نتایج جستجو

فرزند، و همسر پدر). نسب‌ (۳ بار) [فرقان:54]. نسب و نسبت اشتراكى است از طرف يكى از والدين نسب طولى مثل اشتراك از حيث پدران و فرزندان و نسب عرضى مانند نسبى كه

گلوى بعضى از گوسفندان آويزان مى‏شود (مفردات) و از آن كسى اراده مى‏شود كه در نسب متّهم است و به قومى چسبانده شده در روايت است كه امام حسين عليه السلام ابن

مراد از «يَصِلُونَ» وجود نسب است گويند: فلانى به فلانى متصل است يعنى ميان آنها نسبى يا مصاهرتى است. يعنى: مگر آنانكه در نسب به قومى مى‏رسند كه ميان شما

‌او‌ ‌است‌ خداوند ‌که‌ خلق‌ فرمود ‌از‌ آب‌ بشر ‌را‌ ‌پس‌ قرار داد بشر ‌را‌ نسب‌ و صهر و هست‌ پروردگار تو قادر متعال‌، مفسرين‌ بعضي‌ گفتند: مراد ‌از‌ ماء

‌از‌ بعثت‌ و چه‌ ‌بعد‌ ‌از‌ ‌آن‌ و حضرت‌ لوط ‌هم‌ ‌از‌ انبياء ‌بود‌ و حسب‌ و نسب‌ ‌او‌ ‌با‌ ابراهيم‌ متصل‌ ميشود ‌تا‌ آدم‌ (ع‌) تمام‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ انبياء بودند

و از ذريه يعقوب. تنبيه: تفريق ذكر نسب انبياء مذكوره با آنكه همه از ذريه آدمند، به جهت تبيان مراتب ايشان است در شرف نسب، زيرا ادريس شرف قرب دارد به آدم عليه

فقهاء در مباحث نکاح از آن تعبیر به «نسب» و «سبب» مى کنند. در قرآن مجید، در سوره «نساء» به هفت مورد از محارم که از طریق نسب به وجود مى آیند اشاره شده (مادر،

بزرگي‌ تصور ميكند ‌ يا ‌ ‌از‌ جهت‌ مال‌ و جاه‌ و مقام‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ جهت‌ حسب‌ و نسب‌ و عشيره‌ و قبيله‌ و اتباع‌ و انصار ‌در‌ خبر ‌است‌: «‌لا‌ يدخل‌ الجنة ‌من‌

به نصب کردن، بالا بردن و برپا داشتن است. «فَانْصَب» از مادّه «نصب» (بر وزن نسب) به معناى تعب و زحمت است، آیه بیانگر یک اصل کلى و فراگیر است، و هدف آن است

ازدواجى است. در قاموس و اقرب معناى اولى آن را قرابت گفته. در مجمع فرموده: نسب راجع به ولادت نزديك است، صهر خلطه‏اى است شبيه قرابت مصاهره در نكاح به معنى

‌باشد‌. توضيح‌ آنكه‌ حضرت‌ زكريّا نسب‌ ‌او‌ منتهي‌ ميشود بلاوي‌ فرزند حضرت‌ يعقوب‌ و عيال‌ ‌او‌ خواهر مريم‌ مادر عيسي‌ نسب‌ ‌آن‌ منتهي‌ مي‌شود بحضرت‌ سليمان‌

ازدواجى است. در قاموس و اقرب معناى اولى آن را قرابت گفته. در مجمع فرموده: نسب راجع به ولادت نزديك است، صهر خلطه‏اى است شبيه قرابت مصاهره در نكاح به معنى

که نسبت به دیگرى قرابت و نزدیکى داشته باشد، خواه از نظر مکان یا زمان، یا نسب و یا مقام، «ولىّ» گفته مى شود. استعمال این کلمه به معناى «سرپرست» و «دوست»

مراد از «يَصِلُونَ» وجود نسب است گويند: فلانى به فلانى متصل است يعنى ميان آنها نسبى يا مصاهرتى است. يعنى: مگر آنانكه در نسب به قومى مى‏رسند كه ميان شما

علاوه‌ ‌بر‌ شرائطي‌ ‌که‌ ‌در‌ انبياء و اوصياء ‌از‌ عصمت‌ و طهارت‌ حسب‌ و نسب‌ و ساير شرائط هست‌ بايد مدركي‌ ‌براي‌ نبوت‌ ‌خود‌ داشته‌ ‌باشد‌ و ‌آن‌ يكي‌

‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ نسب‌ ‌آنها‌ ‌تا‌ آدم‌ ابو البشر پاك‌ تمام‌ مؤمن‌ و صالح‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ انبياء بودند ‌ يا ‌ اوصياء ‌ يا ‌ صلحاء، و گفتيم‌: نسب‌ پيغمبر اسلام‌

ثمود ۲; هلاکت قوم ثمود ۱ قوم عاد: ظلم قوم عاد ۲; هلاکت قوم عاد ۱ محمد(ص): نسب محمد(ص) ۵

حيد رجع سبح جرم فزع دکک وحد هن الله غيب بعض کلل صير شهد وعد جبل فتح فوج جىء نسب وقت ربع امن رکب جعل رحم طيب کلا عدل اهل ها عن الک عرض کيف بعث زرق جهنم خفت

يك‌ صفت‌ خبيثه‌ ‌است‌ ‌در‌ قلب‌ ‌که‌ تصور يك‌ بزرگي‌ ‌در‌ ‌خود‌ ميكند مثل‌ نسب‌ و حسب‌ و دولت‌ و ثروت‌ و رياست‌ و نحو اينها تكبر ‌اينکه‌ صفت‌ خبيثه‌ ‌را‌

عصمت‌ و طهارت‌ ‌آنها‌ و صفاتي‌ ‌که‌ ‌در‌ امامت‌ شرط ‌است‌ ‌از‌ حيث‌ حسب‌ و نسب‌ و ساير شئونات‌. أُولئِك‌َ أَصحاب‌ُ النّارِ مصاحب‌ آتش‌ هستند و ‌از‌ آتش‌

السلام نقل كرده از ابو عبيده نقل شده: شعوب عجم است و اصل آن از تشعّب است كه نسب عجم بسيار پراكنده است. و نيز به معنى قبائل مختلط آمده است چنانكه در اقرب هست

‌بين‌ شيعه‌ و سني‌ و مشركين‌ ‌از‌ جهاتي‌ اختلاف‌ شديدي‌ ‌است‌. اولا ‌در‌ نسب‌ ابراهيم‌ اهل‌ تسنن‌ ‌او‌ ‌را‌ فرزند آزر ‌که‌ مشرك‌ و بت‌ پرست‌ ‌بود‌ ميدانند

‌که‌ آباء ‌آنها‌ ‌تا‌ حضرت‌ آدم‌ تمام‌ ‌بر‌ طريقه حقّه‌ بودند ‌که‌ گفتند: نسب‌ حضرت‌ رسالت‌ ‌تا‌ آدم‌ پنجاه‌ و يك‌ واسطه‌ سه‌ هفده‌، يك‌ هفده‌ انبياء بودند،

انتخاب‌ كردند ‌که‌ ‌ما بزرگ‌ قبائل‌ هستيم‌ ‌از‌ جهت‌ ثروت‌ و مال‌ و حسب‌ و نسب‌ و كثرت‌ افراد نسبت‌ بساير قبائل‌. ] (آیه 1)- از آنجا که در سوره قبل شرح نابودی

‌است‌ و ‌از‌ تكبر بدتر ‌است‌ زيرا تكبر يك‌ چيزي‌ ‌در‌ ‌خود‌ ‌از‌ حيث‌ حسب‌ و نسب‌ و قوه‌ و قدرت‌ و رياست‌ و سلطنت‌ مي‌بيند تصور بزرگي‌ ميكند و استكبار هيچ‌

مرتكب‌ نشده‌. وَ لُوطاً عطف‌ ‌به‌ نوحا ‌است‌ مدخول‌: وَ لَقَد أَرسَلنا ‌است‌ و نسب‌ لوط و قرابتش‌ ‌با‌ ابراهيم‌ ‌را‌ قبلا متذكر شده‌ايم‌. إِذ قال‌َ لِقَومِه‌ِ

مسلم و او از امام صادق علیه‌السلام روایت کنند که یهود از پیامبر خواستند که نسب خداوند را براى آن‌ها بیان نماید. پیامبر سه روز در جواب آن‌ها تأمل فرمود سپس

از جنّ جعل كرده‏اند، مؤيد ابن مطلب آيه [صافات:158] است. يعنى ميان خدا و جن نسب قرار دادند، بنا به اين احتمال گفتند: ملائكه دختران خدا و جنّ پسران خدايند

