نتایج جستجو

به معناى «پوشیده» است، و در اینجا منظور پوشیده بودن در صدف است; زیرا مروارید به هنگامى که در صدف قرار دارد، و هیچ دستى به آن نرسیده از همیشه شفافتر و زیباتر

به معناى فرزندان ناصالح و به اصطلاح «ناخلف» است در حالى که «خَلَف» (بر وزن صدف) به معناى فرزند صالح است. خلف‌ (۱۲۷ بار) وَ بَعْدِهِم مِن فَخَلَف أَضَاعُوا

هر نوع كه اشتها دارند. و زنانى سفيد روى، درشت چشم و زيبا، همچون مرواريد در صدف. وَ فاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ «20» وَ فاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ‌:

هر نوع كه اشتها دارند. و زنانى سفيد روى، درشت چشم و زيبا، همچون مرواريد در صدف. وَ حُورٌ عِينٌ «22» وَ حُورٌ عِينٌ‌: و نيز طواف كنند سابقان را در بهشت زنان

هر نوع كه اشتها دارند. و زنانى سفيد روى، درشت چشم و زيبا، همچون مرواريد در صدف. وَ لَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ «21» وَ لَحْمِ طَيْرٍ: و به گوشت مرغ

و گوشت پرنده از آنچه ميل كنند و زنانى سفيد پوست سياه چشم‌ چون مرواريد در صدف پنهان‌ بجهت پاداش در مقابل آنچه ميكردند نميشنوند در آن سخن بيهوده و نه نسبت

و گوشت پرنده از آنچه ميل كنند و زنانى سفيد پوست سياه چشم‌ چون مرواريد در صدف پنهان‌ بجهت پاداش در مقابل آنچه ميكردند نميشنوند در آن سخن بيهوده و نه نسبت

و گوشت پرنده از آنچه ميل كنند و زنانى سفيد پوست سياه چشم‌ چون مرواريد در صدف پنهان‌ بجهت پاداش در مقابل آنچه ميكردند نميشنوند در آن سخن بيهوده و نه نسبت

در آيه دوم «مُسْتَقَرَّها» را محل استقرار گفته مثل آب براى ماهى، غلاف براى صدف، وطن و لانه براى انسان و غيره و مستودع را محلى دانسته كه در آن واقع شده ولی

پسرانی است که بر گردشان همی‌گردند، انگار بی‌گمان (آنان‌) مرواریدی‌اند که (در صدف) نهفته است. و برخیشان رو به برخی کردند، حال آنکه از هم می‌پرسند. گفتند: «ما

به حدّ فاصل ميان دو چيز گفته مى‌شود. «لؤلؤ» به معناى مرواريدى است كه درون صدف پرورش يابد و «مرجان»، هم به مرواريدهاى كوچك گفته مى‌شود و هم نوعى حيوان دريايى

به حدّ فاصل ميان دو چيز گفته مى‌شود. «لؤلؤ» به معناى مرواريدى است كه درون صدف پرورش يابد و «مرجان»، هم به مرواريدهاى كوچك گفته مى‌شود و هم نوعى حيوان دريايى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

دريا است من چيستم* گر او هست حقّا كه من نيستم چو خود را بچشم حقارت بديد* صدف در كنارش بجان پروريد سپهرش بجائى رسانيد كار* كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى

علاقه نسبت از ما سوى متعلق ساخت. و بدان جهت تو را به خود اختصاص نمود و در صدف نبوت جاى داد. 3- معنى آنكه تو را مأواى ايتام و كفيل انام گردانيد، بعد از آنكه

آن تا بيرون آريد از آن پيرايه و زينتى كه پوشيد آن را مانند لؤلؤ و مرجان و صدف و مرواريد كه مى‌پوشند، و زينت نمايند آنها را زنان و چون تزيين زنان براى مردان

هود صفحه‌ 81 ‌آيه‌ 65 بيان‌ كرديم‌ و خلاصه‌ اينكه‌ زني‌ ‌بود‌ جميله‌ نامش‌ صدف‌ ‌بود‌ و اموال‌ زيادي‌ ‌از‌ گوسفند و گاو و شتر داشت‌ و مردي‌ ‌بود‌ نامش‌ مصدع‌

