نتایج جستجو

گويد:الهام القاء چيزى است در قلب و مخصوص است به اينكه از جانب خدا و از ملاء اعلى باشد مثل قول حضرت رسول «صلى اللَّه عليه و آله» «اِنَّ الرُّوحَ الْاَمينَ

براى تعجب آيد مثل [اسراء:93]. [نور:16]. تسبيح در قرآن بنفسه منعدى شده مثل [اعلى:1]. و نيز باباء مثل [واقعة:74]. و ايضاً بالام نحو [حديد:1]. چون «سبّح» در

مى‏كنند. ملاء اعلى 1- [صافات:8]. يعنى شياطين به جماعت بالاتر نتوانستند گوش بدهند و از هر طرف زده مى‏شوند و طرد مى‏گردند. گفته‏اند: مراد از ملاء اعلى جماعت ملائكه

مى‏كنند. ملاء اعلى 1- [صافات:8]. يعنى شياطين به جماعت بالاتر نتوانستند گوش بدهند و از هر طرف زده مى‏شوند و طرد مى‏گردند. گفته‏اند: مراد از ملاء اعلى جماعت ملائكه

معناى چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده. و در سوره «أعلى» به معناى «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى نویسند;

معناى چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده. و در سوره «أعلى» به معناى «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى نویسند;

پروردگار تو به فرشتگان گفت: من آدميى از گِل مى‌آفرينم. وقتی (این گفتگو در ملأ اَعلی و عالَم بالا درگرفت) که پروردگارت به فرشتگان گفت: من انسانی را از گِل می‌آفرینم

در مورد انسان به كار مى‌رود، نه اشيا، سازگارتر است. مراد از «ملا اعلى» همان «افق اعلى» است كه در سوره‌ى نجم مى‌خوانيم: «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى‌»

وسيله اقتدار و نفوذ سلطان برتر و بالاتر است. *** اعلى: بالاتر و برتر. در علوّ مكان و مقام هر دو آيد مثل [اعلى:1]. كه در علوّ مقام است و مثل [ص:69]. [نجم:7]

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

صفحه 448 سوره اعلى‌ اين سوره نوزده آيه دارد و در مكّه نازل شده است. سوره‌هايى را كه با فرمان تسبيح خداوند آغاز مى‌شود، مسبّحات گويند و سوره اعلى، آخرين سوره

(۴۰ بار) (بر وزن فرس) و فلاح به معنى رستگارى و نجات است همچنين است افلاح [اعلى:14-15]. رستگار شد آنكه پاك شد و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند. آن

[يوسف:64-92] و غيره ولى در اين آيه سافلين بدون لام است. بعضى گفته‏اند آن نظير اعلى علّيين است. ولى علّيين مفرد است نه جمع. در كشاف گويد: عبداللّ آن را اسفل

بچرانيد. مرعى به معنى چراگاه است محليكه چهارپايان با چريدن محافظت مى‏شود [اعلى:4-5]. رعاء و رعاة جمع راعى به معنى چوپان است [قصص:23]. گفتند گوسفندان خود

خودش حرف مى‏زند. مى‏و معشوق خيالى عمده محرك شاعر است وقتى مى‏بينى در عرش اعلى قدم مى‏زند و گاهى در حضيض بى هدفى گام بر مى‏دارد. در واقع قرآن مجيد با لفظ

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

است بنا براين لازم نيست هميشه پى ابطال ما قبل «بل» بگرديم در آياتى نظير [اعلى:14-16] و غيره اگر كعناى اخير را به نظر آوريم كار آسان خواهد بود. تا اينجا

جمله‌ «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحيمون» در آيات قبل باشد، يعنى من از ملاء اعلى آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرينش انسان با خداوند مجادله مى‌كردند آگاه نبودم

[قمر:17]. حقا كه قرآن را براى پند گرفتن آسان كرده‏ايم آيا پندگيرنده‏اى هست؟ * [اعلى:8]. [ليل:5-7]. يُسرى مونث ايسر است به معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت

جمله‌ «إِذْ قالَ» مربوط به جمله «تحيمون» در آيات قبل باشد، يعنى من از ملاء اعلى آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرينش انسان با خداوند مجادله مى‌كردند آگاه نبودم

آيه‏اى رااز ياد پيغمبر ببرد و آن از بين رفتن حكم آيه و خود آيه است.و آن با [اعلى:6]. مخالف نيست زيرا اين آيه نيسان را نفى مى‏كند نه انساءرا بعبارت ديگر بعد

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

را اندازه گرفت و متعادل كرد تسويه ظاهراً ميان اجزاء بدن است ايضاً در آيات [اعلى:2]، [كهف:37]. و در آيه [انفطار:7]. به نظرم مراد از سوّاك سلامت اعضاء و گذاشتن

از آيات را شاهد آورد كه بيان مى‏دارند قرآن در نامه پيشينيان بوده است مثل [اعلى:18-19]. و نحو [شعراء:192-196]. بعيد نيست صحف همان نامه‏ها باشد كه قرآن را

آيه‏اى رااز ياد پيغمبر ببرد و آن از بين رفتن حكم آيه و خود آيه است.و آن با [اعلى:6]. مخالف نيست زيرا اين آيه نيسان را نفى مى‏كند نه انساءرا بعبارت ديگر بعد

بندگان تو از آنها كه خالص شدگانند. تفسير خداوند شمه‌اى از احوال اهل عالم اعلى را كه در آيات سابقه اشاره بآن شده بود براى پيغمبر خود بيان فرموده تا مردم

بِمِنًى‏ يَمْسَحُ ظَهْرَ قَدَمَيْهِ مِنْ أَعْلَى اَلْقَدَمِ إِلَى اَلْكَعْبِ وَ مِنَ اَلْكَعْبِ إِلَى أَعْلَى اَلْقَدَمِ‏

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

بندگان تو از آنها كه خالص شدگانند. تفسير خداوند شمه‌اى از احوال اهل عالم اعلى را كه در آيات سابقه اشاره بآن شده بود براى پيغمبر خود بيان فرموده تا مردم

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

بِمِنًى‏ يَمْسَحُ ظَهْرَ قَدَمَيْهِ مِنْ أَعْلَى اَلْقَدَمِ إِلَى اَلْكَعْبِ وَ مِنَ اَلْكَعْبِ إِلَى أَعْلَى اَلْقَدَمِ‏

داده شود و يا خود شخص در اثر تلقيب بد فاسق گردد. * [رحمن:78]، [انسان:25]، [اعلى:15] در اين گونه آيات مراد ذكر خداوند است و قيد اسم ظاهراً براى آن است كه

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

چيز را به اندازه خويش و طريق زندگى و بقايش هدايت نمود در اينصورت آيه مثل [اعلى:3]. خواهد بود، و اگر اعطاء خلق به معنى آفريدن باشد معنا اين مى‏شود كه خدا

قدس ربوبى باشد اتّخاذ ميفرمود نه از عالم مادّيات كه دور از وادى ايمن و عالم اعلى هستند و بعضى لهو را بزن و فرزند تفسير نموده و كلام را ناظر به ردّ يهود و

آيه 7 و 8. و معني‌ بالغه‌ بعضي‌ گفتند: مراد حد اعلي‌ خوبي‌ ‌است‌ ‌در‌ حق‌ ‌شما‌ ‌که‌ ‌هر‌ چيزي‌ ‌که‌ بحد اعلي‌ برسد ‌در‌ جودت‌ و حسن‌ كمال‌ تعبير ببالغه‌

