نتایج جستجو

رود نبء ذکر مسس امر ارض کذب حمم دخل بين نزل نظر صوب هى ابراهيم خوف عاد ذا ذو ن قلب سوع سخر هدى توب ضلل

الذى ا ان کلل نا رسل على وعى ظلم ارض بطل غفر رئى ذلک انس ام قنت نظر دين شىء ذو هدى خرج نشء وعد مرر ودد هزء جىء لم بين ها عن غيب شدد عرش سمو امن کتب طين حسن

آفرينش يا لوح محفوظ- روزى كه آسمانها و زمين را بيافريد از آنها چهار ماه- ذو القعده و ذو الحجه و محرم و رجب- حرام- شكوهمند و با حرمت- است. اين است آيين استوار

صبر خير قوى جرم حکم دبر ذنب نکص عبد فکک درى هما قوم نفق شىء مکر ردد ا تلک ذو نفس ضرر حلم بل موت حيى اولاء هجر اخو ائى ظلل يوم نهر ايى

در سايه حكومتى كه پايه هايش محكم بود. فرعون کم جعل قوم الذين ثمود خلق جبل ذو ذى مهد طغو ودى ارض طغى زوج لوط ب عاد فى صحب صخر ف بلد لم ايکه نوم نوح کثر

[اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. هم انن ى ل کيد ف ا ام سئل قوى لم علم فکر الذين ذو ملو ذنب ما رزق من اجر ظلم هو لا ب وله صحب اله مثل غرم الله

قرء بل قرآن هو هم ه جىء فعل فى ف لوح حمد عجب عرش ل لما ودد ان ما ذهب حفظ ذو هل رود غفر من ق انن عن بيت حوط عود ابراهيم اتى ورى ک روع نذر بدء اهل کم على

اجر ما ها کون الذين فوز ا يوم ذلک نا ک لا على ربب هو امن اذا اتى اخر فضل ايى ذو عن کفر اذ غفر نفق س انس ى شىء يا عند ترب سمو قد الى قوم هذا ذا موت خلق اوى

عرش و دارای مجد و عظمت است» (ذو العرش المجید). تفسیر آیات ۱ - فرمانروایى بر جهان هستى و تدبیر آن، در اختیار خداوند است. (ذو العرش) عرش; یعنى، تخت فرمانروا

(آیه 27)- در این آیه می‌افزاید «تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی می‌ماند» (وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ). «وجه» از نظر

عذاب کردن ستمگران (فلاتحسبنّ الله مخلف وعده رسله إن الله عزیز ذو انتقام) جمله «إن الله عزیز ذو انتقام» به منزله تعلیل براى بخش اول آیه (فلاتحسبنّ ...) است

است. (إنّ ربّک لذو مغفرة و ذو عقاب ألیم) ۱۰ - مقام پروردگار، مقتضى جامعیت و برخوردارى از بخشایش و جزادهى (إنّ ربّک لذو مغفرة و ذو عقاب ألیم) ۱۱ - حق گرایان

ابن مسعود دانسته است با اضافه «فى الدعاء» بعد از «الظوّا». نا گفته نماند صفت ذو الجلال و الاكرام فقط دو دفعه در قرآن مجيد آمده است يكى آيه گذشته و ديگرى آخر

ف الى ربب ب ايى کما کذب فى من لا هما جنن کم حسن هن ل مرج ه وله اله الله ک ذو انس على ها عين قصر دون هم کلل ذکر فکه علم الا جرى دهم وکء خلق فنن ما اول بين

تقوا است، و ای خردمندان از من پروا کنید حج در ماه‌هايى دانسته- شوال، ذو القعده و ذو الحجه- است، پس هر كه در آن ماه‌ها فريضه حج مى‌گزارد [بداند كه‌] در حج

يا جثم لم ارم طغى ايکه تلک لوم مدن بوء أما وقى ذات اول جحد عمى غلظ دور طغو ذو کبر جىء فسق قرع عزز عاد عمد التى ظلم عقب خلف وتد شعرى غير هل نا على يمم احقاف

ربو ثوب شحن ائى ى ثم اتى اوى ثمود عثو بشر هذا عقل درى ذرر بنو کذب فلک لعل ذو رئى عاد سلم رزق سکن صلو قرن مؤتفکة

سخن در «رسل» گذشت. ف روح نشر ب فرق هم ها من عرف رسل عصف جىء ه ک فى الى يوم ذو لا جرى ايى اکل امر ل کمم حبب قدر جعل سجيل ذات شکر سليمان موج ما الو نخل انتم

زندگي‌ ميشود مثل‌ حمام‌ و تنظيف‌ لباس‌ و طبيب‌ و ادويه‌ و امثال‌ اينها، و ذو سعة اغنياء هستند بخل‌ نكنند و امساك‌ ننمايند و بقدر معروف‌ انفاق‌ كنند بلكه‌

معروف و مشهور آن است که این ماجرا مربوط به «ذو نواس» آخرین پادشاه «حمیر» «1» در سرزمین «یمن» است. توضیح این که: «ذو نواس» که آخرین نفر از سلسله گروه «حمیر»

کم ايکه هل طغى جثم عذب نا ائى اله بل هدى بلد علم نوق هود نصر امن الم لم رحم ذو جند کون بصر رمم جوب يا احزاب حدث دسو عزز على درى جعل شعرى خزى رود ا حبب خيب

كه ذو القرنين وارد شد بر قوميكه سوزانده بود آنها را آفتاب و تغيير داده بود اجساد و الوان آنها را تا حدّيكه شده بودند مانند شب تار چنين بود حكايت ذو القرنين

جرز کلم فکر لوى الى من وجه س کان سلک قدر رهق جمع عند ذلک فضل صلح احد نسو رسل ذو عزز قتل صحب رفع غور کيف کهف ربب وحد حرج ذکر لمس ايى ضيق رقم يدى ائى دعو الذين

گریزی ندارید و خداوند رسواگر کافران است‌ پس [اى مشركان‌] چهار ماه- از دهم ذو الحجه تا دهم ربيع الثانى سال نهم هجرت- در زمين [آزادانه و ايمن از تعرض‌] بگرديد

معلومات بدهه اوّل ذو الحجّه تفسير شده ولى بر خلاف ظاهر آيه شريفه و صريح روايات ديگر است و معتمد همانستكه ذكر شد و اينكه گفته‌اند دهه اوّل ذو الحجّه را ايّام

بود. ميدانيم كه اعلام سوره برائت توسط اميرالمؤمنين عليه السلام در روز دهم ذو الحجّه سال نهم هجرت بود على هذا اشهر حرم با ماههاى مهلت تطبيق مى‏شود و در

حلم فضل نهى رحم تحت مدين خسر التى شدد وتد اليسع نحن نن تبع حکم اخر رکن ضحک ذو جرم لم لکن اسماعيل عزز احزاب زکو غفر سحر نکر غير اوى نوب ابو جعل

لِيُنفِق ذو سَعَةٍ مِن سَعَتِهِ وَ مَن قُدِرَ عَلَيهِ رِزقُهُ فَليُنفِق مِمّا إتىٰهُ اللَّهُ

