نتایج جستجو

تکرار در قرآن: ۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هم کم فرق طعم على انن ما فدى شدد قتل يتم ارث اذا اتى سکن ورث ه خلق هو بدل ان شىء رعب نا ثقل

اذا او الله کتب هى نسو فعل أما هن الذى اله سغب انس رسل عرف اوى بلو ظلم دعع اسر کرم لعل طيب عن ى اما رزق صلح ذوى غلم يوم غنى اول مدن اللاتى بل لم نصر عقل

آیات شامل این کلمه سرر (۴۴ بار) (به كسر و تشديد ر) نهان. امر پوشيده در صحاح گويد «السرّ: الذى يكتم» راغب گويد: حديثى كه در نفس مكتوم است [فرقان:6]، [نحل:75]

داشته باشيد. اسرائيل، نام ديگر حضرت يعقوب است كه از دو كلمه‌ى «اسر» و «ئيل» تركيب يافته است. «اسر» به معناى بنده و «ئيل» به معناى خداوند است. بنابراين اسرائيل

أَنْ أَسْرِ» 2- تمام حركات انبيا حتّى زمان هجرت، از طريق وحى بوده است. أَوْحَيْنا ... 3- براى مبارزه با فرعون، از تاريكى شب نيز استفاده كنيد. «أَسْرِ» جلد

منکم من أسرّ القول و من جهر به) «سواء» مصدر و به معناى اسم فاعل (متساوى) است. این کلمه خبر مقدم و «من أسرّ ...» مبتداى آن است ; یعنى: «من أسرّ منکم القول

أَنْ أَسْرِ» 2- تمام حركات انبيا حتّى زمان هجرت، از طريق وحى بوده است. أَوْحَيْنا ... 3- براى مبارزه با فرعون، از تاريكى شب نيز استفاده كنيد. «أَسْرِ» جلد

بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) مُتّبَعُون فِرْعَوْن إِنّکُم فِي بِعِبَادِي الْمَدَائِن أَسْر إِن حَاشِرِين أَن مُوسَى هٰؤُلاَء لَشِرْذِمَة إِلَى قَلِيلُون أَوْحَيْنَا

شامل این کلمه علو (۷۰ بار) ال وَ مَن سَوَاء الْکَبِير مِنْکُم الشّهَادَة أَسَرّ الْغَيْب الْقَوْل بِمِقْدَار عَالِم عِنْدَه جَهَر شَيْء در حال بارگیری.

بِاللّيْل هُو سَارِب بِه بِالنّهَار لَه مُعَقّبَات جَهَر مِن بَيْن الْقَوْل أَسَرّ در حال بارگیری...

فَأَرْسَل أَن هٰؤُلاَء اتْرُک فِرْعَوْن لَيْلا فِي الْبَحْر رَهْوا الْمَدَائِن أَسْر مُجْرِمُون إِنّهُم حَاشِرِين إِن فَأَسْر قَوْم جُنْد مُوسَى إِلَى مُغْرَقُون

تَأْمُرُون قَلِيلُون قَالُوا فَجُمِع إِنّکُم بِعِبَادِي جَاء السّحَرَة إِنّهُم أَسْر أَن در حال بارگیری...

بِه فِئَتَيْن تَصْدِيق النّبِي لِأُولِي الْقَوْم فَمِن مَن الّذِي الْأَرْض أَسَرّ تَقْرَبُوا لِهٰؤُلاَء أَظْهَرَه عِبْرَة إِذ بَيْن الصّلاَة بِهِم قَصَصِهِم

الْغَيْب يُحَلّوْن آيَاتِه فَالْحُکْم الْأَنْهَار لَشَدِيد إِنّه تُؤْمِنُوا أَسَرّ فِيهَا بِمِقْدَار رَبّهِم عِبَادَه السّمَاوَات تَحْتِهَا عَالِم الْفُلْک

مُتّبَعُون أَرْجِه فَأَرْسَل لَنَا إِنّکُم لِمِيقَات بِعِبَادِي قَالُوا أَسْر در حال بارگیری...

