روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۷۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن عبد الحميد بن ابي العلا عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً مِنْ نُورٍ فَأَضَاءَ لَهَا سَمْعُهُ وَ قَلْبُهُ حَتَّى يَكُونَ أَحْرَصَ عَلَى مَا فِي أَيْدِيكُمْ مِنْكُمْ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ فَأَظْلَمَ لَهَا سَمْعُهُ وَ قَلْبُهُ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ فَمَنْ يُرِدِ اَللََّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ‏ لِلْإِسْلاََمِ‏ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّمََا يَصَّعَّدُ فِي اَلسَّمََاءِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۳۳

امام صادق (ع) فرمود: راستى كه خدا عز و جل چون خير بنده‏اى خواهد، در دلش نقطه نورى افكند و به وسيله آن گوش و دلش پرتو گيرد و نسبت بدان چه در دست شما است، از شما حريص‏تر باشد و چون براى بنده‏اى بد خواهد در دلش نقطه سياهى باديد آورد و گوش و دلش از آن تار گردد، سپس اين آيه را تلاوت فرمود (۱۲۵ سوره انعام): «هر كه را خدا خواهد هدايت كند سينه او را براى مسلمانى بگشايد و هر كه را خواهد گمراه سازد او را تنگدل و آشفته خاطر كند تا آنجا كه گويا مى‏خواهد به آسمان بالا رود (يعنى تكليف او به اسلام در نظرش مانند تكليف به بالا رفتن آسمان جلوه كند و از آن گريزان و ناتوان باشد».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۰۳

امام صادق عليه السّلام فرمود، همانا خداى عز و جل هر گاه خير بنده‏ئى را خواهد، نقطه‏ئى‏ از نور در دلش زند كه گوش و دلش را از آن روشن كند، تا آنجا كه بر آنچه در دست شماست (امر ولايت) از خود شما حريص‏تر گردد، و چون براى بنده‏ئى بدخواهد، نقطه سياهى در دلش زند كه گوش و دلش از آن تاريك شود، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «كسى كه خدا هدايتش را خواهد، سينه‏اش را براى اسلام باز كند: و كسى كه خدا ضلالتش را خواهد، سينه‏اش را تنگ و سخت كند كه گوئى بآسمان بالا ميرود ۱۲۵ سوره ۶».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۳۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از عبدالحميد بن ابى‏العلاء، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چون خداى عز و جل خير و خوبى را نسبت به بنده‏اى اراده فرمايد، در دلش نقطه و نشانه‏اى را از نور پديد آورد كه گوش و دلش به جهت آن روشن شود، تا آنكه به حدّى رسد كه حريص‏تر گردد از شما بر آن‏چه در دست‏هاى شما است. و چون بدى را نسبت به بنده‏اى اراده نمايد، در دلش نقطه و نشانه سياهى را پديد آورد كه به جهت آن گوش و دلش تاريك گردد». و بعد از آن اين آيه را تلاوت فرمود كه: «فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ» «۱» و ترجمه آن در باب مذكور در نظير اين حديث بيان شد. __________________________________________________

(۱). أنعام، ۱۲۵.