نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) حرف جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]

و قَذَّرْتُهُ كه به معنى مرضش را و قذارتش را از بين بردم است. به قول بعضى اهل لغت تعذيب به معنى ضرب است و به قولى آن از «ماء عذب» آب آلوده و كدر است، عَذَّبْتُهُ

الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ» 2- سرنوشت اهل كتاب و مشركان يكى است. «أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ» 3-

آیات إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى‌ أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ «34» همانا ما بر اهل اين منطقه به خاطر فسقى كه داشتند،

الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ» 2- سرنوشت اهل كتاب و مشركان يكى است. «أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ» 3-

(به كسر - ش) دانستن. زيركى «شعر شعراً: علم به - شعر لكذا: فطن له» و در نزد اهل عربيّت كلامى اسن كه وزن و قافيه داشته باشد (اقرب الموارد). طبرسى ذيل آيه 154

غافل نشويم. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ» 2- يكى از راههاى جذب و دعوت ديگران، اقرار و اعتراف به كمالاتِ آنان است. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ

هلاك كنندگانيم، أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ: اهل اين شهر را كه سدوم است، زيرا آنها تكذيب برادر زاده تو نمودند، يعنى ما هلاك خواهيم كرد اهل سدوم را. إِنَّ أَهْلَها

بِأَمانِيِّكُمْ، أَهْلِ الْكِتابِ» 3- در گفتار و داورى منصفانه عمل كنيد و اگر انتقاد مى‌كنيد از ضعف همه بگوييد. «لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ»

اسلام ۴ اهل کتاب: اتمام حجت با اهل کتاب ۱; ادعاهاى اهل کتاب ۹، ۱۱; اعراض اهل کتاب ۶; بهانه جویى اهل کتاب ۱۲; سرزنش عصیان اهل کتاب ۱۴; سرزنش کفر اهل کتاب ۱۰;

گويند و به نماز و روزه قيام مى‌نمايند، لكن منافقند. وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ: و از اهل شهر شما نيز قومى هستند كه، مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ‌: خو كرده

وَالْعَشِیِّ، إِنْ کانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ إِنْ کانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَمِنْ أَهْلِ النَّارِ، فَیُقالُ هذا مَقْعَدُکَ

اميرمؤمنان «ع» و شيعيان اويند) تفسیر آیات لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

تعالیم انجیل ۲۱ ۱۴ اهل کتاب: ارزشگذارى اهل کتاب ۱۷ ; علماى اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۱۶، ۱۸ ; کافران اهل کتاب ۶ ; متکبران اهل کتاب ۴ ; مؤمنان اهل کتاب ۱، ۵، ۱۰، ۱۱،

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

انبیا ۱، ۵ انسان: اتمام حجت با انسان ها ۱ اهل کتاب: اعراض اهل کتاب ۱۴; اهل کتاب دوران جاهلیت ۷; شرایط ایمان اهل کتاب ۶ جاهلیت: مشرکان جاهلیت ۷ خدا: اتمام حجت

۶; تبلیغ انبیا ۶ اهل کتاب: اسلام اهل کتاب ۹; اعراض اهل کتاب ۹; اهل کتاب و قرآن ۸; اهل کتاب و محمد(ص) ۸; پوچى ادعاى اهل کتاب ۸; تفرقه اهل کتاب ۴ خدا: اتمام حجت

‌که‌ ندا ميكند اي‌ اهل‌ بهشت‌ و نعمتهاي‌ ‌آن‌ و اي‌ اهل‌ زيور و زينتهاي‌ بهشت‌ جاودان‌ باشيد ‌که‌ مردني‌ نيست‌، ‌در‌ ‌آن‌ هنگام‌ اميد اهل‌ دوزخ‌ ‌از‌ رهايي‌

آیات شامل این کلمه على‌ (۱۴۴۵ بار) حرف جّر است، اهل لغت براى آن 9 معنى گفته‏اند از جمله:استعلاء خواه حقيقى باشد مثل [مؤمنون:22].خواه معنوى مثل [بقره:253]

فتح، 4. جلد 9 - صفحه 538 4- حساب توطئه‌گران اهل كتاب از حساب بقيه آنان جداست. «الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ» 5- تبعيد از وطن، يكى از مجارات الهى