دارد آنچه‌ ‌در‌ تخوم‌ ارض‌ ‌است‌ و آنچه‌ ‌در‌ قعر درياها ‌است‌ حتّي‌ دارد صدف‌ دهن‌ باز ميكند و نطفه‌ توسّط باران‌ ‌در‌ دهان‌ ‌آن‌ ريخته‌ ميشود و مرواريد

و تازه‌ كانه‌ جلد 17 - صفحه 326 الان‌ ‌از‌ دريا خارج‌ ‌شده‌ و ‌در‌ ميان‌ صدف‌ بوده‌. ] (آیه 19)- سپس از پذیرائی کنندگان این بزم پر سرور که در جوار رحمت

باشند، قرارگاهى كه هرگز از آن خارج نميشوند مانند دريا براى ماهى ، و نظير صدف كه در گوشهاى از ته دريا زندگى مى كند، خداى تعالى رزقش را در همان دريا مى دهد،

أَلِيم‌ٌ. فَعَقَرُوا النّاقَةَ ‌در‌ خبر ‌است‌ زني‌ ‌بود‌ بسيار جميله‌ نامش‌ صدف‌ ‌بود‌ و اموال‌ زيادي‌ ‌از‌ شتر و گاو و گوسفند داشت‌ و بسيار عداوت‌ نسبت‌

بلكه‌ تمام‌ حيوانات‌ و اشجار و مزارع‌ ‌از‌ آب‌ باران‌ سقايت‌ ميشوند ‌حتي‌ صدف‌ ‌در‌ دريا دهن‌ باز مي‌كند قطره‌ باران‌ ‌در‌ دهان‌ ‌او‌ مي‌افتد مرواريد مي‌شود

باران‌ برطرف‌ ميكند. جلد 13 - صفحه 633 و ‌از‌ جمله‌ فوائد باران‌ ‌در‌ دهان‌ صدف‌ مرواريد مي‌شود و ‌از‌ فوائد ‌آن‌ تسكين‌ حرارت‌ هوا مي‌شود و ‌اينکه‌ باران‌

اعراض مى نمايند پيدا مى شود؟» (فمن اظلم ممن كذب بايات الله و صدف عنها) «صدف » از ماده «صدف » (بر وزن حذف ) به معنى اعراض ‍ كردن شديد و بدون تفكر از چيزى

و يكي‌ ‌از‌ فوائد باران‌ حيوانات‌ دريايي‌ ‌هم‌ بهره‌برداري‌ ميكنند مخصوصا صدف‌ ‌که‌ قطره‌ باران‌ ‌در‌ دل‌ جلد 7 - صفحه 152 ‌آن‌ مرواريد ميشود و هزارها فوائد

اَلتَّصْدِيقِ‏ بِنَبِيِّهِ ص‏ بَعَثَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ اَلرُّسُلِ وَ صَدْفٍ عَنِ اَلْحَقِّ وَ جَهَالَةٍ بِالرَّبِّ وَ كُفْرٍ بِالْبَعْثِ وَ اَلْوَعِيدِ

اينجا منظور بيان استدلالات گوناگون و در اشكال مختلف مى باشد، و يصدفون از ماده صدف بر وزن هدف به معنى جانب و ناحيه است ، و چون بهنگام روى گردانيدن و اعراض ،

النّاسِ أوعِيَةٌ * مُستَودِعَاتٌ وَ لِلأنسَابِ آبَاءُ «مادران مردم، ظرف و صدف پديد آمدن مردم اند، و سلسلۀ انساب، تنها به وسيله پدران حفظ مى شود». آرى، اين

يكديگر صادر كرد تا كاملا ميان دو كوه را پوشاند (حتى اذا ساوى بين الصدفين ). «صـدف » در ايـنجا به معنى كناره كوه است ، و از اين تعبير روشن مى شود كه ميان دو

تصريف آيات به معناى گرداندن و آنرا تا افق افكار مردم نازل كردن است . و « صدف يصدف ، صدوفا » به معنى اعراض كردن است . قُلْ أَ رَءَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