وَابِل

آیات شامل این کلمه

«وابِلٌ» از مادّه «وَبْل» به معناى باران سنگین دانه درشت است، و لذا به کارهاى سخت و سنگین و مصیبت بار نیز اطلاق شده است.

ریشه کلمه

• وبل‌ (۸ بار)

قاموس قرآن

اصل وَبْل چنانكه طبرسى فرموده به معنى شدت است، وابِل به معنى باران شديد و تند مى‏باشد. در مصباح گويد: «وزبَلَ الشَّىْ‏ء:اِشْتَّدٌ» وَبيل به معنى شديد است. راغب مى‏گويد: وَبْل وابِل بارانى است سنگين دانه و به مناسبت سنگينى به كاريكه از ضررش ترسند گويند وَبال. [بقره:265]. مانند باغيكه در بلندى واقع است، باران تندى به آن رسيده و ميوه‏اش را دوبرابر داده است. وابل سه بار در قرآن مجيد ذكر شده است: [بقره:264-265].

کلمات نزدیک مکانی

أُکُلَهَا وَ فَآتَت ضِعْفَيْن فَإِن يُصِبْهَا لَم فَطَل کَمَثَل أَصَابَهَا فَأَصَابَه بِرَبْوَة فَتَرَکَه اللّه صَلْدا تُرَاب عَلَيْه جَنّة لا صَفْوَان بِمَا وَابِل يَقْدِرُون تَعْمَلُون أَنْفُسِهِم عَلَى أَ مِن فَمَثَلُه بَصِير شَيْء تَثْبِيتا الْآخِر يَوَدّ مِمّا کَسَبُوا الْيَوْم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...