البقرة ٢٦٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بخششهای خود را با منت و آزار، باطل نسازید! همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند؛ و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمی‌آورد؛ (کار او) همچون قطعه سنگی است که بر آن، (قشر نازکی از) خاک باشد؛ (و بذرهایی در آن افشانده شود؛) و رگبار باران به آن برسد، (و همه خاکها و بذرها را بشوید،) و آن را صاف (و خالی از خاک و بذر) رها کند. آنها از کاری که انجام داده‌اند، چیزی به دست نمی‌آورند؛ و خداوند، جمعیت کافران را هدایت نمی‌کند.

اى مؤمنان! صدقات خود را با منّت و آزار باطل نكنيد، مانند كسى كه براى ريا و نماياندن به مردم مالش را انفاق مى‌كند و به خدا و رستاخيز ايمان ندارد. پس حكايت آن چون تخته سنگى است كه بر آن خاكى باشد و رگبارى بر آن ببارد و خاك آن را بشويد. آنان به چيزى ا
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، صدقه‌هاى خود را با منّت و آزار، باطل مكنيد، مانند كسى كه مالش را براى خودنمايى به مردم، انفاق مى‌كند و به خدا و روز بازپسين ايمان ندارد. پس مَثَل او همچون مَثَل سنگ خارايى است كه بر روى آن، خاكى [نشسته‌] است، و رگبارى به آن رسيده و آن [سنگ‌] را سخت و صاف بر جاى نهاده است. آنان [=رياكاران‌] نيز از آنچه به دست آورده‌اند، بهره‌اى نمى‌برند؛ و خداوند، گروه كافران را هدايت نمى‌كند.
ای اهل ایمان، صدقات خود را به سبب منّت و آزار تباه نسازید مانند آن که مال خود را از روی ریا (برای جلب توجه دیگران) انفاق کند و ایمان به خدا و روز قیامت ندارد؛ مثل این ریاکاران بدان ماند که دانه را (به جای آنکه در زمین قابلی افشانند) بر روی سنگ صاف غبار گرفته‌ای ریزند و تند بارانی غبار آن بشوید و آن سنگ را همان طور صاف و بی‌گیاه به جای گذارد، که نتوانند هیچ حاصلی از آن به دست آورند. و خداوند گروه کافران را راه (سعادت) ننماید.
ای اهل ایمان! صدقه هایتان را با منت و آزار باطل نکنید، مانند کسی که مالش را به ریا به مردم انفاق می کند و به خدا و روز قیامت ایمان ندارد، که وصفش مانند سنگ سخت و خارایی است که بر آن [پوششی نازک از] خاک قرار دارد و رگباری تند و درشت به آن برسد و آن سنگ را صاف [و بدون خاک] واگذارد [صدقه ریایی مانند آن خاک است و این ریاکاران] به چیزی از آنچه کسب کرده اند، دست نمی یابند و خدا مردم کافر را هدایت نمی کند.
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، همانند آن كس كه اموال خود را از روى ريا و خودنمايى انفاق مى‌كند و به خدا و روز قيامت ايمان ندارد، صدقه‌هاى خويش را به منّت‌نهادن و آزار رسانيدن باطل مكنيد. مثَل او مثَل سنگ صافى است كه بر روى آن خاك نشسته باشد. به ناگاه بارانى تند فرو بارد و آن سنگ را همچنان كشت ناپذير باقى گذارد. چنين كسان از آنچه كرده‌اند سودى نمى‌برند، كه خدا كافران را هدايت نمى‌كند.
ای مؤمنان صدقات خود را با منت نهادن و آزار باطل نکنید، همانند کسی که مالش را برای نمایش دادن به مردم، انفاق می‌کند، و به خداوند و روز بازپسین ایمان ندارد، آری داستان او همچون تخته‌سنگی است که بر آن خاکی باشد و باران سنگینی بر آن ببارد و آن را [همچنان‌] سترون واگذارد، آنان از کار و کردار خویش حاصلی نبرند، و خداوند خدانشناسان را هدایت نمی‌کند
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، صدقه‌هاى خود را به منّت‌نهادن و رنجانيدن تباه مكنيد مانند آن كس كه مال خويش را براى نماياندن به مردم انفاق مى كند و به خدا و روز واپسين ايمان ندارد [و نتيجه‌اى از انفاق خود نمى‌يابد] داستان او چون داستان سنگ سخت صافى است كه بر آن خاكى- غبارى- باشد و تندبارانى به آن برسد [و آن خاك را ببرد] و سنگ را همچنان سخت و صاف- بدون خاك- بگذارد [رياكاران نيز] بر هيچ چيز از آنچه كرده‌اند دست نمى‌يابند و خداوند مردم كافر را راه ننمايد.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بذل و بخششهای خود را با منّت و آزار، پوچ و تباه نسازید، همانند کسی که دارائی خود را برای نمودن به مردم، ریاکارانه صرف می‌کند و به خدا و روز رستاخیز ایمان ندارد. مَثَل چنین کسی همچون مَثَل قطعه سنگ صاف و لغزنده‌ای است که بر آن (قشری از) خاک باشد (و بذرافشانی شود)، و باران شدیدی بر آن ببارد (و همه‌ی خاکها و بذرها را فرو شوید) و آن را به صورت سنگی صاف (و خالی از هر چیز) برجای گذارد. (چنین ریاکارانی) از کاری که انجام داده‌اند سود و بهره‌ای برنمی‌گیرند، و خداوند گروه کفرپیشه را (به سوی خیر و صلاح) رهنمود نمی‌نماید.
هان ای کسانی که ایمان آوردید! صدقه‌های خود را با منّت و آزار، باطل مکنید؛ مانند کسی که مالش را برای ریا و خودنمایی به مردم انفاق می‌کند و به خدا و روز بازپسین ایمان نمی‌آورد. پس مَثَل او همچون مَثلِ سنگ خارایی است که روی آن خاکی (نشسته) است، و رگباری به آن رسیده، و آن (سنگ) را سخت و صاف (و بی‌غبار) بر جای نهاده است. آنان [:ریاکاران نیز] بدانچه به دست آوردند، دست نمی‌یابند. و خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند.
ای آنان که ایمان آوردید تباه نکنید تصدقهای خود را به منّت و آزار مانند آنکه انفاق کند مال خویش را برای ریای (خودنمائی) مردم و ایمان نیارد به خدا و روز جزا پس مثَل او مانند سنگی است لغزان که بر آن باشد خاکی و رسیده باشدش بارانی سخت که بازگذاردش لغزنده قدرت ندارند بر چیزی از آنچه فراهم آوردند و خدا هدایت نکند گروه کافران را


