روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۲۵
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن حسين بن نعيم الصحاف قال قال ابو عبد الله ع :
| الکافی جلد ۲ ش ۷۲۴ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۷۲۶ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۹۹
از حسين بن نعيم، از امام صادق (ع) فرمود: اى حسين، برادرانت را دوست دارى؟ گفتم: آرى، فرمود: هلا راستش اين است بر تو حق است كه دوست بدارى هر كه را خدا (هر كه خدا را خ ل) دوست مىدارد، هلا به خدا هيچ كدام آنها را سود نرسانى تا او را دوست بدارى، آيا آنها را به خانهات دعوت مىكنى؟ گفتم: آرى، من غذا نمىخورم تا دو سه مرد يا كم و بيش به همراه من باشند، پس امام صادق (ع) فرمود: هلا فضل ايشان بر تو بزرگتر است از فضل تو بر ايشان، پس من گفتم: قربانت، آنها را از طعام خود بخورانم و فرشم را زير پاى آنها بيندازم و فضل آنها بيش از من باشد؟ فرمود: آرى زيرا وقتى آنها به منزلت درآيند، آمرزش برايت بياورند و آمرزش براى عيالت و چون از خانهات بيرون آيند، گناهان تو و خاندانت را ببرند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۸
حسين بن نعيم صحاف گويد: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: اى حسين برادرانت را دوست دارى؟ گفتم: آرى، فرمود: بمستمندانشان سود رسانى؟ گفتم: آرى. فرمود: همانا بر تو لازم است كه دوست داشته باشى كسيرا كه خدايش دوست دارد، همانا بخدا بهيچ يك از آنها سود نرسانى جز آنكه دوستش داشته باشى، آيا آنها را بمنزلت دعوت ميكنى؟ گفتم: آرى، غذا نميخورم مگر آنكه دو تن و سه تن يا كمتر و بيشتر از آنها همراهم باشند. امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا فضيلت آنها بر تو بيش از فضيلت تو بر آنهاست، عرضكردم: قربانت گردم غذاى خود را بآنها خورانم و آنها را روى فرشم نشانم و باز فضيلت آنها بر من بيشتر است؟! فرمود: آرى هر گاه بمنزلت درآيند، همراه آمرزش تو و عيالت درآيند، و چون از منزلت بيرون روند با گناه تو و عيالت بيرون روند (گناه را از شما بزدايند).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۰۹
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از عثمان بن عيسى، از حسين بن نعيم صحّافكه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اى حسين! آيا برادران دينى خود را دوست مىدارى؟» عرض كردم: آرى. فرمود كه: «به فقراى ايشان نفع مىبخشى؟» عرض كردم: آرى. فرمود: «بدان و آگاه باش! كه بر تو واجب است كه دوست دارى هر كه خدا را دوست مىدارد. و به خدا سوگند كه به يكى از ايشان نفع نمىبخشى تا آنكه او را دوست دارى. آيا ايشان را به منزل خويش مىطلبى كه ضيافت كنى؟» عرض كردم: آرى، چيز نمىخورم، مگر آنكه دو كس و سه كس و كمتر و بيشتر از ايشان با من است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: «بدان كه فضل ايشان بر تو از فضل تو بر ايشان بزرگتر است». عرض كردم كه: فداى تو گردم! طعام خويش را به ايشان مىخورانم و منزل و فرش خويش را پايمال ايشان مىگردانم و با وجود اينها فضل ايشان بر من بزرگتر است؟ فرمود: «آرى؛ زيرا كه ايشان چون در منزلت داخل شوند، با آمرزش گناهان تو و آمرزش گناهان زن و فرزندان و تابعان تو داخل مىشوند، و چون از منزلت بيرون روند، با گناهان تو و گناهان عيال تو بيرون مىروند».
