نتایج جستجو

شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل ضيز طبق طرف طعم طغو

انن لبث علم ى فتى هذا فتح ضرر فتو مير لعل رئى بعد لما ربب ذا کيل امر سبع صدق بشر عمل شرى فعل هو عرف بقر ذکر ها قبل شطن حفظ على مسس عزز اذا اخو

انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل صلح جعل شىء طلق طوع

سئل اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير

سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم بنو بغى بعد عذب اذا زود صدق قعد کلم الم صدر ورث اتى فضل اذ الذى عند مع حضر نهر بين

گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من مع ضلل عسى

الله اله وله ربو خلد ها امن کفر ام الذين حسب فى هم ان نور دخل جنن صحب لما صدق ف محص علم ل اول ظلم

من کم ل بين ف الله اله وله قول خلف ک انن لا الى ان قدم عن ى ها نا الذى فى صدق علم رجل کون شىء على يدى امن اذا کتب بسط رسل قطع رئى رحم اتى ا بشر وقى هدى

کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد ايى لما اول کذب لکن خلق حکم عن تبع دين هذا کلل صدق قتل بل وقى لو کره نن ضلل اذ اذا هما الذى ملک قرب شىء اوى يا بعد قدر امر دعو

عهد بعر مع سئل خير يسر قوم زيد ربب حفظ قسطس لن بخس او رئى الذين يا خسر ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن

رئس عهن کفر نا لقى فوق على الذين جبل مهل اخذ صلى صهر صبب ولى کذب طعم اخر صدق جزى فدى سحب انى هنا ايى قول موه رجع عتل وفق قطع سقى هو سلسل نزل انت معى شکل

معشوقه‏اش آوردند. ه ب ل ک من صلح نا وسم سمو بشر اله الله اخذ لم يا عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر الياس جزى کلم ان وهب کلل سبح انن ذلک قوى زوج غلم

مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) ۶- ورود در کارها به صدق و راستى و خروج از آن به درستى، نیازمند استمداد از خدا (و قل ربّ أدخلنى مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) ۷-

آیات شامل این کلمه «صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معناى کسى است که بسیار راستگو است. بعضى گفته اند: به معناى کسى است که هرگز دروغ نمى گوید، و یا بالاتر

آیات شامل این کلمه «صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معناى کسى است که بسیار راستگو است. بعضى گفته اند: به معناى کسى است که هرگز دروغ نمى گوید، و یا بالاتر

گاه به معناى هماهنگى و مطابقت دو چیز با یکدیگر است; و در اینجا هر دو معنا صدق مى کند. مطابق معناى اول، آسمان هاى هفتگانه یکى بالاى دیگرى قرار دارد; و به

استعاره لسان را بمعنى قول بكار برند، على هذا لسان صدق در آيه به معنى يادنيك و ثناء جميل است در اقرب گويد لسان صدق به معنى ذكر حسن است طبرسى آن را ثناء جميل گفته

نا على کون ک ها امن الذين ى لم عمل علم ربب ا قوم الا ايى لو عن يوم کفر قد صدق بين قبل الى ذلک ظلم اتى عذب اوى ارض اذا ائى رسل عبد کذب شىء او انس يا شرک

جهت كمال حسن زخرف گفته‏اند زخرف القول سخنى است باطل كه ظاهر آن صدق و راست باطل كه ظاهر آن صدق و راست مى‏نمايد [انعام:112]. بعضى قول باطل و ظاهر الصدق را براى

صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد ترب وطء حدث انتم رجع صدق برد صرر روح لن صعق کذب حرث

پروردگار است. (فإن کذبوک فقل ربکم ذو رحمة وسعة) ۵- ممکن است مشرکان، با وجود صدق خبرهاى خداوند در مورد تحریمها و علل آن، به تکذیب آن بپردازند. (و إنا لصدقون

تردید و شک نیست; زیرا از هر نظر کامل و بى عیب است، تواریخ و اخبار آن، همه صدق و احکام و قوانین آن همه عدل است. و نیز ممکن است منظور از «کلمه» همان وعده