(مفسرين‌ گفتند هُم‌ دَرَجات‌ٌ عِندَ اللّه‌ِ مضاف‌ محذوف‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌هم‌ ذو درجات‌ و مراد درجات‌ بهشت‌ ‌است‌ ‌براي‌ مؤمنين‌ و دركات‌ جهنم‌ ‌است‌ ‌براي‌

وَ ما يُلَقّىٰها إِلَّا الَّذينَ صَبَروا وَ ما يُلَقّىٰها إِلّا ذو حَظٍّ عَظيمٍ (٣٥)

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

و «بلوغ الارب» و «بحار الانوار» و «مجمع البیان» خلاصه کرده‌ایم می‌آوریم: «ذو نواس پادشاه یمن، مسیحیان نجران را که در نزدیکی آن سرزمین می‌زیستند تحت شکنجه

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

از ارتكاب اعمال بد و گناهان محترز باشد تا سعادت ابديه را دارا شود. اسكندر ذو القرنين در موقعى كه سمند عزيمت جهت تسخير ممالك به هر سو مى‌تاخت، به قومى رسيد

ذو مِرَّةٍ فَاستَوىٰ (٦)

نوح عليه السّلام و او در مقدّمه لشگر ذو القرنين بود كه براى پيدا كردن آب زندگانى ميرفتند خضر آنرا يافت و نوشيد و ذو القرنين نيافت و او زنده و پاينده و راهنماى

شكست‌ پيغمبر صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ذو الفقار بدست‌ ‌او‌ داد جبرئيل‌ فرياد زد (‌لا‌ سيف‌ الّا ذو الفقار و ‌لا‌ فتي‌ الّا علي‌ّ) و بحضرت‌ ‌رسول‌

لو وقى ربب الله فضل قسط زرع وفى سجد طين وجد ليس حجج جنن بعض اول وعد کيف عرف ذو نهى اثر ا حرم نفس کهل حبب هىء فرق فرى دخل قد مهد

هلاك قومش و عروج او بآسمان و ذو الكفل را كه در عيون از امام رضا عليه السّلام نقل نموده كه او يوشع بن نون است و بنابراين ذو الكفل لقب آنحضرت بوده چون كفل

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

هلاك قومش و عروج او بآسمان و ذو الكفل را كه در عيون از امام رضا عليه السّلام نقل نموده كه او يوشع بن نون است و بنابراين ذو الكفل لقب آنحضرت بوده چون كفل

غلافدار و دانه پوست دار و گياه خوش بو است. وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحانُ «12» وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ‌: و نيز در زمين است جنس دانه صاحب برگ خشك

باشند تا به ديدار يكديگر آيند. در بعض تفاسير است كه اين مقابله روز مهمانى ذو الجلال باشد كه حق تعالى همه مؤمنان را بر سر يك خوان بنشاند بر وجهى كه رويهاى

بنعمة من اللّه ... و اتّبعوا رضوان اللّه) ۱۳- خداوند، داراى فضلى بزرگ (و اللّه ذو فضل عظیم) ۱۴- ایمان به خدا و پیامبر (ص) و اطاعت از آنان، صبر و جهاد، تقوا

رسوله الى الّذين عاهدتم من المشركين فسيحوا فى الارض اربعة اشهر كه بيست روز از ذو الحجه و محرم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الثانى است و نهى فرمود از

هلاك قومش و عروج او بآسمان و ذو الكفل را كه در عيون از امام رضا عليه السّلام نقل نموده كه او يوشع بن نون است و بنابراين ذو الكفل لقب آنحضرت بوده چون كفل

هلاك قومش و عروج او بآسمان و ذو الكفل را كه در عيون از امام رضا عليه السّلام نقل نموده كه او يوشع بن نون است و بنابراين ذو الكفل لقب آنحضرت بوده چون كفل

معلومات بدهه اوّل ذو الحجّه تفسير شده ولى بر خلاف ظاهر آيه شريفه و صريح روايات ديگر است و معتمد همانستكه ذكر شد و اينكه گفته‌اند دهه اوّل ذو الحجّه را ايّام

(انسان ها، فرشتگان و...) (رفیع الدرجت) ۴ - خداوند فرمان رواى جهان هستى است. (ذو العرش) «عرش» به معناى تخت فرمان روایى است و صاحب عرش بودن خداوند (ذوالعرش)،

پيرامون فلسفه آفرينش انسان ۶ - پاسخ به يك سؤ ال إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ «58» زيرا خداوند است آن روزى رسانِ نيرومندِ استوار.

«عزیز» (پیروز شکست ناپذیر) و «ذوانتقام» (سخت انتقامگیر) است. (و اللّه عزیز ذو انتقام) «عزیز» به پیروز شکست ناپذیر گفته مى شود. (مفردات راغب). تنوین در «انتقام»،

این کلمه عسر (۱۲ بار) وَ فَسَتُرْضِع إِن لَه أُخْرَى لِيُنْفِق بِمَعْرُوف ذُو بَيْنَکُم سَعَة أْتَمِرُوا مِن أُجُورَهُن سَعَتِه فَآتُوهُن لَکُم در حال بارگیری

بار) س‌ (۱۲۴ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) وَ تَعَاسَرْتُم لَه أُخْرَى لِيُنْفِق إِن ذُو سَعَة بِمَعْرُوف بَيْنَکُم مِن سَعَتِه أْتَمِرُوا أُجُورَهُن فَآتُوهُن در

آیات شامل این کلمه ل‌ (۳۸۴۲ بار) نفق‌ (۱۱۱ بار) أُخْرَى وَ ذُو لَه فَسَتُرْضِع سَعَة تَعَاسَرْتُم مِن سَعَتِه إِن مَن بِمَعْرُوف قُدِر بَيْنَکُم عَلَيْه

فَلْيُنْفِق عَلَيْه قُدِر مِمّا آتَاه مَن وَ سَعَتِه لا مِن يُکَلّف سَعَة نَفْسا ذُو إِلاّ لِيُنْفِق در حال بارگیری...

قِيل مِن قَبْلِک قَد إِن إِلاّ رَبّک لَک لَذُو يُقَال مَغْفِرَة حَمِيد وَ ذُو عِقَاب در حال بارگیری...

کرم‌ (۴۷ بار) ال وَ الْجَلاَل رَبّک رَبّکُمَا تُکَذّبَان فَبِأَي آلاَء ذِي ذُو يَسْأَلُه مَن اسْم وَجْه فِي يَبْقَى تَبَارَک فَان در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ال ذُو هُو الْقُوّة اللّه الْمَتِين فَإِن إِن يُطْعِمُون لِلّذِين أَن ظَلَمُوا أُرِيد ذَنُوبا مَا مِثْل وَ در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه ودد (۲۹ بار) ال وَ هُو ذُو الْعَرْش الْغَفُور الْمَجِيد فَعّال لِمَا يُعِيد يُرِيد يُبْدِئ إِنّه در حال بارگیری...

