روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۳۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن صالح بن عقبه عن عبد الله بن محمد الجعفي عن ابي جعفر ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۶۳۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۶۳۳ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۵۹
امام صادق (ع) فرمود كه: مؤمن بيرون مىرود به سوى برادرش تا او را ديدن كند و خدا عز و جل به او فرشتهاى بر گمارد و آن فرشته يك پر را بر زمين گسترد و پرى بر آسمان فراز دارد تا او را سايه كند و چون به خانهاش درآيد خداى جبّار تبارك و تعالى ندا كند: اى بندهاى كه حق مرا بزرگ شمردى و پيروى از روش پيغمبرم كردى بر من سزاست كه تو را بزرگوار شمارم، بخواه از من تا به تو بدهم، مرا بخوان تا تو را اجابت كنم، دم بند تا من به تو آغاز بخشش كنم و چون برگردد، فرشتهاى كه او را سايه مىكرد با پرش به دنبالش آيد تا به خانه خود در آيد سپس خدا تبارك و تعالى او را فرياد كند: أيا بندهاى كه حقم را عظيم شمردى، بر من سزا است كه تو را گرامى دارم، من بهشتم را بر تو واجب كردم و تو را شفيع بندههاى خود ساختم.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۵۷
و فرمود: همانا مؤمن براى زيارت برادرش خارج مىشود، خداى عز و جل فرشتهاى بر او گمارد كه يك بال در زمين و يك بال در آسمان نهد تا او را سايه اندازد. و چون بمنزلش در آيد خداى جبار تبارك و تعالى ندا كند كه: اى بندهاى كه حقم را بزرگ داشتى و از آثار پيغمبرم پيروى كردى، بزرگداشت تو حقى است بر من، از من بخواه تا بتو دهم، دعا كن تا اجابت كنم، خاموش باش تا من بسود تو آغاز كنم، و چون برگردد همان فرشته بدرقهاش كند و با پرش بر او سايه اندازد تا بمنزلش وارد شود، سپس خداى تبارك و تعالى فريادش زند كه: اى بندهاى كه حقم را بزرگ شمردى، گرامى داشتن تو حقى است بر من. بهشتم را برايت واجب ساختم و ترا در باره بندگانم شفيع ساختم.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۵۱
محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از محمد بن اسماعيل بن بزيع، از صالح بن عقبه، از عبداللَّه بن محمد جعفى، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه مؤمن بيرون مىرود به سوى برادر خويش كه او را زيارت كند؛ پس خداى عز و جل فرشتهاى را بر او مىگمارد كه يك بال را در زمين مىگذارد، و يك بال را در سمت آسمان بر او سايه مىكند؛ پس چون در منزل برادرش داخل شود، خداوند جبّار- تبارك و تعالى- ندا فرمايد كه: اى بندهاى كه حقّ مرا بزرگ شمردى، و آثار پيغمبر مرا پيروى كردى، بر من لازم است كه تو را بزرگ گردانم، از من سؤال كن تا تو را عطا كنم، و مرا بخوان تا تو را اجابت كنم، و ساكت شو تا به تو ابتدا كنم. و چون برگردد همان فرشته او را مشايعت كند، به بال خويش بر او سايه اندازد، تا او را به منزل خود داخل كند. بعد از آن، خداى- تبارك و تعالى- او را ندا فرمايد كه: اى بندهاى كه حقّ مرا بزرگ شمردى، بر من لازم است كه تو را اكرام كنم و نوازش نمايم، بهشت خود را از براى تو واجب گردانيدم، تو را در بندگان خود شفيع ساختم».