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

اللَّهِ «عليه السلام» قالَ: سَنُّوابِهِمْ سُنَّةَ اَهْلِ الْكِتابِ يَعنى الْمَجُوسَ» با مجوس به طريق اهل كتاب رفتار كنيد. در الميزان ذيل آيه شريفه آمده:

آيات هست كه اهل عذاب روز قيامت بينائى و شنوائى و گويائى دارند [بقره:166]. [طه:125]. [ملك:7]. اين آيات نمونه از شنيدن و ديدن و سخن گفتن اهل عذاب است. نتيجه

استبرق افق التى الف الله اله الو الى امر امم امن ان انا انت انث انس انم انن اهل اوب اول اوى ايان اين ايى اکل ب بثث بحر بخل بدل برد برر برزخ برق بسر بسس بشر

بعضى اهل بيعت رضوان را دانسته‏اند كه بيعت حديبيّه است. بعضى آنها را اهل بدر دانسته و برخى مهاجرين پيش از هجرت (مجمع البيان). نا گفته نماند اهل هر زمان

خوانده و آموخته‏اى و تا آنرا بر اهل دانش روشن كنيم لام در «ليقولوا» براى غايب است يعنى تصريف آيات براى عللى است و در نتيجه اهل كفر از تصريف سوء استفاده كرده

يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً» «7» مومنان، به هنگام انفاق نه اهل اسرافند و نه اهل بخل، بلكه ميانه‌رو هستند. «لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

منوره. [احزاب:13]. آنگاه كه عده‏اى از منافقان و مريض القلبها مى‏گفتند اى اهل يثرب ماندن شما در اينجا بى فايده است برگرديد. مى‏خواستند لشكريان اسلام را

قيامت و ويران شدن عالم و اهل رحمت و عذاب است به نظر ميايد غرض از ذكر اين دو آيه درميان هلاكتهاى دنيا و آخرت تذكّر اين نكته است كه اهل ايمان در امان اند همانطور

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

گه مردم آنها پيامبران‏شان را كشته‏اند. از دو آيه فوق كه اصحاب رّس در رديف اهل عذاب از عاد و ثمود نقل شده بدست مى‏آيد كه آنها در اثر عذاب آسمانى هلاك شده

آيه 45 و 48 نيز آمده است مراد از آن ظاهراً ظلم اهل شهر است چنان كه در آيه [نساء:75]. صريحاً نسبت ظلم به اهل داده شده است. هم من ل ف لا ما ه اله الله ب وله

كه ضمير «به» به عيسى و ضمير «موته» به اهل الكتاب راجع است. الميزان و المنار در تفسير آيه گفته‏اند: هر يك از اهل كتاب در وقت مرگ و ديدن عالم شهود وضعشان

برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. «وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب،

عَلَى شَيْء لا مِمّا کَسَبُوا اللّه أَلاّ وَ الْکِتَاب صَلْدا عَاصِف يَوْم أَهْل مِن فَتَرَکَه فِي فَضْل يَعْلَم وَابِل رَحِيم لِئَلاّ ذٰلِک الرّيح فَأَصَابَه

مطلقه الهيّه نمود كه مفاد سوره حمد است كم‌كم بخدا نزديك ميشود بطوريكه اگر از اهل بصيرت باشد خدا را بچشم دل ميبيند و مى‌شناسد پس مناسب است از غيبت بخطاب عدول

۱۴ امتها: کفر امتهاى پیشین ۳ اهل کتاب: آثار گمراهى اهل کتاب ۱۱; بى اعتنایى اهل کتاب ۱۲; شگفتى عصیان اهل کتاب ۱۴; محرومیت اهل کتاب ۱۴ ایمان: آثار ایمان به

بَغَى يُؤْمِنُوا أَنْت الْکِتَاب نُخْلِفُه لَک فَإِنّهَا أَرُونِي خَصْمَان أَهْل اهْدِنَا نَجْعَل مُحَرّمَة عِبَادَتِکُم عِلْما لَم دُون نَحْن أَمْلِک فِيه

مراد از حمل (به كسر اوّل)بار گناه است ولى چرا حمل گفته شده بنابر آنچه از اهل لغت نقل شد لازم بود حمل (به فتح) گفته شود زيرا گناه بار متصل و بار معنوى است

