نتایج جستجو

از ثقيله مثل [مزّمل:20]، كه در اصل اِنَّ بود، مُفَسِّرِه كه ماقبل خود را تفسير مى‏كند مثل [مؤمنون:27]. تأكيد مطلب و اغلب پس از حرف لمّا واقع مى‏شود نحو

واسطه ذبح آنها به خدا عبادت مى‏شوند و خدا را ياد مى‏آورند. [حج:32-33]. بنابر تفسير اهل بيت عليهم السلام مراد از شعائر شتران قربانى اند كه كوهان آنها را از طرف

عذاب‌ الهي‌ بوده‌ و قابليّت‌ رحمت‌ و ثواب‌ نداشته‌ باشند و تفسير بيهود 1‌-‌ تفسير نجفي‌ 2‌-‌ تفسير نجفي‌ جلد 1 - صفحه 120 و نصّاب‌ ‌از‌ باب‌ بيان‌ مصداق‌ و

بنابراين باطن‌ «1» تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 50، حديث 21. «2» تفسير على بن ابراهيم، جلد اوّل، صفحه 29. «3» الغدير، جلد 2، صفحه 311. «4» تفسير برهان، جلد اوّل،

‌است‌، ‌در‌ تفسير صافي‌«3» ‌از‌ توحيد و خصال‌ صدوق‌ ره‌ ‌از‌ حضرت‌ سجاد ‌عليه‌ السّلام‌ 1‌-‌ ‌آيه‌ 22 2‌-‌ سوره‌ فصلت‌ ‌آيه‌ 44 3‌-‌ ‌در‌ ذيل‌ تفسير ‌آيه‌ فَإِنَّها

نامعلومى از زمان است. بعضى آن را به هشتاد سال، بعضى هفتاد و بعضى چهل سال تفسیر کرده اند; و چون از این تعبیر به نظر مى آید که دوزخیان مدت هایى طولانى در

«مفردات» مى گوید: به معناى «ابرهاى روشن» است، و بعضى آن را به «ابرهاى باران زا» تفسیر کرده اند. نزل ه ام من نحن لو انتم شىء شرب ا جعل الذى اجج موه

است. ابن كثير در تفسير خود چنين گفته است: ديگران سلام على آل ياسين خوانده‏اند يعنى آل محمد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» بيضاوى نيز در تفسير خود به آن اشاره

و تلاوت قرآن مبدّل كرده است. راجع به تمام مطلب رجوع كنيد به «سيّئه». در تفسير برهان ذيل آيه شريفه 12 حديث در اين زمينه نقل شده است. 2- [توبه:117-118] آيه

روايات استفاده مى‏شود كه تبديل جلود زنده كردن واعاده حيات بجلود اولى است در تفسير برهان از مجالس شيخ نقل كرده كه حفص بن غياث مى‏گويد: چون منصورعباسى جعفربن

اين روايت به طور مرفوع در تفسير عياشى از امام باقر «عليه السلام» نقل شده كه حجيت ندارد طبرسى رحمه اللَّه آن را در مجمع از تفسير عياشى نقل كرده و تصريح مى‏كند

مشتق شده در حال بارگیری... [انسان:17]. زنجبيل معروف است در مجمع و صافى و تفسير بيضاوى گفته‏اند: عرب از شراب ممزوج با زنجبيل بسيار خوشش مى‏آمد در اقرب آن

الميزان نيز آن را از تفسير قمى و عياشى نقل مى‏كند. يعضى از مفسران شيعه و اهل سنت خود را بهفشار مى‏اندازند كه اينگونه آيات را طور ديگر تفسير نمايند مثلاً در

«ساختمان آينده انسان» ص 16 راجع به اين مطلب بحث شده از تفسير تبيان نقل كرده كه: آن قول اماميه است به تفسير تبيان مراجعه شد كه شيخ مرحوم آن را قول اماميه مى‏داند

راهان گرفتار نشوند. بعضى دیگر آن را به معناى «سرقت اموال» مردم تفسیر کرده اند، ولى تفسیر اول، که در بالا ذکر شد، مناسب تر به نظر مى رسد، چرا که یکى از فلسفه

