روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۰۱

از الکتاب


آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

ابو علي الاشعري عن بعض اصحابه عن محمد بن الفضيل عن العرزمي قال :

كُنْتُ مَعَ‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ جَالِساً فِي‏ اَلْحِجْرِ تَحْتَ‏ اَلْمِيزَابِ‏ وَ رَجُلٌ يُخَاصِمُ رَجُلاً وَ أَحَدُهُمَا يَقُولُ لِصَاحِبِهِ وَ اَللَّهِ مَا تَدْرِي مِنْ أَيْنَ تَهُبُّ اَلرِّيحُ فَلَمَّا أَكْثَرَ عَلَيْهِ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَهَلْ تَدْرِي أَنْتَ قَالَ لاَ وَ لَكِنِّي أَسْمَعُ اَلنَّاسَ يَقُولُونَ فَقُلْتُ أَنَا لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ جُعِلْتُ فِدَاكَ مِنْ أَيْنَ تَهُبُّ اَلرِّيحُ فَقَالَ إِنَّ اَلرِّيحَ مَسْجُونَةٌ تَحْتَ هَذَا اَلرُّكْنِ اَلشَّامِيِ‏ فَإِذَا أَرَادَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُخْرِجَ مِنْهَا شَيْئاً أَخْرَجَهُ إِمَّا جُنُوباً فَجَنُوبٌ وَ إِمَّا شِمَالاً فَشَمَالٌ وَ صَبًا فَصَبًا وَ دَبُوراً فَدَبُورٌ ثُمَّ قَالَ مِنْ آيَةِ ذَلِكَ أَنَّكَ لاَ تَزَالُ تَرَى هَذَا اَلرُّكْنَ مُتَحَرِّكاً أَبَداً فِي اَلشِّتَاءِ وَ اَلصَّيْفِ وَ اَللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ


الکافی جلد ۸ ش ۴۰۰ حدیث الکافی جلد ۸ ش ۴۰۲
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۸
بخش : كتاب الروضة
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۸ كِتَابُ الرَّوْضَة‏‏‏ حَدِيثُ نُوحٍ ع يَوْمَ الْقِيَامَة
موضوعات :

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۹۰

عزرمى گويد: من در محضر امام صادق عليه السّلام در حجر اسماعيل زير ناودان نشسته بودم و دو نفر با هم منازعه ميكردند يكى از آنها برفيقش ميگفت: بخدا تو نميدانى كه باد از كجا ميوزد، و چون زياد اينسخن را دنبال كرد امام صادق عليه السّلام بدو فرمود: آيا تو ميدانى؟ گفت: نه، ولى من از مردم شنيده‏ام كه (چيزهائى) ميگويند من بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: قربانت! باد از كجا ميوزد؟ فرمود: باد زير همين ركن شامى است، و هر گاه خدا بخواهد چيزى از آن را بيرون آورد برآرد، اگر باد جنوب است جنوب، و اگر شمال است شمال و اگر باد صبا است صبا، و اگر دبور است دبور، سپس فرمود: و نشانه‏اش آن است كه هميشه اين ركن را مى‏بينى كه در حركت است، در زمستان و تابستان، و در شب و روز.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۲۰

عرزمى مى‏گويد: در محضر امام صادق عليه السّلام در حجر اسماعيل زير ناودان نشسته بوديم و دو نفر با يك ديگر بگو مگو مى‏كردند. يكى از آن دو به ديگرى گفت: بخدا سوگند تو نمى‏دانى كه باد از كجا وزيدن مى‏گيرد. و چون اين سخن را زياد دنبال كرد امام عليه السّلام به او فرمود: آيا تو مى‏دانى؟ گفت: نه، اما از مردم شنيده‏ام كه مسايلى را مطرح مى‏كنند. من به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: قربانت گردم، باد از كجا مى‏وزد؟ فرمود: باد زير همين ركن شامى نهفته است، و هر گاه خدا بخواهد مقدارى از آن را بيرون بياورد بيرون بياورد، اگر باد جنوب است جنوب و اگر شمال است شمال و اگر باد صباست باد صبا و اگر دبور است دبور. سپس فرمود: نشانه‏اش همين است كه هميشه اين ركن را در حال حركت مى‏بينى در زمستان و تابستان و شب و روز.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)