نتایج جستجو

خلقت انسان رده:آثار ربوبیت خدا رده:آثار رسالت موسى رده:آثار سخاوت رده:آثار طغیان رده:آثار عمل رده:آثار عمل صالح رده:آثار غفلت از نماز رده:آثار قدرت خدا رده:آثار

آثار ذکر نیازمندى انسان ۶; ذکر نیاز به خدا ۶ طغیان: افراط در طغیان ۴; زمینه طغیان ۵; عوامل اجتناب از طغیان ۶ عمل: عمل ناپسند ۴ کتابت: نقش کتابت ۵ گمراهى:

هوس ها مى شوند، کلمه «مترف» به معناى کسانى که مست و مغرور به نعمت شده و طغیان کرده اند، آمده است; و مصداق آن، غالباً پادشاهان و جباران و ثروتمندانِ مستکبر

مبارزه با طغیان گرى از برجسته ترین برنامه هاى پیامبران (اذهبا ... إنّه طغى) ۶ - لزوم مبارزه با طغیان گران و از میان بردن ریشه هاى اصلى طغیان (اذهبا ..

إنّه طغى) ۶ - طغیان گرى، خصلتى بسیار ناروا است و طغیان گران در تعارض با راه خدایند. (اذهب إلى فرعون إنّه طغى) ۷ - مبارزه با طغیان و طغیان گران و رویارویى

آیات شامل این کلمه «بَطِرَتْ» از مادّه «بطر» (بر وزن بشر) به معنىِ طغیان و غرور، بر اثر فزونى نعمت است. بطر (۲ بار) مِن قَرْيَة مَعِيشَتَهَا فَتِلْک أَهْلَکْنَا

آثار دشمنى ۳۴ ; زمینه دشمنى ۲۴ ; منشأ دشمنى ۲۰ طغیان: آثار طغیان ۳۶ ; زمینه ازدیاد طغیان ۱۵ ; مراتب طغیان ۱۸ طغیانگران:۱۳ عقیده: آثار عقیده باطل ۹ ; عقیده

رفاه: منشأ رفاه ۲ سرگردانى: عوامل سرگردانى ۹ شکر: اهمیت شکر خدا ۳ طغیان: عوامل طغیان ۹ قیامت: گمراهى مکذبان قیامت ۸ کافران: رفع مشکلات کافران ۶; سوءاستفاده

ثروتمندان ۴; طغیان ثروتمندان ۶; کفران ثروتمندان ۶ حقوق: زمینه تجاوز به حقوق دیگران ۱ خدا: آثار بى نیازى از خدا ۳; کرامت خدا ۶ طغیان: زمینه طغیان ۱، ۲، ۳ علایق:

رفاه در طغیان انسان ها، نشانگر آن است که زندگى اقتصادى آدمیان و رفتار و گرایش آنان، دو قلمرو مجزا و بیگانه از یکدیگر نیستند. ۶ - وجود زمینه هاى طغیان و فزون طلبى

ثروت اندوزى ۹ خدا: توصیه هاى خدا ۱۰; تهدیدهاى خدا ۶ طغیان: اهمیت اجتناب از طغیان ۹; نشانه هاى طغیان ۸ طغیانگران: توصیه به طغیانگران ۱۰ متقین :۲ آزادى بیان

۸ صحابه: توبه صحابه ۷; صحابه قبل از اسلام ۷; صحابه و شرک ۷ طغیان: کیفر طغیان ۱۶; موارد طغیان ۱۲ عبادت: آثار عبادت غیر خدا ۱۶; استقامت در عبادت ۱، ۲، ۹ عصیان:

رسولان خدا ۵; طغیان علیه رسولان خدا ۳، ۵ شقاوت: آثار اصرار بر شقاوت ۵; مراتب شقاوت ۱، ۴، ۷ صالح(ع): دشمنى با صالح(ع) ۱; عقر شتر صالح(ع) ۷ طغیان: زمینه طغیان ۵ قوم ثمود:

گوناگونى آمده است ولى از قرائن استفاده مى شود منظور از آن در آیه مورد بحث، طغیان غرائز و تسلط هوس هاى سرکش و چیره شدن آنها بر نیروى عقل و ایمان است. و در

