نتایج جستجو

عبس ٣٩,عبس ٤,عبس ٤٠,عبس ٤١,عبس ٤٢,عبس ٥,عبس ٦,عبس ٧,عبس ٨,عبس ٩,قريش ١,قريش ٢,قريش ٣,قريش ٤ در حال بارگیری... رده:آب داغ جهنم رده:آثار احساس بى نیازى رده:آثار

اسلام قوى نشده بود مى‏بايست كف‏ار در هول و هراس باشند. به نظرم جرأت كفّار قريش و راه انداختن جنگ «احد» از همان آزادى اسيران جنگ بدر سشرچشمه گرفت و اگر اسيران

شکر نعمت ۹ قریش: تاریخ قریش ۷; تداوم زندگى قریش ۹; تفضل به قریش ۶; حاکمیت قریش ۴; رسوم قریش ۲; زمینه کسب قریش ۸; زمینه نابودى قریش ۳; سکونت قریش در مکه ۷;

سوره الفيل سوره قريش سوره الماعون

۱، ۳ قریش: آثار عبودیت قریش ۶; اتمام حجت بر قریش ۴; امنیت قریش ۶; تکلیف قریش ۱; دلایل تکلیف قریش ۳; دلایل عبودیت قریش ۴; شکرگزارى قریش ۶; عبودیت قریش ۱،

۶; نعمتهاى خدا ۳ قریش: امنیت قریش ۲; رسوم قریش ۱; قشلاق نشینى قریش ۱; کاروان تجارى قریش ۴; کوچ تابستانى قریش ۱، ۲، ۳، ۵; کوچ زمستانى قریش ۱، ۲، ۳، ۵; منشأ

فقر ۴ قریش: آثار امنیت قریش ۹; آثار تغذیه قریش ۲; آثار کوچ تابستانى قریش ۳; آثار کوچ زمستانى قریش ۳; تاریخ قریش ۴; تکلیف قریش ۹; زمینه تغذیه قریش ۳; زمینه

حقّانیت قرآن ۱ ; مکذّبان قرآن ۱ قریش: استهزاهاى قریش ۴ ; تهدید قریش ۲ ; خواسته هاى قریش ۴ ; عذاب قریش ۳ ; قریش و قرآن ۱ ; کفر قریش ۲ محمّد (ص): قوم محمّد (ص)

فلسفه غزوه بدر ۸ ; قصه غزوه بدر ۱۰ قریش: سپاه مشرکان قریش ۳ ; ضعف مشرکان قریش ۲ ; قدرت نظامى قریش ۳ ; کاروان تجارتى قریش ۱، ۲، ۴، ۵ کافران: هلاکت کافران ۷،

طائف كه بنى عتاب بن مالك نگهبان آن بوده و بتخانه‏اى بر آن بنا كرده بودند، قريش و تمام عرب آن را تعظيم مى‏نمودند بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيدلات» - و

هشدارهاى خدا ۲ قریش: پشیمانى کافران قریش ۵ ; حسرت کافران قریش ۵ ; شکست کافران قریش ۶، ۷، ۱۰ ; کافران قریش و اسلام ۲، ۵ ; کیفر کافران قریش ۱۰ کافران: اسلام

عرب مخصوصاً قبيله قريش پرستيده مى‏شد. بتكده عزّى در وادى نخله شاميّه بالاى سر «ذات عرق» ميان راه عراق و مكّه بود و احترام آن بت نزد قريش بدان پايه بود كه

که نمی‌خواستند با لشکر قریش درگیر شوند. چرا که کافران احقاق حق و ابطال باطل را دوست نمی‌دارند. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد

خدا ۴ قرآن: تهدید مکذبان قرآن ۳; شکست مکذبان قرآن ۴; مکذبان قرآن ۱ قریش: کافران قریش ۵ کفر: آثار کفر ۴ محمد(ص): مکذبان محمد(ص) ۵ مشرکان: تهدید مشرکان صدراسلام

کاروان تجارى قریش است. تعبیر از کاروان تجارى به «سواران» مى تواند اشاره به حرکت سریع آنان براى فرار از مسلمانان باشد. ۶- مسیر حرکت قافله تجارى قریش نامعلوم

