الْخُسْرَان

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«خسران» از مادّه «خسر» (بر وزن عسر) ـ چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید ـ در اصل، به معناى «از دست دادن سرمایه و کمبود آن» است که گاه، به انسان، نسبت داده مى شود، و گفته مى شود: «فلان کس زیان کرد» و گاه، به خود عمل، نسبت مى دهند و مى گویند: «تجارتش زیان کرد». از سوى دیگر گاه، «خسران» در مورد سرمایه هاى ظاهر به کار مى رود مانند مال و مقام دنیوى و گاه، در سرمایه هاى معنوى مانند صحت و سلامت و عقل و ایمان و ثواب، و این، همان چیزى است که خداوند آن را «خُسْرانٌ مُبِین» نام نهاده است. و هر خسرانى که خداوند، در قرآن بیان کرده، اشاره به معناى دوم است نه آنچه مربوط به سرمایه هاى دنیوى و تجارت هاى معمولى است.

ریشه کلمه

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...