معاصى و تحصيل علم و عمل و طلب مقامات عاليه جزا داده ميشوند در آخرت بنزول در اعلى منازل بهشت براى صبرشان در دنيا و ملائكه بآنها تبريك ورود ميگويند و ابلاغ

بود، و مردمان بعضى مقتول و جمعى مجروح، مشركان مى‌گفتند: اعلى هبل. مسلمانان مى‌گفتند: الله اعلى و اجل. كافران به مؤمنان بر سبيل فرح و سرور جلد 12 - صفحه

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

بندگان تو از آنها كه خالص شدگانند. تفسير خداوند شمه‌اى از احوال اهل عالم اعلى را كه در آيات سابقه اشاره بآن شده بود براى پيغمبر خود بيان فرموده تا مردم

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند]. چون بندگان من درباره من از تو بپرسند، بگو كه من نزديكم و به نداى

پاداش داده شوند به غرفه‌هاى بهشت، يعنى بلندتر موضعى در آن و منازل عليا در جنت اعلى به ايشان دهند. بِما صَبَرُوا: به سبب آنچه صبر كردند بر مشقت دنيا و اذيتهاى

نامحدود خدا بی‌مصداق و بی‌معنی‌است. «الْمَثَلُ الأعْلی»: وصف اتم و اکمل. اعلی درجه صفات حمیده، همچون قدرت شامله، و حکمت تامّه، و مالکیّت بی‌حدّ و نهایت،

أَنَّ اَلسُّلْطَانَ أَسْقَطَ تِلْكَ اَلدَّرَاهِمَ وَ جَاءَ بِدَرَاهِمَ‏ أَعْلَى مِنْ تِلْكَ اَلدَّرَاهِمِ‏ اَلْأُولَى وَ لَهُمُ اَلْيَوْمَ وَضِيعَةٌ فَأَيُّ

قدس ربوبى باشد اتّخاذ ميفرمود نه از عالم مادّيات كه دور از وادى ايمن و عالم اعلى هستند و بعضى لهو را بزن و فرزند تفسير نموده و كلام را ناظر به ردّ يهود و

‌بر‌ فرض‌ موسي‌ خدايي‌ داشته‌ ‌باشد‌ ‌در‌ جنب‌ خدايي‌ ‌من‌ كوچك‌ ‌است‌ ‌من‌ اعلي‌ و ارفع‌ هستم‌ لذا ‌در‌ مقام‌ قتل‌ خداي‌ موسي‌ ‌بر‌ آمد ‌که‌ ‌گفت‌ بهامان‌:

بآنچه‌ ‌بر‌ ‌شما‌ غيب‌ ‌است‌ و بآنچه‌ ظاهر و هويدا ‌است‌ و بزرگ‌ و رفيع‌ و اعلي‌ ‌من‌ ‌کل‌ شيئي‌. عالِم‌ُ الغَيب‌ِ ‌در‌ موضوع‌ علم‌ غيب‌ بعضي‌ مثل‌ عامّه‌

معاصى و تحصيل علم و عمل و طلب مقامات عاليه جزا داده ميشوند در آخرت بنزول در اعلى منازل بهشت براى صبرشان در دنيا و ملائكه بآنها تبريك ورود ميگويند و ابلاغ

کرده‌ای مستحکم (و) نیرومند است‌. پس (مسلّط بر جهان) ایستاد. حال آنکه او در افق اعلی است. سپس به خدا نزدیک شد؛ پس به او درآویخت و نزدیکتر شد. پس (فاصله‌اش) به

معاصى و تحصيل علم و عمل و طلب مقامات عاليه جزا داده ميشوند در آخرت بنزول در اعلى منازل بهشت براى صبرشان در دنيا و ملائكه بآنها تبريك ورود ميگويند و ابلاغ

مُبْعَدُونَ‌: آن گروه بخصوص بسابقه عنايت، از جهنم دور كرده شدگانند، زيرا ايشان در اعلى عليين و جهنم در اسفل سافلين مى‌باشد. اكثر مفسران برآنند كه اين آيه عام است

عليه السّلام بسوى [قبر] او رهسپار شود، خداى عزّ و جلّ او را در زمره ساكنين اعلى علّيّين مكتوب و محسوب ميدارد.

اندازه‌ عمر عزيز ‌خود‌ ‌را‌ صرف‌ ‌اينکه‌ قسمت‌ها نموده‌ شكر اللّه‌ سعيهم‌ و اعلي‌‌-‌ اللّه‌ مقامهم‌ و حشرهم‌ اللّه‌ ‌مع‌ ائمتهم‌ ‌که‌ مي‌فرمايد: يَوم‌َ نَدعُوا

قَرِيباً مِنْهَا أَ يُنَجِّسُهَا قَالَ فَقَالَ إِنْ كَانَ اَلْبِئْرُ فِي أَعْلَى اَلْوَادِي‏ وَ اَلْوَادِي يَجْرِي فِيهِ اَلْبَوْلُ مِنْ تَحْتِهَا وَ كَانَ

قُلْتُ أَ رَأَيْتَ إِنْ كَانُوا يَتَامَى صِغَاراً وَ كِبَاراً وَ بَعْضُهُمْ أَعْلَى كِسْوَةً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُهُمْ آكَلُ مِنْ بَعْضٍ وَ مَالُهُمْ جَمِيعاً

فَقَالَ ضُمَّهَا إِلَيْكَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اَلْغَيْرَاءَ لاَ تُبْصِرُ أَعْلَى اَلْوَادِي مِنْ أَسْفَلِهِ‏

كه كشتگان شما در صدر نعيم، و از ايشان در قعر جحيم است. يا مقام شما درجات اعلى، و آنها درك اسفل است. يا اشاره به وعده علو و نصرت و غلبه است، يعنى شما بر

مِن‌ شَرِّ ما خَلَق‌َ «2» مراد مخلوقات‌ شرير هستند ‌من‌ جمله‌ شياطين‌ ‌که‌ اعلي‌ عدو انسان‌ هستند ‌که‌ ميفرمايد: أَ لَم‌ أَعهَد إِلَيكُم‌ يا بَنِي‌ آدَم‌َ

اَلْيُمْنَى فَأَخَذَ كَفّاً مِنْ مَاءٍ فَأَسْدَلَهَا عَلَى وَجْهِهِ مِنْ أَعْلَى اَلْوَجْهِ‏ ثُمَّ مَسَحَ بِيَدِهِ اَلْيُمْنَى اَلْجَانِبَيْنِ جَمِيعاً ثُمَّ

قَرِيباً مِنْهَا أَ يُنَجِّسُهَا قَالُوا فَقَالَ إِنْ كَانَتِ اَلْبِئْرُ فِي أَعْلَى اَلْوَادِي وَ اَلْوَادِي يَجْرِي فِيهِ اَلْبَوْلُ مِنْ تَحْتِهَا وَ كَانَ

اَلْيُمْنَى فَأَخَذَ كَفّاً مِنْ مَاءٍ فَأَسْدَلَهَا عَلَى وَجْهِهِ مِنْ أَعْلَى اَلْوَجْهِ ثُمَّ مَسَحَ بِيَدِهِ اَلْحَاجِبَيْنِ جَمِيعاً ثُمَّ أَعَادَ

لِلََّهِ وَ إِنََّا إِلَيْهِ رََاجِعُونَ‏ اَللَّهُمَّ اِرْفَعْ دَرَجَتَهُ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ وَ اُخْلُفْ عَلَى عَقِبِهِ فِي اَلْغَابِرِينَ وَ عِنْدَكَ نَحْتَسِبُهُ‏

كَتَبَ‏ أَبُو اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع‏ إِلَى أَبِي أَنَّ اَللَّهَ أَعْلَى وَ أَجَلُّ وَ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يُبْلَغَ كُنْهُ صِفَتِهِ‏ فَصِفُوهُ بِمَا

