روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۶۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن المعلي بن محمد عن بسطام بن مره عن اسحاق بن حسان عن الهيثم بن واقد عن علي بن الحسين العبدي عن سعد الاسكاف عن الاصبغ بن نباته قال قال امير المومنين ع :

مَا بَالُ أَقْوَامٍ غَيَّرُوا سُنَّةَ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ وَ عَدَلُوا عَنْ وَصِيِّهِ لاَ يَتَخَوَّفُونَ أَنْ يَنْزِلَ بِهِمُ اَلْعَذَابُ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اَللََّهِ كُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دََارَ اَلْبَوََارِ `جَهَنَّمَ‏ ثُمَّ قَالَ نَحْنُ اَلنِّعْمَةُ اَلَّتِي أَنْعَمَ اَللَّهُ بِهَا عَلَى عِبَادِهِ وَ بِنَا يَفُوزُ مَنْ فَازَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۷۵

اصبغ بن نباته گويد: امير المؤمنين (ع) فرمود: چه خيال مى‏كنند مردمى كه سنت رسول خدا (ص) را ديگر گون كردند و وصى او (از وصيت او خ) سر برتافتند و نمى‏ترسند كه عذاب خدا بر آنها نازل شود، سپس اين آيه را تلاوت كرد (۲۹ سوره ابراهيم): «آيا نگاه نكنى به آن كسانى كه به جاى نعمت خدا كفر ورزيدند و تبار خود را به خانمان نابودى كشيدند كه دوزخ است» سپس فرمود: ما هستيم آن نعمتى كه خدا به بندگانش انعام كرده و بوسيله ما كامياب شود هر كه كامياب باشد در روز قيامت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۱۵

امير المؤمنين عليه السلام فرمود: چگونه باشد حال مردمى كه سنت پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله را دگرگون ساختند و از وصى او رو گردان شدند؟ ايشان نميترسند كه عذاب بر آنها نازل شود؟! سپس اين آيه را تلاوت فرمود (۲۹- سوره ۱۴) «مگر آن كسان را نديدى كه نعمت خدا را بناسپاسى تغيير دادند و قوم خويش را بدوزخ كه سراى هلاكت است، در آوردند» سپس فرمود: ما هستيم آن نعمتى كه خدا ببندگانش انعام فرموده هر كه در روز قيامت كامياب شود بوسيله ما است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۰۳

حسين بن محمد، از مُعلّى بن محمد، از بِسطام بن مُرّه، از اسحاق بن حسّان، از هيثم بن واقد، از على بن حسين عبدى، از سعد إسكاف، از اصبغ روايت كرده است كه گفت: امير المؤمنين عليه السلام فرمود كه: «چيست حال گروهى چند كه طريقه رسول خدا صلى الله عليه و آله را تغيير داده‏اند، و از وصيّت او تجاوز نموده‏اند، و نمى‏ترسند كه عذاب خدا بر ايشان فرود آيد؟» بعد از آن، اين آيه را تلاوت فرمود: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ* جَهَنَّمَ» «۳»، يعنى: «آيا نظر نكردى به سوى كسانى كه تبديل كردند نعمت خدا را به كفر و ناسپاسى و فرود آوردند قوم خويش را (يعنى پيروان خود را) در خانه هلاكت كه دوزخ است؟»، پس حضرت فرمود كه: «ماييم آن نعمتى كه خدا به آن، بر بندگان خود انعام فرموده، __________________________________________________ (۳). ابراهيم، ۲۸ و ۲۹. و به ما رستگار مى‏شود هر كه رستگار شده در روز قيامت».