كل كه عدد را احاطه مى‏كند، پس كلاله آن است كه نسبت اصلى را احاطه كرده زيرا نسب اصلى پدر و مادر و فرزندان است و در ذيل آيه 176 سوره فوق فرموده: كلالة نامى

حَمِيماً (سوره‌ معارج‌ ‌آيه‌ 10) و ‌از‌ پيغمبر ‌است‌ فرموده‌ «‌کل‌ حسب‌ و نسب‌ منقطع‌ يوم القيامة الا حسبي‌ و نسبي‌». «6» جمله‌ «و ‌لو‌ ‌ان‌ لنا كرة فنكون‌

و مرد سبب و نسب و بعد تزويج نمود آنزن را بآنمرد و جارى نمود ميان آن دو باين سبب مصاهرت را و اين است مراد از قول خداوند نسبا و صهرا پس نسب بسبب مردان حاصل

مسلم و او از امام صادق علیه‌السلام روایت کنند که یهود از پیامبر خواستند که نسب خداوند را براى آن‌ها بیان نماید. پیامبر سه روز در جواب آن‌ها تأمل فرمود سپس

و مرد سبب و نسب و بعد تزويج نمود آنزن را بآنمرد و جارى نمود ميان آن دو باين سبب مصاهرت را و اين است مراد از قول خداوند نسبا و صهرا پس نسب بسبب مردان حاصل

حَمِيماً (سوره‌ معارج‌ ‌آيه‌ 10) و ‌از‌ پيغمبر ‌است‌ فرموده‌ «‌کل‌ حسب‌ و نسب‌ منقطع‌ يوم القيامة الا حسبي‌ و نسبي‌». «6» جمله‌ «و ‌لو‌ ‌ان‌ لنا كرة فنكون‌

حَمِيماً (سوره‌ معارج‌ ‌آيه‌ 10) و ‌از‌ پيغمبر ‌است‌ فرموده‌ «‌کل‌ حسب‌ و نسب‌ منقطع‌ يوم القيامة الا حسبي‌ و نسبي‌». «6» جمله‌ «و ‌لو‌ ‌ان‌ لنا كرة فنكون‌

حَمِيماً (سوره‌ معارج‌ ‌آيه‌ 10) و ‌از‌ پيغمبر ‌است‌ فرموده‌ «‌کل‌ حسب‌ و نسب‌ منقطع‌ يوم القيامة الا حسبي‌ و نسبي‌». «6» جمله‌ «و ‌لو‌ ‌ان‌ لنا كرة فنكون‌

‌از‌ همه ‌آنها‌ اينست‌ ‌که‌ اولا بايد ‌رسول‌ ‌از‌ بشر ‌باشد‌ ‌که‌ حسب‌ و نسب‌ ‌او‌ معلوم‌ ‌باشد‌ و شرايط رسالت‌ ‌در‌ ‌او‌ مشاهده‌ شود بلكه‌ بايد ‌به‌ لسان‌

عليه السّلام از نسل اسرائيل يعنى حضرت يعقوبند و اينكه بعناوين متعدده ذكر نسب ايشان را فرموده با آنكه همه از نسل حضرت آدمند براى بيان آنستكه بعضى‌ جلد 3

مسلم و او از امام صادق علیه‌السلام روایت کنند که یهود از پیامبر خواستند که نسب خداوند را براى آن‌ها بیان نماید. پیامبر سه روز در جواب آن‌ها تأمل فرمود سپس

و مرد سبب و نسب و بعد تزويج نمود آنزن را بآنمرد و جارى نمود ميان آن دو باين سبب مصاهرت را و اين است مراد از قول خداوند نسبا و صهرا پس نسب بسبب مردان حاصل

كتاب‌ ‌او‌ و اوصياء ‌او‌ و محل‌ ظهور ‌او‌ و اقامت‌ ‌او‌ و سيرت‌ ‌او‌ و حسب‌ و نسب‌ و اسم‌ و القاب‌ ‌او‌ و ساير خصوصيات‌ ‌او‌ ‌است‌ و قبلا ‌بر‌ جمله‌ ‌از‌ ‌آنها‌

مسلم و او از امام صادق علیه‌السلام روایت کنند که یهود از پیامبر خواستند که نسب خداوند را براى آن‌ها بیان نماید. پیامبر سه روز در جواب آن‌ها تأمل فرمود سپس

