نتایج جستجو

بيشتر اهل ايمان را سبب گناه همين حرص وطمع و عدم قناعت است از حضرت امام حسن مجتبى«عليه السلام» منقول است: «هَلاكُ النَّاسِ فى ثَلثٍ: اَلْكِبْرُ وَ الْحَسَدُ

سوار شد. امام حسن مجتبى عليه السلام نيز با داشتن مركب‌هاى زياد، پياده به مكّه مى‌رفت. اينها نشانه‌ى فروتنى اولياى دين است. حضرت على عليه السلام نيز از اوصاف

روایت شده از : امام حسن مجتبى عليه السلام کتاب : تهذيب الاحكام - جلد ۷ بخش : كتاب التجارات عنوان : حدیث امام حسن مجتبى (ع) در کتاب تهذيب الاحكام

روایت شده از : امام حسن مجتبى عليه السلام کتاب : الاستبصار فيما اختلف من الاخبار - جلد ۳ بخش : کتاب الجهاد عنوان : حدیث امام حسن مجتبى (ع) در کتاب الاستبصار

گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره روزه روز عرفه سؤال كردم. فرمود: اگر خواهى روزه بگير و اگر خواهى روزه نگير. و گفته‏اند كه مردى به نزد امام حسن و امام

روایت شده از : امام حسن مجتبى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الزي و التجمل

يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر و نظر الحسن بن علي ع : و امام حسن بن علىّ عليهما السّلام مردمان را نگريست كه در روز عيد فطر بازى ميكنند و مى‏خندند، پس

وصيّت كرد، و حسن عليه السّلام امام او بود، پس مردى در روز عرفه بر حسن عليه السّلام وارد شد، در حالى كه او صبحانه تناول مى‏كرد، و حسين عليه السّلام روزه‏دار

ورزد و از تن بريده شود و بريده شود و از بن برآيد. امام صادق عليه السلام فرمود: كه حضرت مجتبى عليه السلام فرموده: خويش نزديك آن كس است كه مودت و دوستى او

محمد بن حسن، از يعقوب بن يزيد، از ابن ابى عُمير، از مردان خويش كه راوى حديث است، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده‏اند كه فرمود: «حضرت امام حسن عليه

برآمدند و آنچه در آن بود چيدند و براى آنها بس بود. امام صادق عليه السلام فرمود: حسن بن على عليهما السلام در يكى از سفرهاى عمره‏اش همراه مردى از اولاد زبير

او نگفتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله على و حسن و حسين عليهم السلام را وصىّ خود گردانيد و چون على عليه السلام درگذشت، حسن و حسين را وصىّ خود نمود، و اگر

به حضرت امام حسين عليه السلام گذشت و آن حضرت ايستاده بود و نماز مى‏كرد. حضرت امام حسن عليه السلام فرمود: چرا به نزد حضرت ابى‏عبداللَّه الحسين عليه السلام

آمدم، امام حسن (ع) فرمود: به منزلت برو كه خدا به تو پسر درستى بخشيده و او از شيعيان ما است. امام صادق عليه السلام فرمود: سالى حسن بن على عليهما السلام پياده

گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‏فرمود: «چون حضرت حسن بن على عليه السلام را هنگام وفات رسيد، به حضرت امام حسين عليه السلام فرمود كه: اى برادر

دوازده امام را تمام گردانيد كه هفت امام ديگر را ذكر فرمود و نه امام از ايشان از فرزندان حسين‏اند». عبداللَّه بن جعفر مى‏گويد كه: از امام حسن و امام حسين

نمايد. پس امير المؤمنين عليه السلام يك مهر را برگرفت و به آنچه در آن بود، عمل نمود. بعد از آن، آن را به پسرش حضرت امام حسن عليه السلام تسليم نمود، و آن حضرت

است. آنگاه امام صادق عليه السلام فرمود: آن مكتوب چند مهر داشت، على عليه السلام مهر اول را گشود و بآنچه در آن بود عمل كرد، سپس حسن عليه السلام مهر دوم را

است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‏فرمود: «چون حضرت حسن بن على عليه السلام، محتضر شد، به حضرت امام حسين عليه السلام فرمود كه: اى برادر

مى‏خاست. بعد از آن، امام حسن عليه السلام را هنگام رحلت رسيد، اين امر را به امام حسين عليه السلام تسليم نمود. بعد از آن، امام حسين عليه السلام را هنگام شهادت

موسى بن جعفر عليهما السلام و فرمود كه: «به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: آيا چنين نبود كه حضرت امير المؤمنين عليه السلام، نويسنده وصيّت نامه