۲ صابران: ۶ صبر: اهمیت صبر ۱، ۲، ۳، ۴; دعوت به صبر ۱ طغیان: آثار اجتناب از طغیان ۷; اجتناب از طغیان ۳ عمل: موارد عمل پسندیده ۷ گرایشها: آثار ترک گرایش به

سعادت بهشتیان ۲ تقوا: آثار اخروى تقوا ۴ جهنمیان: محرومیت جهنمیان ۴ طغیان: آثار اخروى طغیان ۴ متقین: پذیرایى اخروى از متقین ۱، ۳

أَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعِیشَتَها. آری! غرور نعمت آنها را به طغیان دعوت کرد، و طغیان سر چشمه ظلم و بیدادگری شد، و ظلم ریشه زندگانی آنها را به آتش کشید

دهنده طغیان گران و تهدید کننده آنان به کیفرهاى اخروى است. (لیطغى ... إنّ إلى ربّک الرجعى) مراد از بیان بازگشت انسان ها به خداوند، توجّه دادن طغیان گران

آیات شامل این کلمه «مَرَدُوا» از مادّه «مرد»، (بر وزن سرد)، به معناى طغیان و سرکشى و بیگانگى مطلق مى باشد، و در اصل به معناى «برهنگى و تجرد» آمده، و به

آیات شامل این کلمه «طاغوت» صیغه مبالغه از مادّه «طغیان» به معناى تعدى و تجاوز از حدّ و مرز است، و به هر چیزى که سبب تجاوز از حدّ گردد، گفته مى شود; از

مهیا براى استراحت کردن مى سازد، ذکر این کلمه، اشاره به آن است که این گونه طغیان گران به جاى این که در بستر استراحت بیارامند، باید روى شعله هاى آتش سوزان

دوم بارزتر است. ارتباط این آیه با آیات پیشین، مصداق هاى طغیان را نمودارتر ساخته است. ۶ - طغیان گران، بى اعتنا به هدایت یافته بودن نماز گزاران و گرفتار

منظور از دأب قوم نوح... عادت مستمرى است که آنها داشتند و آن استمرار بر شرک و طغیان و ظلم و کفران بود. دئب‌ (۶ بار) مِثْل وَ قَوْم الْأَحْزَاب يَوْم نُوح عَلَيْکُم

سرگردانى منافقان ۴، ۵; ازدیاد طغیان منافقان ۴، ۵; استهزاى منافقان ۱، ۲، ۸; تحقیر منافقان ۱; سرگردانى منافقان ۳، ۸; طغیان منافقان ۳، ۸; کیفر استهزاهاى منافقان

اراده خدا ۱; آثار عفو خدا ۵; آثار مشیت خدا ۱، ۲; وسعت عفو خدا ۵ دریا: موانع طغیان دریا ۵ سلامتى: منشأ سلامتى ۲ عمل: آثار عمل ۴; آثار عمل ناپسند ۱، ۳ فضل خدا:

بیم نداشتن از فرجام کردار ناروا، طغیان گرى است. (إنّه طغى ... لعلّه یتذکّر أو یخشى) خداوند، براى بازداشتن فرعون از طغیان، به موسى و هارون(ع) راه ایجاد تذکر

احساس بى نیازى ۵ ثروت اندوزى: آثار ثروت اندوزى ۵ خدا: سرزنشهاى خدا ۲ طغیان: نشانه هاى طغیان ۳ محمد(ص): روش برخورد مخالفان محمد(ص) ۱; ممانعت از نماز محمد(ص)

نشانه هاى حاکمیت خدا ۸ خداترسان: عبرت پذیرى خداترسان ۲; فضایل خداترسان ۲ طغیان: موانع طغیان ۶ عبرت: عبرت بزرگ ۱; عوامل عبرت ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ فرجام: آثار نگرانى از

ذکر: زمینه ذکر ولایت خدا ۹ روزى: تقدیر روزى ۶; عوامل تأمین روزى ۳ طغیان: موانع طغیان ۷ عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۵ معاش: منشأ تأمین معاش ۱۱

زمینه ذکر ولایت خدا ۹ رحمت: منشأ رحمت ۱۰ زمین: اهمیت تدبیر زمین ۲ طغیان: موانع طغیان ۱۱ عجز: زمینه ظهور عجز غیرخدا ۱۰ گناه: آثار گناه ۳، ۱۱; کیفر گناه

