نتایج جستجو

بِمَا يَعْلَم لَآيَات قُلُوبِهِم إِنّا الْحَيَاة الْکِتَاب کَانُوا النّاس إِنّه شَيْء النّار النّهَار فَلا عَذَاب لِقَوْم عَلَيْهِم کَفَرُوا آمَنُوا کُنْتُم

مِمّا إِذ عَذَاب هٰذَا فَلَمّا سَلاَم إِنّا عَلَيْکُم إِلَى بِه اسْم أَجْرِي إِنّه دَخَلُوا فَإِن بِمَا عَلَيْه آبَاءَنَا آيَة تُتْلَى بَل أَطِيعُون إِلَيْه

الْعَزِيز صِرَاط يَتّخِذ يَقُول مَعَه أُولٰئِک خَلَق الْعَلِيم غَيْر إِنّمَا أَنّه مُبِين مُوسَى أَحْسَن افْتَرَى عِلْم اتّبَع عَنْه عَلَيْهَا أَعْلَم مَوَازِينُه

فَإِنّمَا أَن کَفَرُوا آمَنُوا إِلاّ أَمْرا لَيْتَنِي قَضَى الْمُنَافِقُون إِنّه إِنّهَا لَو النّاس الْإِنْسَان بَقَرَة هٰؤُلاَء ثُم لِي هُو بِاللّه مِنْهُم

مِن إِن لَهُم الّذِين فِي أَجْر لا مَا الْآخِرَة إِذ رَبّکُم لَو النّاس إِنّه هٰذَا قَال قُل أَخَاف أَ أَن ذٰلِکُم عَلَيْکُم عَلَى إِنّي عِنْدَه يَا بَلاَء

يَشَاء إِنّک رَبّي الّذِي الْعَزِيز فِي الْحَمِيد قُل فَاعْبُدُوه رَبّکُم إِنّه لَه کَفَرُوا قَال لَکُم صِرَاط عَلَيْهِم فَاخْتَلَف لَقَد لِلّذِين السّمَاوَات

يَشَاء إِنّا کُنْتُم لَن هٰذَا النّاس رَبّنَا فِيهَا رَبّکُم ثُم بِاللّه إِنّه بَعْد کَانُوا الْکِتَاب فَلا لَيْس جُنَاح فِيه تَر الْحَق أَم فَإِن الْعَذَاب

الْمُؤْمِنِين الْعَالَمِين لَو إِذ رَبّک قُلُوبِهِم آمَنُوا لَه مِنْهُم لَقَد إِنّه فَمَن يَشَاء کَذٰلِک کَذِبا کَانُوا فَإِن رَبّهِم حَرَج لَکُم مِمّن افْتَرَى

کلمه ه‌ (۳۵۷۶ بار) وجد (۱۰۷ بار) وَ صَابِرا إِنّا تَحْنَث نِعْم لا الْعَبْد إِنّه بِه أَوّاب فَاضْرِب اذْکُر ضِغْثا عِبَادَنَا بِيَدِک خُذ در حال بارگیری.

أَوْحَى أَوْلَى أَي أَکْفَرَه أُجَاجا أُخْرَى أُقْسِم أُمّه أُوتِي إِذا إِلٰه إِنّه إِنّهَا إِنّهُم إِنّکُم إِنْس إِيلاَفِهِم اذْهَب ارْکَعُوا اسْتَغْنَى الثّالِثَة

الصّالِحَات قَد يَعْمَلُون دَار مُؤْمِنا فَلَه مِنْه فَعَسَى فَعَلَيْهَا أَنّه فَلِأَنْفُسِهِم فَلَهُم فَإِنّه سُوءا يَمْهَدُون هِي يَدْخُلُون أَن يَتُوب

(۳۵۷۶ بار) وَ مِن لا کَان اللّه فِي هُو مَا إِن قَال عَلَى أَن رَبّک مَن إِنّه عَلِيم الْأَرْض لَکُم لَه الّذِي بِاللّه الشّيْطَان رَبّي رَب لَمِن إِلاّ

إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌ (43) وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا (44) وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ

إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌ (43) وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا (44) وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ

child. ترتیل: ترجمه: «أَنَّهُ»: عطف بر (إِنَّا سَمِعْنَا) با تقدیر فعل مناسب همچون (نَعْلَمُ) است: فَقَالُوا وَ نَعْلَمُ أَنَّهُ تَعَالی. یا این که عطف

آسمانى پیامبراسلام (إنّه لقرءان کریم) ۲ - قرآن، کتابى خوانده شده بر پیامبر(ص) (إنّه لقرءان کریم) «قرآن»، مصدر به معناى مفعول است; یعنى، «إنّه لمقروء». ۳ - قرآن،

الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ «53» ما در آينده نزديكى

الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ «13» جواب قسم: إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ‌: به درستى كه قرآن هر آينه سخنى است

نشدن وى از خانواده نوح(ع) در پیشگاه خداوند (إنه لیس من أهلک إنه عمل غیر صلح) جمله «إنه عمل ...» علت براى «إنه لیس من أهلک» مى باشد; یعنى ، چون فرزندت داراى

إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌ (43) وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا (44) وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ

. سَلامٌ عَلى‌ إِلْ‌ياسِينَ‌ ... الْمُحْسِنِينَ‌ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ‌: بدرستى كه الياس از

(أکرمى مثویه ... قال معاذ الله إنه ربى) ۲۴- ارتکاب گناه ، ناسپاسى و کفران نعمتهاى الهى است. (قال معاذ الله إنه ربى أحسن مثواى إنه لایفلح الظلمون) ۲۵- پذیرش

آوردن جنّیان به پيامبر«ص» تفسیر آیات وَ أَنَّهُ تَعالى‌ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً «3» وَ أَنَّهُ كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ

جَمْعاً «5» إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ «6» وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ «7» وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا

أُخرى ... اذهب إلى فرعون إنّه طغى) ۵ - مبارزه با طغیان گران، از شاخص ترین برنامه هاى رسالت پیامبران است. (اذهب إلى فرعون إنّه طغى) ۶ - طغیان گرى، خصلتى

یقین. (إنّه ظنّ) ۴ - جاودانه پنداشتن دنیا و بعید شمردن معاد، ریشه دل خوشى هاى نابجا و دلبستگى به خانواده و خاندان است. (إنّه کان فى أهله مسرورًا . إنّه ظنّ

‌تعالي‌ إِنَّه‌ُ يَراكُم‌ هُوَ وَ قَبِيلُه‌ُ مِن‌ حَيث‌ُ لا تَرَونَهُم‌ ‌الآية‌ اعراف‌ آيه 26 و آيه شريفه وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُوات‌ِ الشَّيطان‌ِ إِنَّه‌ُ لَكُم‌

جَمْعاً «5» إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ «6» وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ «7» وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا

خواسته هاست. (إنه سمیع علیم) ۵- خداوند خنثى کننده وسوسه هاى شیطان در صورت پناه آوردن بندگان به درگاه او (فاستغذ باللّه إنه سمیع علیم) جمله «إنه سمیع علیم»

يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُ‌ 6- خداشناسى بايد با دريافت و باور همراه باشد. «يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ» 7- تنها معبود حقّ، اوست. «أَنَّهُ الْحَقُّ»

Almighty, the Wise. ترتیل: ترجمه: «إِنَّهُ»: آن کس که با تو سخن می‌گوید. «اللهُ»: عطف بیان است. برخی ضمیر (هُ) در (إِنَّهُ) را ضمیر شأن، و (أَنَا) را مبتدا

فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ «43» برويد به سوى فرعون كه او طغيان كرده است. اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌ (43) اذْهَبا إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌:

صدّیقان و داراى مقام نبوت بود. (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) ۴- ادریس(ع)، شخصیتى در اوج راستى و درستى و یگانگى در گفتار و عمل (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) «صدّیق»

