نُضِيع

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• ضيع‌ (۱۰ بار)

قاموس قرآن

تباه شدن. [اعراف:170]. ممكن است گاهى مراد از آن ترك باشد مثل: [مريم:59]. گفته‏اند يعنى نماز را ترك كردند در مجمع از امام صادق عليه السلام نقل است كه آن را با تأخير از وقت تباه كردند نه با ترك. آيه [بقره:143]. راجع به اعمالى است كه پيش از تحوّل قبله رو به بيت المقدّس انجام داده بودند شايد مراد از ايمان عمل باشد و شايد همان ايمان باشد يعنى: خدا عمل و ايمان شما را كه پيش از تحوّل قبله انجام داده‏ايد ضايع و تباه و بى اثر نمى‏كند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل شد.

کلمات نزدیک مکانی

وَ أَجْر لا إِنّا مَن الْمُصْلِحِين الْمُحْسِنِين أَحْسَن آمَنُوا نَشَاء إِذ الصّلاَة لَأَجْر الصّالِحَات عَمِلُوا أَقَامُوا الْآخِرَة عَمَلا نَتَقْنَا أُولٰئِک خَيْر الْجَبَل لَهُم الّذِين بِرَحْمَتِنَا جَنّات نُصِيب لِلّذِين فَوْقَهُم بِالْکِتَاب عَدْن يُمَسّکُون يَشَاء کَأَنّه حَيْث إِن مِنْهَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...