موانع ظلم ۱۰ غضب: اهمیت رفع غضب ۳ غفلت: از خدا ۱۸ قابیل: ترس قابیل ۱۸ ; طغیان قابیل ۲ ; غفلت قابیل ۱۸ ; قصه قابیل ۱ ; هشدار قابیل ۸ قتل: آثار قتل ۱۷ ;

هارون(ع)، از احتمال افزایش طغیان فرعون، درپى ابلاغ دعوت الهى به او، نگران بودند. (أو أن یطغى) خداوند در سخن با موسى(ع)، به طغیان گرى فرعون تصریح کرده بود

چون عده اى از جمعیت هاى گنهکار بر اثر انگیزه هواپرستى و شهوت رانى دست به طغیان و نافرمانى خدا مى زدند و جمعى با تقلید کورکورانه از آنها، آلوده به گناه شدند،

دادیم که قطعاً دو بار در زمین فساد می کنید و [در برابر طاعت خدا] به سرکشی و طغیان [و نسبت به مردم به برتری جویی و ستمی] بزرگ دچار می شوید. و بنى اسرائيل را

ترجمه Tabber requires Javascript to function. چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد (آنچه دید واقعیّت بود)! |چشم [پيامبر] خطا نرفت و از حد نگذشت [آنچه ديد

پرهیزکار نمی‌شوید؟ هنگامی که که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ آنگاه كه برادرشان لوط گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟

دنیاطلبى ۱۶ دیندارى: استقامت در دیندارى ۵، ۱۲ شرک: آثار شرک ۴; ظلم شرک ۴ طغیان: موارد طغیان ۶ ظالمان: آثار اعتماد به ظالمان ۲; اعتماد به ظالمان ۶; بى لیاقتى ظالمان

استقامت در دیندارى ۱۱ ذکر: ذکر تکفیر گناه ۱۲; روش ذکر خدا ۱۰ طغیان: اهمیت اجتناب از طغیان ۱۱ عمل: آثار عمل پسندیده ۵، ۶، ۱۲، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸; زمینه اجتناب

ترس نمی‌شوید؟ هنگامی که برادرشان هود به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ آنگاه كه برادرشان هود گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟

ترس نمی‌شوید؟ هنگامی که برادرشان صالح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ آنگاه كه برادرشان صالح گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟

از شما رزق خود باز گیرد او روزی به شما تواند داد؟ بلکه کافران دانسته در طغیان و عصیان لجاج ورزند و از حق اعراض می‌کنند. یا کیست آنکه به شما روزی دهد، اگر

و مس فرو فرستاده خواهد شد، و [از كسى‌] يارى نتوانيد طلبيد. (اگر به کفر و طغیان گرایید) بر شما شراره‌های آتش و مس گداخته فروریخته شود و هیچ نصرت و نجاتی

ما به سوی ملّتهائی که پیش از تو بوده‌اند گسیل داشته‌ایم (و هنگامی که علم طغیان برافراشته و سرپیچی ورزیده‌اند) آنان را به سختیها و زیانها گرفتار و به شدائد

برادرش ترغیب نمود تا او را به قتل رساند و بدین سبب از زیانکاران گردید. نفس [طغیان گرش]، کشتن برادرش را در نظرش سهل و آسان جلوه داد، پس او را کشت و از زیانکاران

(با) فرعون، صاحب (خرگاه‌ها و کاخ‌ها و) میخ‌های بلند. همانان که در شهرها به طغیان سر برافراشتند. پس در آنها بسی فساد کردند. پس پروردگارت بر (سروسامان)‌شان

همچون عادت قوم نوح و عاد و ثمود و کسانی که بعد از آنان بودند (از شرک و کفر و طغیان) می‌ترسم؛ و خداوند ظلم و ستمی بر بندگانش نمی‌خواهد. |نظير جريان قوم نوح و

پرهیزگار شوند؟ [به سوی] قوم فرعون [که به آنان بگویی:] آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟! قوم فرعون. آيا نمى‌خواهند پرهيزگار شوند؟

[تورات و انجیل] به آنان داده شده ننگریستی که به هر معبودی غیر خدا، و هر طغیان گری ایمان می آورند؟! و درباره کسانی که کافر شده اند، می گویند: آنان از کسانی