مؤمنين‌ ‌آن‌ عزّت‌ ‌است‌، و اما عشيره‌ و فاميل‌ و دولت‌ و ثروت‌ و حسب‌ و نسب‌ ‌در‌ صورتي‌ ‌که‌ ايمان‌ نباشد موجب‌ ذلّت‌ و خفّت‌ ‌است‌ نه‌ عزت‌ و شرافت‌

از حسب و نسب خود چيزى مى‌گفتند. چون حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه عليها بر ايشان وارد شد، همه ساكت شدند. يكى گفت: چرا خاموش شديد؟ گفتند: حسب و نسب ما، نزد

درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود:

درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود:

عليه السّلام از نسل اسرائيل يعنى حضرت يعقوبند و اينكه بعناوين متعدده ذكر نسب ايشان را فرموده با آنكه همه از نسل حضرت آدمند براى بيان آنستكه بعضى‌ جلد 3

اثني‌ عشر ذكرا فاخبرهم‌ بصاحبهم‌ الا و انّي‌ اخبركم‌ بصاحبكم‌ الحديث‌»«. « و نسب‌ بني‌ اسرائيل‌ باين‌ دوازده‌ پسر يعقوب‌ منتهي‌ ميشود و حضرت‌ موسي‌ بزرگترين‌

درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود:

بوده‌ و تمام‌ آباء ‌آنها‌ ‌از‌ انبياء و اوصياء و صلحاء بودند چنانچه‌ ‌در‌ نسب‌ انبياء و اوصياء گفتيم‌ ‌در‌ اصلاب‌ شامخه‌ و ارحام‌ مطهره‌ بودند. الَّتِي‌

توبه كند. تنبيه: نزد اماميه تبنّى امر عرضى و اعتبارى است نه اصلى، پس نه موجب نسب و ارث و نه موجب عتق است؛ و آيه شريفه دلالت دارد بر آن و سنت هم نيز در تأكيد

درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود:

درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده نمى‌شود (زنازاده). امام صادق عليه السلام فرمود:

‌هم‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ قبيله‌ ‌بود‌ لذا ميفرمايد أَخاهُم‌ صالِحاً ‌که‌ برادر ‌در‌ نسب‌ نه‌ برادر ديني‌، و ‌از‌ كافي‌ كليني‌ روايت‌ مفصلي‌ ‌از‌ ابي‌ حمزه‌ ‌از‌ حضرت‌

تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 583 عمر و اولاد و اصحاب خود، و افتخار كنى به علم و نسب، و بسا گمان كنى نصيحت خلق مى‌نمائى و حال آنكه فى الحقيقه قصد مدح خود دارى،

او نبوده است. جمله «عرفهم» نیز دلالت مى کند که دربان و حاجبى که از حسب و نسب مراجعه کنندگان پرسش کند و به یوسف(ع) گزارش دهد و اجازه ملاقات بخواهد در میان

پرسيد و گفت: يا رسول الله پدر من كيست؟ و اين مرد از افرادى بود كه داراى حسب و نسب صحيحى نبود و از اين حيث مورد طعن و سرزنش مردم قرار داشت. پيامبر فرمود: پدر

روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللّه (ص ) روايتى ديگرى درباره بهشت و دوزخ و ساكنان آنها تفسیر آیات قالَ

بودند ‌که‌ ‌در‌ مجلد سوم‌ كلم‌ الطيب‌ بعنوان‌ جلد 6 - صفحه 320 وجيزه‌ ‌في‌ نسب‌ المؤلّف‌ اشاره‌ باسماء شريفه‌ ‌آنها‌ ‌شده‌ مثل‌ (ابو الفتح‌ ‌محمّد‌) ‌که‌

و اين اشتباه بزرگى است چون شرف مرد بعلم و تقوى و ادب است نه بمال و حسب و نسب و در خاتمه كلام آنحضرت و اتباع او را تكذيب نمودند بمقتضاى گمان خودشان كه سيره

عبد اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است و در كمال عقل و فطانت و به حسب و نسب از همه برتر و از حيث خلق و خلق به نهايت مرتبه رسيده. لكن دعوى دينى كند كه

أَخُوهُمْ صالِحٌ‌: يادكن زمانى را كه گفت مر ايشان را برادر ايشان از حيثيت قرابت و نسب، صالح بن عبيد، أَ لا تَتَّقُونَ‌: آيا نمى‌ترسيد از عذاب خدا كه به او شرك مى‌آوريد

