نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) حرف جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]

السلام» هست كه در موقع مشايعت عده‏اى از لشكريان خویش فرمود: «اَعْذِبُوا عَنْ ذِكْرِ النِّساءِ اَنْفُسَكُمْ فَاِنَّ ذلَكُمْ يُكَسِّرُكُمْ عَنِ الْغَزْوِ» يعنى

رده:آثار خشیت رده:آثار دنیاطلبى رده:آثار دیندارى رده:آثار ذکر رده:آثار ذکر حاکمیت خدا رده:آثار ذکر خلقت انسان رده:آثار ربوبیت خدا رده:آثار رسالت موسى رده:آثار

باشد. لفظ «الناس» بنابر نقل المعجم المهفرس دويست و چهل ويك بار در قرآن مجيد ذكر شده و از مقابله با جن در [ناس:6]. بدست مى‏آيد كه برجن اطلاق نمى‏شود. ال وَ

نزديك‏تر است از قول راغب كه راه راست گفته زيرا در بيشتر آيات وصف مستقيم با صراط ذكر شده و تأسيس از تأكيد بهتر است و اگر مثل صحاح و غيره مطلق مترادف مى‏شود و اصل

«قلب» آياتى در اين زمينه نقل كرده‏ايم كه در بعضى از آيات به جاى نفوس قلوب ذكر شده نظير: [اسراء:25]. و [احزاب:51]. 5- [نساء:1]. نظير اين آيه است [انعام:98]

آنان‌ قرآن‌ نميخوانند! فرمود بلي‌، ولي‌ مقصود ‌از‌ ذكر پروردگار آنچه‌ تو فكر كرده نيست‌ همانا مراد ‌از‌ ذكر جهر ببسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ ‌است‌) 5‌-‌ گفتن‌

«ما اِن يخرجِ زيد». (به فتح و كسر) هر دو حرف تأكيد اند و براى تأكيد مطلب ذكر مى‏شود مثل «اَنّ اللّه عَلى كُلِّ شَيئى قَدير» فرق مشهور ميان اين دو حرف آنست

آنان‌ قرآن‌ نميخوانند! فرمود بلي‌، ولي‌ مقصود ‌از‌ ذكر پروردگار آنچه‌ تو فكر كرده نيست‌ همانا مراد ‌از‌ ذكر جهر ببسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ ‌است‌) 5‌-‌ گفتن‌

نزديك‏تر است از قول راغب كه راه راست گفته زيرا در بيشتر آيات وصف مستقيم با صراط ذكر شده و تأسيس از تأكيد بهتر است و اگر مثل صحاح و غيره مطلق مترادف مى‏شود و اصل

قابل‌ معالجه‌ ‌است‌ و ‌در‌ علم‌ اخلاق‌ سه‌ طريق‌ ‌براي‌ معالجه‌ ‌آن‌ ذكر كرده‌اند: 1‌-‌ ذكر ‌خدا‌ قلبا و لسانا، چنانچه‌ ‌در‌ ‌آيه‌ شريفه‌ إِن‌َّ الَّذِين‌َ

تحقق مى یابد;و این در قرآن فراوان است که مضارع قطعى الوقوع، با صیغه ماضى ذکر مى شود. اتى‌ (۵۵۳ بار) اتيان بمعنى آمدن و آوردن هر دو آمده است مانند [نحل:1]

۱۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ذكر چگونگى شى‏ء (ذكر اوصاف و خصوصيات شى‏ء) راغب مى‏گويد: وصف ذكر چيزى است با زيور و نعمت آن، صفت حالتى است كه

مسمّى يعنى ذات حق تعالى است و گفته‏اند: مراد از ذكر اسم، تعظيم مسمّى است و نيز گفته‏اند مراد از اسم، ذكر است و گفته‏اند: تنزيه اسم تنزيه مسمّى است. نا گفته

مى‏آيد منظور از [طه:124-125]. نيز همان باشد زيرا اين كورى نتيجه اعراض از ذكر حق است كه فرموده [طه:124]. و در جواب آن آمده: آيات ما به سوى تو آمد. تو آنها

