الحج ٣٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

همانها که چون نام خدا برده می‌شود، دلهایشان پر از خوف (پروردگار) می‌گردد؛ و شکیبایان در برابر مصیبتهایی که به آنان می‌رسد؛ و آنها که نماز را برپا می‌دارند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند.

|همانان كه چون نام خدا ياد شود دل‌هايشان هراس يابد، و آنان كه بر مصيبتى كه بر سرشان آيد صابرند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند
همانان كه چون [نام‌] خدا ياد شود، دلهايشان خشيت يابد و [آنان كه‌] بر هر چه برسرشان آيد صبر پيشه‌گانند و برپا دارندگان نمازند، و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند.
آنهایی که چون یاد خدا شود دلهاشان هراسان شود و (در راه او) هر چه مصیبت بینند صبور باشند و نماز به پا دارند و از آنچه روزیشان کردیم انفاق کنند.
همانان که وقتی خدا یاد شود، دل هایشان می هراسد، و بر آنچه [از بلا و حادثه] به آنان می رسد، شکیبایند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزی آنان نمودیم، انفاق می کنند.
آنان كه چون نام خدا برده شود در دل بترسند و بدان هنگام كه به آنها مصيبتى رسد شكيبايانند و نمازگزارانند و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند.
همان کسانی که چون یاد خدا به میان آید، دلهایشان خشیت گیرد، و نیز کسانی که بر مصائبشان شکیبایی می‌ورزند، و برپا دارندگان نماز و کسانی که از آنچه روزیشان داده‌ایم می‌بخشند
آنان كه چون خدا ياد كرده شود دلهاشان بترسد و آنان كه بر آنچه بديشان رسد شكيبا باشند و برپادارندگان نماز و آنان كه از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند.
آنان کسانی هستند که چون نام خدا برده شود (به خاطر درک مقام باعظمت یزدان) دلهایشان به هراس می‌افتد، و در برابر مصائبی که گریبانگیرشان می‌گردد، شکیبائی پیش می‌گیرند (و ایستادگی می‌کنند، چرا که تسلیم فرمان قضا و قدرند)، و نماز را چنان که باید می‌خوانند، و از اموالی که بدیشان عطاء کرده‌ایم (در کارها و راههای خیر) صرف می‌کنند.
کسانی (را) که چون خدا یاد شود، دل‌هایشان (از عظمتش) هراس یابد، و (آنان که) برهر چه بر سرشان آید صبر پیشگانند، و (نیز) کسانی (که) بر پا دارندگان نمازند و از آنچه روزیشان داده‌ایم انفاق می‌کنند.
آنان که هر گاه یاد شود خدا بترسد دلهاشان و شکیبایان بر آنچه رسدشان و بپادارندگان نماز و از آنچه روزیشان دادیم ببخشند


الحج ٣٤ آیه ٣٥ الحج ٣٦
سوره : سوره الحج
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَجِلَتْ»: به خوف و هراس افتاد (نگا: اَنفال / حجر / و).


تفسیر

نکات آیه

۱ - خشیت و خوف شدید از خداوند، نشانه ایمان راستین (و بشّر المخبتین . الذین إذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم) «الذین» در محل نصب و صفت براى «المخبتین» مى باشد. «وجل» (مصدر «وجلت») به معناى ترسیدن است و چنان که در آیه پیش گفته شد، «مخبت» به کسى گفته مى شود که دلى آرام و قلبى مطمئن دارد. مقصود از «مخبتین» در این جا، مؤمنانى هستند که در توحید به جایى رسیده اند که جانشان از هرگونه شائبه شرک به دور بوده و دلشان آرام و قلبشان مطمئن است. آیه فوق در بیان آثار و نشانه هاى این مؤمنان راستین مى باشد.

۲ - ترس و خشیت از خدا، خصلتى ارزشمند در بینش قرآنى (الذین إذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم)

۳ - تمجید خداوند از دل هایى که با شنیدن نام او، خشیت و ترس بر آنها عارض مى شود. (الذین إذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم)

۴ - مؤمنان راستین، شخصیت هایى صبور در برابر مصیبت ها و ناملایمات زندگى (و بشّر المخبتین ... و الصبرین على ما أصابهم)

۵ - مداومت در اقامه نماز و مواظبت بر انجام درست و کامل آن، یکى دیگر از اوصاف و نشانه هاى مؤمنان راستین (و المقیمى الصلوة) «إقامة» (مصدر «مقیمین») به معناى انجام دادن درست و کامل است. به کارگیرى وصف (مقیمین) بیانگر این نکته است که خواندن نماز، خصلتى است که از مؤمنان جدا نمى شود. بنابراین معناى «المقیمى الصلوة» چنین مى شود: آنان که همواره نماز را درست و کامل به جا مى آورند; نه آن را ترک مى کنند و نه در انجام درست و کامل آن، کوتاهى مىورزند.

۶ - انفاق مال و دستگیرى از نیازمندان، از برنامه هاى زندگى مؤمنان راستین (و بشّر المخبتین ... و ممّا رزقنهم ینفقون) به کارگیرى فعل مضارع (ینفقون) بیانگر این حقیقت است که انفاق و رسیدگى به کار نیازمندان، کار یک روز و یا چند روز مؤمنان راستین نیست; بلکه برنامه اى است که آنان در طول زندگى، خود را موظف به انجام آن مى دانند.

۷ - لزوم رعایت اعتدال و میانه روى در انفاق (و ممّا رزقنهم ینفقون) «من» در «ممّا رزقناهم» تبعیضیه است; یعنى، بخشى از مال خود را انفاق مى کنند. به کارگیرى آن در این جا - که اوصاف مؤمنان راستین بیان مى شود - دربردارنده توصیه اى است از سوى خداوند به آنان که مبادا در انفاق زیاده روى کنند و احیاناً خود و کسانى را که تحت تکفل آنانند به زحمت اندازند.

۸ - اموال و دارایى ها، رزقى از جانب خدا و عطاى او به انسان ها (و ممّا رزقنهم)

موضوعات مرتبط

  • انفاق: آداب انفاق ۷; اعتدال در انفاق ۷
  • ایمان: نشانه هاى ایمان ۱
  • ترس: آثار ترس از خدا ۱; ارزش ترس از خدا ۲
  • خدا: عطایاى خدا ۸; مدحهاى خدا ۳
  • خداترسان: مدح خداترسان ۳
  • سختى: صبر بر سختى ۴
  • صفات: صفات پسندیده ۲
  • فقرا: انفاق به فقرا ۶
  • مال: منشأ مال ۸
  • مؤمنان: انفاق مؤمنان ۶; صبر مؤمنان ۴; صفات مؤمنان ۵، ۶; مؤمنان هنگام سختى ۴; نماز مؤمنان ۵
  • نماز: مداومت بر نماز ۵

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الحج_٣٥&oldid=112211»