فصلت ٤٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

ما به موسی کتاب آسمانی دادیم؛ سپس در آن اختلاف شد؛ و اگر فرمانی از ناحیه پروردگارت در این باره صادر نشده بود (که باید به آنان مهلت داد تا اتمام حجّت شود)، در میان آنها داوری می‌شد (و به کیفر می‌رسیدند)؛ ولی آنها هنوز درباره آن شکّی تهمت‌انگیز دارند!

|و به راستى به موسى كتاب [تورات‌] را داديم، پس در آن اختلاف واقع شد. و اگر از جانب پروردگارت سخنى [از مهلت بخشى‌] نگذشته بود، قطعا ميان آنها حكم [به هلاكت‌] مى‌شد، و مسلما آنها در باره‌ى آن دچار شكى سخت هستند
و به راستى موسى را كتاب [تورات‌] داديم، پس در آن اختلاف واقع شد، و اگر از جانب پروردگارت فرمان [مهلت‌] سبقت نگرفته بود، قطعاً ميانشان داورى شده بود؛ و در حقيقت آنان در باره آن به شكّى سخت دچارند.
و ما به موسی کتاب (تورات) را دادیم پس در آن راه مخالفت و اختلاف پیش گرفتند و اگر آن کلمه (رحمت) از (لطف) خدا سبقت نیافته بود (که تعجیل در عذاب نکند) همانا میان آن امت حکم عذاب می‌رسید، و هر چند که آنها سخت در نزول آن (عذاب) در شک و ریبند (که تو را در وعده عذاب قیامت هم تکذیب می‌کنند).
به یقین ما به موسی کتاب عطا کردیم پس در آن اختلاف شد [که از پیشگاه حق آمده یا ساختگی است]، و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتنشان] پیشی نگرفته بود، بی تردید میانشان [به نابودی و هلاکت] حکم شده بود؛ و اینان هم [چون قوم موسی] نسبت به قرآن در تردیدی سخت هستند.
موسى را كتاب داديم، اما در آن اختلاف كردند. و اگر نبود آن سخنى كه پروردگارت از پيش گفته بود، ميانشان كار به پايان مى‌آمد. و البته هنوز به سختى در ترديدند.
و به راستی به موسی کتاب آسمانی بخشیدیم، آنگاه درباره آن اختلاف کلمه پیدا شد، و اگر حکم پیشین پروردگارت تعلق نگرفته بود، هر آینه در میان آنان داوری می‌شد، و [اینک‌] آنان از آن سخت در شک هستند
و هر آينه موسى را كتاب داديم، پس در آن اختلاف كردند و اگر نبود سخنى از پروردگارت كه از پيش رفته است هر آينه ميانشان [به عذاب‌] حكم مى شد، و همانا آنان- كفار قوم تو- در باره آن- قرآن يا آنچه ياد كرديم- به شك و ترديد اندرند.
ما به موسی کتاب (آسمانی تورات) دادیم و در آن (از طرف بنی‌اسرائیل) اختلاف گردید (و دسته دسته و پراکنده شدند. این هم سنّت همیشگی در میان همه‌ی ادیان و اقوام است. قوم تو نیز از این قاعده مستثنی نیست). اگر سخن پروردگارت از پیش بر این نرفته بود (که عذاب کافران و مجازات شدید مبطلان تا روز رستاخیز به تأخیر انداخته شود) در میان (قوم تو نیز با نابود کردن کافران و بر جای داشتن مؤمنانِ) ایشان داوری می‌گردید. چرا که آنان درباره‌ی قرآن به شکّ و تردید شگفتی گرفتار آمده‌اند (و از حقیقت فرسنگها به دور افتاده‌اند).
و به‌راستی و درستی موسی را کتاب [:تورات] دادیم‌؛ پس در آن اختلاف شد و اگر از جانب پروردگارت فرمان [:مهلت] سبقت نگرفته بود، بی‌گمان میانشان داوری شده بود و اما آنان در (باره‌ی) آن در (ژرفای) شکّی مستندند.
و همانا دادیم به موسی کتاب را پس اختلاف شد در آن و اگر نبود سخنی که پیشی گرفت از پروردگارت هر آینه حکم می‌شد میان ایشان و همانا ایشانند در شکّی از آن شکّ‌آرنده‌


فصلت ٤٤ آیه ٤٥ فصلت ٤٦
سوره : سوره فصلت
نزول : ٢ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسی ...»: این بخش جنبه دلداری پیغمبر را در بر دارد. و آن این که همه اقوام به گروههای مؤمن و غیرمؤمن تقسیم شده‌اند، و مؤمنان نیز فرقه فرقه و دسته دسته گشته‌اند و مذاهب مختلفی پیدا کرده‌اند. از جمله پیروان موسی که بعضی از ایشان در مدینه بوده مثال محسوسی از این واقعیّت بشمار آمده‌اند و به فرقه تقسیم گشته‌اند (نگا: التفسیر القرآنی للقرآن) «لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ ...»: مراد وعده‌ای است که خدا به پیغمبر داده بود. مبنی بر این که مادام او در میان قوم خود است ایشان را نابود نکند (نگا: انفال / ). «لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ»: کار ایشان به پایان می‌رسید و در میانشان داوری می‌گردید. مراد نابودی مشرکان و منکران قرآن است. «مِنْهُ»: درباره قرآن. یادآوری: برخی تمام آیه را راجع به قوم موسی و شکّ ایشان درباره تورات می‌دانند. چرا که این آیه درست با همین عبارت در سوره هود آیه مذکور است و مربوط به موسی و تورات و قوم بنی‌اسرائیل می‌باشد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - اعطاى کتاب (تورات) به موسى(ع) از سوى خداوند (و لقد ءاتینا موسى الکتب)

