نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) حرف جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]

السلام» هست كه در موقع مشايعت عده‏اى از لشكريان خویش فرمود: «اَعْذِبُوا عَنْ ذِكْرِ النِّساءِ اَنْفُسَكُمْ فَاِنَّ ذلَكُمْ يُكَسِّرُكُمْ عَنِ الْغَزْوِ» يعنى

رده:آثار خشیت رده:آثار دنیاطلبى رده:آثار دیندارى رده:آثار ذکر رده:آثار ذکر حاکمیت خدا رده:آثار ذکر خلقت انسان رده:آثار ربوبیت خدا رده:آثار رسالت موسى رده:آثار

باشد. لفظ «الناس» بنابر نقل المعجم المهفرس دويست و چهل ويك بار در قرآن مجيد ذكر شده و از مقابله با جن در [ناس:6]. بدست مى‏آيد كه برجن اطلاق نمى‏شود. ال وَ

نزديك‏تر است از قول راغب كه راه راست گفته زيرا در بيشتر آيات وصف مستقيم با صراط ذكر شده و تأسيس از تأكيد بهتر است و اگر مثل صحاح و غيره مطلق مترادف مى‏شود و اصل

«قلب» آياتى در اين زمينه نقل كرده‏ايم كه در بعضى از آيات به جاى نفوس قلوب ذكر شده نظير: [اسراء:25]. و [احزاب:51]. 5- [نساء:1]. نظير اين آيه است [انعام:98]

آنان‌ قرآن‌ نميخوانند! فرمود بلي‌، ولي‌ مقصود ‌از‌ ذكر پروردگار آنچه‌ تو فكر كرده نيست‌ همانا مراد ‌از‌ ذكر جهر ببسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ ‌است‌) 5‌-‌ گفتن‌

«ما اِن يخرجِ زيد». (به فتح و كسر) هر دو حرف تأكيد اند و براى تأكيد مطلب ذكر مى‏شود مثل «اَنّ اللّه عَلى كُلِّ شَيئى قَدير» فرق مشهور ميان اين دو حرف آنست

آنان‌ قرآن‌ نميخوانند! فرمود بلي‌، ولي‌ مقصود ‌از‌ ذكر پروردگار آنچه‌ تو فكر كرده نيست‌ همانا مراد ‌از‌ ذكر جهر ببسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ ‌است‌) 5‌-‌ گفتن‌

نزديك‏تر است از قول راغب كه راه راست گفته زيرا در بيشتر آيات وصف مستقيم با صراط ذكر شده و تأسيس از تأكيد بهتر است و اگر مثل صحاح و غيره مطلق مترادف مى‏شود و اصل

قابل‌ معالجه‌ ‌است‌ و ‌در‌ علم‌ اخلاق‌ سه‌ طريق‌ ‌براي‌ معالجه‌ ‌آن‌ ذكر كرده‌اند: 1‌-‌ ذكر ‌خدا‌ قلبا و لسانا، چنانچه‌ ‌در‌ ‌آيه‌ شريفه‌ إِن‌َّ الَّذِين‌َ

تحقق مى یابد;و این در قرآن فراوان است که مضارع قطعى الوقوع، با صیغه ماضى ذکر مى شود. اتى‌ (۵۵۳ بار) اتيان بمعنى آمدن و آوردن هر دو آمده است مانند [نحل:1]

۱۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ذكر چگونگى شى‏ء (ذكر اوصاف و خصوصيات شى‏ء) راغب مى‏گويد: وصف ذكر چيزى است با زيور و نعمت آن، صفت حالتى است كه

مسمّى يعنى ذات حق تعالى است و گفته‏اند: مراد از ذكر اسم، تعظيم مسمّى است و نيز گفته‏اند مراد از اسم، ذكر است و گفته‏اند: تنزيه اسم تنزيه مسمّى است. نا گفته

مى‏آيد منظور از [طه:124-125]. نيز همان باشد زيرا اين كورى نتيجه اعراض از ذكر حق است كه فرموده [طه:124]. و در جواب آن آمده: آيات ما به سوى تو آمد. تو آنها

إِلاّ اللّه لا فَلا ثُم الْآخِر کَانُوا فَلِنَفْسِه مَا إِلَى لَهُم الْيَوْم ذَکَر جَزَاء لِمَن أَو الّذِين مِثْلَهَا لِيَجْزِي سَيّئَة يُجْزَى بِمَا أَسَاء

۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ک الى م ق ذلک س ص ه ح وحى ى ذکر رحم ربب الذين عبد

قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... بعض هدم بيع ل صلو سجد ب ذکر هم فى ها سمو انس وسم وله الله اله

خير ک نا جعل حسب سمو قوم فرى بل بصر ى لم کفر هدى نحن انتم شىء شرک عند سوى ذکر کتب سئل اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث

در حال بارگیری... [نوح:23]. در «نسر» و «ود» گفتيم: اصنام پنجگانه كه در آيه ذكر شده متعلق به قوم نوح «عليه السلام» اند و ربطى به اصنام جاهليت ندارند زيرا

نعم بهشتى در قرآن وصف كرده نظير آن در دنيا نيست و خدا آن را به اسم معروف ذكر كرده (تا مردم بدانند). ها فى عين مزج سمو کون کئس وسم طوف سلسبيل سقى قدر

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لا زنى الا نکح او شرک من امن ها جلد ذکر لعل هما ف کم قتل ب ذلک کون کلل بين طوف انن حرم ه ايى وحد وله ل ائى قرب فعل

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... مسخ بنابرآنكه در مجمع و قاموس و اقرب ذكر شده عوض شدن شكل و صورت است به شكل قبيح. راغب آنرا عوض شدن شكل و اخلاق گفته

كلمه تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است. ه نطف بلو من جعل ان انس ف خلق نا سمع ذکر بصر شىء

حظظ صحب کتب هاتوا قوم رهب دخل اسماعيل اخر ايى ه عصى يا هتى ودد فصل بين بره ذکر کم

فتو مير لعل رئى بعد لما ربب ذا کيل امر سبع صدق بشر عمل شرى فعل هو عرف بقر ذکر ها قبل شطن حفظ على مسس عزز اذا اخو

ندانست و كسى به جاى خدا او را نپرستيد. من کلل اسماعيل ذا خير صلح يونس لوط کفل ذکر صفو فضل الياس ل على عيسى ه نا يحيى علم هذا عند زکريا ابو

مطلقاً درباره قيامت و ويران شدن عالم و اهل رحمت و عذاب است به نظر ميايد غرض از ذكر اين دو آيه درميان هلاكتهاى دنيا و آخرت تذكّر اين نكته است كه اهل ايمان در

هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو قحم عدد رود شرر حسب رسل سوى ولى امر جعل امم هى ذکر اذن کلل تلو الى انس ابو عبس حمى لکن عاد ريب ضعف طعم موت خير

تکرار در قرآن: ۱۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... اول ل ذکر اله ما يا الله الذين ف وله اولى من کم وقى نا انن على هم ب ا ايى ربب لعل نفق الا

انن زوج کثر بعد الله يسر اله سبل سبح امر يمن وله ب بنو حرج ملک دول سکن اسو ذکر فوت شىء اسى شرک يتم وطر بين قرب ازر ذلک امن غنى ثوب وفى قتل رجع نصح ذى نفس

عمران:67]. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است ولى «نصارى» چهارده بار ذكر شده است [بقره:135]. درعلت اين تسميه چند قول است، به نظر نگارنده قويتر از همه

صفت، عبرت، علامت، حديث و مثل دائر (اقرب) قاموس از جمله صفت، حجّت و حديث را ذكر كرده است وآن به معنى شبيه ومانند نيز آمده است چنانكه گفته شد، طبرسى ذيل آيه

آیات شامل این کلمه ذکر (۲۹۲ بار) وَ فَإِن بِه بِمَلُوم الدّنْيَا أَنْت الذّکْرَى أَن فَمَا تُبْسَل الْحَيَاة تَنْفَع غَرّتْهُم نَفْس الْمُؤْمِنِين عَنْهُم

عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء نصارى ذکر وحى سلم اوب هارون يى انا زکريا قبل عزز امم سليمان ف شرک عجز وصى کفر تبع کتب

اذ کتب ارض امر الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل

الله اله قول ى وله لا رئى ب الذين کذب ان کفر انن اخذ سير ها کيف قبل نذر قد ذکر سمو ربب خلق قدر شىء اذا ظلم رسل ايى حکم الا نا اوى بين ائى ضرب بعض عذب قتل