خدا آمد آنرا به عجله نخواهيد و مثل [نساء:15] يعنى زنانى كه زنا مى‏آورند در تفسير الميزان ذيل آيه فوق هست (يُقالُ اَتاه وَ اَتى بِه‏اى فَعَلَه) آن در قرآن

«قوتمند» تفسیر کرده اند (چنان که مى گویند: «حَبْلٌ مرِیر»: یعنى طناب محکم) و بعضى آن را به معناى «گذرا و ناپایدار» تفسیر نموده، ولى ظاهر همان تفسیر اول است

آیات شامل این کلمه «أَثَر» از مادّه «أثر» در تفسیر اول، به معناى «خاک زیر پا» است، و در تفسیر دوم به معناى «بخشى از تعلیمات» است. اثر (۲۱ بار) مِن فِي

این کلمه «نَبَذْتُها» از مادّه «نَبْذ» طبق یک تفسیر، به معناى افکندن خاک در درون گوساله است، و طبق تفسیر دیگر، به معناى رها کردن تعلیمات موسى(علیه السلام)است

«مُنْفَکّ» ممکن است اسم فاعل باشد یا اسم مفعول، بنابر تفسیر اول و دوم آیه، معناى اسم فاعلى دارد، و بنابر تفسیر سوم معناى اسم مفعولى (دقت کنید). اهل‌ (۱۵۳ بار)

گرفته شده است که منبع این سایت تفسیر ابن‌کثیر بوده است. این پایگاه داده برای آیات مرتبط کامل نیست. این قسمت سایت از تفسیر راهنما از آقای هاشمی رفسنجانی

خوف و ترس از توطئه آنها تفسیر کرده اند. و بعضى از «حَذَر» به معناى هوشیارى، بیدارى و آمادگى از نظر نیرو و سلاح، ولى این دو تفسیر با هم منافاتى ندارد، چرا

را در سوره «صافات» به «منجنیق» تفسیر کرده اند که وسیله پرتاب اشیاء سنگین از فاصله هاى دور بود، ولى غالب مفسران همان تفسیر اول را برگزیده اند که «بنیان»

معناى خانه ها یا زمین هاى زراعتى تفسیر کرده اند که در آستانه قیامت تعطیل مى گردد، و از ساکنان و زراعت خالى مى شود. ولى، تفسیر اول از همه معروف تر است. عشر

ستاره و «نجم» ابتداى ظهور نور قرمز و «ثاقب» مرحله سوّم آن است رجوع شود به تفسير پرتوى از قرآن و كتاب پيدايش و مرگ خورشيد. جاى دقّت است كه نجم در اصل به معنى

گناهان) تفسیر کرده اند. و گاه، «ریحان» را «استماع کلام الله» شمرده اند... و مانند اینها. ولى، اینها مصادیقى است از آن مفهوم کلى و جامع که در تفسیر آیه ذکر

معناى تلاوت و قرائت است، چنان که در اشعار عرب، گاه به این معنا آمده ـ این تفسیر گر چه با جمله «ثم یحکم اللّه آیاته» و افسانه غرانیق (طبق بعضى توجهات) سازگار

حرام الهى تفسیر شده است. البته، در روایاتى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهى «باغى» به معناى «ظالم» و «عادى» به معناى «غاصب» تفسیر شده، حتى

بود. ولى تفسیر اول (الیوم به معناى امروز که در دنیا هستید) صحیح تر به نظر مى رسد. زیرا «الف و لام» در «الیَوْم» الف و لام «عهد» است، ولى طبق تفسیر اول «عهد

شهوت و شیطان، و این که: به شیطان تفسیر شده، به خاطر این است که خبیث ترین فریبندگان است». و این که بعضى آن را به دنیا تفسیر کرده اند، به خاطر فریبندگى دنیاست

