العنكبوت ٢٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و لوط به او [= ابراهیم‌] ایمان آورد، و (ابراهیم) گفت: «من بسوی پروردگارم هجرت می‌کنم که او صاحب قدرت و حکیم است!»

|پس لوط به او ايمان آورد و [ابراهيم‌] گفت: من به سوى پروردگار خود هجرت مى‌كنم كه او شكست ناپذير حكيم است
پس لوط به او ايمان آورد و [ابراهيم‌] گفت: «من به سوى پروردگار خود روى مى آورم، كه اوست ارجمند حكيم.»
پس (خواهر زاده‌اش) لوط به او ایمان آورد، و (ابراهیم به او) گفت که من (از این دیار شرک) هجرت به سوی خدای خود خواهم کرد که او (بر حفظ من از دشمن) مقتدر و (به صلاح امورم) داناست.
پس لوط به ابراهیم ایمان آورد، و [ابراهیم] گفت: به درستی که من به سوی پروردگارم مهاجرت می کنم، که فقط او توانای شکست ناپذیر و حکیم است.
لوط به او ايمان آورد و گفت: من به سوى پروردگارم مهاجرت مى‌كنم، زيرا او پيروزمند و حكيم است.
آنگاه لوط به او [ابراهیم‌] ایمان آورد، و [ابراهیم‌] گفت من به سوی پروردگارم مهاجرم، بی‌گمان او پیروزمند فرزانه است‌
پس لوط به او ايمان آورد. و [ابراهيم‌] گفت: من به سوى پروردگار خويش هجرت كننده‌ام، همانا اوست تواناى بى‌همتا و داناى استواركار.
لوط به ابراهیم ایمان آورد (که خود از موحّدان بزرگ بود). ابراهیم گفت: من به سوی پروردگارم هجرت می‌کنم (و در راه رضای او گام برمی‌دارم) چرا که او مقتدر (است و مرا از دست دشمنانم می‌رهاند و به آرزویم می‌رساند، و) حکیم است (و به من جز کاری را فرمان نمی‌دهد که در آن خیر و صلاح باشد. ابراهیم از عراق به شام مهاجرت کرد و قوم و قبیله‌ی خود را رها ساخت).
پس لوط برایش (به رسالتش) ایمان آورد و (ابراهیم) گفت: «من به‌راستی سوی پروردگارم هجرت‌کننده‌ام. اوست بی‌گمان، (هم)او ارجمند حکیم.»
پس ایمان آورد برایش لوط و گفت همانا منم هجرت‌کننده بسوی پروردگار خویش همانا او است عزّتمند حکیم‌


العنكبوت ٢٥ آیه ٢٦ العنكبوت ٢٧
سوره : سوره العنكبوت
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لُوطٌ»: شخصیّت والای معاصر ابراهیم و از پیغمبران بزرگ خدا بود (نگا: شعراء - . «إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلی رَبِّی»: (نگا: صافّات / ). من به عبادت پروردگارم می‌پردازم. من در راه رضایت پروردگارم از اینجا هجرت می‌کنم.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - حضرت لوط(ع) به دعوت ابراهیم(ع) در پى فراخوانى او به توحید، ایمان آورد. (و إبرهیم إذ قال لقومه اعبدوا اللّه ... فأمن له لوط)

۲ - حضرت لوط(ع) پس از ایمان آوردن به حضرت ابراهیم(ع) تصمیم گرفت به سرزمین دیگرى هجرت کند. (فأمن له لوط و قال إنّى مهاجر إلى ربّى) بنابراین احتمال که مرجع ضمیر فاعلى «قال» به قرینه «فآمن له لوط» حضرت لوط(ع) باشد، نکته بالا، قابل استفاده است.

۳ - حضرت ابراهیم(ع) از سرزمین خویش، پس از واقعه دعوت به توحید و انداخته شدن در آتش و نجات اش از آن، هجرت کرد.    و إبرهیم إذ قال ... اعبدوا اللّه ... فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا ... أو حرّقوه فأنجیه اللّه ... و قال إنّى مهاجر به قرینه سیاق، مرجع ضمیر فاعلى «قال» حضرت ابراهیم(ع) است.

۴ - هجرت حضرت ابراهیم(ع) از سرزمین خود، مبناى الهى داشت. (إنّى مهاجر إلى ربّى)

۵ - حضرت ابراهیم(ع)، در پى برخورد قهرآمیز قوم اش با او، تصمیم گرفت به سرزمینى هجرت کند که در آن، براى انجام رسالت اش، آزادى عمل داشته باشد. (و قال إنّى مهاجر إلى ربّى) مراد از «هجرت به سوى پرودگار» دستیابى به مکانى است که حضرت ابراهیم(ع) بتواند آنچه را برعهده او گذاشته است، بدون مزاحمت دشمنان اش، به انجام برساند.