درجه فوق آن آنستكه بعلاوه مستحبات را بجا آورد و مكروهات را ترك نمايد و درجه اعلى از اين آنست كه مباحات را هم مرتكب نشود بلكه تمام اعمالش يا واجب باشد يا مستحب

منافات با آنچه ذكر شد ندارد و محتمل است مراد از رفيع الدّرجات بودن خداوند در اعلى درجات جمال و جلال و صفات كمال باشد و مراد از عرش مكرّر ذكر شده است و در روز

انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌ ‌در‌ سوره ‌بعد‌، و دليل‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ دعوي‌ اينكه‌ افق‌ اعلي‌ عرش‌ ‌است‌. و ‌ثم‌ ‌براي‌ تراخي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ عرش‌ ‌باشد‌ و شاهد

جهت درجه‌ها و مزيتها. وَ أَكْبَرُ تَفْضِيلًا: و بزرگتر بر وجه تفضيل كه بعضى اعلى و افضل باشد از بعضى بر حسب استحقاق نسبت به اعمال. تفاوت بهشت به درجات و جهنم

معاصى و تحصيل علم و عمل و طلب مقامات عاليه جزا داده ميشوند در آخرت بنزول در اعلى منازل بهشت براى صبرشان در دنيا و ملائكه بآنها تبريك ورود ميگويند و ابلاغ

ماوراء الطبيعه، سلسله جليله انبياء، عالم به آن، و خبر از خدا و ملائكه و ملأ اعلى دهند، بايد از آنها اقتباس نمود احوال غيب را. بدبختانه وقتى فلان هيوى از پشت

الْمُنْتَهَى‌ (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹ سوره اعلى توضيح معناى اين كه فرمود: «سبّح اسم ربّك» مظاهر تدبير الهى: خلقت، تسويه،

«2»، «إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِما صَبَرُوا» «3» نعمت‌هاى بهشتى در اعلى‌ درجه خوبى هستند. تنوين در كلمات‌ «نَضْرَةً»، «سُرُوراً»، «جَنَّةً»، «حَرِيراً»

قابل شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت مردود باسفل السافلين

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌ ‌در‌ سوره ‌بعد‌، و دليل‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ دعوي‌ اينكه‌ افق‌ اعلي‌ عرش‌ ‌است‌. و ‌ثم‌ ‌براي‌ تراخي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ عرش‌ ‌باشد‌ و شاهد

انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌ ‌در‌ سوره ‌بعد‌، و دليل‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ دعوي‌ اينكه‌ افق‌ اعلي‌ عرش‌ ‌است‌. و ‌ثم‌ ‌براي‌ تراخي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ عرش‌ ‌باشد‌ و شاهد

بد) نفس خويش بينا است (كه چه كرده و چه مى‌كند). اگر عذرهايى بتراشد. «1». اعلى، 2. جلد 10 - صفحه 308 كلمه‌ «بَرِقَ» آنگاه كه به چشم نسبت داده مى‌شود به

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

آوردن اعمال صالحه. و انصاف نباشد عاقل سليم، چنين مقام افضل و اشرف و ارفع و اعلى كه مثل آن نه در دنيا مخلوق گشته و نه در آخرت پيشكشى او مقرر شده، تبديل نمايد

در هيچوقت فراموش نكنيد. 2- ذكر قلبى. 3- مراد ذكر و تسبيح ياد الهى به صفات اعلى و اسماء حسنى. 4- تسبيحات اربع (سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الّا اللّه

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

گونه اى که هرگاه خواسته باشد بتواند آن را قرائت کند (مانند آیه ۶ از سوره «اعلى» «سنقرئک فلاتنسى»). ۳ - تضمین گردآورى شدن اجزاى قرآن از سوى خداوند در یک

مقربون‌ و ‌غير‌ مقربون‌. بعدا مقربون‌ ‌را‌ درجات‌ مختلفه‌ قرار مي‌دهد ‌که‌ درجه اعلي‌، ‌محمّد‌ و آل‌ ‌او‌ (ص‌) مي‌باشد و درجه‌ ‌ما دون‌ ساير انبياء و اوصياء،

برسد و انصاف آنستكه چنين تشبيهى باين سهولت و اختصار از قدرت بشر خارج و در اعلى درجه اعجاز از حيث فصاحت و بلاغت است. وَ لِيُمَحِّص‌َ اللّه‌ُ الَّذِين‌َ آمَنُوا

او را و شخص اوّل آنها ابو البشر چون ديد شخصيّت و نورانيّت خمسه طيّبه را در اعلى مراتب جوهر عقل مجرّد حسد برد زوجه‌اش و او بمقام حضرت زهرا و پدر و شوهر و

معاصى و تحصيل علم و عمل و طلب مقامات عاليه جزا داده ميشوند در آخرت بنزول در اعلى منازل بهشت براى صبرشان در دنيا و ملائكه بآنها تبريك ورود ميگويند و ابلاغ

معاصى و تحصيل علم و عمل و طلب مقامات عاليه جزا داده ميشوند در آخرت بنزول در اعلى منازل بهشت براى صبرشان در دنيا و ملائكه بآنها تبريك ورود ميگويند و ابلاغ

اظهار نظر نموده‌اند و تحقيق همانست كه بيان شد و البتّه مقرّبان درگاه الهى در اعلى درجات بهشتهاى پرنعمت جاى دارند و چون قسمت مهمّ ايندسته را انبياء عظام و اوصياء

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

موجب شده که احدی نتواند با آن برابری کند، و علمش سبب گردیده که محتوای آن در اعلی درجه کمال، و فراگیر همه نیازهای انسانها در طریق تکامل باشد. تفسیر آیات ۱

گذشته بزمين ميرسد و قمّى ره نقل فرموده كه طارق ستاره درخشان زحل است كه در اعلى منازل آسمان جاى دارد و جلد 5 صفحه 373 آن ستاره عذاب و قيامت است و در خصال

ساحت مقدس ربوبى و هر كس درجه دارد مخصوص بخود تا برسند بمنتهى درجه قرب كه اعلى عليين است يا منتهى درجه بعد كه اسفل السافلين است و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه

(ديگران را) به حقّ هدايت مى‌كنند و به آن حكم مى‌كنند. «1». توبه، 31. «2». اعلى، 1. «3». آشنايى با قرآن، ص 14. جلد 3 - صفحه 230 در روايات آمده است مراد از

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

صحف ابراهيم و موسى در كنار هم ذكر شده است: يكى در اين سوره و يكى در سوره اعلى آيه 19. «صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌» شايد به خاطر آن باشد كه حضرت موسى

قابل شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت مردود باسفل السافلين

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

دارد. (اني‌ تارك‌ فيكم‌ الثقلين‌ كتاب‌ اللّه‌ و عترتي‌ لن‌ يفترقا ‌حتي‌ يرد اعلي‌ الحوض‌) بناء ‌علي‌ ‌هذا‌ مي‌گوئيم‌ ‌هر‌ چه‌ موجب‌ توجه‌ بخدا ‌باشد‌ وجه‌

‌از‌ صفات‌ ذاتيه‌ ‌است‌ و توضيح‌ ‌آن‌ اينكه‌ گذشت‌ ‌که‌ صرف‌ وجود ‌است‌ و اعلي‌ مراتب‌ وجود ‌غير‌ محدود و ‌غير‌ متناهي‌ نه‌ اول‌ دارد و نه‌ آخر و البته‌