شاهان را!) چرا فرشته‌ای بر او نازل نشده که همراه وی مردم را انذار کند (و گواه صدق دعوی او باشد)؟! و گفتند: اين چه پيامبرى است كه غذا مى‌خورد و در بازارها راه

راجع بنجات ايشان و اهل ايمان و هلاك كفّار كاملا وفا نموديم و صدق آن ظاهر گشت و بزودى صدق وعده ما بتوهم راجع بكفار آشكار خواهد شد و بعد از اين روى سخن را

مدت ها پیش از نزول قرآن در میان شما بودم، [و ادعای پیامبری نداشتم، اکنون صدق پیامبری خود را با این قرآن اثبات می کنم] آیا نمی اندیشید؟ بگو: اگر خدا مى‌خواست

كه دلالت بر صدق دعوى نبوت و وجوب حج و ساير احكام مينمايد و تخصيص اهل كتاب بذكر براى آنستكه كفر جلد 1 صفحه 464 آنها اقبح است چون آنها علائم صدق نبوت را در

يعنى بر ما استقامت عطا فرما [يونس:2]. مراد از قدم صدق مقام ارجمند واقعى و پاداش حقيقى است گويا مراد از «صدق» مقابل اعتبارى است يعنى آن مقام مثل مقام دنيا خيالى

بره برهن کم اله ف ه ان وله هم کون من منى شهد امم الله دون تلک کلل مع نصارى صدق علم ذا او اخذ نزع انن ا هذا هود ام حقق ذکر ارض

ل کم قول ک هم نفس بل قد ف ى ذلک نا ب ها امر شطن اتى يا صبر هدى انن موسى صدق بصر ملو کذب نبذ دمى دمو ذهب ان بين منن من ما دمم جمل على کون رسل فى اثر بعد

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «رِدْء» به معناى «معین و یاور» است. ى ن صدق مع ه انن ف رسل خوف لسن ان کذب من

حسن هى فعل مدد عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل او

.. بره کم ه من هتى هاتوا ربب هات ان ف قول اتى لا ک اله ل کون انن الى علم صدق ب وله ذا الله رئى ها ذانک ذلک اخر جىء بلى رهب ذکر هذا نزل قد حقق لو انس صرف

کلمات مشتق شده ف لو ا ه رئى من کم کون هم انن ان رجع ما لا دين شکر ذکر هو صدق نصر اذا لقى ل على بلغ الذين کذب غير بصر حلق لوم بين اجج نور کود اول سور حلقم

بخواهید) پدران و نیاکان ما را (زنده گرداند و آنان را) نزد ما بیاورید (تا بر صدق گفتار شما گواهی دهند). «اگر (از) راستان بوده‌اید، پس پدران ما را (باز پس)

بارگیری... برهن کم هتى ه هاتوا من هات قول اتى ان ف ربب اله لا ک کون ل الى ب صدق وله علم انن ها الله رئى اخر جىء ذانک رهب ذا قد مع لو ذلک انس نزل بلى هذا فرعون

دليلتان را بياوريد اگر راستگوييد. هتى هات اتى بره قول برهن کم اله ف ان ه کون صدق وله من هم شهد ذا منى علم الله دون تلک امم انن مع کلل هذا بلى نصارى حقق او

در دل به آن عقيده نداشته باشد دروغگو است. نظام به استناد اين آيه مى‏گويد صدق خبر مطابقت آن است با اعتقاد متكلم و كذب آن عدم مطابقت با اعتقاد او و اگر بگويد:

ان ها رئى کفر انن جمع بين بعض وجه الى ربب صلح کتب اله وله عذب الله خفى وقى صدق اذ عاد سود شقى ثمود ذهب شقو هدى سئل سعى نور زيد أما توب نا طغو اذا فرق خلف

ان سبح ائى خلص عقب فسد لکن الله قول طوف جىء بل ايى الا سوغ خرج شدد اخذ طعم صدق بطن شرب سال هم اذ عرض ک حمد فصل انتم لو وقى نفس لن کبر قدس جعل ا رسل دور