بار) وعد (۱۵۱ بار) اللّه رُسُلَه مُخْلِف إِن تَحْسَبَن عَزِيز الْجِبَال فَلا ذُو مِنْه انتِقَام يَوْم لِتَزُول تُبَدّل مَکْرُهُم در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه نقم‌ (۱۷ بار) الْأَرْض يَوْم ذُو تُبَدّل اللّه عَزِيز وَ غَيْر إِن رُسُلَه وَعْدِه السّمَاوَات مُخْلِف تَحْسَبَن در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه بدل‌ (۴۴ بار) الْأَرْض وَ يَوْم انتِقَام ذُو غَيْر عَزِيز اللّه السّمَاوَات إِن رُسُلَه بَرَزُوا وَعْدِه لِلّه الْوَاحِد در حال بارگیری

اللّه لَم فَضْل سُوء اتّبَعُوا رِضْوَان مِن بِنِعْمَة الْوَکِيل فَانْقَلَبُوا ذُو در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه رفع‌ (۲۹ بار) الْکَافِرُون الدّرَجَات کَرِه لَو ذُو وَ الْعَرْش الدّين يُلْقِي لَه الرّوح مُخْلِصِين مِن اللّه أَمْرِه عَلَى مَن در

عَلَيْه آتَاه قُدِر لا مَن وَ يُکَلّف سَعَتِه مِن نَفْسا إِلاّ سَعَة مَا ذُو در حال بارگیری...

مُسْتَطِيرا الطّعَام اللّه مَا شَرّه هُو عَلَى کَان حُبّه الرّزّاق يَوْما مِسْکِينا ذُو يَخَافُون الْقُوّة رِزْق يَتِيما مِن الْمَتِين مِنْهُم بِالنّذْر أَسِيرا در

لا الْقَوْم الْمُجْرِمِين سَيَقُول وَ وَاسِعَة الّذِين أَشْرَکُوا رَحْمَة ذُو لَو شَاء رَبّکُم فَقُل کَذّبُوک در حال بارگیری...

بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) وَ عَلَى فَاسْتَغْلَظ مِرّة هُو فَآزَرَه سُوقِه الْقُوَى ذُو بِالْأُفُق ثُم الْأَعْلَى يُعْجِب شَدِيد شَطْأَه عَلّمَه يُوحَى الزّرّاع دَنَا

الشّيْطَان مَا وَ مِن فِي عَلِيم الرّوح الْعَرْش آيَاتِه حَکِيم لِيَجْعَل فِتْنَة ذُو ثُم الدّرَجَات يُحْکِم فَيَنْسَخ لِلّذِين أَمْرِه أُمْنِيّتِه رَفِيع عَلَى

فُرْقاناً وَ يُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ «29» اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر تقواى الهى پيشه

کُل يُسَلّط يَنْصُرُه مُخْلِف اتّبَعُوا رَبّهِم يَشَاء لٰکِن أَمْر قَوِي ذُو تَحْسَبَن بِآيَات رِکَاب لِيَعْلَم جَبّار جَحَدُوا الْجِبَال يَوْم فَلا انتِقَام

لَصَادِقُون إِنّا بِالْمُفْسِدِين رَبّکُم لِي کُنْتُم کُذّب عَمَلِي أَعْلَم رُسُل ذُو قَتَلْتُمُوهُم رَحْمَة رَبّک بِبَغْيِهِم مِن قَبْلِک لَکُم فَلِم وَاسِعَة

فَوَيْل ظَلَمُوا يَسْتَعْجِلُون الْمَتِين فَإِن کَفَرُوا مِن الْقُوّة يَوْمِهِم ذُو در حال بارگیری...

مَکَرْنَا أَتَيْنَاک اللّيْل مَهْلِک أَنْفُسُکُم مَا جَزَيْنَاهُم أَقْبَلْنَا ذُو شَهِدْنَا رَحْمَة أَمْرا ذٰلِک الّتِي يَمْتَرُون فَصَبْر بِعَظْم الْعِير اتّبِع

تَعْلَمُون تَعْمَلُون تَفِرّون تُرَدّون تُفْلِحُون تِجَارَة حُمّلُوا خَيْر ذَرُوا ذُو ذِکْر ذٰلِکُم رَأَوْا رَسُولا زَعَمْتُم صَادِقِين ضَلاَل عَالِم عَلِيم فَإِنّه

معلومات بدهه اوّل ذو الحجّه تفسير شده ولى بر خلاف ظاهر آيه شريفه و صريح روايات ديگر است و معتمد همانستكه ذكر شد و اينكه گفته‌اند دهه اوّل ذو الحجّه را ايّام

قُل ذَا أُحِل رَحِيم يَسْأَلُونَک انْتِقَام يَرْشُدُون الْحِسَاب الْيَوْم ذُو غَفُور لَعَلّهُم لَيْلَة بِي سَرِيع صَيْد عَلَيْکُم عَزِيز الْبَحْر عَلّمْتُم

يُتَوَفّى يَتَوَفّاکُم لَقَد ظَلَم لِکَيْلا سَيَقُول عَذَابا نُکْرا کَان تَخْرُج ذُو الّذِين فَنُجّي فَعَلَيْهَا فِي نَصْرُنَا أَشْرَکُوا خَلَقَکُم رَبّکُم أَسَاء

اسْتَطَعْت مَن الْجِن مِنْه أَنّا الرّزّاق أَرَاد هَاتَيْن عَشْرا إِثْمِک ذُو رَصَدا بِهِم لِأَقْتُلَک فَتَکُون رَزَقَنِي أَتْمَمْت عَلَى خَيْر شَاء خَلَقْت

حَيْث شُهَدَاء خَشْيَة خَلَت أَنْتُم خَرَجْت مِمّا آمَنُوا تَوَکّل يُؤْمِنُوا ذُو آيَاتِه الْحَيَاة أَشَدّ سَيُرِيکُم دَرَجَات فَوَل الرّحْمَة الْکِتَاب لَهَا

خواهد آمد. وَ عَلَيْهَا يَبْقَى وَجْه مَن تُکَذّبَان کُل رَبّک رَبّکُمَا ذُو آلاَء الْجَلاَل فَبِأَي الْإِکْرَام در حال بارگیری...

أَکْبَر سُوء يُظْلَمُون لَهُم عَلَيْهِم الْحَيَاة بَاء الدّنْيَا تَقْوَى ذٰلِک ذُو کَتَبْنَاهَا بِسَخَط لا حَق مَغْفِرَة يَمْسَسْهُم رَبّهُم يُبَشّرُهُم الْفَائِزُون

بِإِذْن الْکَذِب أَنّکُم دُون مَنَعَک الرّحْمٰن قِرَدَة نَقُص بَعْد فَسَوْف ذُو نُور ابْن لِلرّسُول يَا سَبِيل الْوَدُود حَدِيث اعْلَمُوا لَو

خَيْر إِلاّ الثّمَرَات عَذَاب سَابِقُوا مَعْرُوف رَحْمَة الْغُرُور يَقُولُون ذُو بِالْغَيْب يَعْلَمُون لا سَارِعُوا لِلتّقْوَى کَمَا قُلُوبَهُم يَا مَتَاع

فَصْل قُدِر فَاکِهَة تَجْرِي قَوْل دُسُر حَمّالَة الدّين فَعَل أَطِيعُوا يَا ذُو لا عَلَيْهَا الْمَوْعُود ذِرَاعَيْه مَشْهُود يُخْلَق آوَيْنَاهُمَا تَوَدّون

لِلْعِبَاد قَالُوا مُهْطِعِين فِرْعَوْن نَتّبِعُه بِالطّاغِيَة بَعْدِهِم ذُو مَجْنُون در حال بارگیری...