‌من‌ جزاه‌ فقد جهله‌ و ‌هو‌ ‌في‌ حد الشرك‌ باللّه‌» و ذات‌ اقدس‌ حق‌ ‌که‌ اعلي‌ مراتب‌ وجود ‌است‌ و حدي‌ ‌از‌ ‌براي‌ وجودش‌ نيست‌ أزلا و أبدا حاوي‌ جميع‌

ميدانستند و شعراء بزرگ‌ ‌در‌ ‌بين‌ ‌آنها‌ بودند و ‌در‌ فصاحت‌ و بلاغت‌ ‌در‌ اعلي‌ درجه‌ بودند ‌که‌ قصائد ‌خود‌ ‌را‌ ميآوردند و ‌در‌ كعبه‌ ميآويختند و افتخار

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌ «3» و هم سبب اعتدال و «1». اعلى، 19. «2». كلمه «كُتب» مى‌تواند به معناى دستورات دينى باشد، نظير آيه «كتب

گردد، و ‌اينکه‌ جمله‌ شامل‌ مراتب‌ ايمان‌ ميشود ‌از‌ درجه‌ ادني‌ ‌الي‌ درجه‌ اعلي‌ البته‌ بتفاوت‌ درجات‌. وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ عمل‌ صالح‌ اينكه‌ عبادتش‌

ركوع و سجود به ايشان اقتدا نموده‌اند. و اين بديهى است كه متبوع اجلّ و ارفع و اعلى و افضل درجه خواهد بود از تابع. در منهج يحيى بن عفيف از پدرش و او از جدش نقل

تبصره: اين مطلب محقق است كه مقام شامخ ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اعلى و اجلّ است از آنكه اطاعت كند فاسق و كافر. بنابراين آيه شريفه را وجهى است:

‌آن‌ كس‌ واجد ‌آن‌ چيز شود مانند اعطاء كمالات‌ بانبياء و اولياء و صلحاء و اعلي‌ درجه‌ ‌اينکه‌ اعطاء، اعطاء ولايت‌ كليّه‌ مطلقه‌ ‌به‌ پيغمبر اكرم‌ صلّي‌

ءامنوا و عملوا الصلحت کانت لهم جنّت الفردوس نزلاً) ۶- «عن النبى(ص): الفردوس أعلى درجة فى الجنّة و فیها یکون عرش الرحمن و منها تفجر أنهار الجنّة الأربعة ;

ثواب و جزائى است بهتر از آن فعل نيكو، زيرا فانى دهد و باقى ستاند، و أدنى به أعلى عوض گيرد، و يكى به ده تا به هفتصد و يا بدون حساب بهره يابد. اكثر مفسرين برآنند

فرمود اين آيه در شأن من نازل شده و معلوم است كه فردا كمل اهل ايمان و جامع اعلى مراتب اوصاف مذكوره در آيات سابقه و «قسيم الجنّة و النّار» او است سلام اللّه

قابل شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت مردود باسفل السافلين

اين خلاصه فرمايش ايشان است كه حقير بنحو اختصار نقل نمودم و بيان صافى اصفى و اعلى و اتم و اكمل است پس چون آيد آواز سختى كه گوش را كر كند و مراد نفخه دوم اسرافيل

اللّه‌ِ مِنهُم‌ شَي‌ءٌ (مؤمن‌ ‌آيه‌ 16) إِنَّه‌ُ يَعلَم‌ُ الجَهرَ وَ ما يَخفي‌ (اعلي‌ ‌آيه‌ 7) لا تَخفي‌ مِنكُم‌ خافِيَةٌ (الحاقه‌ ‌آيه‌ 18) و ‌غير‌ اينها ‌از‌

فرمود: (اني‌ تارك‌ فيكم‌ الثقلين‌ كتاب‌ اللّه‌ و عترتي‌ لن‌ يفترقا ‌حتي‌ يرد اعلي‌ الحوض‌ ‌ما ‌ان‌ تمسكتم‌ بهما لن‌ تضلّوا ابدا) ‌از‌ احاديث‌ متواتره‌ ‌است‌

دارد. (اني‌ تارك‌ فيكم‌ الثقلين‌ كتاب‌ اللّه‌ و عترتي‌ لن‌ يفترقا ‌حتي‌ يرد اعلي‌ الحوض‌) بناء ‌علي‌ ‌هذا‌ مي‌گوئيم‌ ‌هر‌ چه‌ موجب‌ توجه‌ بخدا ‌باشد‌ وجه‌

داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است نازل شده پس چگونه ممكن است منشى آن شخص اعجم يا عجم باشد و

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

كس در هر جمعه سوره مؤمنون را بخواند عاقبت بخير و با سعادت شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد

كس در هر جمعه سوره مؤمنون را بخواند عاقبت بخير و با سعادت شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد

كس در هر جمعه سوره مؤمنون را بخواند عاقبت بخير و با سعادت شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد

كس در هر جمعه سوره مؤمنون را بخواند عاقبت بخير و با سعادت شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد

صداي‌ توپ‌ ‌باشد‌ و ‌اگر‌ ذائقه‌ نداشته‌ ‌باشد‌ طعم‌ ‌را‌ نمي‌چشد و ‌لو‌ ‌در‌ اعلي‌ درجه‌ تلخي‌ ‌باشد‌ و ‌اگر‌ شامه‌ خراب‌ ‌باشد‌ نمي‌بويد و ‌لو‌ عطر تند و

گذشته بزمين ميرسد و قمّى ره نقل فرموده كه طارق ستاره درخشان زحل است كه در اعلى منازل آسمان جاى دارد و جلد 5 صفحه 373 آن ستاره عذاب و قيامت است و در خصال

امّت تو بر جميع امم شاهد باشند و درجات ايشان از درجات ساير امم انبيا ارفع و اعلى مراتب باشد، همه به كرامت و شفاعت تو خواهد بود. ابن عبّاس نقل نموده كه بعضى

منافات با آنچه ذكر شد ندارد و محتمل است مراد از رفيع الدّرجات بودن خداوند در اعلى درجات جمال و جلال و صفات كمال باشد و مراد از عرش مكرّر ذكر شده است و در روز

براى آن كوشيد و از اين چشم پوشيد و در مجمع فرموده روايت شده است كه ما بين اعلى درجه بهشت و ادنى درجه آن مانند ما بين آسمان و زمين است و عيّاشى ره از امام

از مخلوقات آنچه اراده نمودى ولد او خود اختيار نمودى، لكن ذات سبحانى اجلّ و اعلى باشد از احتياج به ولد و مخلوق مماثل خالق نخواهد بود. سُبْحانَهُ‌: منزّه است

نماند: در حالات حضرت رسول «صلى‏الله عليه‏ وآله» نقل شده چون توجّه به ملكوت اعلى مى‏كرد طورى وضعش منقلب مى‏شد كه دست به پاى عايشه زده مى‏فرمود: «كَلِمينى

طبقات افراد انسانيت در مراتب كمال و مزيت به طورى كه بعضى از آنها به مرتبه اعلى عليين هستند داراى نفوس زكيه و مؤيد به قواى قدسيه بواسطه صفاى قلوب آنان و

نماند: در حالات حضرت رسول «صلى‏الله عليه‏ وآله» نقل شده چون توجّه به ملكوت اعلى مى‏كرد طورى وضعش منقلب مى‏شد كه دست به پاى عايشه زده مى‏فرمود: «كَلِمينى

بتوانم كتابى بياورم كه جامع تمام علوم و معارف حقه حقيقيّه باشد با استقرار در اعلى درجه فصاحت و بلاغت كه تمام شما با آنكه از فصحاء و بلغاء درجه يك دنيا هستيد