فَدَمّرْنَاهَا الْأَوّلِين رَبّنَا إِنّکُم عَلَيْهَا يَحِق مِنْهُم هُو غُرُورا أَسَرّ زُخْرُف بِالْغُدُوّ کَم لَتَعْرِفَنّهُم آتَيْنَاهُم اسْتُضْعِفُوا مِنْکُم

آمَنُوا أَبْکَارا أَتْمِم أَحَل أَحْصَنَت أَزْوَاجا أَزْوَاجِه أَزْوَاجِک أَسَرّ أَظْهَرَه أَعْرَض أَمَرَهُم أَنْبَأَک أَنْفُسَکُم أَهْلِيکُم أَيْدِيهِم

۵ سِرَّکُمْ‌ ۱ السَّرَّاءُ ۱ سِرَّهُمْ‌ ۲ أَسَرُّوهُ‌ ۱ فَأَسَرَّهَا ۱ أَسَرَّ ۲ سُرُرٍ ۴ تُسِرُّونَ‌ ۳ السِّرَّ ۲ سُرُراً ۱ إِسْرَارَهُمْ‌ ۱ أَسِرُّوا

مى‏گفتند: بايد خدا را مانند يك چيز مادّى ببينيم. مَن وَ بِه الْقَوْل هُو أَسَرّ مُسْتَخْف مِنْکُم بِاللّيْل الْمُتَعَال سَوَاء سَارِب بِالنّهَار در حال

اى: يقال لهم اذا عذّبوا: فذوقوا العذاب) پس بچشيد عذاب را اى كافران به قتل و اسر روز بدر و حرق و زجر روز حشر، بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ‌: به سبب آنچه هستيد

- خَلْفِهِ - يَحْفَظُونَهُ» راجع‏اند به لفظ موصول در آيه سابق كه «مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ...» باشد مراد از «مِنْ اَمْرِاللَّهَ» حوادث است يعنى: براى انسان

تا بيرون آمدند از باغستانها و چشمه‌سارها. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

همان مدرك. «3». همان مدرك. جلد 9 - صفحه 429 وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

استيصال است از خسف و غرق و صيحه مانند عذابهاى امم ماضيه، و به ثانى قتل بسيف و اسر و غيره. 2- آنكه اول عذاب دنيا و ثانى عذاب عقبى است. 3- آنكه اول مشروط به استغفار،

أَخَذْتُهُم أَدْعُو أَرَاد أَرْسَلْنَا أَرْسَلْنَاک أَزْوَاجا أَزْوَاجِهِم أَسَرّ أَشَق أَصْحَاب أَطْرَافِهَا أَعْبُد أَعْمَى أَعْنَاب أَعْنَاقِهِم أَقَامُوا

ارزانى فرمود، آيا باز هم از منكرات نهى نخواهيم كرد؟ جلد 4 - صفحه 102 كلمه‌ى «اسر» از مادّه‌ى «اسراء» به معناى حركت در شب است. جمله‌ى‌ «إِلَّا امْرَأَتَكَ»

(نگا: بقره / . أَلاَ إِنَّهُمْ‌ يَثْنُونَ‌... (۳) سَوَاءٌ مِنْکُمْ‌ مَنْ‌ أَسَرَّ... (۰) وَ إِنْ‌ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ‌... (۱) Tabber requires Javascript

تا كفار معذب شدند بقتل چنانچه قمى ره از حضرت باقر (ع) نقل نموده يا بقتل و اسر و سلب اموال و اولاد چنانچه در مجمع ذكر فرموده و آنكه ملائكه در اين جنگ كشتار

ما گريخته و زيورهاى ما را نيز برده‌اند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

آبها درهم پيوست و مجموع فرعونيان هلاك شدند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

نباشد، يعنى اگر در دنيا كفار را با مؤمنان دستى بوده باشد از قتل و قهر و نهب و اسر و غير آن از وجوه غلبه، اما در آخرت ايشان را آن غلبه نباشد. وَ لَنْ يَجْعَلَ

همه را هلاك ساختيم و از آب وارد آتش شدند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

