نتایج جستجو

سقى سندس کظم غير لولو مثل موسى فضل عمل على بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک وجه اجج ک صلح ملح ضرب شرب ما لم طهر امن هذا الله ربو

این کلمه «حَمِید» از مادّه «حَمْد» به معناى «محمود»، به کسى مى گویند که در خور ستایش و داراى هرگونه کمال است و در اینجا منظور خدا است; بنابراین، «صِراطِ

پیامبری امین هستم! من براى شما فرستاده‌اى امين هستم من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. من برای شما پیغمبری بسیار امین (و خیر خواه) هستم. بی تردید من برای

پیامبری امین هستم. من براى شما فرستاده‌اى امين هستم من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. من برای شما پیغمبری بسیار (خیر خواه و) امینم. بی تردید من برای شما

پیامبری امین هستم! من براى شما فرستاده‌اى امين هستم من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. من برای شما پیغمبری بسیار امین (و خیر خواه) هستم. بی تردید من برای

|و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست. اين [سخن‌] جز يادآورى و قرآنى روشن نيست و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست، اين [سخن‌] جز اندرز و

آیا بر انسان زمانی از روزگار گذشت که چیزی در خور ذکر نبود؟ هرآينه بر انسان مدتى از زمان گذشت و او چيزى در خور ذكر نبود. آری مدتی از روزگار بر انسان گذشت

اطاعت کنید باشد که مشمول رحمت شوید و خدا و پيامبر را فرمان بريد باشد كه در خور رحمت- مهر و بخشايش- شويد. و از خدا و پیغمبر اطاعت کنید تا که (در دنیا و آخرت)

استخدام كن، چرا كه بهترين كسى است كه استخدام مى‌كنى: هم نيرومند [و هم‌] در خور اعتماد است.» یکی از آن دو دختر (صفورا) گفت: ای پدر این مرد را (که به شجاعت

بودیم‌ و هر آينه ابراهيم را از پيش- پيش از موسى- راه شناسى و راه‌يابى در خور وى داديم و به [حال‌] او دانا بوديم. ما (وسیله‌ی) هدایت و راهیابی را پیشتر

هر چند پدرانشان چيزى را درك نمى‌كرده و به راه صواب نمى‌رفته‌اند [باز هم در خور پيروى هستند]؟ و چون کفار را گویند: پیروی از شریعت و کتابی که خدا فرستاده کنید،

زمین سرکشی می کنند، اینانند که برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، ملامت در خور كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند و به ناحق در روى زمين سركشى مى‌كنند. براى

فقط به سعى خويش مالك است كسى كه بى تلاش مى‏خورد حرام خوار است و هر كس در خور توانايى خود و لو با اعمال فكر باشد بايد كار كند رباخوار حرامخوار است كه تلاش

دست خدا است و) خدا آگاه‌تر از (هر کسی بدان چیزی است که در دنیا یا آخرت در خور) ستمکاران است. بگو: «اگر آنچه را با شتاب خواستارید نزد من بود، بی‌گمان میان

مشمول رحمت شوید و چون قرآن خوانند بدان گوش فرا داريد و خاموش باشيد شايد در خور رحمت شويد. هنگامی که قرآن خوانده می‌شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید تا مشمول

گروه پيشين به گروه پسين گويند: شما را بر ما هيچ برترى نيست- تا بدان سبب در خور تخفيف عذاب باشيد- پس عذاب را به سزاى آنچه مى‌كرديد بچشيد. و رؤساء و پیشینیان

تردید او برای شما دشمنی آشکار است. و نيز، چارپايانى كه بار مى‌برند يا در خور بار برداشتن نيستند. از آنچه خدا به شما روزى داده است بخوريد و از شيطان پيروى

تاريخ تحت عنوان «افسانه غرانيق» تحقيق رشيقى درباره مجعوليّت آن شده كه در خور تحسين است. عجب است كه از دّر منثور نقل شده: آن حضرت متوجّه اين كلمات كفرآميز

برايشان مقرر نداشته‌ايد طلاق گوييد، گناهى نكرده‌ايد. ولى آنها را به چيزى در خور بهره‌مند سازيد: توانگر به قدر توانش و درويش به قدر توانش. اين كارى است شايسته