پردرد خبر ده. آن که آیات خدا را که بر او تلاوت می‌شود شنیده و بر تکبر و طغیان اصرار می‌کند چنانکه گویی هیچ آیات را نشنیده است، چنین کسانی را به عذاب دردناک

هنگامی که [زمان ظهور] وعده [عذاب و انتقام ما به کیفر] نخستین فسادانگیزی و طغیان شما فرا رسد، بندگان سخت پیکار ونیرومند خود را بر ضد شما برانگیزیم، آنان [برای

امید است که پروردگارتان [در صورتی که توبه کنید] به شما رحم کند و اگر به طغیان و فساد برگردید، ما هم [به کیفر شدید و عذاب سخت] بازگردیم، و دوزخ را برای

هشدارها و تهدیدهای گوناگون آوردیم، امید است [از عقاید و آرای بی پایه و گناه و طغیان] بپرهیزند، یا برای آنان بیداری و هشیاری پدید آورد. اينچنين آن را قرآنى عربى

با کسانی که کفر ورزیدند، همواره دوستی می کنند. قطعاً بد است آنچه نفوسِ [طغیان گرشان برای قیامت] آنان پیش فرستاده است؛ [و نتیجه آن این است] که خدا بر آنان

نازل کردیم تا مردم را به اجازه پروردگارشان از تاریکی ها [یِ جهل، گمراهی و طغیان] به سوی روشناییِ [معرفت، عدالت و ایمان و در حقیقت] به سوی راه [خدایِ] توانای

من بسیار آمرزنده و مهربان است. من خود را از گناه تبرئه نمی کنم؛ زیرا نفس طغیان گر، بسیار به بدی فرمان می دهد مگر زمانی که پروردگارم رحم کند؛ زیرا پروردگارم

مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را

هر که را توانستی با آوازت [به سوی باطل] برانگیز، و [برای راندنشان به سوی طغیان و گناه] با سواره ها و پیاده هایت بر آنان بانگ زن، و با آنان [از راه سوق دادنشان

کردند، دنباله رو [و دل بسته] چیزی از نعمت و ثروت شدند [که در آن به سرکشی و طغیان افتادند] و آنان گنهکار بودند. چرا در ميان مردمانى كه پيش از شما بودند -جز

در عذاب شدید فرو افکنید.» همدمش [:شیطان] گفت: «پروردگارمان! من او را به طغیان وا نداشتم، ولی (خودش) در گمراهی دور و درازی بوده است.» (خدا) فرمود: «در پیشگاه

بارگیری... لجاج آن است كه شخص در فعل منهى عنه اصرار ورزد [ملك:21]. بلكه در طغيان و نفرت اصرار ورزيدند [مؤمنون:75]. در طغيانشان اصرار مى‏ورزيدند و سرگردان

صَدْرِی). تفسیر آیات ۱ - موسى(ع) جهت انجام رسالت خویش و بازداشتن فرعون از طغیان گرى، با دعابه درگاه خداوند، خواهان شرح صدر خویش شد. (اذهب ... قال ربّ اشرح

گناه مى‏داند و در طغيان آب استعاره گفته است. طبرسى فرموده: طغيان از «طَغَى الْماءُ يَطْغى» به معنى تجاوز از حدّ است. در قرآن فقط در طغيان آب به كار رفته است

گناه مى‏داند و در طغيان آب استعاره گفته است. طبرسى فرموده: طغيان از «طَغَى الْماءُ يَطْغى» به معنى تجاوز از حدّ است. در قرآن فقط در طغيان آب به كار رفته است

گناه مى‏داند و در طغيان آب استعاره گفته است. طبرسى فرموده: طغيان از «طَغَى الْماءُ يَطْغى» به معنى تجاوز از حدّ است. در قرآن فقط در طغيان آب به كار رفته است

فرس) طغيان. حيرت. تكبّر. [انفال:47]، نباشيد مانند آنان كه از ديارشان روى طغيان و خود نمائى بيرون شدند. ابن اثير در نهايه مى‏گويد: بَطَر به معنى طغيان است،

نيستند [شورى:27]. در الميزان مى‏گويد: چون خاصيت وسعت مال تكبر و خود پسندى و طغيان است چنانكه فرموده «اِنَّ الاِنسانَ لَيَطغى‏ اَن رَاهُ استَغنى‏» لذا اگر خدا

