روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۰۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و ساله سماعه :

عَنِ اَلرَّجُلِ يَأْتِي اَلْمَسْجِدَ وَ قَدْ صَلَّى أَهْلُهُ يَبْدَأُ بِالْمَكْتُوبَةِ أَوْ يَتَطَوَّعُ فَقَالَ إِنْ كَانَ فِي وَقْتٍ حَسَنٍ فَلاَ بَأْسَ بِالتَّطَوُّعِ قَبْلَ اَلْفَرِيضَةِ وَ إِنْ كَانَ خَافَ خُرُوجَ اَلْوَقْتِ أَخَّرَهُ وَ لْيَبْدَأْ بِالْفَرِيضَةِ وَ هُوَ حَقُّ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ لْيَتَطَوَّعْ مَا شَاءَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۷

و نيز سماعه از آن حضرت (امام صادق عليه السّلام) پرسيد: هر گاه شخص به مسجد درآيد و اهل مسجد يا حاضران نماز كرده باشند، آيا او شروع به نماز واجب كند يا نافله را ابتدا بجاى آورد؟ آن حضرت فرمود: اگر وقت مربوط بنماز نافله باشد و وقت نافله هنوز به پايان نرسيده باشد (مثل دو قدم در نافله ظهر و چهار قدم در نافله عصر) باكى نيست كه نافله را پيش از نماز واجب بجا آورد، و اگر بيم دارد كه وقت فضيلت نماز واجب از دست برود در اين صورت نافله را به تأخير اندازد و نماز واجب را ابتدا كند كه آن حقّ خداوند عزّ و جلّ است. آنگاه نماز نافله را هر چه خواست بجا آورد.