كارى كه حكيمانه نباشد، اراده نمى‌كند تا انجام دهد.) إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ «13» إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ‌: به درستى كه خداى تعالى آشكار نمايد بطش

(واذکر فى الکتب إبرهیم إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) ۶- حضرت ابراهیم(ع)، شخصیتى در اوج راستى و درستى و یگانگى در گفتار و کردار بود. (إنّه کان صدّیقًا) «صدّیق»

إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌ (43) وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا (44) وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ

فَسَوْفَ يَدْعُوا ثُبُوراً «11» وَ يَصْلى‌ سَعِيراً «12» إِنَّهُ كانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُوراً «13» إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ «14» بَلى‌ إِنَّ رَبَّهُ كانَ

بِاللَّهِ» إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (99) بعد در بيان فايده استعاذه فرمايد: إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ

خود، به سخن گفتن بشر مثل مى‌زند. «إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ» فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ

صداقت ندارند. «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» 2- ايمان به اين‌كه خداوند همه چيز را مى‌داند بهترين بازدارنده انسان از خلاف است. «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ

بود. (إنّه کان لأیتنا عنیدًا ... إنّه فکّر و قدّر) ۳ - اندیشه و طراحى علیه قرآن و پیامبر(ص)، از موجبات عذاب سخت و طاقت فرسا (سأُرهقه صعودًا . إنّه فکّر

ثُمَّ نَزَعْناها ... إِنَّهُ لَيَؤُسٌ‌ 7- ايمان ما به خداوند نبايد وابسته به كاميابى‌ها وشيرينى‌هاى زندگى باشد. نَزَعْناها ... إِنَّهُ لَيَؤُسٌ‌ 8- يأس از

كريم است. «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ» «2» رسول خدا، كريم است. «وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ» «3» واسطه نزول وحى (جبرئيل)، كريم است. «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ

نسبت به مؤمنان رحيم است. «إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 504 إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

در حال بارگیری... إِنّه الصّدُور الْإِنْسَان الْخَيْر الْعَادِيَات الْقُبُور بُعْثِر جَمْعا حُصّل

پذیرفته نشدن شفاعت ابراهیم(ع) درباره آنان (یإبرهیم أعرض عن هذا إنه قد جاء أمر ربک) جمله «إنه قد جاء ...» تعلیل براى «أعرض عن هذا» مى باشد. ۷- جر و بحث ابراهیم(ع)

الْقِيامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (40) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ (41) لا

لولیّه سلطنًا فلایسرف فى القتل إنه کان منصورًا) ۱۵- سنت الهى بر حمایت، نصرت و طرفدارى از مظلوم است. (و من قتل مظلومًا ... إنه کان منصورًا) برداشت فوق بر این

أَدْرِي أَدْعُو أَرَاد أَسْلَم أَضْعَف أَقَل أَمَدا أَمّا أَمْلِک أَنّا أَنّه أَنّهُم أُرِيد أُشْرِک أُوحِي إِلَي إِنّي اتّخَذ ارْتَضَى اسْتَقَامُوا اسْتَمَع

است. فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ (75) وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) فِي كِتابٍ مَكْنُونٍ (78)

تفسیر آیات وَ إِنَّهُ لَهُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ «77» و البتّه كه آن (قرآن) براى اهل ايمان، مايه‌ى رحمت و هدايت است. وَ إِنَّهُ لَهُدىً وَ رَحْمَةٌ

براى بشر. (إنّه تذکرة) مطابق نظر مفسران، ضمیر «إنّه» به قرآن بازمى گردد. ۳ - قرآن، در بیدارگرى و پندآموزى، بهترین و جامع ترین کتاب است. (إنّه تذکرة) تنکیر

موجب دستیابى او به مقام عبودیت الهى (نعم العبد إنّه أوّاب) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّه أوّاب» در مقام تعلیل براى «نعم العبد» است; یعنى،

لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً «2» وَ أَنَّهُ تَعالى‌ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً «3» وَ أَنَّهُ كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ

أَسْمَاء أَضْحَک أَطْغَى أَظْلَم أَعْطَى أَعْلَم أَغْنَى أَقْنَى أَمَات أَنّه أَنْزَل أَنْشَأَکُم أَنْفُسَکُم أَهْلَک أَهْوَى أَوْحَى أَکْدَى أُخْرَى أُمّهَاتِکُم

افترى على اللّه کذباً ... إنه لا یفلح المجرمون) ۹ - تکذیب قرآن، نشانه وجود روحیه جرم پیشگى و بزهکارى در تکذیبگر (أو کذب بأیته إنه لا یفلح المجرمون) ۱۰ - جرم پیشگان،

محروم از محبت خدا خواهند بود. (جزؤا سیّئة سیّئة مثلها ... إنّه لایحبّ الظلمین) ممکن است «إنّه لایحبّ الظالمین» ناظر به قانون مقابله به مثل باشد. ۱۲ - ستمدیده اى

محبت خداوند، محروم اند. (إنّه لایحبّ الکفرین) ۷ - کفر، موجب محرومیت از تفضل الهى، در آخرت است. (لیجزى الذین ... من فضله إنّه لایحبّ الکفرین) ۸ - ایمان

خدا محرومند. (إنه لایحب المعتدین) ۷- روى گردانى از نیایش و تضرع در برابر خدا، گردنکشى و موجب محرومیت از محبت الهى است. (ادعوا ربکم ... إنه لایحب المعتدین)

وى بود. (ذرّیة من حملنا مع نوح إنه کان عبدًا شکورًا) «ذرّیة ...» اشاره به نجات همراهان نوح(ع) از غرق شدن دارد و جمله «إنه کان عبداً شکوراً» مى تواند تعلیل

مى‌داند و هم آنچه را كه پنهان مى‌كنيد. إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ ما تَكْتُمُونَ (110) إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ‌:

كريم است. «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ» «2» رسول خدا، كريم است. «وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ» «3» واسطه نزول وحى (جبرئيل)، كريم است. «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ

سجده كنندگان (نيز مى‌بيند). زيرا كه اوست شنوا و دانا. إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220) إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ‌: بدرستى كه خدا اوست شنوا

أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً وَ إِناثاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشاءُ عَقِيماً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ «50» يا (در يك رحم) پسران و دختران را در كنار هم قرار دهد

عَلَيْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ‌ ... وَ أَنَّهُ يُحْيِ الْمَوْتى‌ وَ أَنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «1» ولى در اين جا مى‌فرمايد:

فلما تبین له أنه عدو للّه تبرأ منه) ۷ - جواز استغفار مؤمن براى مشرک، در صورت امیدوارى به هدایت وى (ما کان استغفار ... فلما تبین له أنه عدو للّه تبرأ منه)

إِلَى لَکُم الْحَق عِنْدَه أُوتُوا لَلْحَق لِلّه بِالْآخِرَة أَنّه يُرَدّون فَاعْبُدْه إِنّه يَهْبِط لِکُل تُطِيعُوا وَجْهَک عِوَجا شَهَادَة تَبْغُونَهَا

اللّه مِن مَا أَشَدّ الْآخِرَة عَلَى أَهْلَک الْأُولَى عِنْد الدّنْيَا رَبّه إِنّه إِن قَالُوا فَمَا لِلّذِين أْمُر فَلَم مَن هٰذَا قَوْم لَن نُؤْثِرَک يَأْت

آیات آن (و إذا یتلى علیهم قالوا ... إنّه الحقّ من ربّنا) ۴ - قرآن، کتابى آمیخته به حق و مبرا از هرگونه باطل (إنّه الحقّ) ۵ - قرآن، کتابى نازل شده از جانب

فَمَن قَال أُولٰئِک مِن أَم مَا يَقُولُون إِذ قَد إِنّه فِي فَلَعَلّک الْإِنْس فَإِن بَاخِع لِيُضِل أَنّه يُؤْمِنُون فَيُسْحِتَکُم عُدْنَا نَفْسَک يُعْرَضُون