آفريديم و استخوانها را به گوشت پوشانيديم؛ بار ديگر او را آفرينشى ديگر داديم. در خور تعظيم است خداوند، آن بهترين آفرينندگان. آنگاه نطفه را به صورت خون بسته و سپس

روز انتظار كشند؛ و چون مدّتشان به سرآمد، اگر درباره خويش كارى شايسته و در خور كنند، بر شما گناهى نيست، كه خدا به كارهايى كه مى‌كنيد آگاه است. و کسانی از

سفارش کردند؟ (نه!) بلکه آنان مردمی سرکشند. پس، از آنان روی بگردان، پس تو در خور سرزنش نیستی. و یاد(شان) آور، که مؤمنان را بی‌گمان، یادواره سودمند است. و جنّ

يار و كارسازى از خوارى و ناتوانى نيست. و او را به بزرگى بستاى بزرگداشتى در خور. بگو: حمد و سپاس خداوندی را سزا است که برای خود فرزندی برنگزیده است و در فرمانروائی

عمدا خود را مظلوم بسازد و زير بار ظلم برود و بعبارت ساده خود را دستى توسرى خور كند و اين غير از مظلوميت است كه كسى باو ظلم كند و او صبر نمايد و شواهد بسيار

براى مردم، چه مقيم آن و چه مسافر، يكسان قرار داده‌ايم- باز مى‌دارند، [در خور عذابند]، و هر كه بخواهد در اين سرزمين به ستم كجروى كند، او را از عذابى دردناك

كه توضيحش از وظيفه مقام خارج است و در چند جلد 2 صفحه 15 روايت سفيه بشراب خور و كسيكه مورد اعتماد نيست و زنان تفسير شده است و قمى ره از حضرت باقر (ع) نقل

در رحم مادرها جنین بودید، پس خودستایی مکنید، او به حال هر که متّقی (و در خور ستایش) است از شما داناتر است. کسانی که از گناهان بزرگ و زشت کاری ها جز لغزش

تقویت ایمان به آن (ألا یظنّ أُولئک أنّهم مبعوثون) ۵ - کم فروشى، گناهى در خور منکران معاد است و صدور آن از باورداران آخرت مایه شگفتى است. (ألا یظنّ أُولئک

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

تبعيضيّه‌ ‌است‌ ‌يعني‌ بعض‌ آيات‌ كبراي‌ الهي‌ ‌را‌ مشاهده‌ كرد آنچه‌ ‌در‌ خور امكان‌ ‌بود‌ و ممكن‌ ‌بود‌ مشاهده ‌آن‌ رؤيت‌ نمود و آنچه‌ ‌از‌ حدّ امكان‌

یافت، و (به سبب این غرور و سرمستی و سرکشی) گرفتار خواری و تنگدستی شدند و در خور خشم خدا گردیدند. این هم بدان علّت بود که به آیات خدا بی‌باور شدند و پیغمبران

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

براى امکان معاد است - مسأله رستاخیز مى باشد. ۴ - معاد، موضوعى بس مهم و در خور توجه (أنبؤا ما کانوا به یستهزءون) واژه «نبأ» به خبر و حادثه اى اطلاق مى شود

مطلب فوق باشد. ۴ - نیروى شنوایى، بینایى و ادراکى انسان، نعمت هایى الهى و در خور شکر و سپاس گزارى (و هو الذى أنشأ لکم ... قلیلاً ما تشکرون) ۵ - شکرگزارى اندک

قدر و ‌آيه‌ آمن‌ الرسول‌ و آية الكرسي‌ و ‌غير‌ اينها، بسيار ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ خور ‌اينکه‌ كتاب‌ خارج‌ ‌است‌ و ‌هر‌ ‌که‌ طالب‌ ‌باشد‌ بكتب‌ اخبار مراجعه‌ كند

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

منعم حقيقى ايشان است نه غير او و بزرگى و بزرگوارى و فرمانروائى زيبنده و در خور او است نه جز او چون آثار قدرت و عظمت او در تمام عالم ظاهر و هويدا است و كسى

فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ»، یعنى تو اى پیامبر از آن مردم کافر روى بگردان که در خور هیچ سرزنشى نخواهد بود) نازل گردید. پیامبر در حزن و اندوه شدید فرو رفت و اصحاب