رَبّهِم لِلْمُؤْمِنِين الْمُؤْمِنُون إِلَيْک أَلْقَاهَا کَعَرْض أَجْرُهُم ذُو در حال بارگیری...

تَسُؤْهُم قُلْتُم مُبِين لَمَن عَنْک ثُم رَبّنَا يَتَذَکّرُون يَصُدّون جَاءُوک ذُو أَنّى يَعْفُو عَلَي يَشَاء مِنْکُم مَن أَنْتُم ضَلاَل حَسَنَة الصّلاَة فِيهَا

رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. ال فَإِن لِلّذِين الْقُوّة ذُو ظَلَمُوا ذَنُوبا الرّزّاق مِثْل هُو ذَنُوب اللّه أَصْحَابِهِم إِن يُطْعِمُون

لِلّذِين ظَلَمُوا مِثْل ذَنُوب أَصْحَابِهِم الْمَتِين فَإِن الْقُوّة فَلا ذُو يَسْتَعْجِلُون فَوَيْل الرّزّاق کَفَرُوا هُو در حال بارگیری...

نَقُص إِلَيْه فِيه عِقَاب إِلاّ الرّحْمٰن آيَات فَآمَنّا النّاس عِوَج الْجِن ذُو الْقُرْآن عَلَيْهِم عَلَيْک تِلْک أَرْسَلْنَاک قُطّعَت أَحْسَن أَنْت مَن الر

اقتدار و کرامت زوال ناپذیر خداوند، نعمتى شایان توجه براى خلق (و یبقى وجه ربّک ذو الجلل و الإکرام . فبأىّ ءالآء ربّکما تکذّبان) با توجه به این که فناى زمینیان،

اختيار خداوند جعل‌ انبياء و ملوك‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌است‌ مثل‌ داود و سليمان‌ و ذو الكفل‌ و زكريا و يحيي‌ و عيسي‌ و ساير انبياء بني‌ اسرائيل‌ مثل‌ ايّوب‌ و يونس‌

اسماء حسنى است [انفال:52]. آن در غير خدا نيز به كار رفته است [قصص:26]. ال هُو ذُو مِرّة شَدِيد فَاسْتَوَى عَلّمَه وَ يُوحَى وَحْي إِلاّ بِالْأُفُق الْأَعْلَى

حضرت اسمعيل نيز اقتدا بپدر معظم خود نموده طواف بجا آورد و جبرئيل در روز هشتم ذو الحجه نزد حضرت ابراهيم آمد و مناسك حج را تعليم او نمود و عرفات و مشعر و منى

الشّيْطَان نَزْغ فَاسْتَعِذ بِاللّه إِنّه الْجَاهِلِين عَظِيم عَن حَظّ أَعْرِض ذُو إِلاّ بِالْعُرْف يُلَقّاهَا هُو سَمِيع مَا أْمُر السّمِيع عَلِيم الْعَلِيم

كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقى‌ ... ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ‌ 7- جلال الهى همراه با رحمت و رأفت است. «ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ» 8- مرگ، نعمت

السّمِيع الْجَاهِلِين إِن عَلِيم الْعَلِيم عَن حَظّ الّذِين اتّقَوْا أَعْرِض ذُو در حال بارگیری...

یخفى علیه شىء) ۴ - علم گسترده خداوند، زمینه غلبه و انتقام او (و اللّه عزیز ذو انتقام. انّ اللّه لا یخفى علیه شىء) آنگاه خداوند غالب بر همه چیز است که چیزى

كه داراى جلال و مبرّى از نقص و صاحب اكرام و انعام و احسان بر بندگان است و ذو الجلال برفع نيز قرائت شده و بنابراين صفت اسم است باعتبار مسمّى و قمّى ره در

كه داراى جلال و مبرّى از نقص و صاحب اكرام و انعام و احسان بر بندگان است و ذو الجلال برفع نيز قرائت شده و بنابراين صفت اسم است باعتبار مسمّى و قمّى ره در

كه داراى جلال و مبرّى از نقص و صاحب اكرام و انعام و احسان بر بندگان است و ذو الجلال برفع نيز قرائت شده و بنابراين صفت اسم است باعتبار مسمّى و قمّى ره در

كه داراى جلال و مبرّى از نقص و صاحب اكرام و انعام و احسان بر بندگان است و ذو الجلال برفع نيز قرائت شده و بنابراين صفت اسم است باعتبار مسمّى و قمّى ره در

مستغنى شده، استنصاح و استيشار به ايشان مكنيد؛ زيرا ولى و ناصر حقيقى، حضرت ذو الجلال است نه غير او. در جامع الاخبار: استوصى رجل امير المؤمنين عليه السّلام

است كه قربة الى اللّه انجام داده مى‏شود. وَ فَان وَجْه عَلَيْهَا رَبّک مَن ذُو کُل الْجَلاَل تُکَذّبَان رَبّکُمَا الْإِکْرَام فَبِأَي آلاَء در حال بارگیری

مى‌كردند امير المؤمنين دفاع مينمود تا آنكه شمشيرش شكست و پيغمبر شمشير خود ذو الفقار را باو داد و خود بكنار احد توقف فرمود و جنگ از يك سمت شد و بهمين منوال

نوح عليه السّلام و او در مقدّمه لشگر ذو القرنين بود كه براى پيدا كردن آب زندگانى ميرفتند خضر آنرا يافت و نوشيد و ذو القرنين نيافت و او زنده و پاينده و راهنماى

الْإِثْم حَتّى يَعِدُکُم يُؤْت مُلْکِه بَل فَأَيْنَمَا بِيَد ثُم فُقَرَاء فَضْل ذُو حَبّة ذٰلِک الْفَضْل الْأَرْض يَکُونُوا الْمَغْرِب کَبَائِر يَجْتَنِبُون مِائَة

آنها انتقام گرفتيم، معلوم شد كه انتقام مجازات است در مقابل عمل بد. اللّه وَ ذُو عَزِيز لَکُم أُحِل إِن لَئِن ذِي سَأَلْتَهُم صَيْد بِعَزِيز مَن لا الْبَحْر

خدا و دوبار در وصف قرآن. ال وَ فَعّال بَل لِمَا الْقُرْآن الْعَرْش عَجِبُوا ذُو الْوَدُود أَن يُرِيد هَل أَتَاک ق الْغَفُور جَاءَهُم حَدِيث مُنْذِر هُو مِنْهُم

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ «13» وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ «14» ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ «15» فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ «16» همانا قهر و مجازات پروردگارت

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ «13» وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ «14» ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ «15» فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ «16» همانا قهر و مجازات پروردگارت

تنزيل و دوم براى تأويل. و صاحب دو رجعت و كرّت بود، پس مثل او در آيه عجيبه مثل ذو القرنين است، و اين شخص كه به صفات مذكوره موصوف است مولاى من على بن ابى طالب

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

كه داراى جلال و مبرّى از نقص و صاحب اكرام و انعام و احسان بر بندگان است و ذو الجلال برفع نيز قرائت شده و بنابراين صفت اسم است باعتبار مسمّى و قمّى ره در