نيست بلكه از جهت آنستكه از ابتداء تا انتهاء با آنكه فصيح و بليغ است تمام در اعلى درجه فصاحت و بلاغت است و با آنكه داراى اسلوب و نهج مخصوصى است كه نه نثر معمولى

داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است نازل شده پس چگونه ممكن است منشى آن شخص اعجم يا عجم باشد و

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

باوّل‌ قيامت‌ چنانچه‌ ‌در‌ حديث‌ ثقلين‌ مي‌فرمايد: (لن‌ يفترقا ‌حتي‌ يرد اعلي‌ الحوض‌). وَ انشَق‌َّ القَمَرُ يكي‌ ‌از‌ معجزات‌ حضرت‌ رسالت‌ شق‌ القمر ‌است‌

تنبيه- اين مطلب محقق است كه مقام شامخ حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اعلى و اجلّ است از خطا و خطل و سهو زلل. زيرا معصوم [است‌] و به هيچ وجه خلاف رضاى

منافات با آنچه ذكر شد ندارد و محتمل است مراد از رفيع الدّرجات بودن خداوند در اعلى درجات جمال و جلال و صفات كمال باشد و مراد از عرش مكرّر ذكر شده است و در روز

ترتیل: ترجمه: «تَصْلی»: به‌آتش داخل می‌شوند و بدان می‌سوزند (نگا: انشقاق ، اعلی / ). «حَامِیَةً»: بی‌نهایت گرم و سوزان (نگا: قاسمی). قُلْ‌ هَلْ‌ نُنَبِّئُکُمْ‌

كه ميت داراى پدر و مادر و شوهر يا زن باشد كه در اين صورت زن يا شوهر نصيب اعلى خود را ميبرند و مادر هم اگر حاجبى نباشد ثلث ميبرد و بقيه از آن پدر است و

‌به‌ سه‌ قسمت‌ ظلم‌ بنفس‌ ظلم‌ بغير ظلم‌ بدين‌ و ‌هر‌ كدام‌ درجاتي‌ دارد اعلي‌ درجاتش‌ افتراء بخداي‌ متعال‌ ‌است‌، زير بار معجزاتي‌ ‌که‌ بدست‌ انبياء داده‌

نه جايگاه اجتماعى و اقتصادى. وَ ما أَنَا بِطارِدِ ... 3- جاذبه بايد در حدّ اعلى باشد، ولى دافعه تنها در موقع ضرورت لازم است. وَ ما أَنَا بِطارِدِ ... 4-

منافات با آنچه ذكر شد ندارد و محتمل است مراد از رفيع الدّرجات بودن خداوند در اعلى درجات جمال و جلال و صفات كمال باشد و مراد از عرش مكرّر ذكر شده است و در روز

براى آن كوشيد و از اين چشم پوشيد و در مجمع فرموده روايت شده است كه ما بين اعلى درجه بهشت و ادنى درجه آن مانند ما بين آسمان و زمين است و عيّاشى ره از امام

از آن تعبير بعمل مزدوران و غلامان شده بالنّسبه بعمل اولياء است كه بمرتبه اعلى از معرفت رسيده‌اند و عبادت را فقط بداعى استحقاق و اهليّت خداوند براى عبادت

نهي‌ ‌از‌ منكر ‌است‌ ‌که‌ ‌تا‌ مرتبه‌ ادني‌ ممكن‌ ‌است‌ نه‌ بايد بمرتبه‌ اعلي‌ رفت‌ و ‌اينکه‌ حكم‌ ‌هم‌ محدود ‌است‌ ‌تا‌ زماني‌ ‌که‌ توبه‌ كنند و دست‌

دارد. (اني‌ تارك‌ فيكم‌ الثقلين‌ كتاب‌ اللّه‌ و عترتي‌ لن‌ يفترقا ‌حتي‌ يرد اعلي‌ الحوض‌) بناء ‌علي‌ ‌هذا‌ مي‌گوئيم‌ ‌هر‌ چه‌ موجب‌ توجه‌ بخدا ‌باشد‌ وجه‌

(قصص/ 38) و «الاخرة» اشاره به آخرین کلمه‌ای است که او گفت و آن ادعای ربوبیت اعلی بود خداوند او را به مجازات این دو ادعای کفر آمیزش در همین دنیا گرفتار ساخت

است در باره‌گاه احديت به اين كه بآسمان رفته و با ملائكه هم صحبت شده و در اعلى عليين جاى گرفته است. إِذ قالَت‌ِ المَلائِكَةُ يا مَريَم‌ُ إِن‌َّ اللّه‌َ

و كثرت انكار مى‌گفتند بدون هيچ تفكر و تأملى؛ كه ساحت اقدس كبريائى اجلّ و اعلى باشد از حوادثات امكانى. وَ لا لِآبائِهِمْ‌: و همچنين نبود دانائى مر پدران

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

«يُخْرِجاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ» (وطن دوستى، امرى فطرى وخواسته همه مردم است) «1». اعلى، 14. جلد 5 - صفحه 360 3- وحدت، رمز پيروزى واختلاف رمز سقوط است. «فَأَجْمِعُوا

‌آن‌ كس‌ واجد ‌آن‌ چيز شود مانند اعطاء كمالات‌ بانبياء و اولياء و صلحاء و اعلي‌ درجه‌ ‌اينکه‌ اعطاء، اعطاء ولايت‌ كليّه‌ مطلقه‌ ‌به‌ پيغمبر اكرم‌ صلّي‌

عليه و آله و سلّم فرمود: سبحانك اللهم بلى. از ابن عباس منقول است: هر كه سوره اعلى بخواند، بايد بگويد سبحان ربى الاعلى؛ و هر كه سورة القيمه تلاوت كند، بگويد:

داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است نازل شده پس چگونه ممكن است منشى آن شخص اعجم يا عجم باشد و

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

است از بهشت و جهنّم كه حاصل شده است براى آنها در نتيجه اعمالشان در دنيا از اعلى علّيّين جنان تا اسفل السّافلين نيران بحسب مراتب استحقاقشان و اطلاق درجات

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است نازل شده پس چگونه ممكن است منشى آن شخص اعجم يا عجم باشد و

ترتیل: ترجمه: «إنبَعَثَ»: برخاست و روان شد. «أَشْقَی»: بدبخت‌ترین (نگا: اعلی / ، لیل / ). وَ کَانَ‌ فِي‌ الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ... (۰) فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ‌

7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌ «3» و هم سبب اعتدال و «1». اعلى، 19. «2». كلمه «كُتب» مى‌تواند به معناى دستورات دينى باشد، نظير آيه «كتب

بتوانم كتابى بياورم كه جامع تمام علوم و معارف حقه حقيقيّه باشد با استقرار در اعلى درجه فصاحت و بلاغت كه تمام شما با آنكه از فصحاء و بلغاء درجه يك دنيا هستيد

تبصره: آيه شريفه دلالت دارد بر آنكه قرآن كريم كافى است در معجزه، زيرا در اعلى مرتبه فصاحت و اقصى درجه بلاغت مى‌باشد و تا انقراض عالم اعجاز آن ثابت است

منافات با آنچه ذكر شد ندارد و محتمل است مراد از رفيع الدّرجات بودن خداوند در اعلى درجات جمال و جلال و صفات كمال باشد و مراد از عرش مكرّر ذكر شده است و در روز

منافات با آنچه ذكر شد ندارد و محتمل است مراد از رفيع الدّرجات بودن خداوند در اعلى درجات جمال و جلال و صفات كمال باشد و مراد از عرش مكرّر ذكر شده است و در روز

