الإسراء ١٠٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

بگو: «اگر شما مالک خزائن رحمت پروردگار من بودید. در آن صورت، (بخاطر تنگ نظری) امساک می‌کردید، مبادا انفاق، مایه تنگدستی شما شود» و انسان تنگ نظر است!

بگو: اگر شما مالك گنج‌هاى رحمت پروردگار من بوديد، در آن صورت از بيم هزينه كردن قطعا امساك مى‌كرديد، و آدمى همواره بخيل است
بگو: «اگر شما مالك گنجينه‌هاى رحمت پروردگارم بوديد، باز هم از بيم خرج كردن قطعاً امساك مى‌ورزيديد، و انسان همواره بخيل است.»
بگو که شما اگر دارای گنجهای رحمت (بی‌انتهای) خدای من شوید باز هم از ترس فقر و خوف درویشی، بخل از انفاق خواهید کرد، که انسان طبعا بسیار ممسک و بخیل است.
[به این کافران و مغروران به امور مادی دلفریب] بگو: اگر شما مالک خزینه های رحمت پروردگارم [مانند باران، اموال، ارزاق و...] بودید، در آن صورت از ترس [تهی دستی و کم شدنش] از انفاق کردن آن بخل می ورزیدید؛ و انسان همواره بسیار بخیل و تنگ نظر است.
بگو: اگر شما مالك همه خزاين پروردگار من مى‌بوديد، از بيم درويشى امساك پيشه مى‌كرديد، زيرا آدمى بخيل است.
بگو اگر شما خزاین رحمت پروردگارم را در اختیار داشتید، در آن هنگام هم از بیم درویشی، امساک پیشه می‌کردید، و انسان بخیل است‌
بگو: اگر شما خزانه‌هاى بخشايش پروردگار مرا مى‌داشتيد، آنگاه از بيم هزينه‌كردن و درويشى دست باز مى‌داشتيد، و آدمى بخيل و تنگ چشم است.
بگو: اگر شما مالک خزینه‌های نعمت پروردگارم بودید (و صاحب همه‌ی جهان می‌گشتید) باز هم از ترس فقر بخل می‌ورزیدید، چرا که انسان طبعاً موجود بخیلی است.
بگو: «اگر شما مالک گنجینه‌های رحمت پروردگارم باشید، در این هنگام از ترس نابودی (آنها)، قطعاً امساک می‌ورزید و (نوعِ)ِانسان همواره بخیل بوده است‌.»
بگو اگر شما می‌داشتید گنجهای رحمت پروردگار مرا در آن هنگام خودداری می‌کردید از ترس بخشش و انسان است بسی خویشتن نگهدار


الإسراء ٩٩ آیه ١٠٠ الإسراء ١٠١
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رَحْمَةِ»: مراد نعمت است که از رحمت سرچشمه می‌گیرد. یا مراد چیزی است که سبب رحمت خدا است. از قبیل: دریافت کتاب و افتخار نبوّت. چرا که کافران به سبب تنگ‌نظری روا نمی‌دیدند که موهبت نبوّت به انسانی چون محمّد (ص) داده شود. «لاَمْسَکْتُمْ»: بخل می‌ورزیدید. از بذل و بخشش دست نگاه می‌داشتید. کلمه مُمْسِک، به معنی بخیل، از همین ماده است. «الإِنفَاقِ»: مراد فقر و تنگدستی است. «قَتُوراً»: بسیار بخیل و تنگ‌نظر.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- پیامبر(ص)، مأمور تذکر و هشدار به انسانها نسبت به خصلتهاى نفسانى نارواى آنان (قل لو أنتم تملکون خزائن رحمة ربّى إذًا لأمسکتم)

۲- پیامبر(ص)، وظیفه دار متذکر شدن و به رخ کشیدن خصلت بخل مشرکان به آنان (قل لو أنتم تملکون خزائن رحمة ربّى إذًا لأمسکتم خشیة الإنفاق) این برداشت، مبتنى بر این است که مخاطبان آیه، با توجه به آیات قبل، کافران باشند.

۳- مشرکان از ترس گرفتار شدن به فقر و فلاکت، هر چند ثروت اختصاصى انبوه هم داشته باشند، از آن انفاق نمى کنند. (قل لو أنتم تملکون خزائن رحمة ربّى إذًا لأمسکتم خشیة الإنفاق)

۴- انسانها، حتى با مالک بودن تمامى خزاین رحمت پروردگار، باز هم گرفتار بخل و نگران تهى دستى خویشند. (قل لو أنتم تملکون خزائن رحمة ربّى إذًا لأمسکتم خشیة الإنفاق) با توجه به اینکه خداوند، خصلت بخل را براى تمامى انسانها دانسته است (و کان الإنسان قتوراً) احتمال دارد که مخاطب (لو أنتم تملکون) تمامى انسانها باشند.