غنایم: جنگ ۹ ; قصه غنایم ۱۰ قدرت دفاعى: اهمیت قدرت دفاعى ۱۲ قریش: سلطه‌جویى قریش ۳ ; ظلم کافران قریش ۳ مسلمانان: امداد به مسلمانان ۶ ; پناه دادن به مسلمانان

مى‏كردند لذا خدا در مقام امتنان به آنها فرمود [قريش:2-4]. هم ه فى ل ف الف جزى جعل اذن اخو شتو وجد سقى لعل صيف عبد قريش ها من هو ثم جهز بضع عرف قول ربب کذب ايى

مجبور گرديد. بنا به تصريح تاريخ نظر آن حضرت قافله قريش بود و مى‏خواست با گرفتن آن و مصادره اموال،قريش را وادار كند كه از ايذاء مسلمانان در مكه خوددارى كنند

سلّم‌ اذا دخل‌ منزله‌ و اجتمعت‌ ‌عليه‌ قريش‌ يجهر ببسم‌ اللّه‌ الرّحمن‌ الرحيم‌ و يرفع‌ بها صوته‌ فتولّي‌ قريش‌ فرارا» (‌رسول‌ ‌خدا‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

آیات شامل این کلمه صيف‌ (۱ بار) تابستان. [قريش:1-2]. ربيع اسم بهار آمد خريف اسم خزان آنگه شتاء و صيف بى شبهه زمستان است و تابستان. ال فَلْيَعْبُدُوا رَب

که به طرف کاروان قریش برود و آن‌ها را از بیرون آمدن محمد با یاران خود خبر بدهد و نیز به او سفارش کرد که با وضع خاصى خبر مزبور را به قریش بدهد. لذا ضمضم گوش

بنى‌امیه از کفار قریش نازل شده است. سپس على علیه‌السلام فرماید: اما بنى‌مغیرة از قریش خداوند آنان را در جنگ بدر نابود ساخت و اما بنى‌امیه از قریش تا روز معین

که به طرف کاروان قریش برود و آن‌ها را از بیرون آمدن محمد با یاران خود خبر بدهد و نیز به او سفارش کرد که با وضع خاصى خبر مزبور را به قریش بدهد. لذا ضمضم گوش

دارند; بعضى گفته اند: نوعى خار است که به زمین مى چسبد، هنگامى که خشک نبود قریش آن را «شَبْرَق» مى نامیدند، و هنگامى که خشک مى شد، آن را «ضَرِیع» مى گفتند،

آیات نازل شد. ابن عباس گوید: ابوطالب مریض بود، قریش نزد او آمدند در حالتى که پیامبر در نزد وى بود قریش از دست محمد نزد ابوطالب زبان به شکایت گشودند. ابوطالب

است: يوسف به غلامان خود گفت سرمايه اينها را در خورجين هايشان بگذاريد. * [قريش:2]. رحاة به معنى كوچ و مسافرت است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال

در مغمس شش ميلى مكه اردو زدند. پيشاهنگان لشكريان به سوى مكه سرازير شدند، قريش كه تاب مقاومت نداشتند در كوهها متوارى گرديدند در مكه جز عبدالمطلب بن هاشم

شمردند». احکام :۱، ۲ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳، ۶ حرم: محرمات حرم ۱، ۲ قریش: بى احترامى قریش ۷ محمد(ص): اختصاصات محمد(ص) ۲; بى احترامى به محمد(ص) ۳، ۷; سکونت

است آيا در ميان ما قريش چه مزيّت مالى و ثروتى براى او هست كه بايد كتاب آسمانى براى او نازل شود و براى ما نشود با اينكه در بين قريش اشخاص متشخّص‌تر از او

۴; کیفر توطئه علیه صالح(ع) ۴ عبرت: عوامل عبرت ۲ عذاب: اهل عذاب ۳ قریش: هشدار به قریش ۶ قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۳، ۴، ۹; ساختار اجتماعى قوم ثمود ۹; عبرت

الشوكة لشكريان قريش است شوكت در آن به معنى قدرت يا سلاح است خداوند به مسلمانان وعده داد كه يكى از دو طائفه (كاروان ابوسفيان، لشكر قريش) نصيبشان خواهد شد