كه داراى جلال و مبرّى از نقص و صاحب اكرام و انعام و احسان بر بندگان است و ذو الجلال برفع نيز قرائت شده و بنابراين صفت اسم است باعتبار مسمّى و قمّى ره در

معلومات بدهه اوّل ذو الحجّه تفسير شده ولى بر خلاف ظاهر آيه شريفه و صريح روايات ديگر است و معتمد همانستكه ذكر شد و اينكه گفته‌اند دهه اوّل ذو الحجّه را ايّام

عزيزان اهل شهر را ذليلان گردانند. اللّه وَ حَکِيم إِن مِن لا الّذِين مَا ذُو أَن لَو فِي قَوِي لَقَوِي إِنّه مَن انْتِقَام الْأَرْض إِلاّ إِذ لَقَد عَلَيْه

لِلْيُسْرَى فَذَکّر بَارِزُون الْجَهْر مِن مِنْهُم هُم انْتِقَام نُعْلِن ذُو التّلاَق نَفَعَت يَعْلَم إِنّه لِمَن الذّکْرَى عَزِيز نُخْفِي لِيُنْذِر الْمُلْک

لِيُثْبِتُوک يَقْتُلُوک يَمْکُرُون يُخْرِجُوک کَفَرُوا الّذِين الْعَظِيم الْفَضْل ذُو خَيْر الْمَاکِرِين إِذَا تُتْلَى لَکُم در حال بارگیری...

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ «13» وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ «14» ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ «15» فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ «16» همانا قهر و مجازات پروردگارت

ديگر اين طور آمده: «عالم الغيب و الشهادة الرحمن) الرحيم بديع السموات و الارض ذو الجلال و الاكرام رب العرش العظيم» و در بعضى ديگر آمده: «عالم الغيب و الشهادة

خَطْبُکُم خَلَقْت خَلَقْنَا خِيفَة دَخَلُوا ذَات ذَرْوا ذَنُوب ذَنُوبا ذَکّر ذُو ذُوقُوا رَب رَبّهُم رَبّهِم رَبّک رَسُول رِزْق رِزْقُکُم زَوْجَيْن سَاحِر

الْأَرْض الْعَزِيز فَمَن قَبْلَهُم أَرْسَلْنَا يَا إِبْرَاهِيم بِمَا الْأَحْزَاب ذُو سَلَف فَأُولٰئِک فَاسْتَکْبَرُوا الْمُرْسَلِين أَخَا تِلْک الرّحِيم مُدّکِر

همواره در امنیت باشند. (و هذا البلد الأمین) توصیف مکه به «أمین»، یا به معناى «ذو الأمن» و یا به معناى مفعولى (مأمون فیه) است. این توصیف، علاوه بر بیان وجود

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

بكار خود ادامه دادند تا مدّت ميقات كه چهل شب بود بپايان رسيد و چون روز دهم ذو الحجّه شد خداوند الواح تورية را بموسى عليه السّلام عطا فرمود و باو وحى شد

باشد. جواب نوشتند: او را امتحان كنيد به سه مسئله: 1- قصّه اصحاب كهف. 2- حكايت ذو القرنين. 3- حقيقت روح. اگر هر سه را جواب دهد يا هيچ كدام را جواب ندهد، او

شیاطین و گاه در مورد حیوان ها. وحى‌ (۷۸ بار) إِلاّ يُوحَى عَلّمَه شَدِيد هُو ذُو إِن الْقُوَى الْهَوَى عَن مِرّة فَاسْتَوَى يَنْطِق مَا وَ در حال بارگیری.

أَمْرِه نَزَل هُو قَلْبِک الْعَالَمِين مَا صَفّا رَب تَعْرُج مِنْه شَهْر ذُو تَنَزّل رَبّهِم لِتَکُون الْمَعَارِج کَان ذِي أُوتِيتُم لَتَنْزِيل الدّرَجَات

الْعَظِيم حَيْث فَإِذَا نُوح مِثْل رُخَاء خِلاَلِه إِلاّ کُل الْفَضْل بِئْس ذُو يُصِيبَکُم بَنّاء لا بِأَمْرِه بِإِذْن فِيهَا أَن تَجْرِي يَخْرُج الْأَرْض

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

بگو اللّهم انّى اسئلك بأنّ لك الحمد لا اله الّا انت بديع السّموات و الارض ذو الجلال و الا كرام ان تصلّى على محمّد و آل محمّد و ان تجعل لى فى امرى فرجا

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

به تو رسد فَلا كاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ: پس نيست هيچ بازدارنده آن را مگر ذات ذو الجلال او، يعنى هيچكس قادر نباشد بر كشف و منع و دفع آن ضر مگر خداوند متعال

بكار خود ادامه دادند تا مدّت ميقات كه چهل شب بود بپايان رسيد و چون روز دهم ذو الحجّه شد خداوند الواح تورية را بموسى عليه السّلام عطا فرمود و باو وحى شد

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

آنها عذابى است دردناك. تفسير تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش

استيفاى غيظ او يا دفع ضرر از او يا استجلاب نفع به او مى‌باشد، زيرا ذات اقدس ذو الجلال غنى متعالى است از نفع و ضرر. و در بعضى ادعيه مأثوره از ائمه هدى واقع

لِيَبْتَلِيَکُم الْقُرْآن فَتَاب کَسَبُوا لِم أَذِنْت يُنَزّل صِيَاما مَن أَنْفُسَکُم ذُو تَخْتَانُون فَضْل أَنْفُسَهُم جَزَاء لَهُم ابْتَغُوا صَرَفَکُم بِبَعْض حِين

استقلاليت خواهد بود. وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِ‌: و نباشد مر ذات ذو الجلال را دوستى كه همجنس او باشد، يا غير جنس از جهت مذلتى كه داشته باشد تا

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ «13» وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ «14» ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ «15» فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ «16» همانا قهر و مجازات پروردگارت

إِذ الدّرَجَات انْبِعَاثَهُم آمَن لِيُظْهِرَه تَسْتَغِيثُون لِمُوسَى عُدّة ذُو فَثَبّطَهُم بِکَلِمَاتِه نُورِه الْبَاطِل رَبّکُم نُورَه فَاسْتَجَاب يُتِم

رَبّهِم فَثَم تُرِيدُون يَبْقَى فَأَلْقُوه يَخْل فَان تُجْزَى زَکَاة لِلّذِين ذُو صَبَرُوا يَأْت إِن الْأَعْلَى تُوَلّوا فَأُولٰئِک أُولٰئِک هٰذَا عَلَيْهَا

اللّه الّذى لا اله الّا هو عالم الغيب و الشّهادة العزيز الحكيم الغفور الرّحيم ذو الجلال و الاكرام و اتوب اليه) ننويسند بر او. و اگر هفت ساعت بگذرد نه حسنه

ذهن، تعبير از آن فرمود به قوله «كن فيكون» و الا گفتن و شدن در پيشگاه حضرت ذو الجلال نخواهد بود. و نيز تنبيه است بر آنكه ذاتى كه قادر باشد بر ايجاد اشياء