عقب حضرت موسى عليه السّلام روان شدند. «2» وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

لشگر و ندا كردند كه بنى اسرائيل اندكند. «1» وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

خود كه در باب محاربه ذات الشوكه فرستاده و يا به كلمات ازلى كه در باب قتل و اسر آنها در لوح ثبت فرموده: وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِينَ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

مرتفع شد تا همه از آن دوازده راه درگذشتند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

با خلق بسيار در قلب لشگر قرار گرفت. «1» وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ «9» سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

بهشتيه و سعادت سرمديه است. جلد 9 - صفحه 434 وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

بينه و دلايل ساطعه ببينند، ايمان نمى‌آورند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ «9» سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ

الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ «9» سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ

رَبِّكُمْ» «1» دليل جواز آن باشد. وَ لَقَدْ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقاً فِي الْبَحْرِ يَبَساً لا تَخافُ دَرَكاً

ضمير را داشته باشد، نيست، به جز كلمه موصول «من»، كه در آيه قبل در جمله «من اسر القول...»، قرار داشت، و آن همان انسان است كه خداوند در جميع احوالش از او باخبر

عمران، آيه 133. جلد 8 - صفحه 310 وَ لَقَدْ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقاً فِي الْبَحْرِ يَبَساً لا تَخافُ دَرَكاً

(نگا: نوح / . «ذَاتِ الصُّدُورِ»: (نگا: مائده / . سَوَاءٌ مِنْکُمْ‌ مَنْ‌ أَسَرَّ... (۲) أَلاَ إِنَ‌ لِلَّهِ‌ مَا فِي‌... (۲) وَ إِنَ‌ رَبَّکَ‌ لَيَعْلَمُ‌

آن عبارت بود از رسالت موسى و هارون به سوى وى و دعوتش به دين توحيد. كلمه «اسر» امر از اسراء است ، كه به معناى سير دادن و كوچ دادن در شب است و مراد از «عبادى

«أنتم ...» است و هر دو مقول «قال» مى باشند. و از آن جا که «قال» در مقابل «أسرّ» و «لم یبد» قرار گرفته، مى توان گفت: مراد از «قول» ابراز کردن آن و آشکارا

«هاء» در جمله «له معقبات » است ، يكى گفته : مرجع آن كلمه «من » در جمله «من اسر القول ...»، است ، كه ما در سابق نقلش كرديم و آن را اختيار نموديم . يكى ديگر

أَيْمانِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ «2» وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى‌ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ

أَيْمانِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ «2» وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى‌ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ

پرسيدم آيا رسول خدا زنى را متعه كرد؟ فرمود: آرى و اين آيه را خواند «وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى‏ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً- إلى قوله تعالى:- ثَيِّباتٍ

مستضعفان کافر در قیامت، با مشاهده عذاب (و أسرّوا الندامة لمّا رأوا العذاب) «أسرّ» از لغت هایى است که معناى متضاد دارد (مفردات راغب) و به معناى آشکار کردن

إِنَّ اَلْحُوتَ اَلَّذِي يَحْمِلُ اَلْأَرْضَ أَسَرَّ فِي نَفْسِهِ أَنَّهُ إِنَّمَا يَحْمِلُ اَلْأَرْضَ بِقُوَّتِهِ فَأَرْسَلَ اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ

اَلْوَاحِدِ اَلْقَهَّارِ اَلْكَبِيرِ اَلْمُتَعَالِ‏ سَوََاءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ اَلْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سََارِبٌ

رَأْسَهُ فِي ثَقْبٍ فَفَعَلاَ ثُمَّ قَالَ يَا قَنْبَرُ جَرِّدِ اَلسَّيْفَ وَ أَسَرَّ إِلَيْهِ لاَ تَفْعَلْ مَا آمُرُكَ بِهِ ثُمَّ قَالَ اِضْرِبْ عُنُقَ اَلْعَبْدِ

إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ اَلْأَحْمَقِ فَإِنَّكَ أَسَرَّ مَا تَكُونُ مِنْ نَاحِيَتِهِ أَقْرَبُ مَا يَكُونُ إِلَى مَسَاءَتِكَ‏