إِن فِي هُو عَلَى مَن إِلٰه قُل أَن الْأَرْض شَيْء کُل الْعَزِيز لَه لَکُم إِنّه الْحَکِيم رَبّک السّمَاوَات الْعَلِيم الّذِين ذٰلِک الْحَق أَ خَيْر ثُم أَعْلَم

کلمه وحى‌ (۷۸ بار) وَ إِلَيْک مِن مَا إِلَي عَلَى لا فِي مَن قُل اتْل إِلَى أَنّه اللّه رَبّک أَن قَال إِلاّ إِنّا قَد إِلَيْنَا تُجْرِمُون بِالّذِي لَقَد

الْکِتَاب رَبّک فِي نِعْمَتِي عَلَيْکُم فِيهَا رَب رَبّکُم الّتِي أَ مَعَنَا إِنّه آتَيْنَا أَنّهُم مُوسَى بِه فَلَمّا فَأَرْسِل أَخَذْنَا أَنْعَمْت خَالِدُون

بَيْتِهَا بِأَنْفُسِهِم بِأَنّهُم يَنْکُث إِنّه عَلَيْه شَغَفَهَا فَأَوْجَس حَاش تَسْعَى فَتَاهَا قَالَت أَنّه لَيَجْمَعَنّکُم الْإِنْسَان الّذِين رَبّکُم

لَفِي إِنّه الْعِلْم أَيْدِيکُم يَخْتَلِفُون مَنَافِع أَخُنْه أَنّهُم آمَنُوا أَبْلَغُوا يَخَافُه يَدَيْه رِسَالاَت الّذِي کَانُوا الظّالِمِين أَنّه تَنَالُه

مِن يَشَاء أَن فِي يَا إِذ لا مَن يَوْم الّذِي الّذِين أَيّهَا الْمَوْتَى إِنّه قَال عَلِيم الرّسُول أَصَابَکُم أَ تُولِج الْأَرْض أَلا إِلاّ تَعْلَم السّمَاوَات

(بلندمرتبه) و حکیم (کاردان) است. (إنّه علىّ حکیم) ۱۴ - والا مرتبگى خداوند، مانع مشاهده و ارتباط حسى انسان با وى (ما کان لبشر ... إنّه علىّ حکیم) از ارتباط صدر و

ربوبیت او است. (و من یدع مع اللّه ... إنّه لایفلح الکفرون) ۱۲ - کافران و منکران وحدانیت خدا، محروم از فلاح و رستگارى (إنّه لایفلح الکفرون) انسان: مربى انسان

رَبُّكَ أَعْمالَهُمْ إِنَّهُ بِما يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (111) فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ

(لمّا سمعوا الذکر و یقولون إنّه لمجنون) ۶ - کافران، ناتوان از رویارویى با قرآن و مبارزه با تعالیم آن (لمّا سمعوا الذکر و یقولون إنّه لمجنون) کافران، به هنگام

آیین اوست. (و من یرغب ... لقد اصطفینه فى الدنیا و إنه فى الأخرة لمن الصلحین) جمله هاى «لقد اصطفیناه» و «إنه فى الأخرة ...» به منزله دلیلى براى «و من یرغب

كار كه تو مرا ميخوانى او مربّى من است (بنابر آنكه ضمير «انه» به عزيز مصر راجع باشد). بِاللّه إِنّه مِن الشّيْطَان نَزْغ وَ هُو السّمِيع مَا يَنْزَغَنّک إِمّا

است. «صابِراً- إِنَّهُ أَوَّابٌ» وَ خُذْ بِيَدِكَ ضِغْثاً فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْناهُ صابِراً نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ (44)

جعلنا الّیل ... و ترى الجبال... صنع اللّه الذى أتقن کلّ شىء إنّه خبیر بما تفعلون) تذکر به «إنّه خبیر...» پس از یادآورى آیات توحیدى، هشدارى است به آدمیان که

