روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۴۲

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن العلا بن رزين عن محمد بن مسلم و الحجال عن العلا عن محمد بن مسلم قال قال لي ابو جعفر ع :

كَانَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مَاءً وَ كََانَ عَرْشُهُ عَلَى اَلْمََاءِ فَأَمَرَ اَللَّهُ عَزَّ ذِكْرُهُ اَلْمَاءَ فَاضْطَرَمَ نَاراً ثُمَّ أَمَرَ اَلنَّارَ فَخَمَدَتْ فَارْتَفَعَ مِنْ خُمُودِهَا دُخَانٌ فَخَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلسَّمَاوَاتِ مِنْ ذَلِكَ اَلدُّخَانِ وَ خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْأَرْضَ مِنَ اَلرَّمَادِ ثُمَّ اِخْتَصَمَ اَلْمَاءُ وَ اَلنَّارُ وَ اَلرِّيحُ فَقَالَ اَلْمَاءُ أَنَا جُنْدُ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرُ وَ قَالَتِ اَلنَّارُ أَنَا جُنْدُ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرُ وَ قَالَتِ اَلرِّيحُ أَنَا جُنْدُ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرُ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى اَلرِّيحِ أَنْتِ جُنْدِيَ اَلْأَكْبَرُ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۲۳

محمد بن مسلم گويد: امام باقر عليه السلام بمن فرمود: همه چيز (در ابتداى خلقت) آب بود و عرش خدا نيز بر آب قرار داشت پس خداى عز ذكره فرمان داد تا آن آب بصورت آتشى برافروخته شد، آنگاه بآتش دستور داد خموش گشت، و از خموشى آن دودى برخاست، پس خداى عز و جل از آن دود آسمانها را آفريد، و خداى عز و جل زمين را از خاكستر آن آفريد، پس آب و آتش و باد بنزاع برخاستند، آب گفت: منم بزرگترين لشكر خدا، و آتش گفت: منم بزرگترين لشكر خدا، و باد گفت: منم بزرگترين لشكر خدا. خداى عز و جل بباد وحى فرمود: كه توئى بزرگترين لشكر من.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۹۶

محمد بن مسلم مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: همه چيز آب بود و عرش الهى بر آب قرار داشت. خداوند سبحان فرمان داد تا آن آب شعله آتشين بركشيد، و به آتش فرمان داد تا خاموشى گيرد و از خاموشى آن دودى برخاست، و خداوند عزّ و جلّ آسمانها را از دود بيافريد، و خداوند عزّ و جلّ زمين را از خاكستر آفريد، سپس آب و آتش و باد با يك ديگر دشمنى آغازيدند. آب گفت: منم مهين سپاه الهى، و آتش گفت: منم مهين سپاه الهى، و باد گفت: منم مهين سپاه الهى، و خداوند به باد وحى فرستاد كه: تويى مهين سپاه من.