سزاى گناهانشان هلاك كرديم و فرعونيان را غرق كرديم و همگى- فرعونيان و كفار قريش- ستمكار بودند. (اینان رفتار و کردار زشتی دارند و در انکار آیات و تکذیب رسالت

خدا ۸; نعمتهاى خدا ۳ دین: آسیب شناسى دینى ۴ عذاب: موجبات عذاب ۸ قریش: امکانات مادى قریش ۵ محمد(ص): دلدارى به محمد(ص) ۹ مشرکان مکه: امکانات مادى مشرکان مکه

و رجله‌ طيرا ابابيل اتت لقتله‌ جلد 14 - صفحه 351 سوره يكصد و ششم « (قريش)» سوره قريش- اين سوره مباركه مكى است. عدد آيات- چهار. عدد كلمات- هفده. عدد حروف-

آیات نازل شد. ابن عباس گوید: ابوطالب مریض بود، قریش نزد او آمدند در حالتى که پیامبر در نزد وى بود قریش از دست محمد نزد ابوطالب زبان به شکایت گشودند. ابوطالب

هاى قریش در اطراف چشمه مزبور دیده شدند. لشکریان پیامبر آن‌ها را دستگیر کردند. از هویت آن‌ها سؤال نمودند گشتى هاى مزبور اعتراف کردند که از افراد قریش مى

از قبائل قريش يكنفر انتخاب شود و بايد از بنى هاشم هم يكنفر باشد هر يك با اسلحه ناگهان بر او حمله كنند و او را بكشند تا خونش در تمام قبائل قريش متفرّق شود

هاى قریش در اطراف چشمه مزبور دیده شدند. لشکریان پیامبر آن‌ها را دستگیر کردند. از هویت آن‌ها سؤال نمودند گشتى هاى مزبور اعتراف کردند که از افراد قریش مى

رهبران ظالم ۱۲ عذاب: اهل عذاب ۸، ۹ ; مراتب عذاب ۸ ; موجبات عذاب ۹ قریش: کفر اشراف قریش ۱ کیفر: تناسب کیفر با گناه ۱۱ ; موجبات کیفر ۹، ۱۰ محمّد (ص): تکذیب

شامل این کلمه شتو (۱ بار) ال وَ رِحْلَة فَلْيَعْبُدُوا الصّيْف إِيلاَفِهِم قُرَيْش لِإِيلاَف رَب هٰذَا الّذِي الْبَيْت در حال بارگیری...

بار) وَ الصّيْف رَب الشّتَاء هٰذَا رِحْلَة الْبَيْت الّذِي أَطْعَمَهُم قُرَيْش إِيلاَفِهِم مِن لِإِيلاَف جُوع در حال بارگیری...

سلّم‌ اذا دخل‌ منزله‌ و اجتمعت‌ ‌عليه‌ قريش‌ يجهر ببسم‌ اللّه‌ الرّحمن‌ الرحيم‌ و يرفع‌ بها صوته‌ فتولّي‌ قريش‌ فرارا» (‌رسول‌ ‌خدا‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

اجتماع توأم با انسجام و انس و التیام است. الف‌ (۲۲ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) قُرَيْش رِحْلَة لِإِيلاَف الشّتَاء وَ فَلْيَعْبُدُوا الصّيْف رَب هٰذَا الْبَيْت

عبادت مشركان در كنار كعبه جز صفيرزدن و كف زدن نبود. از ابن عباس نقل است كه قريش عريان و كف زنان و صفيرزنان كعبه را طواف مى‏كردند. ظاهرا مراد آن است كه صفير

نزول: ابوبصير از امام صادق|امام جعفرصادق عليه‌السلام نقل كند كه هنگامى كه قريش اراده جنگ با رسول خدا صلى الله عليه و آله را نمودند. پيامبر به خاطر آماده

وسیله دیگرى انجام داده مى شود، اطلاق کرده اند. رحل‌ (۴ بار) إِيلاَفِهِم قُرَيْش الشّتَاء وَ لِإِيلاَف فَلْيَعْبُدُوا الصّيْف رَب هٰذَا الْبَيْت در حال بارگیری

لِلنَّاسِ‌ عَجَباً أَنْ‌... (۱) «شیخ طوسى» گویند: ابوجهل با جماعتى از اشراف قریش نزد ابوطالب آمدند و از دست محمد زبان به شکایت گشودند و گفتند: محمد احلام

