روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۷۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ دُخُولِ الْحَمَّامِ وَ آدَابِهِ وَ مَا جَاءَ فِي التَّنْظِيفِ وَ الزِّينَة

و روي يحيي بن سعيد الاهوازي عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن محمد بن حمران قال قال الصادق جعفر بن محمد ع :

إِذَا دَخَلْتَ اَلْحَمَّامَ فَقُلْ فِي اَلْوَقْتِ اَلَّذِي تَنْزِعُ فِيهِ ثِيَابَكَ اَللَّهُمَّ اِنْزِعْ عَنِّي رِبْقَةَ اَلنِّفَاقِ وَ ثَبِّتْنِي عَلَى اَلْإِيمَانِ وَ إِذَا دَخَلْتَ اَلْبَيْتَ اَلْأَوَّلَ فَقُلْ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي وَ أَسْتَعِيذُ بِكَ مِنْ أَذَاهُ وَ إِذَا دَخَلْتَ اَلْبَيْتَ اَلثَّانِيَ فَقُلِ اَللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّي اَلرِّجْسَ اَلنِّجْسَ وَ طَهِّرْ جَسَدِي وَ قَلْبِي وَ خُذْ مِنَ اَلْمَاءِ اَلْحَارِّ وَ ضَعْهُ عَلَى هَامَتِكَ وَ صُبَّ مِنْهُ عَلَى رِجْلَيْكَ وَ إِنْ أَمْكَنَ أَنْ تَبْلَعَ مِنْهُ جُرْعَةً فَافْعَلْ فَإِنَّهُ يُنَقِّي اَلْمَثَانَةَ وَ اِلْبَثْ فِي اَلْبَيْتِ اَلثَّانِي سَاعَةً وَ إِذَا دَخَلْتَ اَلْبَيْتَ اَلثَّالِثَ فَقُلْ‏ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ‏ اَلنَّارِ وَ نَسْأَلُهُ‏ اَلْجَنَّةَ تُرَدِّدُهَا إِلَى وَقْتِ خُرُوجِكَ مِنَ اَلْبَيْتِ اَلْحَارِّ وَ إِيَّاكَ وَ شُرْبَ اَلْمَاءِ اَلْبَارِدِ وَ اَلْفُقَّاعِ فِي اَلْحَمَّامِ فَإِنَّهُ يُفْسِدُ اَلْمَعِدَةَ وَ لاَ تَصُبَّنَّ عَلَيْكَ اَلْمَاءَ اَلْبَارِدَ فَإِنَّهُ يُضْعِفُ اَلْبَدَنَ وَ صُبَ‏ اَلْمَاءَ اَلْبَارِدَ عَلَى قَدَمَيْكَ إِذَا خَرَجْتَ فَإِنَّهُ يَسُلُّ اَلدَّاءَ مِنْ جَسَدِكَ‏ فَإِذَا لَبِسْتَ ثِيَابَكَ فَقُلِ اَللَّهُمَّ أَلْبِسْنِي اَلتَّقْوَى وَ جَنِّبْنِي اَلرَّدَى فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ أَمِنْتَ مِنْ كُلِّ دَاءٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۸

[ظاهرا «حسين» در نسخه‏ها به «يحيى» تصحيف شده‏] بن سعيد اهوازى‏ از احمد بن محمّد بن أبى نصر و او از محمّد بن حمران روايت كرده كه گفت: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه وارد حمّام شدى در هنگامى كه لباس خود را از تنت بيرون مى‏آوردى اين دعا را بخوان «اللّهمّ انزع عنّي ربقة النّفاق و ثبّتني على الايمان» يعنى بار خدايا طوق و يوغ نفاق را از دور گردن من باز گير و دور ساز و مرا بر ايمان كامل ثابت قدم و استوار بدار و چون داخل خانه اوّل حمّام شدى اين دعا را بخوانم: (اللّهمّ إنّي أعوذ بك من شرّ نفسي و أستعيذ بك من أذاه). يعنى خداوند از شرّ نفس امّاره خودم بتو پناه مى‏آورم و از تو پناه ميجويم از آزار حمّام و چون داخل خانه دوّم حمّام شدى اين دعا را بخوان: اللّهمّ أذهب عنّي الرّجس النّجس و طهّر جسدي و قلبي». يعنى بار خدايا رجس نجس (شيطان پليد) را از من دور گردان و تن و روانم را پاك و پاكيزه گردان، و بعد قدرى از آب گرم بردار و مقدارى از آن را بر سرت ريخته و قدرى از آن را بر پاهايت بريز و اگر ممكن باشد كه يك جرعه از آب بنوشى پس چنين كن كه آن مثانه را پاك و تميز ميكند، و در خانه دوم زمانى درنگ كن، و چون داخل خانه سوّم گرمابه شدى اين دعا را بخوان: «نعوذ باللَّه من النّار و نسأله الجنّة»: يعنى به خداوند پناه ميبريم از آتش دوزخ و از او بهشت ميطلبيم، و مكرّر اين دعا را ميخوانى تا هنگام خارج شدن از گرمخانه، و زنهار بپرهيز از نوشيدن آب سرد و آبجو (ماء الشّعير) در حمّام كه آن معده را تباه خواهد كرد، و هرگز آب سرد بر خويشتن مريز كه بدن را ضعيف و ناتوان خواهد ساخت، و هنگامى كه از حمام خارج شدى آب سرد بر پاهايت بريز كه اين كار درد و بيمارى را از بدن تو بيرون ميكشد و هنگامى كه جامه‏ات را ميپوشى اين دعا را بخوان: اللّهمّ ألبسنى التّقوى و جنّبنى الرّدى» يعنى خداوند جامه تقوى و پرهيزكارى را لباس و پوشش من قرار ده و مرا از آنچه موجب هلاكت است بدور دار. پس اگر اين اعمال را بجا آورى از هر درد و بيمارى ايمن خواهى بود. و اشكالى نيست بر خواندن قرآن در حمّام بشرط آنكه بنگ بسته باشى، مادام كه غرض اين نباشد كه بازتاب صدايش را بشنود.