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

مى‏دانم «اُبَّرِءُ اللّهَ مِنَ السُّوءِ بَرأةً». سبحان اللّه و سبيحانك به تصريح اهل لغت گاهى براى تعجب آيد مثل [اسراء:93]. [نور:16]. تسبيح در قرآن بنفسه منعدى

واقع شود. 1- امر به معروف ونهى از منكر، در اديان ديگر نيز مطرح بوده است. «أَهْلِ الْكِتابِ ... يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ» 2- سجده‌هاى سحر بايد همراه با

برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. «وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب،

گفته شد در «يغوث» نيز هست مع الوصف ابن كلبى در الاصنام بتى به نام يغوث براى اهل جاهليت نقل مى‏كند كه در محلى از يمن قرار داشته و قبيله مذحج و ديگران آن را

گرفتارى‏ها و مصائبى است كه از روى امتحان و عمل به دستور خدا روى مى‏آورند و اهل آنها هيچ گناهيس كه مصداق «بِما كَسَبَتْ اَيْديكُمْ» باشند ندارند مثل انبياء

كه روز سبت در يهود روز نحترمى بوده است [نساء:154]. و در تهديد ديگران عذاب اهل سبت را پيش كشيده و فرمايد [نساء:47]. يهود را مخاطب قرار داده و فرمايد [بقره:65]

قول سنو الله ردد الى اله غلب ب ف وله ما يا جعل وجد رحم سجن هذه زجو من سرر اهل ابو بغى ملک س جىء متع وفى رحل غلم انن لبث علم ى فتى هذا فتح ضرر فتو مير لعل

در قرآن آمده است. ثَرب و تَثريب هر دو به يك معنى است. لا کم ل على قول يثرب اهل يا قوم هم يوم خطء من غفر کون طوف ان الله رجع نا اله ف وله غرر اذ اذن فرق

خسر جهد اخر روح حقق جهنم جرى بنو لقى قوم دين لو ايى فتح عزز رجل مع ائى مريم اهل ذى صلح تحت بين عرف وفى ظلم طلق ابراهيم قبل بعد رزق ارض

سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ (63) إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (64) قُلْ إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

آمرزش ۱۰ اهل کتاب: آمرزش اهل کتاب ۱، ۱۰ ; انگیزه اهل کتاب ۵ ; اهل کتاب صدر اسلام ۶ ; بى ایمانى اهل کتاب ۵، ۶ ; بی‌تقوایى اهل کتاب ۵، ۶ ; فرجام اهل کتاب ۷ ;

عنوان : حدیث در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

۱۳ ۳ اضلال: ۶، ۷ اهل کتاب: ۲، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳ اخلالگرى اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱ ; توطئه اهل کتاب ۱۳ ; علماى اهل کتاب ۹، ۱۰، ۱۱ ; اهل کتاب و اضلال مردم

اسماء و صفات: شهید ۶ اهل کتاب: اهل کتاب و کتمان حق ۵ ; مسلمانان و اهل کتاب ۷ ; توطئه اهل کتاب ۷ ; کفر اهل کتاب ۱، ۲ ; گمراهى اهل کتاب ۳ پرسش و پاسخ: ۱

اسم يعنى آنچه با آن تقرب حاصل شود. ظاهراً در آيه به معناى مصدرى است يعنى اى اهل ايمان از خدا بترسيد و به وى تقرب بجوئيد، شايد تقوى همان تقرب باشد ذيل آيه

وهب اول ها کلل قول على يا انن بنو کون اتى ک نبو ى عيسى علم هم هدى اذ فى ان اهل ب الى موسى نزل اله الله وله ا ابو حضر ام ذرر نفل نفس حکم ورث ربب الا قضى موت

صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر وقى حشر عمل يدى لما جمع اخو

نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق

تعالیم انجیل ۵ اهل کتاب: تملّق اهل کتاب ۱۳ ; خشنودى اهل کتاب ۲، ۴ ; دنیاپرستى اهل کتاب ۴ ; ذلّت اهل کتاب ۱۲ ; شکست اهل کتاب ۱۲ ; شهرت‌طلبى اهل کتاب ۳ ; صفات

.. . اتمام حجت: بر اهل کتاب ۴ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱ اهل کتاب: و اسلام ۵ ; اهل کتاب و قرآن ۸ ; اهل کتاب و کتمان حق ۶، ۷، ۱۲ ; اهل کتاب و محمّد (ص) ۱،