بى نظم بودن است چنانكه فرموده [قمر:7]. و فرموده [قارعة:4]. شتاء: زمستان [قريش:2]. معنى آيه در «رحل» گذشت. وَ فَأَمّا مَن سَعْيَکُم أَعْطَى إِن الْأُنْثَى

سوره الهمزة سوره الفيل سوره قريش

آیات نازل شد. ابن عباس گوید: ابوطالب مریض بود، قریش نزد او آمدند در حالتى که پیامبر در نزد وى بود قریش از دست محمد نزد ابوطالب زبان به شکایت گشودند. ابوطالب

عليه و آله و سلّم بيان حال كفار سلف را فرمايد كه اى پيغمبر مكرم، عادت مشركان قريش با تو: كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ‌: مثل عادت قوم فرعون است با حضرت موسى عليه

آنها به آن حضرت تأمين داده است. در تفسير عياشى نقل كرده: آنها پنج نفر از قريش بودند: وليد بن مغيره مخزومى، عاص بن وائل سهمى، حارث بن حنظله، اسودبن عبد

آنها به آن حضرت تأمين داده است. در تفسير عياشى نقل كرده: آنها پنج نفر از قريش بودند: وليد بن مغيره مخزومى، عاص بن وائل سهمى، حارث بن حنظله، اسودبن عبد

خرافات راه می‌افتند و به پرستش معبودهای باطل می‌پردازند) و درباره‌ی کافران (قریش) می‌گویند که اینان از مسلمانانی برحقّ‌تر و راه‌یافته‌ترند (که اسلام را قبول

هزار هزار سوار برابر بود او را «فارس يليل» مى‌گفتند به اتفاق جمعى از فرسان قريش تا كنار خندق تاخت نموده، راهى پيدا كرده از آن تنگناى جستن كردند. اصحاب كه

است آيا در ميان ما قريش چه مزيّت مالى و ثروتى براى او هست كه بايد كتاب آسمانى براى او نازل شود و براى ما نشود با اينكه در بين قريش اشخاص متشخّص‌تر از او

معنى دسته‏هاست [هود:17] جنگ احزاب از آن جهت به اين نام ناميده شد كه دسته‏هاى قريش، غلطان ،اسد، و يهود در جنگ با رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» هم كلام

زن و در آن صورت بی‏اعتبار خواهيد بود. در مجمع نقل شده: آن زن سفيهى بود از قريش با كنيزانش تا نصف روز مى‏رشت آنگاه مى‏گفت: آنچه رشته‏اند پنبه كنند و اين

طائف كه بنى عتاب بن مالك نگهبان آن بوده و بتخانه‏اى بر آن بنا كرده بودند، قريش و تمام عرب آن را تعظيم مى‏نمودند بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيدلات» - و

آیا آن را نمی‌دیدند، یا بلکه امیدی به حشر و نشر نداشتند و هر آينه [كافران قريش‌] به شهرى- شهر لوط- گذر كردند كه بر آن باران بد- سنگباران- باريده شد. آيا

بن علقمه نازل شد كه براى تجارت به فارس مى‏رفت، اخبار عجم را مى‏آموخت و بر قريش نقل مى‏كرد و مى‏گفت: محمد به شما اخبار عاد و ثمود را نقل مى‏كند من هم داستان

«دفع شديد از عرفات به مزدلفه بااجتماع و كثرت» گفته است. [بقره:199]. نقل است: قريش و هم پيمانهايشان در مشعر وقوف كرده و به عرفات نمى‏آمدند و مى‏گفتند: ما اهل

گويند قريش او را به مكه آوردند و در مكه با اين كيفيت وفات يافت). پس از چندى عمروعاص به مكه بازگشت و موضوع جعفر و احترام نجاشى را از او براى قريش گفت، اين

مِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ‌: و از پائين شما، يعنى اسفل وادى و از جانب مغرب كه قريش بودند، وَ إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ: و زمانى كه خيره شد چشمها از زيادى ترس،

يَعْلَمُونَ‌ (۰) قبل از بعثت رسول اکرم صلى الله علیه و آله وقتى که به کفار قریش مى گفتند اهل کتاب پیامبران خویش را دروغ زن دانسته و تکذیب می‌نمودند، اینان