۶ - حضرت ابراهیم(ع)، خود را مورد توجه ویژه پروردگار مى دانست. (إنّى مهاجر إلى ربّى)

۷ - حضرت ابراهیم(ع) تصمیم اش را براى هجرت، به قوم خود اعلان کرد. (و قال إنّى مهاجر إلى ربّى) اگر چه براى «قال» مفعول به ذکر نشده است، اما به قرینه سیاق - گفت و گوى حضرت ابراهیم(ع) با قوم اش - استفاده مى شود که او، جریان هجرت اش، را با قوم اش در میان گذاشته است.

۸ - حضرت ابراهیم(ع)، وقتى محیط را براى انجام رسالت اش مساعد ندید، تصمیم به هجرت از آنجا گرفت. (قالوا ... حرّقوه فأنجیه اللّه من النار ... و قال إنّى مهاجر إلى ربّى)

۹ - در صورت مساعد نبودن محیط براى انجام رسالت دینى، شایسته است که از آن محیط، هجرت شود. (قالوا ... أو حرّقوه فأنجیه اللّه من النار ... و قال إنّى مهاجر إلى ربّى)

۱۰ - خداوند، قطعاً «عزیز» (شکست ناپذیر) و «حکیم» (استوارکار) است. (إنّه هو العزیز الحکیم)

۱۱ - اتکاى حضرت ابراهیم(ع) به عزت و حکمت خداوند در هجرت خویش (إنّى مهاجر إلى ربّى إنّه هو العزیز الحکیم)

روایات و احادیث

۱۲ - «عن أبى جعفر(ع) ... أمّا ابراهیم(ع) نبوّته بکوثى ربّا و هى قریة من قرى السواد فیها بدأ اوّل أمره ثم هاجر منها و لیست بهجرة قتال. و ذالک قول اللّه عزّوجلّ: «إنّى مهاجر إلى ربّى...»;[۱] از امام باقر(ع) روایت شده که فرمود: ...رسالت ابراهیم، از قریه «کوثى ربّا» یکى از روستاهاى سواد (عراق) است شروع شد و آنگاه از آنجا هجرت کرد. این، هجرتِ جنگ نبود و آن، همان سخن خداى عزّوجلّ «إنّى مهاجر إلى ربّى...» است».

۱۳ - «عن أبى جعفر(ع): «...فآمن له لوط» و خرج مهاجراً إلى الشام هو و ساره و لوط;[۲] از امام باقر(ع) روایت شده که: «...لوط، ابراهیم(ع) را تصدیق کرد و با آن حضرت و ساره به شام هجرت کرد».

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): اعلام هجرت ابراهیم(ع) ۷; توکل ابراهیم(ع) ۱۱; دعوتهاى ابراهیم(ع) ۱، ۳; سوزاندن ابراهیم(ع) ۳; عقیده ابراهیم(ع) ۶; عنایت به ابراهیم(ع) ۶; فلسفه هجرت ابراهیم(ع) ۵، ۸; قصه ابراهیم(ع) ۳، ۴، ۵، ۷، ۸، ۱۲; مؤمنان به ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۱۳; منشأ هجرت ابراهیم(ع) ۴; نجات ابراهیم(ع) ۳; هجرت ابراهیم(ع) ۳، ۱۱، ۱۲، ۱۳
  • اسماء و صفات: حکیم ۱۰; عزیز ۱۰
  • توحید: دعوت به توحید ۱، ۳
  • خدا: حکمت خدا ۱۱; عزت خدا ۱۱
  • دین: انجام رسالت دینى ۸، ۹
  • قوم ابراهیم: خشونت طلبى قوم ابراهیم ۵; روش برخورد قوم ابراهیم ۵
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۶
  • لوط(ع): ایمان لوط(ع) ۱، ۲، ۱۳; توحید لوط(ع) ۱; قصه لوط(ع) ۲; هجرت لوط(ع) ۲، ۱۳
  • هجرت: موارد هجرت ۹

منابع

  1. ↑ کمال الدین صدوق، ص ۲۲۰، ب ۲۲، ح ۲; نورالثقلین، ج ۴، ص ۱۵۶، ح ۳۰.
  2. ↑ کافى، ج ۸، ص ۳۷۰، ب ۸، ح ۵۵۹; تفسیربرهان، ج ۳، ص ۲۴۷، ح ۳.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=العنكبوت_٢٦&oldid=114205»