخت، سپس دست خود را يك بار بر روى و ظاهر دو طرف پيشانى خود كشيد، بعد دست چپ خود را در آب فرو برد و يك كف پر آب برگرفت و بر آرنج دست راست نهاد و كف دست خويش را بر آن كشيد تا اينكه آب از آرنج تا سر انگشتان دست راست همه را كاملا فرا گرفت، آنگاه دست راست را در آب برده و كفى پر كرد و بر آرنج دست چپ نهاد و چنان كف خود را بر آن كشيد كه آب تا سر انگشتان جارى شد و پس از آن باترى باقيمانده آب وضويش بر قسمت جلو سر و پشت دو پايش مسح فرمود.