جامع بطون، بطن جامع افخاذ، فخذ جامع فصائل مى‏باشد: خزيمه شعب، كنانه قبيله، قريش عماره، قصّى بطن، هاشم فخذ و عباس فصيله است. آن را شعوب گفته‏اند كه قبائل

و آله و سلم مردم را جمع کرد و گفت: خداوند مرا به سوى شما عموماً و به سوى قریش خصوصاً مبعوث نموده است و اگر این بعثت مرا بپذیرید، مالک عرب و عجم شده و آن‌ها

اين آيات در باره وليد بن مغيره عموى ابو جهل نازل شده و او از بزرگان و رؤساء قريش و مردان كار آزموده و سياستمداران عرب بوده و از كسانيكه استهزاء مينمودند پيغمبر

علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: پیامبر مردم را به ولایت على بن ابى‌طالب خواند. قریش نزد او جمع شدند و گفتند: اى محمد ما را از گرویدن به ولایت على معاف بدار.

و آله و سلم مردم را جمع کرد و گفت: خداوند مرا به سوى شما عموماً و به سوى قریش خصوصاً مبعوث نموده است و اگر این بعثت مرا بپذیرید، مالک عرب و عجم شده و آن‌ها

عبد اللّه مکتوم است که چون حضور رسول برای تعلیم قرآن آمد جمعی از اکابر کفار قریش نزد حضرت بودند، حضرت از حرص بر ایمان و هدایت آنها به او توجه کامل نکرد و

بندگان آفريدگان. على بن ابراهيم قمى در سبب نزول آيه شريفه فرموده‌ «1» كه قريش و عرب وقتى حج مى‌نمودند تلبيه مى‌گفتند به تلبيه حضرت ابراهيم و انبياء عليهم

” ترتیل: ترجمه: «قالُوا»: مراد مسیحیان و یهودیان (نگا: توبه / ) و مشرکان قریش است (نگا: زخرف / ). وَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ‌ وَلَداً... (۳) يَا أَهْلَ‌

«فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» «والحمدللّه ربّ العالمين» جلد 10 - صفحه 598 سوره قريش‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ تَرْمِيهِمْ

بن علقمه نازل شد كه براى تجارت به فارس مى‏رفت، اخبار عجم را مى‏آموخت و بر قريش نقل مى‏كرد و مى‏گفت: محمد به شما اخبار عاد و ثمود را نقل مى‏كند من هم داستان

اين آيات در باره وليد بن مغيره عموى ابو جهل نازل شده و او از بزرگان و رؤساء قريش و مردان كار آزموده و سياستمداران عرب بوده و از كسانيكه استهزاء مينمودند پيغمبر

اين آيات در باره وليد بن مغيره عموى ابو جهل نازل شده و او از بزرگان و رؤساء قريش و مردان كار آزموده و سياستمداران عرب بوده و از كسانيكه استهزاء مينمودند پيغمبر

کرده‌ایم. (قبلاً هم مشیّت خدا بر این تعلّق گرفته است که مادام تو در میان قریش باشی، خدا ایشان را به عذابی گرفتار نکند که مایه‌ی نابودیشان گردد). مگر آنان

را که على را دوست بدارد و دشمن بدار کسى را که على را دشمن بدارد، مردى از قریش گفت: محمد در صدد تحسین و تعریف پسرعموى خویش است سپس این آیات نازل گردید و

هنگامى که رسول خدا على بن ابى‌طالب را مقدم می‌داشت و وى را بزرگ مى شمرد. قریش مى گفتند: روش محمد به جنون و دیوانگى کشیده شده است لذا اوائل آیات این سوره

گويند قريش او را به مكه آوردند و در مكه با اين كيفيت وفات يافت). پس از چندى عمروعاص به مكه بازگشت و موضوع جعفر و احترام نجاشى را از او براى قريش گفت، اين

گرفت و فیلهای عظیم‌الجثّه با پرندگان ضعیفی از پای درآمدند. لِإِيلاَفِ‌ قُرَيْشٍ‌ (۰) إِيلاَفِهِمْ‌ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَ... (۰) فَلْيَعْبُدُوا رَبَ‌ هٰذَا

