روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۵
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عنه عن احمد بن بكر عن صالح عن سليمان الجعفري عن ابي الحسن ع قال سمعته يقول :
| الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۴ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۶ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۵۳
از سليمان جعفرى از ابى الحسن (ع) گويد: شنيدمش مىفرمود: هيچ كس نباشد كه از دوران كودكى تعهّد كند كه در هر شب قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ را هر كدام سه بار و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را صد بار بخواند، و اگر نتواند قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را پنجاه بار بخواند، جز اينكه خدا عز و جل هر گونه نزول و تعرّض كودكى و مرض تشنگى و فساد معده و جوشش خون را از او دفع كند تا وقتى بدان مواظبت كند تا پير شود، و اگر خود را پابند آن كند يا ديگرى او را بر آن وادارد تا روزى كه خدا عز و جل جانش را بگيرد، محفوظ بماند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۲۹
سليمان جعفرى گويد: از حضرت أبى الحسن عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: هيچ كس نيست كه از دوران كودكى بعهده گيرد كه در هر شب سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ را هر كدام سه بار بخواند و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را صد بار و اگر نتواند پنجاه بار بخواند جز اينكه خداى عز و جل از او بگرداند هر نوع ديوانگى و جنزدگى و پيش آمدهائى كه كودكان دچارش شوند، و نيز مرض تشنگى و فاسد شدن معده و جوشش خون را تا زمانى كه بدان مداومت كند تا به پيرى رسد، و اگر خود را بخواندن آن پابند كند يا ديگرى بر آن وادارش كند (يعنى اگر خودش سواد ندارد يا خواندن نتواند بر او بخوانند) تا روزى كه خداى عز و جل جانش را بگيرد محفوظ ماند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۵۹
از او، از احمد، از بكر بن صالح، از سليمان جعفرى، از امام موسى كاظم عليه السلام روايت است كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مىفرمود: «هيچكس نيست كه در حدّ صبا و طفوليّت قصد كند در هر شبى خواندن سوره «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» را، هر يك سه مرتبه، و سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را صد مرتبه؛ پس اگر نتواند، پنجاه مرتبه (يعنى كسى اين سوره را به شمارهاى كه ذكر شد، در هر شب از روى قصد نخوانده)، مگر آنكه خداى عز و جل از او دور گردانيده هر ديوانگى يا مرضهايى را كه عارض كودكان مىشود، و استسقا و فساد معده و غلبه خون، هميشه، مادامى كه اين را عادت داشته باشد (يا او را به اين عادت دهند و آشنا كنند)، تا آنكه پيرى به او برسد. پس اگر خود را بر اين تعهّد دهد و بر اين مداومت كند، يا او را تعهّد و مداومت دهند، در حفظ خدا باشد، تا روزى كه خداى عز و جل جانش را بگيرد».
