آمَنّا
از الکتاب
تعبیر به «آمَنّا» (ایمان آورده ایم) از مادّه «أمِن» به صورت صیغه «جمع»، در حالى که جمله بعد، به صورت صیغه «مفرد» است (جَعَلَ)، شاید از این نظر باشد که این گروه از منافقان مى خواهند خودشان را در صف جمعیّت مؤمنان جا بزنند، لذا «آمَنّا» مى گویند. یعنى همچون سایر مردم ایمان آورده ایم.
ریشه کلمه
- امن (۸۷۹ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ قَالُوا مِن بِاللّه مَا رَبّنَا بِه إِذَا الّذِين يَقُولُون اللّه أُنْزِل أَن لَنَا بِرَب قُل قَال مَن فِي إِلاّ السّحَرَة إِلَى قُولُوا اشْهَد النّاس هُم مُسْلِمُون مُوسَى فَاغْفِر يَقُول هَارُون سَاجِدِين إِلَيْنَا بِمَا رَب إِنّا آمَنُوا لا الْعَالَمِين لَمّا لَم مِنّا بِأَنّا عَذَاب الْحَق خَلَوْا فَاکْتُبْنَا فَأُلْقِي لَقُوا هُو قَد إِنّه مَع کَان الْحَوَارِيّون مَکَان الْأَعْرَاب يُرْجَعُون الشّاهِدِين الْهُدَى عَلَيْه الرّحْمٰن بِأَفْوَاهِهِم إِنّنَا يَقُولُوا لَهُم الدّنْيَا بِالّذِي الْمُشْرِکِين بِرَبّنَا بِآيَات عَلَيْنَا لِيَغْفِر سَمِعْنَا الْحَيَاة سُجّدا لَقُوکُم خَبِير جَاءُوکُم قَالَت مُسْتَقِيم أَنْصَار کُل عَلَيْهِم فَإِذَا بِرَسُولِي بَأْسَنَا الْعِلْم يَعْلَمُون قَرِيب إِلَيْه وَحْدَه فَمَن آمَنّا أَنْزَلْت مِنْهُم لٰکِن آمَنْتُم التّنَاوُش قُلُوبُهُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