گويند قريش او را به مكه آوردند و در مكه با اين كيفيت وفات يافت). پس از چندى عمروعاص به مكه بازگشت و موضوع جعفر و احترام نجاشى را از او براى قريش گفت، اين

آنان رسيده بود، براى نيكوكاران و پرهيزكارانِ آنها، پاداش بزرگى است. كفّار قريش، پس از پيروزى در احد بسوى مكّه بازگشتند. در بين راه به اين فكر افتادند كه

«فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» «والحمدللّه ربّ العالمين» جلد 10 - صفحه 598 سوره قريش‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ أَ لَمْ

تفسير خداوند متعال در تعقيب دستور سابق به پيغمبر خود دستور فرموده كه بكفّار قريش و غيره كه مزاحم حضرت ميشدند بفرمايد از من خوف و رجائى نداشته باشيد و گرد

ملائكه‏اند يا از جنّ و يا از ملائكه و بشر؟. در الميزان فرموده: گفته‏اند كه قريش گويند خدا از جنّ زن گرفت (نعوذ بالله) و در اثر اين ازدواج آيه «وَجَعَلو اللّهِ

بن علقمه نازل شد كه براى تجارت به فارس مى‏رفت، اخبار عجم را مى‏آموخت و بر قريش نقل مى‏كرد و مى‏گفت: محمد به شما اخبار عاد و ثمود را نقل مى‏كند من هم داستان

بن علقمه نازل شد كه براى تجارت به فارس مى‏رفت، اخبار عجم را مى‏آموخت و بر قريش نقل مى‏كرد و مى‏گفت: محمد به شما اخبار عاد و ثمود را نقل مى‏كند من هم داستان

گفت: اى طائفه قریش شاهد باشید که من از پسرم زید بیزارى جسته و او را از فرزندى خود خلع نموده ام. پیامبر در قبال خشم حارثه فرمود: اى طائفه قریش بدانید که از

متنعم، تغيير و تبديل دهند حالات مقارنه نفوس خود را به حال بدتر. مراد تهديد قريش است كه حال بت پرستى خود را ضم نمودند آن را به معادات حضرت رسالت صلّى اللّه

اين آيات در باره وليد بن مغيره عموى ابو جهل نازل شده و او از بزرگان و رؤساء قريش و مردان كار آزموده و سياستمداران عرب بوده و از كسانيكه استهزاء مينمودند پيغمبر

اين آيات در باره وليد بن مغيره عموى ابو جهل نازل شده و او از بزرگان و رؤساء قريش و مردان كار آزموده و سياستمداران عرب بوده و از كسانيكه استهزاء مينمودند پيغمبر

اين آيات در باره وليد بن مغيره عموى ابو جهل نازل شده و او از بزرگان و رؤساء قريش و مردان كار آزموده و سياستمداران عرب بوده و از كسانيكه استهزاء مينمودند پيغمبر

است آيا در ميان ما قريش چه مزيّت مالى و ثروتى براى او هست كه بايد كتاب آسمانى براى او نازل شود و براى ما نشود با اينكه در بين قريش اشخاص متشخّص‌تر از او

«فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» «والحمدللّه ربّ العالمين» جلد 10 - صفحه 598 سوره قريش‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ وَ أَرْسَلَ

هنگامى که رسول خدا على بن ابى‌طالب را مقدم می‌داشت و وى را بزرگ مى شمرد. قریش مى گفتند: روش محمد به جنون و دیوانگى کشیده شده است لذا اوائل آیات این سوره

تفسير خداوند متعال در تعقيب دستور سابق به پيغمبر خود دستور فرموده كه بكفّار قريش و غيره كه مزاحم حضرت ميشدند بفرمايد از من خوف و رجائى نداشته باشيد و گرد

روشن و هويدا است. *** روايت شده كه رسول خدا «صلى الله عليه وآله» در مجمع قريش سوره والنجم را مى‏خواند چون به آيه «وَمَناةَ الثَّالِثَةَ الْاُخرى» رسيد

آنها كسانى بودند كه كتاب و حكمت و پيامبرى به آنها داده بوديم پس اگر اينان [قريش‌] به اين [اصول و شرايع آسمانى‌] كفر ورزند [آئين حق متروك نمى‌ماند بلكه‌]،