صبر نمودند بر مفارقت از وطن و مجاهده با دشمن و تفويض كردند امر خود را بخالق ذو المنن و گفته‌اند كفار به پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ميگفتند خدا برتر

اسرائيل فرمود و جلد 4 صفحه 474 غائب شد و بعدا او بمقام نبوّت فائز گشت و از ذو الكفل كه در سوره انبياء ذكر شد او يوشع بن نون است و بعضى او را پسر عموى اليسع

آنها عذابى است دردناك. تفسير تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش

ملك، پادشاهى باشد، يعنى عطا مى‌كنى پادشاهى را به هر كه خواهى مانند طالوت و ذو القرنين؛ و سلب فرمائى از هر كه خواهى مانند جبابره و اكاسره. 4- «قاضى» گويد:

آينه اختيار نكنند سراى فانى را بر حيات باقى. نكته: «حيوان» مصدر حى است كه ذو حياة مسمى شده است به آن، و اصل آن «حييان» است كه قلب ياء ثانيه به واو شده

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

پس فاصله ميان من و او همان دو قوس بود بلكه كمتر چون بپايان رسيد ولى مفسّرين ذو مرّة فاستوى را از اوصاف جبرئيل قرار داده‌اند و گفته‌اند استقامت نمود او بر

پس فاصله ميان من و او همان دو قوس بود بلكه كمتر چون بپايان رسيد ولى مفسّرين ذو مرّة فاستوى را از اوصاف جبرئيل قرار داده‌اند و گفته‌اند استقامت نمود او بر

پس فاصله ميان من و او همان دو قوس بود بلكه كمتر چون بپايان رسيد ولى مفسّرين ذو مرّة فاستوى را از اوصاف جبرئيل قرار داده‌اند و گفته‌اند استقامت نمود او بر

پس فاصله ميان من و او همان دو قوس بود بلكه كمتر چون بپايان رسيد ولى مفسّرين ذو مرّة فاستوى را از اوصاف جبرئيل قرار داده‌اند و گفته‌اند استقامت نمود او بر

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

نكرد جز امير المؤمنين كه پيغمبر صلى اللّه عليه و اله عمامه بر سر او بست و ذو الفقار را حمايل او فرمود و رخصت مبارزه داد و دعا فرمود كه خداوند او را از

بكار خود ادامه دادند تا مدّت ميقات كه چهل شب بود بپايان رسيد و چون روز دهم ذو الحجّه شد خداوند الواح تورية را بموسى عليه السّلام عطا فرمود و باو وحى شد

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

آنها عذابى است دردناك. تفسير تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش

آنها عذابى است دردناك. تفسير تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش

اولى به تصرف باشد در ماهيت اشياء و افاضه وجود به آنها نمايد؛ اين خاصه ذات ذو الجلال است. دوم- مكمل نفوس بشريه؛ و اين صفت مخصوص وجود نبوى صلى اللّه عليه

رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58) فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ

مكّه ببازار عكاظ تشريف برد و گفته‌اند آن بازارى بود كه سالى بيست روز از اوّل ذو القعدة الحرام ميان نخله و طائف دائر ميشد و زيد بن حارثه با آنحضرت بود كه مردم

جلد 9 - صفحه 71 عقوبت تعجيل فرمايد. و نزول وعده عذاب در روز بدر بود كه به ذو الفقار حضرت امير المؤمنين عليه السّلام و مدد ملائكه، معاندين كشته شده، به

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

نعمت خود مى‌فرمايد: وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ: و ذات ذو الجلال الهى است كه ايجاد نمود شما را از يك نفر كه آدم عليه السّلام است. پس

تلاوت كرد: «وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ» «2» پس قصه اصحاب كهف و ذو القرنين را بيان داشت چنانچه در سوره كهف باشد، و در جواب سؤال از حقيقت روح

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

ذات پاک خداوند در این جهان باقی نمی‌ماند، «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام». (الرحمن/ 26 و 27) هم مرگ از قوانین مسلم این عالم است، و

آنها عذابى است دردناك. تفسير تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش

بعد از اسلام نصیب قبیله او شده بود بر می‌شمرد، «ثعلبه» گفت: خزیمة بن ثابت (ذو الشهادتین) و حنظله (غسیل الملائکة) که هر کدام از افتخارات مسلمانانند، از ما

«2» در من لا يحضر و علل و تفسير قمى به اختلاف نقل شده. «3» تبصره: تمجيد حضرت ذو الجلال، نوح عليه السّلام را به صفت خاصه شكرگزارى، آگاهى باشد مر بندگان را

عباس و ابن مسعود و ابن زيد پس مسلط گردانيد خداى تعالى در كشتن زكريا شاپور ذو الاكتاف را و در كشتن يحيى عليه السّلام بخت النصر را بر ايشان. 2- مراد فساد

ملك‌ بودند، و ‌در‌ مجمع‌ جلد 16 - صفحه 92 البحرين‌ دارد ‌که‌ تبّع‌ اسكندر ذو القرنين‌ ‌بود‌ و مالك‌ تمام‌ روي‌ زمين‌ شد، و بعضي‌ گفتند: نبي‌ّ ‌بود‌، و

مى‌خورد، از جمله: الف: «كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ» «1» همه‌ى مردم، فانى مى‌شوند و تنها ذات خداوند صاحب

دَائِبَيْن دَار دَعَوْتُکُم دَعْوَتَک دُعَاء ذَکّرْهُم ذُرّيّتِي ذُنُوبِکُم ذُو ذِي ذٰلِکُم رَب رَبّنَا رَبّهَا رَبّهُم رَبّهِم رَبّي رَحِيم رَزَقْنَاهُم

آنان از علم و قدرت خداست.) 6- هم خداوند، صاحب مجد و عظمت است و هم قرآن او. ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ... بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ 7- لوحى كه قرآن بر آن ثبت

آنان از علم و قدرت خداست.) 6- هم خداوند، صاحب مجد و عظمت است و هم قرآن او. ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ... بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ 7- لوحى كه قرآن بر آن ثبت

«وَ اللهُ عَزِيزٌ ذُو انتقام». و نيز فرموده: «ألَيسَ اللهُ بِعَزِيزٍ ذِى انتقام». و نيز در آيه مورد بحث فرموده: «إنّ الله عَزِيزٌ ذُو انتقام». و از اين

جاهليت اشعارى ديده مى شود كه در آنها افتخار به وجود «ذو القرنين » كرده اند. طبق اين فرضيه ، سدى را كه ذو القرنين ساخته همان سد معروف «مارب » است . سـومـيـن

است، گویی قرآن می‌خواهد بگوید که آگاهی بر سر گذشت اصحاب کهف، و موسی و خضر، و ذو القرنین در برابر علم بی‌پایان خدا مطلب مهمی نیست. روی سخن را به پیامبر صلّی

المحمود و هذا محمّد و انا العالى و هذا علىّ و انا الفاطر و هذه فاطمة و انا ذو الاحسان و هذا الحسن و انا المحسن و هذا الحسين‌ «2» اى آدم به عزت و جلال من

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

پادشاه تمام روى زمين شدند: دو كافر نمرود و بخت النصر، و دو مسلمان سليمان و ذو القرنين. و اوّل كسى كه تاج به سر نهاد نمرود و همه مردم را به عبادت خود امر