منافى نيست با آنچه از پيغمبر (ص) و امير المؤمنين (ع) نقل شده است كه وسيله نام اعلى درجه بهشت است چنانچه منافى نيست با روايت انس بن مالك از پيغمبر (ص) كه وسيله

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

يُحدِث‌ُ لَهُم‌ ذِكراً) ‌که‌ ميفرمايد: (فَذَكِّر إِن‌ نَفَعَت‌ِ الذِّكري‌) اعلي‌ آيه 9 و نيز ميفرمايد: (وَ ذَكِّر فَإِن‌َّ الذِّكري‌ تَنفَع‌ُ المُؤمِنِين‌َ)

تذلل را بجا آرند و غير را شريك نگردانند. حاصل آيه شريفه آنكه: ملائكه ملاء اعلى با وجود قرب مقامشان، در نهايت خضوع و خشوع پيوسته مشغولند به عبادت، پس فرزند

استغفار كردن، درجه جماعتى است كه بلند مرتبه و عالى رتبه‌اند در طاعت حضرت على اعلى، يا آنكه مرتبه جماعتى است كه مسكن ايشان در بهشت منازل اعلا است. و استغفار

منكّر و ناشناخته گردانيد براى بلقيس تخت او را؛ شكل آن را متغير و متبدل ساخته، اعلى را به اسفل آريد و مقدم را مؤخر سازيد، يا جواهرات آن را تبديل كنيد يعنى سبز

7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌ «3» و هم سبب اعتدال و «1». اعلى، 19. «2». كلمه «كُتب» مى‌تواند به معناى دستورات دينى باشد، نظير آيه «كتب

اللّه‌ِ مِنهُم‌ شَي‌ءٌ (مؤمن‌ ‌آيه‌ 16) إِنَّه‌ُ يَعلَم‌ُ الجَهرَ وَ ما يَخفي‌ (اعلي‌ ‌آيه‌ 7 و ‌غير‌ اينها ‌از‌ آيات‌ ‌او‌ ميداند حقانيت‌ مرا و بطلان‌ ‌شما‌

از آن تعبير بعمل مزدوران و غلامان شده بالنّسبه بعمل اولياء است كه بمرتبه اعلى از معرفت رسيده‌اند و عبادت را فقط بداعى استحقاق و اهليّت خداوند براى عبادت

جمعه و تغابن با كلمه‌ «يُسَبِّحُ»* و سوره اسراء با كلمه‌ «سُبْحانَ» و سوره اعلى‌ با فرمان‌ «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ» آغاز شده است. جلد 9 - صفحه 600 بِسْمِ

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

آنچه‌ صلاح‌ دنيا و آخرت‌ ‌است‌ ميداند و دستور ميدهد و البته‌ پيغمبر (ص‌) ‌هم‌ اعلي‌ مراتب‌ تقوي‌ ‌را‌ دارا ‌بود‌ و خردلي‌ اعتناء ‌به‌ كفار و منافقين‌ نداشت‌

خود حوا را برايم تزويج فرمودى و ملائكه كرام را خدّامم قرار دادى خداوند على اعلى فرمود همانا ملائكه را امر نمودم كه تعظيم نمايند تو را بسجود براى آنكه تو

تنبيه: آيه شريفه اثبات حشر و نشر را فرمايد، از راه تنظير و تشبيه به آنچه اعلى و اعظم است كه ايجاد اصل خلقت باشد در مقابل منكرين حشر كه معتقد بودند اعاده

‌است‌. و نيز كليه اخلاق‌ خوب‌ و بد درجات‌ و مراتب‌ زيادي‌ دارد ‌تا‌ بدرجه اعلي‌ برسد و شرح‌ اخلاق‌ حميده ‌رسول‌ اللّه‌ (ص‌) احتياج‌ بيك‌ كتاب‌ مبسوط دارد

پست‌ترين دوران عمر، همان دورانى‌ جلد 4 - صفحه 549 است كه ضعف و فراموشى به حدّ اعلى مى‌رسد. «1» فراموشى دوران كهولت، مربوط به افراد عادّى است، وگرنه اولياى خدا

شود كه اى نفس و جان و قلب مطمئن بحق و حقيقت رجوع كن بمبدء اصلى خود كه عالم اعلى است و برحمت پروردگارت و اصل شو در حاليكه خشنودى تو از او بثواب و خشنود است

7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌ «3» و هم سبب اعتدال و «1». اعلى، 19. «2». كلمه «كُتب» مى‌تواند به معناى دستورات دينى باشد، نظير آيه «كتب

ايمان از حيث زياده و نقصان؛ و هر چه تقويت يابد ايمان قلبى، حاصل شود مرتبه اعلى كه مقتضى است زيادى عمل را. «1» بحار الانوار، جلد 67، صفحه 303 تفسير اثنا

گناهان‌ تدارك‌ دارد تدارك‌ كند ‌که‌ ‌در‌ شب‌ بيست‌ و سوم‌ عبادات‌ بدرجه‌ اعلي‌ قبول‌ برسد. مقام‌ دوم‌ ‌در‌ معني‌ قدر: بعضي‌ گفتند: تقدير امور ميشود ‌در‌

از انعام، و لكن تفضيل اخبار است از آنچه سبب برترى باشد از غير؛ و لذا رتبه اعلى و ادنى در آن محقق شود. تنبيه: بعضى استدلال كرده‌اند بر افضليت ملائكه بر انبياء

«و از مطیعان فرمان خدا بود» (و کانت من القانتین). از نظر ایمان در سر حد اعلی قرار داشت، و به تمام کتب آسمانی و اوامر الهی مؤمن، و از نظر عمل پیوسته مطیع

«ورود شتر به سوراخ سوزن، آسان‌تر از ورود سرمايه‌داران و دولت‌مردان به ملكوت اعلى است». «1» شايد بتوان از ظاهر آيه‌ى 40 استفاده كرد كه بهشت در آسمان‌هاست و

مَوْثِقاً مِنَ اللَّهِ‌: تا اينكه بدهيد مرا پيمانى مؤكد به ذكر خدا. شيخ طوسى (اعلى الله مقامه) در تبيان نقل فرموده كه: او را به شما ندهم تا سوگند خوريد به حق

تتبع و مراجعه كتب علماء اعلام مانند شيخ طوسى و مفيد و صدوق و مجلسى و طبرسى اعلى اللّه مقامهم، و همچنين علماء عامه مانند فخر رازى و زمخشرى و غيره، محقق شود

نفر يهودى پرسيد از آن حضرت كه مسكن پيغمبر شما از بهشت كجا است جواب فرمود اعلى درجات و اشرف مقامات آن كه جنّات عدن است و يهودى قسم خورد كه راست است و همان

در برابر خدا فروتن است، «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» و آغاز و انجام هستى و مَثَل اعلى و عزّت و حكمت از اوست، و شرك چيزى جز خيال و ظلم نيست، اين آيه مى‌فرمايد:

احوال چندى از بحث شيخ الفقهاء و المحدثين آقاى شيخ محمد رضاى اصفهانى مسجد شاهى اعلى اللّه مقامه مستفيذ بوده و از ايشان بتحصيل اجازه عامّه بليغه مشتمل بر سه طريق

باشد كه باقى و دائم و زوالى ندارد، بلكه أبد الآباد در تزايد باشد. 3- مرتبه اعلى و اشرف، و آن رضوان الهى است كه فوق تمام نعم مى‌باشد؛ چنانچه در آيه ديگر فرمايد:

هدايت كند او را و ارشاد كند او را و تعليم به او نمايد شريعت ما را، در رفيق اعلى با ما باشد. «3» وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ: و وفا نمائيد به عهد در وصيت به مال