کنند که گویا اصلاً چیزى نشنیده اند، مرده دلانى هستند که کلمه «الموتى» در خور آنان است. ۴- اجابت کنندگان دعوت پیامبر (ص) و مؤمنان به او، زندگانند. (إنما

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

شکافته شدن آسمان، در آستانه برپایى قیامت و نزول فرشتگان از آن، حادثه اى در خور تأمل و یاد و یادآورى (و یوم تشقّق السماء بالغمم و نزّل الملئکة تنزیلاً) برداشت

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

منعم حقيقى ايشان است نه غير او و بزرگى و بزرگوارى و فرمانروائى زيبنده و در خور او است نه جز او چون آثار قدرت و عظمت او در تمام عالم ظاهر و هويدا است و كسى

داري‌ و چه‌ و چرا خمس‌ و زكاة ميدهي‌ باين‌ مفت‌ خورها ‌ يا ‌ باعراب‌ موش‌ خور چرا حج‌ ميروي‌، ‌که‌ ‌اينکه‌ نحو كلمات‌ خيلي‌ نزديك‌ بكفر ‌است‌. 3‌-‌ وَ يَكتُمُون‌َ

خود را (از گناه) حفظ مى‌كنند. مگر بر همسران يا كنيزانشان كه در اين صورت، در خور ملامت نيستند. پس كسانى كه جز اين را طلب كنند، اينان همان تجاوزگرانند. به گفته

إِلَی اللَّهِ» جامع روح تقوا و پرهیزکاری و ایمان است، و البته چنین کسانی در خور بشارتند. سپس برای معرفی این بندگان ویژه می‌گوید: «پس بندگان مرا بشارت ده»

پیشینیان از دیرباز بوده (نگه‌دار). و امر خدا همواره به اندازه‌ی مقرّر و در خور توان (مکلفان) بوده است. (حاملان سنّت ربّانی) کسانی هستند، که پیام‌های خدا

تبعيضيّه‌ ‌است‌ ‌يعني‌ بعض‌ آيات‌ كبراي‌ الهي‌ ‌را‌ مشاهده‌ كرد آنچه‌ ‌در‌ خور امكان‌ ‌بود‌ و ممكن‌ ‌بود‌ مشاهده ‌آن‌ رؤيت‌ نمود و آنچه‌ ‌از‌ حدّ امكان‌

نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات لازمه مقام رسالت را كه در خور او بود و قابليّت آنرا داشت پيش از موسى و هارون و پيش از بروز كمالات حضرت ختمى

مصيبت و بلا و محنتش قابل جزع و فزع و بى صبرى است و نه نعمت و دولت و مكنتش در خور نخوت و سرور و دلگرمى است و بايد تسليم بود در برابر قضاء و راضى بود برضاى خدا

‌اينکه‌ خاندان‌، و خداوند اشاره‌ بپاره‌اي‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ تفضلات‌ ‌که‌ ‌در‌ خور فهم‌ مشركين‌ و كفار هست‌ و نميتوانند انكار كنند فرموده‌: ] (آیه 5)- آنقدر

اينها ‌را‌ جز ‌خدا‌ نميداند ‌حتي‌ ملائكه‌ فقط قليلي‌ ‌از‌ شئونات‌ ‌آنها‌ ‌در‌ خور استعداد اينها ‌است‌. لا يَتَكَلَّمُون‌َ إِلّا مَن‌ أَذِن‌َ لَه‌ُ الرَّحمن‌ُ

ليله مظلمه كفر و ضلالت، اگر موسى زنده بود و درك شريعت مرا مى‌كرد گنجايش و در خور او نبود مگر متابعت من‌ «1». در ميزان ذهبى، و دارمى در سنن خود نقل كرده كه

شیوه هاى مبارزاتى سران کفر و شرک علیه قرآن و رسالت پیامبر(ص)، امرى شگفت آور و در خور تأمل و اندیشیدن (انظر کیف ضربوا لک الأمثل) «کیف» اسم استفهام است; ولى در این

لِلمَلائِكَةِ اسجُدُوا لِآدَم‌َ فَسَجَدُوا إِلّا إِبلِيس‌َ«1» بمقداري‌ ‌که‌ ‌در‌ خور ‌اينکه‌ كتاب‌ ‌است‌ بيان‌ خواهيم‌ نمود. «امر چهارم‌ ‌در‌ بيان‌ جمله‌ انا معكم‌»:

