الْفَحْشَاء
از الکتاب
«فَحْشاء» از مادّه «فحش» به معناى هر کارى است که از حد اعتدال خارج گردد و صورت «فاحش» به خود بگیرد،بنابراین شامل تمامى منکرات وقبائح واضح وآشکار مى گردد.
و به معناى هر کار زشت و بسیار قبیح است، و در آیه 268 سوره «بقره» به تناسب بحث، به معناى بخل و ترک انفاق، که در بسیارى از موارد، نوعى معصیت و گناه است آمده (هر چند واژه فحشاء در مواردى به معناى گناه بى عفتى آمده)، حتى بعضى از مفسران تصریح کرده اند که: عرب به شخص بخیل، فاحش مى گوید.
فرق میان «فحشاء» و «منکر» در یک عبارت کوتاه مى توان گفت: «فحشاء» اشاره به گناهان بزرگ پنهانى، و «منکر» گناهان بزرگ آشکار است، و یا «فحشاء» گناهانى است که بر اثر غلبه قواى شهویه، و «منکر» بر اثر غلبه قوه غضبیه صورت مى گیرد.
ریشه کلمه
- فحش (۲۴ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَن الْمُنْکَر اللّه الصّلاَة إِنّه أَن مِن تَنْهَى يَنْهَى السّوء بِالسّوء عِبَادِنَا يَأْمُرُکُم تَقُولُوا عَنْه الْبَغْي الْقُرْبَى الْمُخْلَصِين إِنّمَا عَلَى مُبِين لَذِکْر لِنَصْرِف إِن ذِي يَعِظُکُم کَذٰلِک عَدُوّ اسْتَبَقَا لَعَلّکُم أَکْبَر أَقِم الْبَاب مَا رَبّه لَکُم إِيتَاء لا بُرْهَان تَذَکّرُون رَأَى الْکِتَاب الْإِحْسَان تَعْلَمُون يَعْلَم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