لوط را مانند انبياء سلف زمانى را كه گفت قوم خودش را كه اهل سدوم بودند. و نسب آن حضرت: لوط بن هاران بن تارخ بن ابراهيم الخليل عليهم السّلام. و ناميده شد

روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللّه (ص ) روايتى ديگرى درباره بهشت و دوزخ و ساكنان آنها تفسیر آیات أَ

روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللّه (ص ) روايتى ديگرى درباره بهشت و دوزخ و ساكنان آنها تفسیر آیات فَتَعالَى

روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللّه (ص ) روايتى ديگرى درباره بهشت و دوزخ و ساكنان آنها تفسیر آیات وَ

روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللّه (ص ) روايتى ديگرى درباره بهشت و دوزخ و ساكنان آنها تفسیر آیات وَ

اينكه دخترزادگان هم از ذريه انسان بشمار مى روند. مساءله قرابت و ترتب آثار نسب در مورد زنان ، و دخترزادگان مساءله اى حقوقى واجتماعى است كه در اسلام شناخته

فرموده وعده بده بآنها وعده‌هاى دروغ از قبيل شفاعت بتها و توفيق توبه و شرافت نسب و انكار حشر و خلود در آتش و امثال اينها هر كس را بحسب مقام و مرتبه كمالش و

که تو عزیز و مقتدر در میان قوم و قبیله خود، و بزرگوار و نجیب در میان حسب و نسب خویش بودی. يَوْمَ‌ يُحْمَى‌ عَلَيْهَا فِي‌ نَارِ... (۱) يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ

به سبب آن، فوز و فلاح و قرب حاصل شود. و لحمه نسب يا وصلت مصاهرت، هيچ نفع نخواهد داشت، اگرچه آن سبب و نسب با انبياء باشد، زيرا كفر و نفاق و شقاق، قاطع علايق

پنداشته اند و معتقدند که آیات بعد از آن از آیه ۱۸ تا آیه ۲۳ در تعریف حسب و نسب آن بزرگوار است و همچنین از آیه ۲۳ در دنباله همان تعریف نتیجه رجعت گرفته اند

اينكه دخترزادگان هم از ذريه انسان بشمار مى روند. مساءله قرابت و ترتب آثار نسب در مورد زنان ، و دخترزادگان مساءله اى حقوقى واجتماعى است كه در اسلام شناخته

و نام او در انجيل احمد است و تمام اعتماد در تعيين خارجى بذكر اوصاف و بيان نسب بوده كه مكرّر نقل شده است و بين حضرت عيسى و خاتم انبياء صلّى اللّه عليه و

و نام او در انجيل احمد است و تمام اعتماد در تعيين خارجى بذكر اوصاف و بيان نسب بوده كه مكرّر نقل شده است و بين حضرت عيسى و خاتم انبياء صلّى اللّه عليه و

روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللّه (ص ) روايتى ديگرى درباره بهشت و دوزخ و ساكنان آنها آيه و ترجمه

به ريسمان‌هاى گوناگونى چنگ مى‌زند، مانند: قدرت، ثروت، مقام، فاميل، دوست، نَسَب و ... ولى همه‌ى اين طناب‌ها روزى پاره مى‌شوند و اين تكيه‌گاه‌ها كارايى خود

شهادت مى‌دهند. «شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها» 7- در شهادت و داورى، مراعات حسب، نسب، موقعيّت و خويشاوندى متّهم، جايز نيست. «شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها» 8- شهادت

و اين اشتباه بزرگى است چون شرف مرد بعلم و تقوى و ادب است نه بمال و حسب و نسب و در خاتمه كلام آنحضرت و اتباع او را تكذيب نمودند بمقتضاى گمان خودشان كه سيره

حرام مى‌شود از جهت رضاع آن كسانى كه حرام مى‌شوند از جهت نسب، مثلا مادر و دختر و خواهر كه از جهت نسب حرام هستند اگر يكى از اين عناوين حاصل شد از جهت رضاع نيز

فرموده وعده بده بآنها وعده‌هاى دروغ از قبيل شفاعت بتها و توفيق توبه و شرافت نسب و انكار حشر و خلود در آتش و امثال اينها هر كس را بحسب مقام و مرتبه كمالش و

خود را در ميان پسران ديگر. به خدا قسم من به رسالت پيغمبر متيقن‌ترم از صحت نسب پسر خود، چه اين را حق تعالى به ما خبر داده در كتاب تورات، و اما آن را معلوم