(ربّکم الذى یزجى لکم ... إنه کان بکم رحیمًا) ۱۱- ربوبیت خداوند به انسانها، آمیخته با رحمتى گسترده و فراگیر است. (ربّکم ... إنه کان بکم رحیمًا) آفرینش: آثار

کاردان است. (إنه عزیز حکیم) ۱۳- ایجاد الفت و محبت بین مؤمنان، پرتوى از عزت و حکمت خداوند (و ألف بین قلوبهم ... و لکن اللّه ألف بینهم إنه عزیز حکیم) ۱۴-

است. (إنّه بعباده خبیر بصیر) ۱۱ - تقدیر و تنظیم روزى انسان ها، برخاسته از آگاهى و بصیرت کامل خداوند به احوال آنان است. (و لو بسط اللّه الرزق ... إنّه بعباده

اينكه پسر نوح (ع ) از اهل آن حضرت نبوده است (انه ليس من اهلك ) چند قول ديگر پيرامون مراد از جمله : ((انه عمل غير صالح )) منظور از اينكه پسر نوح (ع )، عملى

و خلف‌ وعد نميكند بخصوص‌ بقرينه‌ إِنَّه‌ُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِيم‌ُ ‌با‌ تأكيدات‌ زيادي‌ كلمه‌ ‌ان‌ تكرار ضمير انّه‌ ‌هو‌ كلمه‌ الغفور ‌که‌ صفت‌ مشبهه‌

الْقِيامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (40) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ (41) لا

قولاً عظیمًا ... سبحنه و تعلى عمّا یقولون علوًّا کبیرًا ... إنه کان حلیمًا غفورًا) ذکر «إنه کان حلیماً غفوراً»، پس از بیان سخنان نارواى مشرکان درباره خداوند،

آنها ، امرى شایسته و نیکوست. (لاتاْیئسوا من روح الله إنه لایاْیئس من روح الله إلاّ القوم الکفرون) جمله «إنه لایاْیئس ...» تعلیل براى «لاتاْیئسوا ...» است. یعقوب(ع)

(شهد اللّه انّه لا اله الاّ هو ... قائماً بالقسط) «قائماً بالقسط»، حال است براى «اللّه». ۲ - نظام آفرینش، گواه یکتایى خداوند (شهد اللّه انّه لا اله الاّ

(مهربان) است. (إنّه کان غفورًا رحیمًا) ۹ - غفران و رحمت خداوند، دلیل و فلسفه تأخیر و یا انصراف از نزول عذاب بر برخى از بندگان گنه کار (انّه کان غفورًا رحیمًا)

ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همگى در صلح و آشتى

و غفران الهى (إنّ اللّه یمسک السموت ... إنّه کان حلیمًا غفورًا) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که «إنّه کان حلیماً غفوراً» در مقام تعلیل براى جملات

ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ «15» كَلَّا إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً «16» سَأُرْهِقُهُ صَعُوداً «17» إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ «18» فَقُتِلَ كَيْفَ

يَتَبَيَّنَ لَهُم أَنَّهُ الحَقُّ أَوَلَم يَكفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ شَهيدٌ (٥٣)

لام - که براى ربط «آمن» به غیر خداوند به کار مى رود - و به تناسب ضمیر «إنّه» در «إنّه لکبیرکم» به موسى(ع) برمى گردد. ۲ - ساحران فرعون، موسى و هارون(ع) را

در قرآن إِنَ‌ ۶۹۱ إِنَّمَا ۱۱۶ إِنَّهُمْ‌ ۷۳ أَنَ‌ ۱۴۳ أَنَّهُ‌ ۳۶ إِنِّي‌ ۱۴۵ إِنَّکَ‌ ۵۷ إِنَّهُ‌ ۱۷۱ إِنَّهَا ۱۷ أَنَّهُمْ‌ ۴۶ أَنِّي‌ ۱۷ إِنَّکُمْ‌ ۳۸