ايى جرد اله عبد وثق خرج ک فصل نفس سال شرب فسد عقب ان طوفان حمد وقى بطن اخذ صدق طوف شدد جىء الا طعم ثمر قدس هم اذ عرض کبر دور رجس ذلک جعل قوم لن

حمد وقى قمص جرد وثق طوفان ثمر ان قدس عقب کبر فسد دور اخذ نخل بطن الا جىء صدق طوف شدد هم قوم رجس ذلک اذ امر جرم ثم طعم

حول ولى على هدى جنن قول نصر قلل مضى هل امن خرج ها لو او اخذ بئس سوى انس فتح صدق خلف ثقف رئى بشر قوم حتى انن ارض لبث صلو لما هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين

جهنم الذين کبر نور کم بئس قول ما ها الله اله وله خلد نا ليس کفر انن ان ا صدق ى وقى صبر جىء من ب قد الذى ربب ظلم ک اکل امن لا نزل کون حسن سوق على کرم قلب

قوم عبد الذين حيى انس موت ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم قدر ملک حسن عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول فطر اتى اذا ظلم اوى حقق لعل او ائى ليل ولى سبل

بيت سوء اکل سحت قدم اخذ ردد عدو حتى بين لو بعض لعن امر رفد س قرر حين ذلک صدق قبل عهد

الا طعم نا ى جىء سنبل وجه جوع انن فتى اذ ل يوم خضر اهل فتو ا ملک ليس سنو صدق نعم اخر ها روغ ايى

ليل ندى صلح يا نفر عبد سبل حسن هدى امم تبع دبر بقع اين طوع رحم انت ندو ثم صدق اخر نذر بکة کما حکم موه اقصو اهل الا امن سلم زيد فوق وسم يى نوب لوط انتم

موت قد ام اهل انث عدل بقر نسو معز حيى ربب طوف ربع ضئن ابل الى وحد عرف شهر صدق نن خرج غور حجر سبق نور غشو هو هدى أما حين وصى بين خلق صدر عطف جعل فرد ذنب

شده در حال بارگیری... ف ک ربب من ها ان ما هم ل کون نا ه رضو ا لم الذى عطو صدق فى هؤلاء قول شىء جزى وقى لا کلل ب کيف غير ارض حسب سمو اولاء ولى حتى هذا حظر

تکلیف شاق ۶ حیوانات: تحریم حیوانات چنگال دار ۱; حلیّت اولیّه حیوانات ۱۲ خدا: صدق اخبار خدا ۱۰، ۱۲; عذابهاى خدا ۶ خرافات: مبارزه با خرافات ۷ خوردنیها: احکام

تسلط يارى دهنده عطا فرما. شايد مراد آن است كه توفيق ده به هر كارى از روى صدق و راستى وارد شوم و به راستى و بهره خارج گردم. در آيه «اِنْ تَجْتَنِبوا كَبائرَ

خوف ذلک تبع على عظم فرعون ضرب کم نجو يا سلم کفر الذين غير رئى عذب هن حبل صدق ا حجر قبل اثم امن عن اخذ عزز نزع ثم ايى حقق اول وحى لما سوى جبر انا قد لم

ذلک نجو على کم يا عذب ضرب الذين سلم غير رئى کفر حجر هن اخذ عن ثم نزع حبل صدق لما سوى قبل نا ا امن عزز لو جبر اول اثم لم بين قد ولد رحم ايى ثعب لقف حقق

آنچه وعده داده شده‌ايد راست است، قسم به اینان که آنچه شما را وعده دادند همه صدق و حقیقت است. که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می

روشن فرستاديم، سپس موسی و برادرش هارون را همراه با معجزات و براهین (دالّ بر صدق رسالتشان) و حجّت واضحی که بیانگر (اثبات پیغمبری آنان) باشد روانه کردیم. موسی

