روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۱۱

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن محمد بن علي عن حفص بن عاصم عن سيف التمار عن ابي المرهف عن ابي جعفر ع قال :

اَلْغَبَرَةُ عَلَى مَنْ أَثَارَهَا هَلَكَ اَلْمَحَاضِيرُ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا اَلْمَحَاضِيرُ قَالَ اَلْمُسْتَعْجِلُونَ أَمَا إِنَّهُمْ لَنْ يُرِيدُوا إِلاَّ مَنْ يَعْرِضُ لَهُمْ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا اَلْمُرْهِفِ‏ أَمَا إِنَّهُمْ لَمْ يُرِيدُوكُمْ بِمُجْحِفَةٍ إِلاَّ عَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ بِشَاغِلٍ ثُمَّ نَكَتَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ فِي اَلْأَرْضِ ثُمَ‏ قَالَ يَا أَبَا اَلْمُرْهِفِ‏ قُلْتُ لَبَّيْكَ قَالَ أَ تَرَى قَوْماً حَبَسُوا أَنْفُسَهُمْ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ لاَ يَجْعَلُ اَللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً بَلَى وَ اَللَّهِ لَيَجْعَلَنَّ اَللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۹۲

ابو مرهف از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: غبار بر سر كسى نشيند كه آن را برانگيزد (ضرب المثلى است عربى يعنى هر كه فتنه‏اى برانگيزد زيانش بخود او برگردد) و محاضير هلاك گشتند، گفتم: قربانت گردم محاضير كيانند؟ فرمود: شتاب‏كنندگان (در ظهور دولت حق، آنان كه شتاب دارند هر چه زودتر دولت حقه برپا گردد). بدان كه آنان (يعنى مخالفين شما) براى شما توطئه‏چينى نكنند مگر براى كسى كه متعرض (حكومت) آنها شود، سپس فرمود: اى ابا مرهف بدان كه آنها توطئه چينى براى شما نكنند جز آنكه خداى عز و جل براى آنها كارى (كه مانع اجراى نقشه آنها گردد) پيش آورد، سپس امام باقر عليه السّلام چيزى بزمين كوبيد آنگاه فرمود: اى ابا مرهف گفتم: بله، فرمود: آيا مردمى كه خود را براى خداى عز و جل وقف كرده‏اند چنان بينى كه خدا براى آنها گشايشى مقرر نفرمايد؟ چرا بخدا سوگند كه بطور حتم خدا براى ايشان گشايشى مقرر سازد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۲۲

ابو المرهف از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: غبار بر سر كسى نشيند كه آن را برانگيزد و محاضير هلاك گشتند. عرض كردم: قربانت گردم محاضير كيانند؟فرمود: شتاب‏كنندگان [در ظهور دولت حق‏]. همان ايشان قصد سوء نكنند مگر به كسانى كه متعرض آنان شوند. سپس فرمود: اى ابا المرهف! مخالفان براى شما توطئه بنياد كنى نچينند، مگر آنكه خداوند عزّ و جلّ مانعى در راه اجراى آن براى ايشان پيش آورد. سپس امام باقر عليه السّلام چيزى را بر زمين كوبيد و فرمود: اى ابا المرهف! عرض كردم: بلى، فرمود: آيا خداوند مردمى را كه خود را وقف راه او كرده‏اند به فرجى پاداش ندهد؟ آرى بخدا سوگند كه هر آينه خداوند براى آنها گشايشى پديد آورد.