تعالیم انجیل ۲ اهل کتاب: اهل کتاب و پیامبر موعود ۳، ۵; اهل کتاب و قبله مسلمانان ۸; اهل کتاب و کتمان حق ۴، ۸; اهل کتاب و محمّد(ص) ۳، ۴، ۵; اهل کتاب و نبوت

انجیل ۶ ; کتمان حقایق انجیل ۳، ۴، ۶ اهل کتاب: و کتمان حق ۳، ۷ ; خطاهاى اهل کتاب ۸ ; دعوت از اهل کتاب ۱، ۱۳ ; عفو از اهل کتاب ۷ ایمان: به قرآن ۱۳ ; ایمان به

«فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ» 10- اهل علم بودن كافى نيست، اهل ذكر بودن با ارزش است. (بسيارند افراد دانشمندى كه از خدا غافلند) «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ»

است. اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۸ ; اهل کتاب و جبت ۲ ; اهل کتاب و طاغوت ۲ ; اهل کتاب و کتب آسمانى ۴ ; ایمان اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱۲ ; شرک اهل کتاب

معنى فرستادن است خواه فرستادن پيامبر باشد يا باد يا عذاب يا معجزه و غيره. اهل لغت براى آن معانى ديگرى نيز گفته‏اند كه عبارت اخرى معناى فوق است [توبه:33]

تعالیم انجیل ۴ اهل کتاب: جهل اهل کتاب ۱۷ ; دنیاپرستى اهل کتاب ۱۳ ; دینخفروشى اهل کتاب ۱۳، ۱۴، ۱۷ ; سرزنش علماى اهل کتاب ۱۱ ; علماى اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۴،

هشدار به علماى دین ۱۲ علماى اهل کتاب: اقرار علماى اهل کتاب ۱۵; تجاهل علماى اهل کتاب ۹; علماى اهل کتاب و تورات ۱۵; علماى اهل کتاب و محمّد(ص) ۶، ۷، ۱۵ علماى

مى شود که این طایفه، عالمان و دانایان اهل کتاب بودند. ۳ - تبانى و تلاش گروهى از اهل کتاب، براى به انحراف کشاندن اهل ایمان (یا ایها الذین امنوا ان تطیعوا

انفاق ۱۲، ۱۴ اهل کتاب: اذیت مؤمنان اهل کتاب ۲; اذیتهاى اهل کتاب ۲; انفاق مؤمنان اهل کتاب ۸، ۹; پاداش مؤمنان اهل کتاب ۱، ۲; سخن پسندیده مؤمنان اهل کتاب ۶; صبر

ظلم تکذیب انبیا ۹ اهل مدین: اصرار بر شرک اهل مدین ۱; تاریخ اهل مدین ۷، ۱۱، ۱۲، ۱۳; ظلم اهل مدین ۸; عذاب اهل مدین ۱، ۷; کیفیت هلاکت اهل مدین ۱۱، ۱۲; گروههاى

است، |و در زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى است و روى زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى [متقاعدكننده‌] است، و (بدانید که) در روی زمین برای اهل یقین ادله‌ای (از قدرت

انسان ها ۷ اهل مدین: اهل مدین و دین ۲; اهل مدین و عزت خدا ۱; پاسخ به اهل مدین ۱۰; تهدیدهاى اهل مدین ۸; دعوت از اهل مدین ۲; سخنان بیجاى اهل مدین ۱۰; سرزنش

ربب اکل ثمن ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

چه مرگ آن را دريافت حيات حمله كرده مرگ را از بين خواهد برد لذا هر وقت پوست اهل آتش سوخت و بى حس شد دوباره حيات برآن عود خواهد كرد. اين كلمه فقط يكبار در

عشو طرق طغى فوز وعد کهف بطن عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع نفس عذب وله اجر بين هى مير هل ظنن جىء الى ما فسد ها جزى قد فى وسع

۱۶ اهل مدین: استهزاهاى اهل مدین ۳; انگیزه اهل مدین ۶; اهل مدین و شعیب(ع) ۱۴، ۱۵، ۱۷; بینش اهل مدین ۸; تقلید اهل مدین ۶; جوانان اهل مدین ۹; شرک اهل مدین