فعل کم کود مرر ه ل نا على طوع موت نفق اجر ربع لو اتى قعد عقب خرج صلو دور صدق قوم

اذا نزل انس عدو ذا الذى خلق نذر رحم رئى شهد امر لما قضى لو لم صلح ثم ظلم صدق عمل فرق اذ عبد سلط سحر عن حتى کلل اخذ يا قرء شطن نور کذب بغى فتح ذکر غفر نحن

ذلک عين نکب هون الذى شکر قصد فخر نفر هو شىء صرط احد ذا عن عتو ملء الى ظلم صدق اوى رود طوع خيل

صبر اتى رحم يا شهد لن نن اول اخر قعد لم ن نزل خرج بنو علم ها مع اذا طوع قتل صدق دعو ذکر جىء بين طير کتب کفر هو او نظر جمع نفس الا وقى مثل ارض امر لما اخذ

خود را (با تبدیل عصا به اژدها و درخشنده شدن دست) به تو نشان دهیم (و دلیل صدق رسالت تو باشند). «برای اینکه به تو از بزرگ‌ترین نشانه‌های (چشمگیر)‌مان بنماییم

کتب ذلک على سمع او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير وعد صمم اولاء حتى انس حيى نظر ارض قد صبر الذى عرب قصص قرب خلق

ابىّ ابن خلف كه يكى از آنها بود و تكذيب كرد شرط بندى نمود كه تا سه سال اگر صدق اينمقال ظاهر نشود ده شتر باو بدهد و الا از او بگيرد و هنوز شرط بندى حرام نشده

ابىّ ابن خلف كه يكى از آنها بود و تكذيب كرد شرط بندى نمود كه تا سه سال اگر صدق اينمقال ظاهر نشود ده شتر باو بدهد و الا از او بگيرد و هنوز شرط بندى حرام نشده

پیغمبران) بر او (که محمّد است) از سوی پروردگارش فرو فرستاده می‌شد (و ما را به صدق رسالتش قانع می‌کرد! بدیشان) بگو: (نزول معجزات از عالم غیب است و) تنها خدا

اننى وحد على الى امن حلى جزى رحم قدد سوء بين ذلک ليل نجو ضرب کذب جدد کون اول صدق سبل ذوق حتى سبق رود يحيى لا احد جبل بشر اهل شرب رئى

کرده است) موعد خود دارد (و در هنگام مقرّر و جای معیّن تحقّق می‌پذیرد) و (صدق این اخبار را به هنگام وقوع) خواهید دانست (و خواهید دید به چه عذابی گرفتار

سمو زين لا لما علم غيب کون صوم هو بصر اذا جىء ذکر امر کتب هن حفظ رحم شىء صدق ربب اول ارض بل جعل نظر کرم زوج عن عمل يمن دون کيل انت اوى ارث کذب دنو اخو

قلب ما جعل اذ ملک تبع ه لئک ل عسى بعض الک بصر الله وجف امر الذى قول من اله صدق ف خشع ب وله عجل انن الا ربب الف ک بشر مدد وعد ى

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

سجد قد فى اذ ان کذب عمل خفض هى شقق جرم دکک ربب نجم وعد ک ى قسم عذب ارض امن صدق روح ا سئل رفع وحد ظنن رجج دفع ثم علم نا الله کفر الک هو سلم لم ذات عظم لما

چهارصد سال فقط شش بار حكم دست بريدن اجرا شده است (برهان قرآن ص 171) شاهد صدق اين سخن مملكت عربستان سعودى است كه در عرض پنجاه سال مثلاً يك دست هم بريده

خلف جنن موت بعض شدد ظلم جزى جهنم بين انس خلق اخذ ا دنو لم کتب نبء ولى شرک صدق اوى وفى مرى کذب جرى عدو هلک قلب سجد غلب ودد ملل مرر نزل

جانب پروردگارتان آمده است، این ماده شتر [از سوی] خدا برای شما نشانه ای [بر صدق رسالت من] است، پس او را واگذارید تا در زمین خدا بخورد و آزار و گزندی به او