اللّه‌ بالعباد لولاه‌ و ظهور اثر العبودية للمعبود بالركوع‌ و السجود و جعل‌ اعلي‌ موضع‌ و اشرفه‌ ‌علي‌ ادني‌ موضع‌ و اخفضه‌ و ‌قد‌ كتب‌ الرضا ‌عليه‌ السّلام‌

در طاعت و خير انديشى امام خويش كوشا است جز آن كه او همراه ما است در رفيق‏ اعلى. امام باقر عليه السلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده است:

ازلّه‌ الشيطان‌ ‌يعني‌ ازاله‌ ‌عن‌ الحق‌، و هبوط بمعني‌ نزول‌ و وقوع‌ ‌از‌ اعلي‌ باسفل‌ ‌است‌ و بمعني‌ انتقال‌ ‌از‌ موضعي‌ بموضع‌ ديگر نيز استعمال‌ مي‌شود

محسوب شود، و آنچه در محلى اهانت باشد در موضعى اكرام گردد «1». 2- شيخ مفيد اعلى اللّه مقامه فرموده: موسى عليه السلام خواست اظهار كند آنچه او را وارد شد از

ميشوند و آنچه نزد خدا است از نعم آخرت باقى است و تمام اين نعم بنحو اتم اكمل اعلى در آنجا موجود است نهايت آنكه خالى از هر عيب و فساد و كثافت و كدورت و كسالت

فرموده و محتمل است ابتداء كلام الهى باشد و كلمه على جمع عليا است كه آن مؤنّث اعلى ميباشد .. قال‌َ آمَنتُم‌ لَه‌ُ قَبل‌َ أَن‌ آذَن‌َ لَكُم‌ إِنَّه‌ُ لَكَبِيرُكُم‌ُ

مر شما را كه شيطان براى شما دشمنى است آشكار. تفسير تدليه ارسال چيزى است از اعلى باسفل و در اينجا مراد هبوط آنها است از مقام عالى بدانى و فريب از اين راه

بتوانم كتابى بياورم كه جامع تمام علوم و معارف حقه حقيقيّه باشد با استقرار در اعلى درجه فصاحت و بلاغت كه تمام شما با آنكه از فصحاء و بلغاء درجه يك دنيا هستيد

مى‌داند، «6» ما بايد آن را تمجيد كنيم. «1». تفسير نمونه. «2». شعراء، 98. «3». اعلى، 1. «4». حجر، 87. «5». واقعه، 77. «6». ق، 1. جلد 9 - صفحه 161 3. رهبران الهى،

«عليه السلام» نقل شده. * * * ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۳۷ «سوره اعلی» سوره «اعلى»، مكّى است و نوزده آيه دارد. بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ *

إِلَى اَلصَّوَابِ وَ أَبْعَدَهَا مِنَ اَلاِرْتِيَابِ يَا بُنَيَّ لاَ شَرَفَ أَعْلَى مِنَ‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ وَ لاَ كَرَمَ أَعَزُّ مِنَ اَلتَّقْوَى وَ لاَ مَعْقِلَ‏

نفر يهودى پرسيد از آن حضرت كه مسكن پيغمبر شما از بهشت كجا است جواب فرمود اعلى درجات و اشرف مقامات آن كه جنّات عدن است و يهودى قسم خورد كه راست است و همان

حالات آنستكه معلوم شود در خلال اين احوال هيچ جا گناهى نيست و خوردن حلال با اعلى مراتب تقواى هم منافات ندارد و جمعا هفت مقام است سه مرتبه تقوى و دو درجه ايمان

جامعه‌ى اسلامى بايد بر اساس قسط باشد. «بِالْقِسْطِ» 5- اگر اجراى عدالت در حدّ اعلى ممكن نيست، لااقلّ در حدّ توان و امكان مراعات كنيد. «لا نُكَلِّفُ نَفْساً

دينى يا دنيوى خود برسند كه آن ارباح تجارت است در دنيا و يا رسيدن به جنات اعلى در عقبى، و مستفيض شدن به عفو و مغفرت از جانب حق تعالى. اول، قول ابن عباس

دنبال فرشته وحی جبرئیل امین، آیات قرآنی را تکرار می فرمود (نگا: قیامه / - ، اعلی / . «یُقْضَی»: به پایان رسانده شود. لاَ تُحَرِّکْ‌ بِهِ‌ لِسَانَکَ‌... (۱)

معناى گوش دادن است. و اين كه فرمود: شيطان هاى خبيث نمى توانند به آنچه در ملأ اعلى مى گذرد؛ گوش دهند، كنايه است از اين كه آن ها از نزديكى بدان جا ممنوع هستند

اينكه‌ بگويي‌ جلد 7 - صفحه 29 ‌خدا‌ اكبر ‌من‌ ‌کل‌ شي‌ء و ارفع‌ و اعظم‌ و اعلي‌ ‌من‌ كل‌ّ شي‌ء و ‌اينکه‌ دلالت‌ ندارد ‌بر‌ شيئيت‌ حق‌ و مفاد خبر ‌هم‌ ‌اينکه‌

‌را‌ ‌در‌ كفه‌ ديگر ‌بر‌ تمام‌ ‌آنها‌ سنگين‌تر ‌است‌، و ‌اينکه‌ عبارت‌ شامل‌ اعلي‌ مراتب‌ ايمان‌ تمام‌ باستثناء ‌خود‌ حضرتش‌ ميشود و ‌در‌ روز تقابل‌ ‌علي‌

شرع از آن دو تعبير بكرسى و عرش شده است و منشاء پيدايش شبانه روز حركت فلك اعلى است كه آنرا فلك الافلاك نيز خوانده‌اند ولى حق آنستكه آفتاب به تبع آن حركت

شريعه، جائى كه مردمان على السويه و على الاشاعه آب برمى‌دارند و همه مردم از اعلى و ادنى وضيع و شريف، غنى و فقير در آن مساويند، يا بسبب آنكه دين سبب حيات ابديه

آن حضرت در آن شب مخيّر شده بود (يعنى در ماندن ميان دنيا و رفتن به سوى رفيق اعلى)، تا امضاى تقديرات خداى عزّوجلّ به عمل آيد» (چه، آن حضرت از دنيا به تنگ آمده

افضل ممّا يظنّون و اغفر لي ما لا يعلمون‌ «3»: «1» سوره شمس آيه 9. «2» سوره اعلى آيه 14. «3» نهج البلاغه، ص 613 (ترجمه فيض الاسلام) جلد 12 - صفحه 348 هرگاه

السّلام روايت كرده است كه فرمود: «چون نيمه شعبان فرا رسد، منادى‏اى از افق أعلى ندا ميدهد كه: اى زائرين قبر حسين با ره‏آوردى از آمرزش بشهر و ديارتان باز

خداوند متعال بازگشت، و خدا به او وحى فرستاد، كه به او بگو: وى را در رفيق اعلى (جايى كه رفقاى او بهترين رفقا باشند) با پيغمبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان

اين يك خبر بزرگ است ! ۶۸ - كه شما از آن روى گردان هستيد. ۶۹ - من از ملاء اعلى (و فرشتگان عالم بالا) به هنگامى كه (درباره آفرينش آدم مخاصمه مى كردند خبر

آسمان دارد براى اين است كه يك منادى از درون عرش از طرف ربّ العزة و از افق اعلى به نام او و نام پدرش فرياد كند، گويد: اى فلان پسر فلان، ثابت باش تا بر جا

خوب‌ نيستند فقط علاقه‌ بجمع‌ مال‌ دارند بلي‌ چون‌ تمام‌ ‌آنها‌ ‌با‌ اسلام‌ اعلي‌ درجه‌ و اشد مراتب‌ عناد ‌را‌ دارند ‌در‌ ضد اسلام‌ و تقابل‌ ‌با‌ ‌او‌ اتفاق‌

بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ: به آن چيزى كه در حقيقت بهتر و نيكوتر باشد؟ و اين استبدال اعلى است به أدنى كه ترنجبين و گوشت مرغ كه در لذت و نفع و عدم حاجت به سعى آن بهتر

مانند عشق بازى و تمايل به زن اجنبى؛ حاشا و كلّا، خصوصا مقام منيع ختمى مآب كه اعلى و اجل باشد از تفوه چنين نسبتى، چنانچه علم الهدى سيد مرتضى (رحمه اللّه) فرمايد:

است و چه نعمتى از اين برتر و بالاتر تصور مى شود. آرى پروردگار اعلى ، پاداش و جزاى او نيز اعلى است ، و چيزى برتر از رضايت و خشنودى مطلق بندگان تصور نمى شود

جلد ۲۰ صفحه ۵۱۷ و ما در سابق، در معناى «وجه اللّه» تعالى و در معناى اسم «اعلى» بحث كرديم. «وَ لَسوْف يَرْضى»: يعنى: و هر آينه، او - همان مرد اتقى - به

مَا هُوَ قَالَ اَلْإِيمَانُ بِاللَّهِ‏ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ أَعْلَى اَلْأَعْمَالِ دَرَجَةً وَ أَشْرَفُهَا مَنْزِلَةً وَ أَسْنَاهَا حَظّاً قَالَ

بگويد در درون پرى از پرهاى جبرئيل در آيد تا بامداد كند: «بخدا سپارم كه على و اعلى و جليل و عظيم است خودم را و هر كه به كارم مى‏خورد، به خدا سپارم خويش را از

الا ‌به‌، فقلت‌ و ‌ما ‌هو‌! ‌قال‌ الايمان‌ باللّه‌ الذي‌ ‌لا‌ اله‌ الا ‌هو‌ اعلي‌ الاعمال‌ درجة و اشرفها منزلة و اسناها حظا، ‌قال‌ قلت‌ اخبرني‌ ‌عن‌ الايمان‌

رانده درگاه خدا شد! اين آيات همانگونه كه گفتيم توضيحى است بر «مخاصمه ملاء اعلى » و «ابليس » و گفتگو درباره آفرينش «آدم »، و در مجموع هدف از بيان اين سرگذشت

سوز دل خود را از شكستن بتها فرو بنشانند، و به اصطلاح انتقام خويش را به حد اعلى بگيرند، و در ضمن شكوه و عظمتى به بتها بخشند كه آبروى بر باد رفته آنها شايد

كردن از دين خود، و ترسيدن از دشمنان خود، و ارواح ايشان، متعلّق است به محلّ اعلى (كه عالم قدس و ملكوت است). پس علماى ايشان و پيروان ايشان، گنگان و خاموشانند

‌آن‌ كس‌ واجد ‌آن‌ چيز شود مانند اعطاء كمالات‌ بانبياء و اولياء و صلحاء و اعلي‌ درجه‌ ‌اينکه‌ اعطاء، اعطاء ولايت‌ كليّه‌ مطلقه‌ ‌به‌ پيغمبر اكرم‌ صلّي‌

حيات)، با شما شراكت نمود (و امّا نفس قدسى آن حضرت، متعلّق به عالم بالا و ملأ اعلى بود) و به زودى در پى در آورده شويد به دل من، تنى را كه خالى باشد از روح و

شنيعترين اعمال زشت را به خاطر تمايلات مردم شكل قانونى داده ، و رسوائى را به حد اعلى رسانده اند كه قلم از شرح آن شرم دارد. درست است كه پايه هاى حكومت بايد بر

خود را بر حق مى پنداشتند دست در پرده هاى خانه كعبه زدند و گفتند اللهم انصر اعلى الجندين و اهدى الفئتين و اكرم الحزبين «خدايا از ميان اين دو لشكر آن گروه

عذاب اكبر، عذاب جهنم است. پس آيه شريفه - همان طور كه گفتيم - محاذى آيه سوره اعلى است كه مى فرمود: «الّذِى يَصلَى النّارَ الكُبرى». «إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابهُمْ»:

بود - و جز خيالهاى كاذب و موهوماتى باطل نبود - خيره و پست نموده و او را رب اعلى مى پنداشتند، و به او سوگند مى خوردند، همچنان كه هنگام انداختن طنابها و چوبدستى

را از جان و دل بخواند و صفات و اعمال خود را بر آن منطبق سازد جايگاهش فردوس اعلى است . تفسير نمونه جلد ۱۵ صفحه ۶ بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ تَبَارَك

نتيجه در جاى مقدمه است ، و تقدير كلام چنين است : ((اجعل لى صرحا اصعد الى اعلى درجاته ، فانظر الى السماء لعلى اطلع الى اله موسى : برايم برجى بساز، تا بر

الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۱۹ اولئك رفيقا) ملحقشان نموده ، در زمره بندگان مقرب خود در اعلى علّيّين جاى مى دهد. پس ، قرآن كريم واعظى است شفا دهنده بيماريهاى درونى ،

آيه اى از آيات شامل رسولخدا (ص ) ميشود؟ خواهى گفت : در آخر آيه هفتم از سوره اعلى ، جمله : «الا ما شاءاللّه » آمده و از آن فهميده مى شود كه اگر خدا بخواهد،

گفت از امام باقر «عليه السلام» شنيدم كه مى فرمود: خداى عزّوجلّ، ما را از اعلى عليّين آفريد، و قلوب شيعيان ما را از همان چيزى آفريد كه ما را آفريد. و اما

هستم كه ايمان آورده ام به اينكه تو مى بينى و ديده نمى شوى و اينكه تو در منظر اعلى و مسلط بر همه عالمى . و در كتاب توحيد به سند خود از على بن ابى طالب (صلوات

«و او از مطيعان فرمان خدا بود» (و كانت من القانتين ). از نظر ايمان در سرحد اعلى قرار داشت ، و به تمام كتب آسمانى و اوامر الهى مؤ من ، و از نظر عمل پيوسته

دردناكترين شكل عذاب است . البته اين درباره كسانى است كه طغيان و سركشى را به حد اعلى رسانده ولى افرادى كه هنوز تا اين حد پيش نرفته اند خداوند در برابر گناهانشان

«فرعون در زمين برترى جوئى كرد» (تا آنجا كه حتى دعوى خدائى نمود و خويشتن را رب اعلى ناميد). «مسرف » از ماده «اسراف » به معنى هر گونه تجاوز از حد در اعمال و گفتار

استفاده مى شود كه: انسان - به حسب خلقت - طورى آفريده شده كه صلاحيت دارد به رفيع اعلى عروج كند، و به حياتى خالد در جوار پروردگارش، و به سعادتى خالص از شقاوت نائل

شقاوت ، و طريق سعادت را نزديك ترين طريق ، (يعنى خط مستقيم ) دانسته ، كه برفيع اعلى منتهى ميشود، و اين طريق لايزال انسان را بسوى بلندى و رفعت بالا مى برد تا

چيزى نديده و نشنيده بود، لذا اولين چيزى را كه مورد سؤ ال قرار مى دهد، سبب اعلى و علت هستى عالم است ، آرى انسان به طور كلى طورى است كه مى خواهد از حال مجهولات

ممن خلق الارض و السموات العلى» - كلمه ((على (( جمع ((عليا(( است كه مؤ نث اعلى است ، مانند كلمه ((فضلى و فضل ((، و اگر براى صله موصول ((من (( و براى اينكه