۵- انسانها، هر چند داراى ثروت و مکنت فراوان باشند، باز هم گرفتار بخل بوده و دست از آن برنمى دارند. (قل لو أنتم تملکون خزائن رحمة ربّى إذًا لأمسکتم خشیة الإنفاق)

۶- مشرکان، حتى در صورت برآورده شدن خواسته هاى مادى شان و داراى امکانات فراوان بودن، از انفاق آن إبا مى کردند. * (لن نؤمن لک حتى تفجر لنا ... قل لو أنتم تملکون خزائن رحمة ربّى إذًا لأمسکتم) اینکه خداوند در آیات قبل، خواسته هاى مادى مشرکان (برخوردارى از چشمه و ...) را از پیامبر(ص) مطرح کرد و در این آیه، از بخل آنان در صورت برخوردارى از امکانات فراوان سخن مى گوید، مى تواند به خاطر نکته یاد شده باشد.

۷- رحمت پروردگار، داراى خزاینى عظیم و گسترده (خزائن رحمة ربّى)

۸- ربوبیت الهى، آمیخته به رحمت است. (رحمة ربّى)

۹- ترس از تهى دستى، ریشه بخل و خست است. (إذًا لأمسکتم خشیة الإنفاق)

۱۰- کثرت مال، تأثیرى در گرایش انسان به انفاق و پرهیز از روحیه بخلورزى ندارد. (لو أنتم تملکون ... لأمسکتم خشیة الإنفاق)

۱۱- بخل از انفاق، به خاطر ترس از فقر و تهى دستى، امرى مذموم و نکوهیده است. (لو أنتم تملکون ... لأمسکتم خشیة الإنفاق) از اینکه آیه در مقام مذمت و توبیخ انسانها و یا مشرکان به خاطر داشتن روحیه خست و بخل است; نکته فوق قابل استفاده است.

۱۲- انفاق، هیچ گاه موجب فقر انسان نمى شود. (لو أنتم تملکون ... لأمسکتم خشیة الإنفاق و کان الإنسن قتورًا) از اینکه خداوند، انفاق نکردن به خاطر ترس از فقر را محکوم کرده است، مى تواند گویاى این حقیقت باشد که این ترس، به جا نبوده و انفاق موجب فقر نخواهد بود.

۱۳- انسانها، داراى روحیه خست و بخلند. (و کان الإنسن قتورًا) «قتور» صیغه مبالغه از «قتر» به معناى خوددارى از پرداخت نفقه و اکتفا کردن به حداقل و قُوت ناچیز است (مفردات راغب).

۱۴- بخل، داراى ریشه در نهاد بشر و خصلتى نیرومند در نوع انسانها (و کان الإنسن قتورًا)

۱۵- رفتار انسان متأثر از خصلتهاى درونى اوست. (لأمسکتم ... و کان الإنسن قتورًا)

موضوعات مرتبط

  • اخلاق: رذایل اخلاقى ۱۳
  • انذار: انذار از صفات ناپسند ۱
  • انسان: آثار صفات انسان ۱۵; انذار انسان ها ۱; بخل انسان ۴، ۵، ۱۰، ۱۳، ۱۴; صفات انسان ۴، ۵، ۱۳، ۱۴
  • انفاق: آثار انفاق ۱۲; زمینه انفاق ۱۰
  • بخل: سرزنش بخل ۱۱; عوامل بخل ۹; منشأ بخل ۱۴
  • تذکر: تذکر صفات ناپسند ۱
  • ترس: آثار ترس از فقر ۳، ۹; سرزنش ترس از فقر ۱۱
  • ثروت: آثار ثروت ۱۰
  • خدا: خزاین خدا ۷; رحمت خدا ۷، ۸; مالکیت خزاین خدا ۴; ویژگیهاى ربوبیت خدا ۸
  • رفتار: پایه هاى رفتار ۱۵
  • فقر: عوامل فقر ۱۲; نگرانى از فقر ۴
  • محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۱; مسؤولیت محمد(ص) ۱، ۲
  • مشرکان: اعلام بخل مشرکان ۲; بخل مشرکان ۳; ترس مشرکان ۳; ترک انفاق مشرکان ۳، ۶; ثروت اندوزى مشرکان ۳; خواسته هاى مادى مشرکان ۶; دنیاطلبى مشرکان ۶

منابع