اهل‌بيت بوده است. ب: هنگامى كه امام حسن مجتبى عليه السلام شهيد شد و خواستند او را در كنار قبر جدّش رسول‌خدا صلى الله عليه و آله دفن كنند، عايشه جلوگيرى

خصوص یعنى اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله امام على و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین اصحاب کساء علیهم‌السلام نازل گردیده است. سعید بن جبیر از عبدالله

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۲۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۲۶ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

از: امام حسن مجتبى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۲۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۸ (روایت شده از: امام رضا عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۸ (روایت شده از: امام رضا عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

خصوص یعنى اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله امام على و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین اصحاب کساء علیهم‌السلام نازل گردیده است. سعید بن جبیر از عبدالله

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۷۵ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام) الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۸ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۲

حضرت عيسى عليه السلام و نبوت او و بشارت آمدن او را بعد از حضرت موسى عليه السلام، و همچنين نصارى در انجيل مى‌خوانند وصف حضرت موسى عليه السلام و نبوت او

صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۱۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۲ (روایت شده از: امام حسن مجتبى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

به نام عباد بن كثير با امام صادق (عليه السلام ) روبرو شد، در حالى كه امام (عليه السلام ) لباس نسبتا زيبائى بر تن داشت ، به امام گفت : تو از خاندان نبوتى

نيز مانند آنرا نقل نموده است و در خصال از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مردى از امير المؤمنين عليه السّلام سؤال نمود كه بچه چيز شناختى پروردگار خود

سابق، ص 36 از امام باقر عليه السّلام و تهذيب الاحكام ج 2 ص 130 روايت 266 از امام صادق عليه السّلام و بهمين مضمون حديثى از حضرت على عليه السّلام در ارشاد القلوب

«1» امام صادق عليه السلام درباره‌ «وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ» فرمود: مراد، هفتاد مرتبه استغفار كردن در نماز وِتر نماز شب است. «2» امام باقر

براى رهبر، هم براى امّت، هم براى آن زمان و هم براى اين زمان. چنانكه امام صادق عليه السلام فرمودند: در قرآن آيه‌اى جامع‌تر از اين آيه در مكارم الاخلاق نيست

صادقين عليهما السلام نقل نموده كه فرمودند هر بلدى كه هلاك كرد خداى عزّ و جلّ اهل آنرا بعذاب رجوع نميكنند در رجعت و در مجمع از امام باقر عليه السّلام نقل نموده

دو بود بپذيريد وگرنه ردّ كنيد. «3» د) امام صادق عليه السلام به كسى كه خبرهاى دروغى را به پدرش امام باقر عليه السلام نسبت مى‌داد، لعنت كردند و فرمودند: هر

فاسقى و اين آيات نازل شد و در احتجاج از امام مجتبى عليه السّلام باين معنى و آنكه مراد از مؤمن امير المؤمنين عليه السّلام و مراد از فاسق وليد است تصريح شده و

كه خداوند براى رحمت خود خلق فرمود آنانرا و مراد طاعت امام است و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مردم هميشه اختلاف دارند در دين مگر كسانى

افراط و تفريط دو گروه از مسلمين در مساءله حسن و قبح و رابطه آن با تشريع . شرايع و احكام الهى ، معلل به جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال

پيامبرى كارگرى مى‌كند تا سرمايه به دست فرزند برسد. وقتى بعضى به امام مجتبى عليه السلام به خاطر صلح با معاويه اعتراض كردند، فرمود: مگر نمى‌دانيد خضر براى

مينمائيد از باب استكبار و گريه نميكنيد از فرط حزن و انزجار و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از آنحديث اخبار سابقه است و از آن معلوم ميشود

مينمائيد از باب استكبار و گريه نميكنيد از فرط حزن و انزجار و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از آنحديث اخبار سابقه است و از آن معلوم ميشود

نوح (ع ) از زبان مبارك امام صادق (ع ) روايتى در ارتباط با فوران تنور از امير المؤ منين (ع ) دو روايت از امام باقر (عليه السلام ) درباره حضرت نوح (ع ) و

يوسف تصميم به زندانى كردن يوسف (عليه السلام ) رؤ ياى دو همزندانى يوسف (عليه السلام ) و تعبير خواب آن دو توسط يوسف (عليه السلام ) فرصتى پيش آمده براى يوسف (ع

العسكرى امام زمان- عجل اللّه فرجه- كه غائب و مستور از انظار است؛ چنانچه حضرت صادق عليه السلام فرمود: مراد كسانى هستند كه ايمان آورند به قيام قائم عليه السلام