کَالظّلَل: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَالظّلَل | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَالظّلَل | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۵: | خط ۶: | ||
*[[ریشه ک | ک]] (۱۴۷۸ بار) [[کلمه با ریشه:: ک| ]] | *[[ریشه ک | ک]] (۱۴۷۸ بار) [[کلمه با ریشه:: ک| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بضم ظاء و تشديد لام) سايبان. در مجمع ذيل آيه 56 نساء فرموده: «الظّلة الستره» مفردات ابرى كه سايه مىاندازد گفته و مىگويد: اغلب در شىء مكروه به كار رود. [اعراف:171]. چون كوه را كنديم و بالاى سرشان برديم گوئى سايبان بود [شعراء:189]. آيه درباره قوم شعيب عليه السلام است كه توده ابرى ظاهر شد و عذاب به وسيله آن محوشان كرد ظاهر آن است كه ابر بر آنها سايه افكند و در زير آن قرار گرفتند پس عذاب شروع گرديد. جمع آن ظُلَل (بضم ظاء و فتح لام) است [لقمان:32]. [مرسلات:30-31]. ظاهراً مراد از ظل سايه ايست كه از دود تشكيل شده كه درباره دوزخيان فرموده: [واقعة:44-43]. و «لا بارِدٍ ولا كَريمٍ» بجاى «لاظَليلٍ» است، علت سه شعبه بودن دخان معلوم نيست به نظر مىآيد كه اولى معلول عدم توحيد، دومى معلول عدم عمل و سومى معلول عدم ايمان به آخرت باشد. كه در كفّار هيچ يك از سه اصل [بقره:62]. وجود ندارد در صافى از حضرت باقر عليه السلام نقل شده كه «ظِلٍ ذى ثَلثِ شُعَب» را دخان آتش فرمودهاند. يعنى: برويد به سوى سايه سه شعبه از دود كه گوارا و خوش آيند نيست و از شعله آتش مانع نمىباشد. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
مَوْج:100, دَعَوُا:100, غَشِيَهُم:89, اللّه:89, إِذَا:78, مُخْلِصِين:78, شَکُور:66, وَ:66, لَه:66, صَبّار:55, الدّين:55, لِکُل:44, فَلَمّا:44, لَآيَات:33, نَجّاهُم:33, إِلَى:21, الْبَرّ:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَالظّلَل]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۴۷
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(بضم ظاء و تشديد لام) سايبان. در مجمع ذيل آيه 56 نساء فرموده: «الظّلة الستره» مفردات ابرى كه سايه مىاندازد گفته و مىگويد: اغلب در شىء مكروه به كار رود. [اعراف:171]. چون كوه را كنديم و بالاى سرشان برديم گوئى سايبان بود [شعراء:189]. آيه درباره قوم شعيب عليه السلام است كه توده ابرى ظاهر شد و عذاب به وسيله آن محوشان كرد ظاهر آن است كه ابر بر آنها سايه افكند و در زير آن قرار گرفتند پس عذاب شروع گرديد. جمع آن ظُلَل (بضم ظاء و فتح لام) است [لقمان:32]. [مرسلات:30-31]. ظاهراً مراد از ظل سايه ايست كه از دود تشكيل شده كه درباره دوزخيان فرموده: [واقعة:44-43]. و «لا بارِدٍ ولا كَريمٍ» بجاى «لاظَليلٍ» است، علت سه شعبه بودن دخان معلوم نيست به نظر مىآيد كه اولى معلول عدم توحيد، دومى معلول عدم عمل و سومى معلول عدم ايمان به آخرت باشد. كه در كفّار هيچ يك از سه اصل [بقره:62]. وجود ندارد در صافى از حضرت باقر عليه السلام نقل شده كه «ظِلٍ ذى ثَلثِ شُعَب» را دخان آتش فرمودهاند. يعنى: برويد به سوى سايه سه شعبه از دود كه گوارا و خوش آيند نيست و از شعله آتش مانع نمىباشد.