آتش)، براى راهنمایى انسان به خلاصى از چنین عاقبتى است. ۴- رباخوارى، عصیان و طغیان بر خدا و رسول (ص) است. (لا تأکلوا الرّبوآ ... و اطیعوا اللّه و الرّسول) ۵-

كه انسان چون خودش را بى نياز ديد طغيان مى‏كند در مجمع آن را حقاً گفته ولى زمخشرى و بيضاوى گفته‏اند: ردع كسى است كه طغيان و كفران نعمت كرده، اين در ماقبل

تصاحب مى‏كرد و يكى بر ديگرى غلبه و برترى مى‏كرد. [قصص:4]. فرعون در زمين طغيان كرد و ظلم پيشه گرفت و مردم آن را فرقه‏ها كرد. [اسراء:7]. و تا هلاك كنند آنچه

(نافرمانى) كردند تجاور بزرگ. [طلاق:8]. ارباب لغت گفته‏اند: [ملك:21]. بلكه در طغيان و كناره‏گيرى از حق پيوسته شدند. عاتى و عاتيه: طاغى و متجاوز. [حاقة:6]. امّا

بَیْنَهُمْ). بنابراین ظهور اختلاف اولا بعد از علم و آگاهی بود و ثانیا انگیزه‌ای جز طغیان و ظلم و حسد نداشت. مثلا پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله علاوه بر معجزات

گلف استريم تطبيق مى‏شود نه به كشتى‏ها كه گفته‏اند . ج: [حاقة:11] چون آب طغيان كرد ما شما را در جارى شونده حمل كرديم تا آن را براى شما ياد آورى قرار دهيم

و تولّى) ۴ - تکذیب کنندگان تعالیم هدایت گر دین و دستورات تقواپیشگىِ آن، طغیان گر و مورد تهدید الهى اند. (لیطغى ... أرءیت إن کذّب و تولّى) سیاق آیات، بر

روحی و جسمی شما را به این کار انحرافی نکشانده ج3، ص393 است، بلکه تجاوز و طغیان است که دامانتان را به چنین ننگی آلوده کرده. تفسیر آیات ۱ - قوم لوط، مورد

سخت است. و اگر خدا روزی را بر بندگانش فراخ گرداند، بی‌گمان در زمین سر به طغیان و تجاوز برمی‌دارند. ولی آنچه را بخواهد به اندازه‌ای (که مصلحت است) به تدریج

[ملامت‌] تنها بر كسانى است كه به مردم ظلم مى‌كنند و در زمين به ناحق سر به طغيان بر مى‌دارند، اينانند كه برايشان عذاب دردناكى است راه [نكوهش‌] تنها بر كسانى

برابر پروردگارش طغيان مى‌كند. «كَلَّا إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى‌» 2- انسان به خاطر آنكه به غلط خود را بى‌نياز مى‌پندارد دست به طغيان مى‌زند. «لَيَطْغى‌

(۴ بار) لجاج آن است كه شخص در فعل منهى عنه اصرار ورزد [ملك:21]. بلكه در طغيان و نفرت اصرار ورزيدند [مؤمنون:75]. در طغيانشان اصرار مى‏ورزيدند و سرگردان

اقوامى در همين دنياست. «فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ» 6- تكذيب، مقدّمه طغيان و طغيان، سبب نابودى است. كَذَّبَتْ‌ ... فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ 7- خصلت‌ها

این حیوانات زورمند پر قدرت که گاه بطور نادر، به فرمان خدا سر به عصیان و طغیان بر می‌دارند، چنان خطرناک می‌شوند که دهها نفر در مقابل آنان عاجز می‌شود، ولی

هم‏اند [شورى:27] اگر خدا روزى را بر بندگانش گشايش مى‏داد: حتماً در زمين طغيان مى‏كردند. [نوح:19]، خدا زمين را براى شما گسترده قرار داده است. راغب گفته:

بار) (بر وزن كَتِف) خود پسند. متكبر. طاغى. راغب گويد آن شدت بَطر است. بطر: طغيان و خود گم كردنى كه از وفور نعمت و قدرت ناشى ميشود. [قمر:25-26] بلكه او (پيغمبر)

به جهاد خارج شويد. نفُور: (بروزن عقول) بمعنى دورى است [ملك:21]. بلكه در طغيان و دورى از حق اصرار ورزيدند و اگر با «الى» آيد به معنى رفتن و خروج باشد چنانكه