۲ - موسى(ع)، از پیامبران صاحب شریعت و کتاب آسمانى (و لقد ءاتینا موسى الکتب)

۳ - قوم موسى، گرفتار اختلاف در پذیرش تورات و حقانیت آن (و لقد ءاتینا موسى الکتب فاختلف فیه)

۴ - همگونى برخوردهاى مشرکان عصر بعثت با کافران عصر موسى، در مورد کتاب آسمانى (و لو جعلنه قرءانًا ... و لقد ءاتینا ... فاختلف فیه)

۵ - تسلى خداوند به پیامبر(ص)، در برابر کفرورزى هاى مشرکان عصر بعثت نسبت به قرآن (و لقد ءاتینا موسى الکتب فاختلف فیه) ذکر اختلاف قوم موسى در پذیرش تورات، به قرینه عبارت هاى قبلى (مایقال لک إلاّ ما قد قیل للرسل من قبلک)، مى تواند براى تسلى خاطر پیامبر(ص) باشد.

۶ - توجه به مخالفت و ستیزه جویى با حق در طول تاریخ، مانع راه یابى روحیه یأس و ناامیدى در حق گرایان (و لقد ءاتینا موسى الکتب فاختلف فیه)

۷ - مهلت دادن به کافران در دنیا، از سنت هاى الهى است. (و لولا کلمة سبقت من ربّک لقضى بینهم)

۸ - سنت امهال، مانع از کیفر دنیوى کافران است. (و لولا کلمة سبقت من ربّک لقضى بینهم)

۹ - انکار و یا تردید در حقانیت قرآن، موجب استحقاق عذاب دنیایى است. (و لولا کلمة سبقت من ربّک لقضى بینهم) از این که سنت الهى بر امهال است، استفاده مى شود که کافران مستحق عذاب اند (هرچند که عذاب نشوند).

۱۰ - مصون ماندن امت پیامبر(ص) از نابودى و کیفر دنیوى، در پرتو عنایت ربوبى خداوند به آن حضرت است.* (و لولا کلمة سبقت من ربّک لقضى بینهم) برداشت یاد شده بر این اساس است که ضمیر «هم» در «بینهم»، مربوط به کفار عصر بعثت باشد و نه قوم موسى. و از آن جا که خداوند در موارد امهال، تعبیر به «ربّک» نموده است - که نشانه عنایت ویژه خداوند به پیامبر(ص) مى باشد - مطلب بالا به دست مى آید.

۱۱ - انکار و مخالفت منکران حقانیت قرآن، مبتنى بر شک و تردید است; نه یقین و برهان. (و إنّهم لفى شک منه مریب)

۱۲ - مبتلا نشدن قوم موسى به عذاب استیصال (و لولا کلمة سبقت من ربّک لقضى بینهم) برداشت یاد شده بدان احتمال است که ضمیر «هم» در «بینهم» مربوط به قوم موسى باشد.

۱۳ - سنت امهال الهى، موجب دچار نشدن قوم موسى به عذاب دنیوى (و لولا کلمة سبقت من ربّک لقضى بینهم)

موضوعات مرتبط

  • انبیا: انبیاى اولواالعزم ۲
  • بنى اسرائیل: اختلاف بنى اسرائیل ۳; تاریخ بنى اسرائیل، ۳، ۱۲، ۱۳; عوامل مصونیت بنى اسرائیل ۱۳; مصونیت بنى اسرائیل ۱۲
  • تورات: اختلاف در تورات ۳; حقانیت تورات ۳
  • حق: مبارزه با حق ۶
  • حق طلبان: موانع یأس حق طلبان ۶
  • خدا: آثار مهلت هاى خدا ۱۳; سنتهاى خدا ۷، ۸، ۱۳; عطایاى خدا ۱; مهلت هاى خدا ۷
  • سنتهاى خدا: سنت مهلت ۸، ۱۳
  • عذاب: مصونیت از عذاب ۱۲; موجبات عذاب دنیوى ۹
  • قرآن: آثار تکذیب قرآن ۹; آثار شک در قرآن ۹، ۱۱; منشأ تکذیب قرآن ۱۱; منشأ مخالفت با قرآن ۱۱
  • کافران: موانع کیفر دنیوى کافران ۸; مهلت به کافران ۷، ۸
  • کتب آسمانى: هماهنگى مخالفان کتب آسمانى ۴
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱۰
  • محمد(ص): آثار لطف به محمد(ص) ۱۰; دلدارى به محمد(ص) ۵
  • مسلمانان: فضایل مسلمانان ۱۰; منشأ مصونیت مسلمانان ۱۰
  • مشرکان: روش برخورد مشرکان صدراسلام ۴، ۵
  • موسى(ع): اعطاى تورات به موسى(ع) ۱; دین موسى(ع) ۲; روش برخورد کافران دوران موسى(ع) ۴; کتاب آسمانى موسى(ع) ۲

منابع