كوتاه بيان شده است ، چنانكه در آيه ۷۷ طه مى خوانيم : و لقد اوحينا الى موسى ان اسر بعبادى فاضرب لهم طريقا فى البحر يبسا لا تخاف دركا و لا تخشى : «به موسى وحى

يَدْعُوَانِ بِقَضَاءِ حَاجَتِهِ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ‏ لَرَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَسَرُّ بِقَضَاءِ حَاجَةِ اَلْمُؤْمِنِ إِذَا وَصَلَتْ‏ إِلَيْهِ مِنْ صَاحِبِ اَلْحَاجَةِ

عَبْدَ اَلْحَمِيدِ صَدَقُوا مَنْ تَابَ‏ تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ مَنْ أَسَرَّ نِفَاقاً فَلاَ يُرْغِمُ اَللَّهُ إِلاَّ بِأَنْفِهِ وَ مَنْ أَظْهَرَ أَمْرَنَا

‌له‌ ‌من‌ ‌ان‌ يقرأ التوراة و الانجيل‌ و الزبور و الفرقان‌ و ‌من‌ الف‌ اسير اسر فاعتقها و خير ‌له‌ ‌من‌ الف‌ بدنة يعطي‌ للمساكين‌ و ‌لا‌ يخرج‌ ‌من‌ الدنيا

وَ جَلَّ قَدْ نَصَرَ نَبِيَّهُ‏ مُحَمَّداً ص‏ وَ أَهْلَكَ عَدُوَّهُ‏ وَ أُسِرَ فُلاَنٌ وَ فُلاَنٌ وَ فُلاَنٌ اِلْتَقَوْا بِوَادٍ يُقَالُ لَهُ بَدْرٌ كَثِيرِ

حاجته‌ ‌ثم‌ ‌قال‌ و اللّه‌ لرسول‌ اللّه‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ اسرّ بقضاء 1 و 2 و 3‌-‌ جامع‌ السعادات‌ 4‌-‌ ملتزم‌ مستجار مقابل‌ ‌در‌ كعبه‌ ‌است‌

اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهََادَةِ اَلْكَبِيرُ اَلْمُتَعََالِ `سَوََاءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ اَلْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سََارِبٌ

أَيْمَنِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلَاشْ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الحَْكِيمُ(۲) وَ إِذْ أَسرَّ النَّبىُّ إِلى بَعْضِ أَزْوَجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَت بِهِ وَ أَظهَرَهُ

سرشناسى نبودند كه روى آنها تكيه كند، بعلاوه اين تقديم و تاخير، سبب شده كه قتل و اسر (كشتن و اسارت ) كه دو عامل پيروزى بر دشمن است در كنار هم قرار گيرند و تناسب

عَلِمُ الْغَيْبِ وَ الشهَدَةِ الْكبِيرُ الْمُتَعَالِ(۹) سوَاءٌ مِّنكم مَّنْ أَسرَّ الْقَوْلَ وَ مَن جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُستَخْفِ بِالَّيْلِ وَ سارِب

فِيهَا وَ ذَلِك جَزَاءُ مَن تَزَكى (۷۶) وَ لَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلى مُوسى أَنْ أَسرِ بِعِبَادِى فَاضرِب لهَُمْ طرِيقاً فى الْبَحْرِ يَبَساً لا تخَف دَرَكاً وَ

داده بود مقابله كردند و پاسخ دادند. «وَ لَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلى مُوسى أَنْ أَسرِ بِعِبَادِى فَاضرِب لهَُمْ طرِيقاً فى الْبَحْرِ يَبَساً... مَا هَدَى»: كلمه

خَطيَنَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ(۵۱) وَ أَوْحَيْنَا إِلى مُوسى أَنْ أَسرِ بِعِبَادِى إِنَّكم مُّتَّبَعُونَ(۵۲) فَأَرْسلَ فِرْعَوْنُ فى الْمَدَائنِ