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

إِذ رَمَيت‌َ وَ لكِن‌َّ اللّه‌َ رَمي‌ انفال‌ ‌آيه‌ 17 إِن‌َّ اللّه‌َ عَزِيزٌ ذو انتقام‌ حكيم‌ ‌في‌ ذاته‌ عادل‌ ‌في‌ فعله‌. ] (آیه 10)- سپس برای این که کسی

كس را مطابق اعمال به عدل جزا خواهد داد، يا جميع امور در تمام اوقات به ذات ذو الجلال بازمى‌گردد. تفسير برهان- از حضرت باقر عليه السّلام فرمود: بتحقيق افتاد

جلالت و رفعت ايشان نيندازند و در همه احوال مقام تضرع و تذلل را نسبت بمقام ذو الجلال منظور دارد. وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ وَ سُلَيْمانَ عِلْماً وَ قالا

ايـن چـنـين بود (كار ذو القرنين ) و ما به خوبى از امكاناتى كه نزد او بود آگاه بوديم . تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۵۲۵ تفسير: سرگذشت عجيب ذو القرنين در آغـاز بـحـث

منبع تأمين نيازهاى بشر است. فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ‌ ... وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ‌ ... يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ‌ 6- نقش دريا

منبع تأمين نيازهاى بشر است. فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ‌ ... وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ‌ ... يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ‌ 6- نقش دريا

آنان از علم و قدرت خداست.) 6- هم خداوند، صاحب مجد و عظمت است و هم قرآن او. ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ... بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ 7- لوحى كه قرآن بر آن ثبت

الإخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُم عَنهُم لِيَبتَلِيَكُم وَ لَقَد عَفا عَنكُم وَ اللَّهُ ذو فَضلٍ عَلَى المُؤمِنينَ (١٥٢)

بر آنكه اطلاق حيات بر دنيا به نظر قاصرين و جاهلين است، و لكن در پيشگاه حضرت ذو الجلال در مرتبه خست و دنائت به حدى است كه استحقاق نام حيات ندارد، لذا در اين

بروز داد و از انفاق در راه خدا مضايقه كرد و خواست مستغنى شود بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال

كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام خدا و انگيزه و غايت آن (ان الله عزيز ذو انتقام ) انتقام فردى و انتقام اجتماعى بيان بطلان يك اشكال در ارتباط با انتقام

گفتار نفس و شيطان است محترز باشند، پس بندگان خالص آنانند كه احسن اقوال كه خطاب ذو الجلال است از زبان حضرت نبوى صلى اللّه عليه و آله استماع آن نموده پيروى آن

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

و عقوبتى كه بر اين نافرمانى مترتب است. تنبيه- چون بنابر مذهب حق، ذات احديت ذو الجلال، فاعل شر نيست و منزه از ان است به براهين قاطعه، پس اسناد طبع و اغفال

معامله‌اى فرمود با فرعون كه مردم را بچهار ميخ ميكشيد و معذّب مينمود و ميكشت و به ذو الاوتاد ملقّب شد چنانچه در سوره ص بيان شد اين اقوام كسانى بودند كه با خدا

آنان از علم و قدرت خداست.) 6- هم خداوند، صاحب مجد و عظمت است و هم قرآن او. ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ... بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ 7- لوحى كه قرآن بر آن ثبت

آنان از علم و قدرت خداست.) 6- هم خداوند، صاحب مجد و عظمت است و هم قرآن او. ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ... بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ 7- لوحى كه قرآن بر آن ثبت

الَّذِين‌َ كَفَرُوا بِآيات‌ِ اللّه‌ِ لَهُم‌ عَذاب‌ٌ شَدِيدٌ وَ اللّه‌ُ عَزِيزٌ ذُو انتِقام‌ٍ «4» خداوند نازل‌ فرمود ‌بر‌ تو ‌محمّد‌ ‌صلي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌

دشمني‌ ‌با‌ ‌آنها‌ برمي‌آيند و جامع‌ ‌اينکه‌ صفات‌ نفاق‌ و دورويي‌ و ذو وجهين‌ و ذو لسانين‌ بودن‌ ‌است‌ و مناسب‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ اينجا ‌هر‌ يك‌ ‌از‌ ‌اينکه‌

آنجا پانصد ذراع بود، پس آن فرشته به ذو القرنين گفت: اى ذو القرنين آيا هيچ راهى ديگر نداشتى كه به اينجا پاى نهادى؟ ذو القرنين از او پرسيد: تو كيستى؟ گفت:

.. وَ النَّخْلُ‌ 6- پوسته و حتّى غلاف دور نباتات، نعمت است. «وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ» 7- بوى خوشِ گياهان، يكى از نعمت‌هاى الهى است. «وَ الرَّيْحانُ»

صبر نمودند بر مفارقت از وطن و مجاهده با دشمن و تفويض كردند امر خود را بخالق ذو المنن و گفته‌اند كفار به پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ميگفتند خدا برتر

بكار خود ادامه دادند تا مدّت ميقات كه چهل شب بود بپايان رسيد و چون روز دهم ذو الحجّه شد خداوند الواح تورية را بموسى عليه السّلام عطا فرمود و باو وحى شد

نكرد جز امير المؤمنين كه پيغمبر صلى اللّه عليه و اله عمامه بر سر او بست و ذو الفقار را حمايل او فرمود و رخصت مبارزه داد و دعا فرمود كه خداوند او را از

دشمن‌ و كفار چه‌ اندازه‌ مدخليت‌ جلد 12 - صفحه 87 داشت‌ ‌حتي‌ حضرت‌ رسالت‌ ذو الجناح‌ و براق‌ و يعفور داشت‌ و گفتند ‌هر‌ مركبي‌ ‌که‌ حضرتش‌ سوار ميشد بهمان‌

خِيَانَتَک دَابِر دَرَجَات دَعَاکُم دُبُرَه دُونِهِم دِينُهُم دِيَارِهِم ذَات ذُو ذُوقُوا ذُکِر ذٰلِکُم رَبّهِم رَبّک رَحِيم رَزَقَکُم رَزَقْنَاهُم رَسُولَه

الدَّرَجاتِ‌ 3- اعطاى درجات از سوى حاكم مطلق جهان ارزش دارد. «رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ» 4- نزول وحى توسط فرشته‌ى مخصوص، با اراده‌ى خداست. «مِنْ أَمْرِهِ»

سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ‌: منزه و بلند مرتبه است ذات احديت ذو الجلال سبحانى از هر چه كه شريك او مى‌دانند، زيرا شريك، كاشف است از نقص و عجز

جاي‌ ديگر مي‌فرمايد: «كَذَّبَت‌ قَبلَهُم‌ قَوم‌ُ نُوح‌ٍ وَ عادٌ وَ فِرعَون‌ُ ذُو الأَوتادِ وَ ثَمُودُ وَ قَوم‌ُ لُوطٍ وَ أَصحاب‌ُ الأَيكَةِ أُولئِك‌َ الأَحزاب‌ُ

those who stay behind.” ترتیل: ترجمه: «رَجَعَ»: برگرداند. این فعل از افعال ذو وجهین است (نگا: اعراف / / و طه / ). در اینجا متعدّی است. «رَضِیتُم بِالْقُعُودِ