البقرة ٢٦٣ آیه ٢٦٤ البقرة ٢٦٥
سوره : سوره البقرة
نزول : ٩ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«صَدَقَاتِ»: بذل و بخششها. احسان و نیکیها. «رِئَآءَ»: ریا. ظاهرفریبی. منصوب است چون مفعولٌ‌له، یا حال است و به معنی: مُرائی. «صَفْوَان»: سنگ بزرگ صاف و لغزنده. «وَابِلٌ»: باران تند. رگبار باران. «صَلْداً»: سخت و لغزنده وبدون گرد و غبار.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - اهل ایمان نباید صدقات خود را با منّت گذاردن و آزار رسانیدن، باطل و بى اثر سازند. (یا ایّها الّذین امنوا لا تبطلوا صدقاتکم بالمنّ و الاذى)

۲ - منّت و آزار، باطل کننده صدقات (یا ایّها الّذین امنوا لا تبطلوا صدقاتکم بالمنّ و الاذى)

۳ - توجّه اسلام به حفظ شخصیّت انسانها (لا تبطلوا صدقاتکم بالمنّ و الاذى)

۴ - منّت و آزار و ریاى در عمل، موجب از بین رفتن طاعات و نتایج اعمالِ نیکِ آدمى (لا تبطلوا صدقاتکم بالمنّ و الاذى کالّذى ینفق ماله رئاء النّاس)

۵ - همانندى انفاقِ توأم با منّت و آزار مؤمنان، با انفاق همراه با ریاىِ کافران (یا ایّها الّذین امنوا ... کالّذى ینفق ماله رئاء النّاس و لا یؤمن باللّه) انفاق مؤمنان آنگاه که با منّت و آزار توأم شود، همانند انفاق کافرانى است که با ریا باشد.