یاد شده باشد. ۹ - انجام رسالت الهى (انذار مردمان) در دیدگاه مشرکان، تنها در خور شأن فرشتگان بود، نه در توان انسان. (و قالوا مالِ هذا الرسول ... لولا أُنزل

دارند و سجده‌ ميكنند و اطاعت‌ مينمايند و مورد تكليف‌ هستند ‌هر‌ كدام‌ ‌در‌ خور استعداد ‌خود‌ ‌حتي‌ مورد وحي‌ الهي‌ هستند مثل‌ نحل‌ ‌پس‌ بعث‌ غراب‌ ‌بر‌ خلاف‌

هم کفرون) ۱۷ - حسن عاقبت و حفظ ایمان تا پایان زندگى، امرى مهم و نعمتى در خور توجّه (و تزهق أنفسهم و هم کفرون) این که کافر مردن، عذابى براى منافقان به شمار

كاملتر ‌باشد‌ قربش‌ بيشتر ‌است‌ ‌تا‌ بحدي‌ ‌که‌ بحق‌ اليقين‌ برسد و آنچه‌ ‌در‌ خور ممكن‌ ‌است‌ و قابليت‌ دارد بمقام‌ فعليت‌ برساند. 2‌-‌ بصفات‌ حميده‌ و اخلاق‌

کَبِیرٌ). تفسیر آیات ۱ - موسى(ع) مسافت میان مصر تا مدین را بدون حادثه اى در خور بیان طى کرد. (فخرج منها ... و لمّا ورد ماء مدین) پرداختن قرآن به مقطع ورود

يعنى اولاد و خدام و مماليك و غير آنها از حيواناتى كه توهم مى‌شود كه روزى‌خور شما هستند نه ما. هر يك از اين آيات، شخص عاقل را برهانى است بر قدرت آفريدگار

از براى او كه او دشمن است مر خدا را بيزارى جست از او همانا ابرهيم بود غم خور بردبار. تفسير گفته شده است مسلمانان از پيغمبر (ص) خواهش نمودند كه از براى

نیکوست. (یقوم إنکم ظلمتم أنفسکم) ۱۲ - شایستگى إله بودن و معبود شدن، تنها در خور خالق و آفریدگار انسان است. (إنکم ظلمتم أنفسکم باتخاذکم العجل فتوبوا إلى بارئکم)

کانوا معه على أمر جامع لم یذهبوا) «أمر جامع» به مسأله اى گفته مى شود که در خور این باشد که مردم به خاطر آن اجتماع کنند و به مشاوره و فراگیرى و حل و فصل آن

يا شكم يا فرج كرده است و در باره او نتوانند بگويند دروغگو است يا مال مردم خور است و يا مانند اين حرفها. بامام صادق عليه السلام عرض شد: امام بچه دليل شناخته

فرمود: كه رسول خدا فرموده است: ما گروه پيمبران دستور داريم كه با مردم در خور عقلشان سخن بگوئيم. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هيچ گاه پيغمبر با مردم از

خداوند هیچ نوعى از سختى ها را نادیده نگرفته و در قبال هر رنجى، پاداشى در خور توجه قرار داده است; پاداش موحدانى را که در طریق ایمان استقامت کنند و دشوارى ها

باقى بگذارد تا پدرش از آن آب بنوشد. شاید خداوند قلب او را از اثر نوشیدن نیم خور پیامبر پاک گرداند. پیامبر ظرف آب را به عبیدالله داد او هم آن را براى پدرش

خود راضى همه جا مستضعفان را به مسخره مى گيرند و آنها را موجوداتى پست و در خور تحقير مى پندارند، چرا كه زر و زور ندارند، نه تنها آنها را مسخره مى كنند، بلكه

ميخواستند در همه امور استقلال داشته باشند، چه امورى كه در خور استقلالشان بود، و چه آن امورى كه در خور آن نبود، لذا احكام جارى در محسوسات را در معقولات هم جارى

تابع آنها، و يا به خاطر آن است كه اهل كتاب تفسير نمونه جلد ۲۷ صفحه ۲۰۳ در خور مذمت بيشترى بودند، چرا كه آنها علما و دانشمندان فراوانى داشتند، و از اين نظر