امر ثم ها عن لا مع س فى نا جعل حسب خمر علم حسن نذر عذب غنى هم أما اذا ايى صدق کذب لسن هدى امن اتى خفى هل لم نفع نصب حتى کيل رسل بخل هو قبض کبر احزاب فرغ

ظهر اکل ثوب قرر ثقل الا خرج او ى شىء اول عشو فتى حضر اتى نن اذ ولى بعد نا صدق سجن صبر نذر عتو صلو ثنى امن وضع قلب وکل عجب انس لقى نحن غفل وصى ضرر غشو نظر

(بر این که گفتار و کردارتان بی‌پایه و بی‌مایه است، و شما اصلاً دلیل قطعی بر صدق گفتار و درستی کردار خود ندارید در این که می‌گوئید: خدا به کفر و شرک ما راضی

(سرگذشت نوح و سرنوشت مؤمنان و کافران) عبرت سترگ و دلیل بزرگی (بر قدرت خدا و صدق پیغمبران) است، و بیشتر مردمان (با وجود شنیدن داستان عبرت‌انگیزِ راه یافتگان

باطل (که خودتان آن را به هم بافته‌اید) نیامیزید، و حق را (که از جمله‌ی آن صدق محمّد است) پنهان نکنید. و حال آن که می‌دانید (پیغمبری او، راست است). و حق

اما دروغ شمرد و سر باز زد. ما همه‌ی معجزات خود را (که مؤیّد رسالت موسی و صدق او در اموری بود که از سوی خدا ابلاغ می‌کرد) به فرعون نشان دادیم، ولی او (همه‌ی

مى‌گوييم. و از مردم آن شهر و از آن قافله که ما با آن آمدیم حقیقت را جویا شو تا صدق دعوی ما کاملا بر تو معلوم گردد. حقیقت را از شهری که در آن بودیم [و در و دیوارش

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

چهارصد سال فقط شش بار حكم دست بريدن اجرا شده است (برهان قرآن ص 171) شاهد صدق اين سخن مملكت عربستان سعودى است كه در عرض پنجاه سال مثلاً يك دست هم بريده

وقى نفس خلق ملک حقق جىء ذا حسن امر کذب يا قبل رئى هذا نزل حکم سمع خرج اخذ صدق هن موسى جنن مثل نذر ضلل شرک کثر نور سجد ولد ن او

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

لى حكما والحقتى بالصالحين ) مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين )) بيان اينكه سود نداشتن مال و

ابىّ ابن خلف كه يكى از آنها بود و تكذيب كرد شرط بندى نمود كه تا سه سال اگر صدق اينمقال ظاهر نشود ده شتر باو بدهد و الا از او بگيرد و هنوز شرط بندى حرام نشده

اخو ن ظلم علم انس رود ذکر شىء بشر س يا خوف غير عذب فضل ا کلل عند لما رضو صدق حکم لوط امر فعل ابو زوج حضر عسى لقى ضيع امم انث ثمود هن

سوء جعل برر اخر رحم عن اهل عبد قبل هدى نزل عدد لو اخو عقب عند ارض لکن التى صدق ن جزى هو عدو حبب مع اجر غفر فلح وذر کذب سمع حکم خلق بعد بئس دخل کبر کثر کلل

نیافتید،) دو نفر از غیر خودتان را به گواهی بطلبید، و اگر به هنگام ادای شهادت، در صدق آنها شک کردید، آنها را بعد از نماز نگاه می‌دارید تا سوگند یاد کنند که: «ما

بخوانند) بدو داده شود. (نامه‌ای که ابلاغ پیغمبری یکایک آنان باشد، یا دالّ بر صدق نبوّت پیغمبر اسلام باشد). بلکه هرکدام از آنها انتظار دارد نامه‌ی جداگانه‌ای

چرا دلیل مادی و معجزه‌ای از سوی پروردگارش بر او نازل نمی‌گردد (تا گواه بر صدق دعوت او باشد؟!) بگو: خداوند می‌تواند (هرگونه) دلیل و معجزه‌ای نازل کند، ولی