إِلاّ اللّه لا فَلا ثُم الْآخِر کَانُوا فَلِنَفْسِه مَا إِلَى لَهُم الْيَوْم ذَکَر جَزَاء لِمَن أَو الّذِين مِثْلَهَا لِيَجْزِي سَيّئَة يُجْزَى بِمَا أَسَاء

۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ک الى م ق ذلک س ص ه ح وحى ى ذکر رحم ربب الذين عبد

قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... بعض هدم بيع ل صلو سجد ب ذکر هم فى ها سمو انس وسم وله الله اله

خير ک نا جعل حسب سمو قوم فرى بل بصر ى لم کفر هدى نحن انتم شىء شرک عند سوى ذکر کتب سئل اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث

در حال بارگیری... [نوح:23]. در «نسر» و «ود» گفتيم: اصنام پنجگانه كه در آيه ذكر شده متعلق به قوم نوح «عليه السلام» اند و ربطى به اصنام جاهليت ندارند زيرا

نعم بهشتى در قرآن وصف كرده نظير آن در دنيا نيست و خدا آن را به اسم معروف ذكر كرده (تا مردم بدانند). ها فى عين مزج سمو کون کئس وسم طوف سلسبيل سقى قدر

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لا زنى الا نکح او شرک من امن ها جلد ذکر لعل هما ف کم قتل ب ذلک کون کلل بين طوف انن حرم ه ايى وحد وله ل ائى قرب فعل

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... مسخ بنابرآنكه در مجمع و قاموس و اقرب ذكر شده عوض شدن شكل و صورت است به شكل قبيح. راغب آنرا عوض شدن شكل و اخلاق گفته

كلمه تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است. ه نطف بلو من جعل ان انس ف خلق نا سمع ذکر بصر شىء

حظظ صحب کتب هاتوا قوم رهب دخل اسماعيل اخر ايى ه عصى يا هتى ودد فصل بين بره ذکر کم

فتو مير لعل رئى بعد لما ربب ذا کيل امر سبع صدق بشر عمل شرى فعل هو عرف بقر ذکر ها قبل شطن حفظ على مسس عزز اذا اخو

ندانست و كسى به جاى خدا او را نپرستيد. من کلل اسماعيل ذا خير صلح يونس لوط کفل ذکر صفو فضل الياس ل على عيسى ه نا يحيى علم هذا عند زکريا ابو

مطلقاً درباره قيامت و ويران شدن عالم و اهل رحمت و عذاب است به نظر ميايد غرض از ذكر اين دو آيه درميان هلاكتهاى دنيا و آخرت تذكّر اين نكته است كه اهل ايمان در

هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو قحم عدد رود شرر حسب رسل سوى ولى امر جعل امم هى ذکر اذن کلل تلو الى انس ابو عبس حمى لکن عاد ريب ضعف طعم موت خير

تکرار در قرآن: ۱۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... اول ل ذکر اله ما يا الله الذين ف وله اولى من کم وقى نا انن على هم ب ا ايى ربب لعل نفق الا

انن زوج کثر بعد الله يسر اله سبل سبح امر يمن وله ب بنو حرج ملک دول سکن اسو ذکر فوت شىء اسى شرک يتم وطر بين قرب ازر ذلک امن غنى ثوب وفى قتل رجع نصح ذى نفس

عمران:67]. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است ولى «نصارى» چهارده بار ذكر شده است [بقره:135]. درعلت اين تسميه چند قول است، به نظر نگارنده قويتر از همه

صفت، عبرت، علامت، حديث و مثل دائر (اقرب) قاموس از جمله صفت، حجّت و حديث را ذكر كرده است وآن به معنى شبيه ومانند نيز آمده است چنانكه گفته شد، طبرسى ذيل آيه

آیات شامل این کلمه ذکر (۲۹۲ بار) وَ فَإِن بِه بِمَلُوم الدّنْيَا أَنْت الذّکْرَى أَن فَمَا تُبْسَل الْحَيَاة تَنْفَع غَرّتْهُم نَفْس الْمُؤْمِنِين عَنْهُم

عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء نصارى ذکر وحى سلم اوب هارون يى انا زکريا قبل عزز امم سليمان ف شرک عجز وصى کفر تبع کتب

اذ کتب ارض امر الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل

الله اله قول ى وله لا رئى ب الذين کذب ان کفر انن اخذ سير ها کيف قبل نذر قد ذکر سمو ربب خلق قدر شىء اذا ظلم رسل ايى حکم الا نا اوى بين ائى ضرب بعض عذب قتل

مى‏شود چهار لنگه در اين آيه بعد ذكر شده و چهار لنگه ديگر در آيه بعد عبارتند از نر و ماده شتر و گاو. ذكور و ذكران جمع ذكر است مثل [شورى:49-50]، يعنى: به

خدا ۱، ۲ ; هشدارهاى خدا ۶ ذکر: آثار ذکر ۸ ; آداب ذکر ۲ ; اهمیت ذکر خدا ۳ ; خشوع در ذکر ۲ ; ذکر خدا ۱، ۵ ; ذکر در صبح ۵، ۸ ; ذکر در عصر ۵، ۸ عمل: ناپسند ۷

۱، ۲; تسبیح در شب ۱، ۳; تسبیح در صبح ۱، ۳; وقت تسبیح ۳ ذکر: ذکر در شب ۳; ذکر در صبح ۳; وقت ذکر ۳ مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۱

امتحانهاى خدا ۱، ۲، ۳ ذکر: آثار اعراض از ذکر خدا ۴; آثار ذکر خدا ۷; اهمیت ذکرخدا ۶; ذکر خدا در رفاه ۶; ذکر دائمى خدا ۷; زمینه ذکر خدا ۸ رفاه: آثار رفاه

ف ب ما کون جعل کلل ان على انن خلق نفس الله نا اله الى هن لا وله زوج الذين ذکر نعم اذا قول ايى شىء ذلک امن ثنى الا اتى نبت انث ذرر سکن جنن بين بدل نبو ملک

کلل سبل عند دون عمل قد يا لم اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل

مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور سبل حکم ميل وعد عدد قرب ذکر نفس ولى وسم بغى

فطرت خفته آنان (و هذا ذکر ) «ذکر» از نظر معنا مانند «حفظ» است، با این تفاوت که حفظ شىء به اعتبار احراز و به دست آوردن آن است و ذکر شىء به اعتبار استحضار

یفعل ذلک فأُولئک هم الخسرون) خدا: توصیه هاى خدا ۱، ۶ ذکر: آثار ذکر خدا ۳; ارزش ذکر خدا ۲; اهمیت ذکر خدا ۱ زیان: عوامل زیان ۷ زیانکاران :۸ سعادت: عوامل سعادت

حاکمیت خدا ۳ ذکر: آثار ذکر عجز انسان ۵; آثار ذکر عجز جن ۵; آثار ذکرقدرت خدا ۵; اهمیت ذکر عجز انسان ۴; اهمیت ذکرعجز جن ۴; اهمیت ذکر قدرت خدا ۴; ذکر عجز موجودات

جمله «وَ تَقْطَعُونَ السَّبِیلَ» احتمالات دیگرى نیز ذکر کرده اند; از جمله: با توجّه به تاریخچه اى که ذکر شد، آن را به معناى قطع کردن راه مردم در سفرهایشان

۱۱; موجبات نفرین خدا ۱۰; نقش خدا ۱ ذکر: آثار ذکر ۹; ذکر قبر ۹; ذکر مدبر انسان ها ۹; ذکر مرگ ۹; ذکر وابستگى آفرینش ۹; ذکر هدایت انسان ها ۹ عصیان: آثار عصیان

نيست‌ و ‌لو‌ اطلاق‌ ذكر ‌بر‌ نماز ‌شده‌ لكن‌ بواسطه اشتمال‌ نماز ‌است‌ ‌بر‌ ذكر و ‌در‌ قرآن‌ مجيد تقابل‌ انداخته‌ ‌بين‌ نماز و ذكر ميفرمايد وَ أَقِم‌ِ