«اعمال قبیح»، و بعضى به معناى «غضب و جهل و خشونت و انتقام جوئى» تفسیر کرده اند ولى تفسیر اول از همه مناسب تر به نظر مى رسد. سوء (۱۶۷ بار) وَ إِن تُصِبْهُم

آلوده گناه هستند. از میان این تفسیرهاى سه گانه، تفسیر اول مناسب تر به نظر مى رسد، هر چند جمع میان هر سه تفسیر نیز ممکن است. بخل‌ (۱۲ بار) وَ بِالْحُسْنَى فَسَنُيَسّرُه

غالباً نشانه وحشت است، تفسیر کرده اند; و شواهدى از اشعار عرب بر این معنا که برق زدن چشم، به معناى تحیر است آورده اند، ولى تفسیر اول مناسب تر به نظر مى

درخت خرما تفسیر کرده اند که شاخه هایى نرم و نزدیک زمین و میوه اى نرم و لذیذ دارد. گاه «لینه» به «الوان» و انواع مختلف درخت نخل یا «نخله کریمه» تفسیر شده است

معناى «آسَفُوا رُسُلَنَا» (فرستادگان ما را محزون و غمگین ساختند) تفسیر کرده اند; ولى این تفسیر، بعید به نظر مى رسد و ضرورتى براى چنین خلاف ظاهرى وجود ندارد

شهوت و شیطان، و این که: به شیطان تفسیر شده، به خاطر این است که خبیث ترین فریبندگان است». و این که بعضى آن را به دنیا تفسیر کرده اند، به خاطر فریبندگى دنیاست

روايتى درباره خلقت جنين و سرنوشت او... توضيح روايت تفسیر آیات «1» الم‌ الف لام ميم. در جلد اوّل تفسير نور، درباره‌ى آيه‌ى‌ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»

هفتگانه یکى بالاى دیگرى قرار دارد; و به طورى که در تفسیر آسمان هاى هفتگانه در گذشته گفته ایم، یک تفسیر قابل توجّه این است که تمام آنچه را ما با چشم مسلّح

پارسا و پيغمبر خدا و از شايستگان و صلحا بود [آل عمران:39] بعضى از بزرگان در تفسير خود «حصور» را كنار گيرنده از زنان گفته است ولى چنانكه در «حصر» گذشت معناى

را داده است. تفسیر آیات ۱ - خداوند، عهده دار تبیین و توضیح مطالب قرآن (ثمّ إنّ علینا بیانه) ۲ - بعضى از آیات قرآن، برخى دیگر را تبیین و تفسیر مى کند. (ثمّ

معناى وسائل جنگى اعم از دفاعى و تهاجمى تفسیر کرده اند. در روایتى از امیرمؤمنان على(علیه السلام)نقل شده که در تفسیر این آیه فرمود: یَعنِى السِّلاحَ وَ غَیْرَ

همراه مى برد، ولى با توجّه به موارد استعمال این تعبیر در آیات دیگر قرآن، تفسیر اول صحیح تر به نظر مى رسد. این احتمال نیز داده شده که، «بِأَعْیُنِنَا» اشاره

در بعضى از روایات، از امام باقر(علیه السلام)تفسیر به «سوگند دروغ»، و در روایتى از امام صادق(علیه السلام) تفسیر به «قمار» شده است، در واقع از قبیل بیان مصداق

شيعه و اهل سنت در تسبيح موجودات مستفيض است قسمتى از آنها در تفسير الميزان ج 13 ص 127 از تفسير عياشى و كافى و در منثور نقل شده است. درباره تسبيح كوهها كه

واحدى سرچشمه گرفته بود. ولى جمله «کُلُّ حِزْب بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ» تفسیر اول را تقویت مى کند چرا که از احزاب مختلف و تعصب هر یک از آنها بر گفته هاى

آیات شامل این کلمه «دِهاق» را بسیارى از مفسران و اهل لغت به معناى «لبریز» تفسیر کرده اند ولى «ابن منظور» در «لسان العرب» دو معناى دیگر نیز براى آن نقل کرده:

پاکیزه تفسیر شده (المَاءُ الطَّیِّب) که ممکن است خنک و شیرین بودن آن نیز در مفهوم «طیب» جمع باشد. عذب‌ (۳۷۳ بار) گوارا. [فرقان:53]. رجوع به لغت و تفسير نشان

کلمه «سائِحات» جمع «سائح» را بسیارى از مفسران به معناى «صائم» و روزه دار تفسیر کرده اند. سيح‌ (۳ بار) ثَيّبَات عَابِدَات تَائِبَات وَ أَبْکَارا يَا قَانِتَات

است ولى مصداق اولى و حقيقى آن رسول خدا و ائمه اطهار عليهم السلام است در تفسير برهان بيشتر از 11 روايت در اين باره نقل كرده است در بعضى از آنهاست كه رسول

لِلْقُرْآنِ فِى الصَّلوةِ وَغَيْرِها» شيخ فرموده آن بر طريق استحباب است... 1- در تفسير عياشى از زراره نقل شده «قالَ اَبُوجَعْفَر «عليه السلام» وَاِذا قُرِى‏ءَ الْقُرْآنُ

«قنوت» به معناى خضوع در برابر پروردگار و هم به معناى مداومت بر اطاعت و بندگى تفسیر شده است. قنت‌ (۱۳ بار) ال وَ الصّادِقِين مِن الْقَانِتَات کَانَت الْمُنْفِقِين

این که غریزى باشد یا اکتسابى، بعضى نیز آن را در اینجا به معناى هیئت و صورت تفسیر کرده اند. سير (۲۷ بار) ها (۱۳۹۹ بار) وَ الْأُولَى سَنُعِيدُهَا تَخَف اضْمُم

معناى لغزیدن و به رو در افتادن است. و این که بعضى آن را به «هلاکت و انحطاط» تفسیر کرده اند، در واقع لازمه آن است. تعس‌ (۱ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) هلاكت. (قاموس)

بود. كه پيوسته مى‌گفت: آيا تو از باوردارندگان (قيامت) هستى؟ «1». تفسير راهنما. تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 31 فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ

حيات و قيوميت سبحانه نازل، و بعد ذكر نبوت و رسالت‌ «1» تفسير مجمع البيان، جلد اوّل، صفحه 406. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 11 حضرت را فرمايد. سوره آل‌عمران «3»:

الأوّلين و ثُلّة من الآخرين» رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى تفسیر آیات وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ «27» فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ

و یکى از نام هاى «شیر» است، و بعضى آن را به معناى تیرانداز و یا صیاد نیز تفسیر کرده اند، ولى معناى اول در اینجا مناسب تر به نظر مى رسد. قسر (۱ بار) قسور

«مفردات» مى گوید: به معناى «ابرهاى روشن» است، و بعضى آن را به «ابرهاى باران زا» تفسیر کرده اند. مزن‌ (۱ بار) (بروزن قفل) ابر. راغب ابر روشن گفته و در قاموس ابر

این کلمه براى جمله «أَ تَهْتَدِی» (آیا هدایت مى شود) از مادّه «اهتداء» دو تفسیر ذکر کرده اند; بعضى گفته اند: مراد شناختن تخت خویش است، و بعضى گفته اند: منظور

همین ماده است و در اینجا به تناسب «ظلّ» (سایه) به «دود غلیظ و سیاه و داغ» تفسیر شده است. حمم‌ (۲۱ بار) دود. [واقعة:43] صحاح آن را دو دو قاموس هر شى‏ء سياه

معناى حقارت و پستى است و بعضى آن را به معناى افراد کم فکر یا دروغگو یا شرور تفسیر کرده اند. مهن‌ (۴ بار) حقارت. كمى. «اِمْتَهَنَ الشَّىْ‏ءَ: اِبْتَذَلَهُ وَاحْتَقَرَهُ»

كه احيانا براى تاءييد فرضيه تطور بدانها استشهاد شده استبر صحت اين فرضيه تفسیر آیات الم «1» تَنْزِيلُ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ

«تَوَلّى» از مادّه «تَولِّى» در اینجا به معناى جدا شدن از موسى یا از آن مجلس تفسیر شده است ولى ممکن است با توجّه به مفهوم این لغت، حالت اعتراض و ناراحتى فرعون

گفتگوى اهل بهشت، با يكديگر توصیف شجرۀ «زقّوم»، و عذاب های دوزخ بحث روايتى تفسیر آیات ما لَكُمْ لا تَناصَرُونَ «25» بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ «26»

و از آنجا که طناب و سوزن، تناسب بیشترى با هم دارند، بعضى این معنا را در تفسیر آیه بهتر دانسته اند. ولى بیشتر مفسران اسلامى معناى اول را ترجیح داده اند،

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41) عَنِ الْمُجْرِمِينَ‌:

مستوى (بدون کوه و جنگل) است و بعضى آن را به محلى که آب در آن جمع مى شود، تفسیر کرده اند. قوع‌ (۲ بار) [طه:105-106]. قاع به معنى زمين هموار است كه كوه و

الأوّلين و ثُلّة من الآخرين» رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى تفسیر آیات وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ «31» وَ فاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ «32» لا مَقْطُوعَةٍ وَ

معذور بودند، اعم از زنان، پیران و یا بیماران و کودکان. بعضى از احادیث، که در تفسیر آیه وارد شده نیز، به این موضوع اشاره کرده است. خلف‌ (۱۲۷ بار) ال مَع وَ يَکُونُوا

به معناى زبانه هاى آتش که از خود آتش به ظاهر بریده مى شود و سبز رنگ است، تفسیر کرده اند; و در هر حال، این تعبیر اشاره به شدت حرارت آن است. شوظ (۱ بار) شواظ:

وزن سقف) در اصل، به معناى ارتفاع و بلندى است و به معناى سقف نیز آمده. در تفسیر «کبیرفخر رازى» آمده هر گاه بلندى چیزى را از سمت بالا به پایین اندازه گیرى

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 إِلاَّ أَصْحابَ الْيَمِينِ (39) إِلَّا أَصْحابَ

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 فِي جَنَّاتٍ يَتَساءَلُونَ (40) فِي جَنَّاتٍ

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42) ما سَلَكَكُمْ

جامع احاديث الشيعه، جلد 5 باب 4 صفحه 47 حديث 67. «2» تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 95، حديث هشتم. تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 138 فوق الاسلام بدرجة و التّقوى

سُبْحَانَکَ‌ أَنْتَ‌ وَلِيُّنَا... (۱) Tabber requires Javascript to function. تفسیر آیات تفسیر آیات إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلَّا

گويا همه اينها لطف الهى است. «1». تفسير نورالثقلين. «2». تفسير راهنما. «3». تفسير نورالثقلين؛ كافى، ج 2، ص 97. «4». تفسير نورالثقلين. جلد 9 - صفحه 427 نعمت‌هاى

قرار مى‌دهد و گرفتار شقاوت و عذاب مى‌شود. «1». تفسير نورالثقلين. «2». بحارالانوار، ج 66، ص 183 به نقل از تفسير نمونه. جلد 10 - صفحه 530 1- نعمت‌هاى دنيوى حتى

«صديق» «1». تفسير الميزان. «2». تفسير نمونه. «3». تفسير الميزان. «4». تفسير اطيب‌البيان. «5». تفسير نمونه. «6». تفسير اطيب‌البيان. «7». تفسير اطيب‌البيان

الأوّلين و ثُلّة من الآخرين» رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى تفسیر آیات وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ «34» إِنَّا أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً «35» فَجَعَلْناهُنَّ

مکذبان: آشامیدنیهاى اخروى مکذبان ۱; بى ارزشى مکذبان ۲ البرهان فی تفسیر القرآن. تفسیر قمى، ج ۲، ص ۳۵۰; نورالثقلین، ج ۵، ص ۲۲۹، ح ۱۱۲.