«۱» كنيد تا بر آن تكيه دهم». پس فرمود كه: «حمد مى‏كنم خدا را به حمدى كه در خور بزرگوارى و سزاوارى و به قدر اندازه عظمت و برترى آن جناب باشد، در حالتى كه

قدر و ‌آيه‌ آمن‌ الرسول‌ و آية الكرسي‌ و ‌غير‌ اينها، بسيار ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ خور ‌اينکه‌ كتاب‌ خارج‌ ‌است‌ و ‌هر‌ ‌که‌ طالب‌ ‌باشد‌ بكتب‌ اخبار مراجعه‌ كند

هرگز چیزی را -با خردورزی- در نمی‌یافته‌اند و هدایت شده نبوده‌اند(باز هم در خور پیروی هستند)؟ و مَثَل کسانی که کافر شدند، همچون مَثَل کسی است که حیوانی را

ماندن و يا بودن هر چيزى است به مقتضاى طبع اصليش ، تا آنچه خير و فايده در خور آن است بر آن مترتب گردد، بدون اينكه به خاطر فسادش چيزى از آثار نيك آن تباه

، و چنين انسانى تا سرحد يك حيوان درنده سقوط مى كند، و همتش چيزى جز خواب و خور و شهوت نخواهد بود! و اينها همه عامل اصلى فسق و فجور بلكه اين خود فراموشى بدترين

و آدمى زاده نيست؛ چه آنچه در اوست، معهود آدمى نمى‏باشد، و اين كمال، نه در خور بشر است. اگر در دنيا روحانى باشد، كه چون او خواهد ظاهر گردد، صاحب جسم و جسد

اجزاى آن را از يكديگر جدا و متمايز كند، به اين كه آن را آن قدر نازل و در خور فهم شنونده كند، كه شنونده عارف به اسلوب هاى كلام بتواند معانى آن را بفهمد

اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است (نساء - ۸۰). البته بحثهاى فوق هر كدام در خور شرح و بسط فراوان است و ما به ملاحظه اين كه از شكل بحث تفسيرى خارج نشويم آنها

نكته تشبيه آنها به انعام (چهارپايان ) شايد اين باشد كه آنها تنها به خواب و خور و شهوت جنسى مى پردازند، درست همانند ملتهائى كه تحت شعارهاى فريبنده انسانى

خوان نعمت بى دريغش همه بهره مى گيرند، و از خزانه غيبش خوبان و بدان وظيفه خور باشند، ولى سراى آخرت كه سراى رحمت خاص او است ، رحمت و نجاتى براى آنها نيست

است ، اگر به گفته شما مرگ نقطه پايان زندگى است ، و بعد از چند روز خواب و خور و شهوت و اميال حيوانى ، زندگى پايان مى گيرد، و همه چيز تمام مى شود، اين آفرينش

شيرينى و جاذبه خاصى دارد، بلكه قرآن به حيات مادى و بيولوژيكى كه نشانه آن تنها خور و خواب و نفس كشيدن است چندان اهميت نمى دهد، همواره روى حيات و زندگى معنوى

قرآن گذشته، كسى نتوانسته كتابى نظير آن بياورد، و حدّاقل كسى اين معنا را در خور قدرت خود نديده، و اگر هم كسى در اين صدد بر آمده، خود را رسوا و مفتضح ساخته

را در اينجا عملى نكرديم ، چون كتاب ما تفسير قرآن است ، و بررسى اين قضيه در خور آن نيست . و اما اينكه مسئله داخل شدن ابليس در بهشت ، و اغواى آدم در آنجا،

شكيبايى به خرج ده ما روزى دادن كسى را به عهده تو نمى گذاريم كه تو خود نيز روزى خور مائى و سر انجام نيك مخصوص پرهيزكارى است (۱۳۲) گويند: چرا معجزه اى از جانب

«هيچ يك از ما مسلمان نيست، مگر آن كه در قيامت، جايگاه و مقامى معلوم و در خور اعمال خود دارد، و به درستى ماييم كه در نماز به صف مى ايستيم، و ماييم تسبيح

مذمّت، و جهل را حمايت كنند، و در عين پلنگ دماغى و حميّت دروغين خود، توسرى خور هر رهگذر باشند؟ روزى يمنى ها استعمارشان كنند، روز ديگر زير يوغ حبشه در آيند