روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۹۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
ابن ابي عمير عن ابن رياب عن اسماعيل بن الفضل قال قال ابو عبد الله ع :
| الکافی جلد ۲ ش ۲۹۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۹۲ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۰۱
فرمود: چون بامداد كنى يا شام، ده بار بگو: «بار خدايا هر چه به همراه من بامداد كرده است از نعمت تندرستى نسبت به دين يا دنيا از تو است يگانهاى، شريك ندارى، از آن تو است حمد و از آن تو است شكر بدانها بر گردن من اى پروردگارم تا خشنود شوى و پس از خشنودى» زيرا چون تو چنين گفتى شكر هر چه را خدا در آن روز و شب به تو نعمت داده انجام كردى.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۵
امام صادق عليه السّلام فرمود: در هر صبح و شام سه بار بگو: «بار خدايا! هر نعمت و يا عافيتى كه نسبت بدين يا دنيا در اين صبح دارم، از جانب تو است، تو يكتائى و شريك ندارى. پروردگارا! حمد براى تو و شكر براى تو است، از جهت نعمتى كه بمن دادى تا راضى گردى و هم بعد از رضايتت» زيرا اگر تو چنين گوئى شكر نعمت خدا را بر خود در آن روز و آن شب ادا كرده باشى.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۶۹
ابنابىعمير، از ابنرئاب، از اسماعيل بن فضل روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «چون صبح و شام كنى ده مرتبه بگو كه: اللهُمَّ ما أَصْبَحْتُ لى مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ عافِيَةٍ فى دينٍ أَوْ دُنْيا فَمِنْكَ وَحْدَكَ، لاشَريكَ لَكَ، لَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ بِها عَلَىَّ يا رَبِّ حَتَّى تَرْضى وَبَعْدَ الرِّضا؛ يعنى: «بار خدايا! آنچه صبح كردهام كه با من است، هر ناز و نعمت يا سلامت و عافيت در امر دين يا دنيا، پس همه آنها از تو است، در حالتى كه تنهايى و تو را شريكى نيست. و تو را است ستايش و تو را است سپاس، به سبب آنها بر من. اى پروردگار من! تا آنكه تو خوشنود شوى و بعد از خوشنودى». و حضرت فرمود: «به درستى كه تو هرگاه اين را بگويى، به جا آوردهاى شكر آنچه را كه خدا به آن بر تو انعام فرموده در آن روز و در آن شب».
