روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

احمد بن محمد الكوفي عن علي بن الحسن بن علي عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم عن ابي بصير قال :

سُئِلَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَكُونُ لَهُ اَلْحَاجَةُ إِلَى‏ اَلْمَجُوسِيِ‏ أَوْ إِلَى‏ اَلْيَهُودِيِ‏ أَوْ إِلَى‏ اَلنَّصْرَانِيِ‏ أَوْ أَنْ يَكُونَ عَامِلاً أَوْ دِهْقَاناً مِنْ عُظَمَاءِ أَهْلِ أَرْضِهِ فَيَكْتُبُ إِلَيْهِ اَلرَّجُلُ فِي اَلْحَاجَةِ اَلْعَظِيمَةِ أَ يَبْدَأُ بِالْعِلْجِ‏ وَ يُسَلِّمُ عَلَيْهِ فِي كِتَابِهِ وَ إِنَّمَا يَصْنَعُ ذَلِكَ لِكَيْ تُقْضَى حَاجَتُهُ قَالَ أَمَّا أَنْ تَبْدَأَ بِهِ فَلاَ وَ لَكِنْ تُسَلِّمُ عَلَيْهِ فِي كِتَابِكَ فَإِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ قَدْ كَانَ يَكْتُبُ إِلَى‏ كِسْرَى‏ وَ قَيْصَرَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۲۹

از ابى بصير گويد: از امام صادق (ع) پرسش شد از مردى كه نيازى دارد با گبر يا يهودى يا ترسا يا اينكه يكى از آنها در سرزمين او كارمند و يا دهدار و ده بان است و اين مرد در حاجت مهمى به او نامه مى‏نويسد، آيا در آغاز نامه خود بدان مرد كافر سلام مى‏نويسد و تنها براى انجام كارش اين را مى‏كند؟ فرمود: نبايد نامه خود را به سلام بر او آغاز كنى ولى در نامه خود سلام به او بنويسى زيرا رسول خدا (ص) هم بسا كه به كسرى‏ و قيصر نامه مى‏نوشت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۶۸

ابو بصير گويد: از حضرت صادق عليه السلام پرسيدند: از اينكه (اگر) مردى نيازى بگبر يا يهودى يا نصرانى داشت، يا اينكه يكى از آنها براى او كار ميكند يا دهقان و از بزرگان سرزمين اوست، و اين مرد در حاجت مهمى باو نامه مى‏نويسد آيا در آغاز نامه نام آن مرد كافر را بنويسد، و در نامه سلام باو بنويسد؟ و البته اين كار را هم فقط بخاطر گذشتن كارش ميكند؟ فرمود: اما اينكه نام او را در آغاز نامه بنويسى پس نكن (اجازه نميدهم) ولى در نامه‏ات سلام براى او بنويس زيرا رسول خدا (ص) نيز بسا كه براى كسرى (پادشاه ايران) و قيصر (سلطان روم) نامه مى‏نوشت.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۲۹

احمد بن محمد كوفى، از على بن حسن بن على، از على بن اسباط، از عمويش يعقوب بن سالم، از ابو بصير روايت كرده است كه گفت: از حضرت صادق عليه السلام سؤال شد از مردى كه او را حاجتى مى‏باشد به سوى گبر، يا به سوى جهود، يا به سوى ترسا «۱»، يا آنكه آن شخص محتاج اليه، نامسلمان عامل و كاركن ديوان، يا كدخدايى از بزرگان زمينش مى‏باشد، پس آن مرد در باب حاجت بزرگى، كاغذى به او مى‏نويسد. آيا در نامه‏اش به كافر عجمى و گبر آغاز مى‏كند، كه نامش را در اوّل نامه بنويسد و بر او سلام مى‏كند، و جز اين نيست كه‏ __________________________________________________

(۱). گبر، جهود و ترسا، يعنى زرتشتى، يهودى و مسيحى.

اين كار مى‏كند، از براى آنكه حاجتش را برآورد؟ فرمود: «امّا آنكه به او آغاز كنى، نه، وليكن در نامه‏ات بر او سلام مى‏كنى؛ زيرا كه رسول خدا صلى الله عليه و آله گاهى به خسرو و قيصر نامه مى‏نوشت».