الأعْلی»: با توجّه به خاصّیّت نفسِ آفت‌زده طاغیان که کلمه حق و دعوت به آن، بر طغیان و غرورشان می‌افزاید (نگا: بقره / صافّات / ) و مال و منال و مقام گاهی به ادّعای

هدایت او داری در حالی که او گرفتار غرور ثروت و خودخواهی است، غروری که منشأ طغیان و گردنکشی است. تفسیر آیات ۱ - کسانى که خود رااز پند و اندرزهاى الهى بى نیاز

رحمتها و نعمتها و مجازاتهای بیدار کننده همچنان ادامه می‌دهیم و آنها نیز به طغیان و سر کشی و لجاجتشان، «تا هنگامی که دری از عذاب شدید به روی آنها بگشاییم و

گيرد و در عقوبت پيش از آنكه دعوتش كنيم، عجله كند و يا در تعذيب بنى اسرائيل طغيان نمايد. افراط: تجاوز بيشتر و تفريط كوتاهى و تقصير بيشتر است. [زمر:56]. اى

هم‏اند [شورى:27] اگر خدا روزى را بر بندگانش گشايش مى‏داد: حتماً در زمين طغيان مى‏كردند. [نوح:19]، خدا زمين را براى شما گسترده قرار داده است. راغب گفته:

حساب معینی است، چرا که «اگر خداوند روزی را برای همه گسترده سازد در زمین طغیان خواهند کرد». روشن است که «روزی» در اینجا هم ارزاق معنوی را شامل می‌شود و

فرعون همانا او از حدّ خود تجاوز و طغيان نموده است و با ملايمت و نرمى باو بگو آيا مايل هستى كه پاك شوى از كفر و تجاوز و طغيان و آنكه هدايت نمايم من تو را بمعرفت

از سجده بر آدم سخن به میان می‌آورد تا بدانیم از آغاز، غرور سر چشمه کفر و طغیان بوده است. به علاوه این داستان مشخص می‌کند که انحرافات از وسوسه‌های شیطانی

گيرد و در عقوبت پيش از آنكه دعوتش كنيم، عجله كند و يا در تعذيب بنى اسرائيل طغيان نمايد. افراط: تجاوز بيشتر و تفريط كوتاهى و تقصير بيشتر است. [زمر:56]. اى

بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَلاوَمُونَ» 13- ندادن حق ديگران، ظلم به خويش و طغيان به ديگران است. «إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ‌- إِنَّا كُنَّا طاغِينَ» 14- در برابر

بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَلاوَمُونَ» 13- ندادن حق ديگران، ظلم به خويش و طغيان به ديگران است. «إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ‌- إِنَّا كُنَّا طاغِينَ» 14- در برابر

بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَلاوَمُونَ» 13- ندادن حق ديگران، ظلم به خويش و طغيان به ديگران است. «إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ‌- إِنَّا كُنَّا طاغِينَ» 14- در برابر

چنانكه از آيه‏[نحل:118]. نيز روشن مى‏شود كه تحريم بعضى از حلال‏ها در اثر طغيان و ستمشان بوده است و لفظ «اِنَّما جُعِلَ‏السَّبْتُ» دلالت دارد كه آن جوابى

هارون(ع) اطمینان داد که فرعون فرصت ابلاغ پیام رسالت را از آنان نگرفته و بر طغیان خود نخواهند افزود. (نخاف أن یفرط ... قال لاتخافا) ۳ - خداوند همراهى کامل

ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنها بودند چگونه بود؟ (همانها که راه کفر و طغیان را پیش گرفتند و) خداوند آنها را درهم کوبید و هلاک کرد» (أَ فَلَمْ یَسِیرُوا

السَّعِیرِ). شیطان حزب خود را به آلودگی و گناه، به پلیدیهای شهوات، به شرک و طغیان و ستم و سر انجام به آتش جهنم دعوت می‌کند. تفسیر آیات ۱ - هشدار خداوند به

ذکر شده است و آن این که منظور از «الاولی» کلمه نخستین است که فرعون در مسیر طغیان گفت و ادعای الوهیت کرد (قصص/ 38) و «الاخرة» اشاره به آخرین کلمه‌ای است که