قرآن ۳ اهل کتاب: آثار حق پذیرى مؤمنان اهل کتاب ۱۱; استماع قرآن مؤمنان اهل کتاب ۳; اسلام مؤمنان اهل کتاب ۱۱; اقرار مؤمنان اهل کتاب ۳، ۹; مؤمنان اهل کتاب ۱

۱۲; وحیانیت اسلام ۱۲ اهل کتاب: اهل کتاب و قبله مسلمانان ۲، ۳; حق ناپذیرى اهل کتاب ۴; قبله اهل کتاب ۱; لجاجت اهل کتاب ۴; مسؤولیت اهل کتاب ۱ خدا: هشدارهاى

امیدوارى: امیدوارى به آخرت ۴ اهل مدین: افساد اهل مدین ۱۲; پیامبر اهل مدین ۳; تاریخ اهل مدین ۵، ۱۲; خداشناسى اهل مدین ۸; عقیده اهل مدین ۸ تبلیغ: تهییج عواطف

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

فاسقند. و بايد اهل انجيل مطابق آنچه خدا در آن نازل كرده حكم كنند و هر كه مطابق آيات الهى حكم نكند، آنها قطعا از اطاعت خدا بيرون رفته‌اند و اهل انجيل بايد به

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

فرجام انسان ۸; نقش انسان ۷ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲، ۳، ۴; تکذیبگرى اهل مدین ۱; عذاب اهل مدین ۳، ۵; وقت عذاب اهل مدین ۴; هلاکت اهل مدین ۲ بلایاى طبیعى: نقش

مشتركات، با اهل كتاب به توافق برسند. «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‌ كَلِمَةٍ ...» 2- بايد در دعوت به وحدت، پيش قدم بود. «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ»

۴; هلاکت مکذبان انبیا ۵ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲; تهمتهاى اهل مدین ۲; عذاب استیصال اهل مدین ۱۰; عذاب اهل مدین ۵، ۱۰; هلاکت اهل مدین ۱۰ تاریخ: عبرت از

۲، ۵، ۷، ۸، ۱۳ ۳ اللّه: غضب اللّه ۱۴ اهل کتاب: دین اهل کتاب ۲ ; تهجّد اهل کتاب ۶ ; صالحان اهل کتاب ۶، ۱۴ ; مؤمنان اهل کتاب ۱، ۶، ۷، ۱۲ ایمان: آثار ایمان

دفع نخواهد كرد، و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. هرگز کافران را بسیاری مال و اولاد از عذاب خدا نتواند رهانید، و آنها اهل جهنم و جاوید در آن معذّب

اقتصاد: آثار تخلفات اقتصادى ۳ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۱; فرجام اهل مدین ۵; محرومیت اهل مدین ۲; ویژگیهاى عذاب اهل مدین ۱; هلاکت اهل مدین ۱، ۲ رحمت: عوامل محرومیت

معناى منتظر است. اهل مدین: اتمام حجت بر اهل مدین ۶; تاریخ اهل مدین ۲; تهدید اهل مدین ۱، ۴; تهمتهاى اهل مدین ۵; فرجام شوم اهل مدین ۶; لجاجت اهل مدین ۶; یأس از

مى‌آورند؟ پیش از اهل مکه هم ما اهل هر شهری که ایمان (به خدا و روز قیامت) نیاوردند همه را هلاک کردیم آیا اهل مکه ایمان خواهند آورد؟ پیش از آنان [اهل] هیچ شهری

انجیل: انجیل از کتب آسمانى ۳; تاریخ نزول انجیل ۴ اهل کتاب: ایمان اهل کتاب صدراسلام ۱; مدح مؤمنان اهل کتاب ۲ تورات: تاریخ نزول تورات ۴; تورات از کتب آسمانى

اين قرآن مايه بصيرت مردم و هدايت و رحمتى است براى اهل يقين. این دیده‌وریهایی برای مردم است، و برای اهل ایقان رهنمود و رحمت است‌ اين- دين يا قرآن- بينش هايى

برسد؟ آیا اهل شهر و دیارها (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد؟ آیا اهل شهرها ایمنند

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

شدند، و آیات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود. و آنان كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنها اهل آتشند و در آن ماندگار و[لى‌]