۶ - عدم ایمانِ انفاق کنندگان ریاکار به خداوند و روز رستاخیز (کالّذى ینفق ماله رئاء النّاس و لا یؤمن باللّه و الیوم الاخر) بنابراینکه جمله «و لا یؤمن ... »، توضیح و تفسیرى براى جمله «ینفق ماله رئاء» باشد.

۷ - ریا، اثر و نشانه عدم ایمان به خداوند و قیامت (کالّذى ینفق ماله رئاء النّاس و لا یؤمن باللّه و الیوم الاخر) بنابراینکه جمله «و لا یؤمن ... »، تفسیرى براى جمله قبل باشد.

۸ - ریا و کفرِ به خدا و قیامت، موجب بطلان صدقات و اعمال خیر (لا تبطلوا ... کالّذى ینفق ماله رئاء النّاس و لا یؤمن باللّه و الیوم الاخر)

۹ - مَثَل انفاق کنندگانِ از روى منّت و آزار و ریا، همچون صَخره صافى است که بر روى آن قشرِ خاکى باشد و بذرهایى در آن افشانده شود و ناگهان، رگبارى تند بر آن رسد و همه خاکها را بشوید و آن سنگ را کِشت ناپذیر کند. (فمثله کمثل صفوان علیه تراب فاصابه وابل فترکه صلداً لا یقدرون على شىءمما کسبوا)

۱۰ - بى ثمر بودن انفاقهاى همراه با منّت و آزار و یا ریا (فمثله کمثل صفوان ... لا یقدرون على شىء مما کسبوا)

۱۱ - انفاقهاى آمیخته با ریا و همراه با منّت و اذیّت، نوعى کفر است. (یا ایّها الّذین امنوا ... و اللّه لا یهدى القوم الکافرین)

۱۲ - کافران، بى بهره از هدایت الهى (و اللّه لا یهدى القوم الکافرین)

۱۳ - منّت و آزار و ریا، موانعى براى هدایت الهى (و اللّه لا یهدى القوم الکافرین)

موضوعات مرتبط

  • اذیّت: آثار اذیّت ۱، ۲، ۴، ۵، ۹، ۱۰ ; سرزنش اذیّت ۱۱
  • اسلام: ویژگى اسلام ۳
  • انفاق: آداب انفاق ۱، ۵، ۹، ۱۰، ۱۱
  • خدا: هدایت خدا ۱۲
  • ریا: آثار ریا ۴، ۶، ۸، ۹، ۱۰، ۱۳ ; سرزنش ریا ۱۱ ; عوامل ریا ۷
  • شخصیت: ارزش شخصیت ۳
  • صدقه: حبط صدقه ۱، ۲، ۸
  • عمل: حبط عمل ۱، ۲، ۴، ۸، ۱۰ ; شرایط صحت عمل ۱، ۹
  • قرآن: تشبیهات قرآن ۵، ۹ ; مثالهاى قرآن ۹
  • کافران: ریاکارى کافران ۵ ; گمراهى کافران ۱۲
  • کفر: کفر به خدا ۶، ۷، ۸ ; کفر به قیامت ۶، ۷، ۸ ; موارد کفر ۱۱
  • منّت: آثار منّت ۲، ۴، ۵، ۹، ۱۰ ; سرزنش منّت ۱۱
  • هدایت: موانع هدایت ۱۲، ۱۳

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=البقرة_٢٦٤&oldid=101453»