إِلى‌ مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً: و فرستاديم بسوى اهل مدين برادر ايشان در نسب كه شعيب بود، فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ‌: پس گفت به ايشان كه اى قوم

غيرها كه دوام و بقاء و وقر نزد دانشمندان ندارد و مفاخره بر يكديگر است بحسب و نسب و منصب و جاه و جلال كه قبيح و ناپسند نزد عقلا و مذموم در اخلاق است و جز ايجاد

كه اهل بلد مدين بودند و اطلاق برادر بمناسبت قوميّت است و شمه‌اى از حالات و نسب آنحضرت در سوره اعراف گذشت و مأموريّت او مانند ساير أنبياء عظام اوّلا دعوت

راهوار و غير آن، وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ‌: و مفاخرت نمودن نسبت به يكديگر به سبب نسب عالى و جاه و منازل، وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ‌: و مباهات كردن در كثرت مالها

عَلَى اللَّهِ كَذِباً «15» هؤُلاءِ قَوْمُنَا: آن گروه كه كسان ما هستند در نسب، يعنى جمعى از اهل [شهر] افسوس. اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً: فراگرفتيد

و نام او در انجيل احمد است و تمام اعتماد در تعيين خارجى بذكر اوصاف و بيان نسب بوده كه مكرّر نقل شده است و بين حضرت عيسى و خاتم انبياء صلّى اللّه عليه و

پسر تو بنيامين دزديده صاع ملك را به حسب ظاهر. در قرائت شاذ «سرق» مجهول (اى نسب الى السّرقة) يعنى: او را دزد كردند و بر او تهمت دزدى نهادند. وَ ما شَهِدْنا

غيب را درنگ نميكردند در عذاب خوار كننده. تفسير خداوند متعال بحضرت داود كه نسب و حسب او در سوره بقره ذيل قصّه طالوت و قتل جالوت بدست آن حضرت گذشت از بين

اينكه دخترزادگان هم از ذريه انسان بشمار مى روند. مساءله قرابت و ترتب آثار نسب در مورد زنان ، و دخترزادگان مساءله اى حقوقى واجتماعى است كه در اسلام شناخته

براى من عزّت است. جلد 4 - صفحه 278 حالا مردم مى‌دانند كه من برده و بى‌اصل و نسب نبوده‌ام. من برادرانى مثل شما و پدرى همانند يعقوب داشته‌ام، ولى غريب افتاده

كه اهل بلد مدين بودند و اطلاق برادر بمناسبت قوميّت است و شمه‌اى از حالات و نسب آنحضرت در سوره اعراف گذشت و مأموريّت او مانند ساير أنبياء عظام اوّلا دعوت

به قولى به غير از نوح و سه پسرش، ديگر از اهل كشتى نسلى باقى نماند، و تمام نسب عالم بدين سه كس منتهى شود. سام، پدر عرب و فرس؛ يافث، پدر تركان؛ و حام، پدر

مهاجرت و مظاهرت و نصرت، ميراث گرفتند و آيه شريفه دال است بر آنكه هر كه در نسب نزديكتر به ميت است، اولى به ارث مى‌باشد، خواه آنكه صاحب سهم باشد يا نه، و

غيب را درنگ نميكردند در عذاب خوار كننده. تفسير خداوند متعال بحضرت داود كه نسب و حسب او در سوره بقره ذيل قصّه طالوت و قتل جالوت بدست آن حضرت گذشت از بين

غيرها كه دوام و بقاء و وقر نزد دانشمندان ندارد و مفاخره بر يكديگر است بحسب و نسب و منصب و جاه و جلال كه قبيح و ناپسند نزد عقلا و مذموم در اخلاق است و جز ايجاد

كه اهل بلد مدين بودند و اطلاق برادر بمناسبت قوميّت است و شمه‌اى از حالات و نسب آنحضرت در سوره اعراف گذشت و مأموريّت او مانند ساير أنبياء عظام اوّلا دعوت

و اين اشتباه بزرگى است چون شرف مرد بعلم و تقوى و ادب است نه بمال و حسب و نسب و در خاتمه كلام آنحضرت و اتباع او را تكذيب نمودند بمقتضاى گمان خودشان كه سيره

كه اهل بلد مدين بودند و اطلاق برادر بمناسبت قوميّت است و شمه‌اى از حالات و نسب آنحضرت در سوره اعراف گذشت و مأموريّت او مانند ساير أنبياء عظام اوّلا دعوت