نامهای خدا که با این دو حرف آغاز می‌شود تفسیر شده است، چنانکه در حدیثی از امام صادق علیه السّلام به «حمید» و «مجید» تفسیر گردیده است. بعضی نیز «ح» را به نامهایی

دوم آیه: «الموتةَ الأولی» بحث روایتی: رواياتى درباره «تبع»، «شفاعت» و... تفسیر آیات إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ «43» طَعامُ الْأَثِيمِ «44» كَالْمُهْلِ يَغْلِي

دوم آیه: «الموتةَ الأولی» بحث روایتی: رواياتى درباره «تبع»، «شفاعت» و... تفسیر آیات إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ «43» طَعامُ الْأَثِيمِ «44» كَالْمُهْلِ يَغْلِي

روایتی: (بررسى رواياتى كه حروف مقطعه را به اسماى حُسناى خدا معنى كرده اند) تفسیر آیات حم «1» عسق «2» كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ

بعضى «خیر» را در سوره «ص»، به معناى «مال» یا «مال کثیر» تفسیر کرده اند که ممکن است منطبق بر تفسیر سابق گردد; چرا که مصداق مال در اینجا همان اسب ها است. «خَیْر»

راه معاملات‌ «1». كافى، ج 5، ص 95. «2». تفسير نورالثقلين. «3». تفسير نورالثقلين. «4». تفسير برهان. «5». تفسير فرات‌كوفى. جلد 2 - صفحه 54 صحيح و بر اساس

السلام» چند محل مورد اشتباه گرديده كه لازم است بررسى شود. در تفسير الميزان ج 11 ص 183 از تفسير در منثور از ابن عباس نقل شده كه گفت: يوسف «عليه السلام» سه

استعمال این کلمه در مورد خداوند نیز به همان معناى اصلى است (توضیح آن را در تفسیر بخوانید). لعل‌ (۱۲۹ بار) از حروف شبيه به فعل و مشهور آن است كه به اسم نصب

گرديد و در تفسير مجمع البيان نيز موضوع مذكور در تفسير على بن ابراهيم بنا، به نقل از ائمه اطهار عليهم‌السلام روايت و نقل گرديده است. صاحب تفسير مجمع البيان

وزن سقف) در اصل، به معناى ارتفاع و بلندى است و به معناى سقف نیز آمده. در تفسیر «کبیرفخر رازى» آمده هر گاه بلندى چیزى را از سمت بالا به پایین اندازه گیرى

کاروان ها در یک نقطه بر پا مى کنند، و هر کس با سرعت خود را به آن مى رساند،ولى تفسیر اول مناسب تر است. نصب‌ (۳۳ بار) خَاشِعَة يُوفِضُون إِلَى أَبْصَارُهُم کَأَنّهُم

آنها مى کوبند و آماده مى کنند، «هشیم» گفته مى شود، و گاه به گیاهان خشکى تفسیر شده که زیر دست و پاى حیوانات در آغل کوبیده مى شود. هشم‌ (۲ بار) شكستن. «هَشَمَ

حضرت خليل عليه السّلام نبود، و تخصيص به حضرت‌ «1» تفسير نور الثقلين، جلد اوّل، صفحه 649، حديث 372. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 421 ابراهيم به جهت آنكه عرب راغب

مى‌كند و نه ديگران را تشويق مى‌كند. «1». تفسير نورالثقلين. «2». تفسير كنزالدقائق. «3». تفسير نورالثقلين. «4». تفسير نورالثقلين. «5». كافى، ج 3، ص 499. جلد

«1». مفردات راغب. «2». تفسير نورالثقلين. «3». تفسير نمونه. «4». تفاسير نمونه و برهان. «5». آل‌عمران، 178. «6». مؤمنون، 54. «7». تفسير نمونه. جلد 3 - صفحه

قرار مى‌دهد و گرفتار شقاوت و عذاب مى‌شود. «1». تفسير نورالثقلين. «2». بحارالانوار، ج 66، ص 183 به نقل از تفسير نمونه. جلد 10 - صفحه 530 1- نعمت‌هاى دنيوى حتى

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43)

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44)

«كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ» «1». تفسير قرطبى. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 297 وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ (45)