مراد لومه و سرزنش و گناه را به گردن یکدیگر انداختن است. این فعل از افعال ذو وجهین است و در اینجا متعدّی است. إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ‌ اتُّبِعُوا... (۱)

هستند كثير ‌از‌ ‌آنها‌ هستند، و ممكن‌ ‌است‌ خبر مبتداء محذوف‌ ‌باشد‌ ‌يعني‌ ذو العمي‌ و الصمم‌ كثير ‌از‌ ‌آنها‌ ‌است‌، و ممكن‌ ‌است‌ فاعل‌ عموا و صموا ‌باشد‌

رسيده كه خودش فرمود: در ميان شما مانند او هست (يعنى مانند ذو القرنين، مقصود على (ع) در اين حديث ذو القرنين، خودش بوده است). حمران بن اعين گويد: امام باقر

قمّى روايت شده است، كه گفت: «خليل بن هاشم كه در آن وقت حاكم نيشابور بود، به ذو الرّياستين، نامه‏اى نوشت كه مردى از مجوس مرده است، و در وصيّت خود مقدارى از

نشد سه روز روزه بايد بگيرد در وقت اشتغال بحج و افضل روز هفتم و هشتم و نهم ذو الحجه است و در كافى بعد از آنكه حضرت صادق (ع) اين سه روز را تعيين مينمايد

بكار خود ادامه دادند تا مدّت ميقات كه چهل شب بود بپايان رسيد و چون روز دهم ذو الحجّه شد خداوند الواح تورية را بموسى عليه السّلام عطا فرمود و باو وحى شد

عامل‌ بعمل‌ ‌غير‌ صالح‌ ‌بود‌. جواب‌‌-‌ بعضي‌ گفتند بتقدير مضاف‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ذو عمل‌ ‌غير‌ صالح‌ لكن‌ اولا تقدير خلاف‌ اصل‌ ‌است‌ و ثانيا عمل‌ مضموم‌ ‌است‌

كه عبادت معنى نمايد به واقع ساختن اسماء بر او به صفاتى كه توصيف فرموده ذات ذو الجلال خود را به آن صفات، پس عقد قلب بر آن بنمايد و لسانش ناطق شود به آن در

shall we be brought out? ترتیل: ترجمه: «آبَآؤُنَا»: عطف بر ضمیر (نَا) است. ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى‌ (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ -

بيرون شد و آهنگ بغداد داشت و فضل ذو الرياستين با او بيرون آمد و ما هم با امام رضا (ع) بيرون شديم نامه‏اى به فضل بن سهل ذو الرياستين از برادرش حسن بن سهل

بگو اللّهم انّى اسئلك بأنّ لك الحمد لا اله الّا انت بديع السّموات و الارض ذو الجلال و الا كرام ان تصلّى على محمّد و آل محمّد و ان تجعل لى فى امرى فرجا

بگرداند از تشهد، سه مرتبه بگويد: استغفر اللّه الّذى لا اله الّا هو الحىّ القيّوم ذو الجلال و الاكرام و اتوب اليه؛ خدا بيامرزد گناهان او را، اگر چه مثل كف دريا

است به چيزى، و آنچه را كه عالم است قابل سهو و نسيان و زوال مى‌باشد، لكن ذات ذو الجلال هميشه عالم و قادر بوده و خواهد بود، و مالك‌ جلد 8 - صفحه 334 دنيا و

بقايي‌ ‌براي‌ ‌او‌ نيست‌. كُل‌ُّ مَن‌ عَلَيها فان‌ٍ وَ يَبقي‌ وَجه‌ُ رَبِّك‌َ ذُو الجَلال‌ِ وَ الإِكرام‌ِ الرحمن‌ ‌آيه‌ 26 جلد 12 - صفحه 330 26 و 27 چه‌ رسد

سوره‌ صاد ‌آيه‌ 83 جلد 2 - صفحه 389 ‌آيه‌ ديگر ميفرمايد وَ اللّه‌ُ عَزِيزٌ ذُو انتِقام‌ٍ«1» و حكيم‌ ‌است‌ ‌يعني‌ بمقتضاي‌ حكمت‌ و ‌بر‌ وفق‌ مصلحت‌ قضاء ‌او‌

آيه 182 انبياء آيه 36 كُل‌ُّ مَن‌ عَلَيها فان‌ٍ وَ يَبقي‌ وَجه‌ُ رَبِّك‌َ ذُو الجَلال‌ِ وَ الإِكرام‌ِ الرحمن‌ آيه 26 و 27 و تمام‌ روز قيامت‌ زنده‌ مي‌شوند

آيه 182 انبياء آيه 36 كُل‌ُّ مَن‌ عَلَيها فان‌ٍ وَ يَبقي‌ وَجه‌ُ رَبِّك‌َ ذُو الجَلال‌ِ وَ الإِكرام‌ِ الرحمن‌ آيه 26 و 27 و تمام‌ روز قيامت‌ زنده‌ مي‌شوند

تُكَذِّبانِ «25» كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ «26» وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ «27» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28» يَسْئَلُهُ

تُكَذِّبانِ «25» كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ «26» وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ «27» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28» يَسْئَلُهُ

تُكَذِّبانِ «25» كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ «26» وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ «27» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28» يَسْئَلُهُ

تُكَذِّبانِ «25» كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ «26» وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ «27» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28» يَسْئَلُهُ

ع : و نيز فرمود: حدّ عرفه از درون درّه عرنه «۴»، و ثويّة «۵»، و نمرة «۶»، و ذو المجاز «۷». است كه جمره عقبه در آن واقع شده است. و عرفات از حرم نيست و حرمت

وَجهَه‌ُ قصص‌ آيه 88، كُل‌ُّ مَن‌ عَلَيها فان‌ٍ وَ يَبقي‌ وَجه‌ُ رَبِّك‌َ ذُو الجَلال‌ِ وَ الإِكرام‌ِ الرحمن‌ آيه 27. ] (آیه 1)- این سوره با مسأله مهم مالکیت

روزي‌ ده‌ دهد مينپندارد ‌که‌ روزي‌ ده‌ دهد إِن‌َّ اللّه‌َ هُوَ الرَّزّاق‌ُ ذُو القُوَّةِ المَتِين‌ُ ذاريات‌ آيه 58، وَ فِي‌ السَّماءِ رِزقُكُم‌ وَ ما تُوعَدُون‌َ

بگويي‌ كم‌ گفته‌اي‌ و علوّ رتبه‌ سبحان‌ ربي‌ الاعلي‌ رَفِيع‌ُ الدَّرَجات‌ِ ذُو العَرش‌ِ مؤمن‌ ‌آيه‌ 15. ] (آیه 9)- این آیه در حقیقت دلیلی است بر آنچه در

رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58) فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ

و بجميع‌ معاني‌ خداوند متعال‌ عزيز ‌است‌ إِن‌َّ اللّه‌َ هُوَ الرَّزّاق‌ُ ذُو القُوَّةِ المَتِين‌ُ (ذاريات‌ ‌آيه‌ 58) إِن‌َّ اللّه‌َ قَوِي‌ٌّ شَدِيدُ العِقاب‌ِ

مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ «14» رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