مى‏شود چهار لنگه در اين آيه بعد ذكر شده و چهار لنگه ديگر در آيه بعد عبارتند از نر و ماده شتر و گاو. ذكور و ذكران جمع ذكر است مثل [شورى:49-50]، يعنى: به

خدا ۱، ۲ ; هشدارهاى خدا ۶ ذکر: آثار ذکر ۸ ; آداب ذکر ۲ ; اهمیت ذکر خدا ۳ ; خشوع در ذکر ۲ ; ذکر خدا ۱، ۵ ; ذکر در صبح ۵، ۸ ; ذکر در عصر ۵، ۸ عمل: ناپسند ۷

۱، ۲; تسبیح در شب ۱، ۳; تسبیح در صبح ۱، ۳; وقت تسبیح ۳ ذکر: ذکر در شب ۳; ذکر در صبح ۳; وقت ذکر ۳ مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۱

امتحانهاى خدا ۱، ۲، ۳ ذکر: آثار اعراض از ذکر خدا ۴; آثار ذکر خدا ۷; اهمیت ذکرخدا ۶; ذکر خدا در رفاه ۶; ذکر دائمى خدا ۷; زمینه ذکر خدا ۸ رفاه: آثار رفاه

ف ب ما کون جعل کلل ان على انن خلق نفس الله نا اله الى هن لا وله زوج الذين ذکر نعم اذا قول ايى شىء ذلک امن ثنى الا اتى نبت انث ذرر سکن جنن بين بدل نبو ملک

کلل سبل عند دون عمل قد يا لم اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل

مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور سبل حکم ميل وعد عدد قرب ذکر نفس ولى وسم بغى

فطرت خفته آنان (و هذا ذکر ) «ذکر» از نظر معنا مانند «حفظ» است، با این تفاوت که حفظ شىء به اعتبار احراز و به دست آوردن آن است و ذکر شىء به اعتبار استحضار

یفعل ذلک فأُولئک هم الخسرون) خدا: توصیه هاى خدا ۱، ۶ ذکر: آثار ذکر خدا ۳; ارزش ذکر خدا ۲; اهمیت ذکر خدا ۱ زیان: عوامل زیان ۷ زیانکاران :۸ سعادت: عوامل سعادت

حاکمیت خدا ۳ ذکر: آثار ذکر عجز انسان ۵; آثار ذکر عجز جن ۵; آثار ذکرقدرت خدا ۵; اهمیت ذکر عجز انسان ۴; اهمیت ذکرعجز جن ۴; اهمیت ذکر قدرت خدا ۴; ذکر عجز موجودات

جمله «وَ تَقْطَعُونَ السَّبِیلَ» احتمالات دیگرى نیز ذکر کرده اند; از جمله: با توجّه به تاریخچه اى که ذکر شد، آن را به معناى قطع کردن راه مردم در سفرهایشان

۱۱; موجبات نفرین خدا ۱۰; نقش خدا ۱ ذکر: آثار ذکر ۹; ذکر قبر ۹; ذکر مدبر انسان ها ۹; ذکر مرگ ۹; ذکر وابستگى آفرینش ۹; ذکر هدایت انسان ها ۹ عصیان: آثار عصیان

نيست‌ و ‌لو‌ اطلاق‌ ذكر ‌بر‌ نماز ‌شده‌ لكن‌ بواسطه اشتمال‌ نماز ‌است‌ ‌بر‌ ذكر و ‌در‌ قرآن‌ مجيد تقابل‌ انداخته‌ ‌بين‌ نماز و ذكر ميفرمايد وَ أَقِم‌ِ

وعده هاى خدا ۲ ذکر: آثار ذکر ۱۴; ذکر آیات خدا هنگام تلاوت قرآن ۹; ذکر خالقیت خدا ۱۴; ذکر ربوبیت خدا ۱۴; ذکر صفات خدا هنگام تلاوت قرآن ۹; زمینه ذکر بسمله در کار

۷; توصیه هاى خدا ۱، ۶، ۱۲ دنیاطلبى: زمینه دنیاطلبى ۱۰ ذکر: ارزش ذکر خدا ۸; ذکر خدا ۳; زمینه ذکر خدا ۴ عبادت: زمینه ترک عبادت ۱۰ علم: آثار علم ۱۱ غفلت:

عوامل دشمنى ۱، ۲ دین: و عینیّت ۶ ذکر: آثار ذکر ۱۴ ; اهمیّت ذکر ۱۰ ; ذکر خدا ۱۳، ۱۴ ; زمینه ذکر ۱۲ ; عوامل ترک ذکر ۸ ; موانع ذکر ۷، ۹، ۱۱ رستگارى: موانع رستگارى

ائى بحر لعل ولى کما اهل ايى جعل لما مع وجس کيف ورى حکم حسب ذلک حنذ فرى خسر ذکر قطع صبر لعن عهد لوط على عجل يا او وصل حذر انتما جىء اخو

رضع کلم حتى ى کتب ثوب رفع بعد حرف وله کره اول ليس رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض اتى ا يوم ذات ظلم انس وضع غير لم لما وعد سمو صلو نمرق اخذ ظهر صدر

چهره در هم كشيده، به طور استعاره است. ب ما کسب من ها ل نفس الذين ان هم ه اول ذکر اخذ ليس دنو عدل شرب لا حيى حمم کلل غرر عذب دون لهو

است. ف هم لا فى انن ى لوم ه من ب کم ما ذلک اله ن وله الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول بعض فضل ان کون ورى على نا ربب ملک يمن اول قسم حسر لو ک دحر جهنم

ثم سوء نبو ولى مثل لم شهد يوم خلق ملک الذى قتل جعل عند خير خلف حتى کفر اذا ذکر توراة صبر کيف عبد خبر هدى لقى حسن رود کثر جىء وحى اخذ رئى امر نفق او دخل تبع

نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک نهى هو لئک حمل سنو مرر مئى موسى

ایمان ۴; عوامل ایمان به معاد ۵ خدا: قدرت خدا ۵ ذکر: آثار ذکر خلقت انسان ۴، ۵; آثار ذکر قیامت ۴; آثار ذکر مرگ ۴ عالم برزخ ۳: قیامت : نقش قیامت ۱، ۲ گرایشها:

صورت به کار مى برند، معناى تازه اى است و گرنه در مفهوم عربى آن، چنین معنایى ذکر نشده است، به هر حال منظور این است که آنها گر چه سخنى از حال خود نمى گویند،

خدا: توصیه هاى خدا ۳; سرزنشهاى خدا ۵ ذکر: ذکر جاودانگى خدا ۲، ۳; ذکر فناپذیرى زندگى دنیوى ۳; ذکر قدرت خدا ۲، ۳; ذکر کرامت خدا ۲، ۳ زمین: نعمتهاى اهل زمین

همين دليل كلمه شيطان نكره ذكر شده است تا شامل هر نوع شيطانى شود. نماز، ذكر رحمن است، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» «1» قرآن، ذكر رحمن است، «نَحْنُ نَزَّلْنَا

دین: پیروزى بر دشمنان دین ۳ ; جنگ با دشمنان دین ۱، ۲ ذکر: آثار ذکر خدا ۳، ۴ ; اهمیت ذکر خدا ۲ ; ذکر خدا در جنگ ۲، ۳ رستگارى: عوامل رستگارى ۴ سعادت: عوامل

بتابد و روی بگرداند. کور شود. کم‌سو شود. «ذِکْرِ»: یاد. قرآن (نگا: آل‌عمران / ، اعراف / ، حجر / و . «ذِکْرِ الرَّحْمنِ»: قرآن خدا. خدا را یاد کردن. تذکیر

خدا ۱; دلایل ربوبیت خدا ۳; مجارى افعال خدا ۵ ذکر: آثار ذکر ۴; ذکر خالقیت خدا ۴; ذکر قدرت خدا ۴; زمینه ذکر بسمله در کار ۴ عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۵

۶; خواسته هاى خدا ۷; نواهى خدا ۱، ۲ ذکر: آثار ذکر ۸; ذکر تاریخ محمد(ص) ۴; ذکر عطایاى خدا ۸; ذکر هدایت محمد(ص) ۶; ذکر هدایتهاى خدا ۶ عمل: عمل ناپسند ۲، ۵

اولیاءالله ۴ تبلیغ: روش تبلیغ ۲ تکریم: ملاک تکریم ۸ ذکر: ذکر الگوها ۲; ذکر انبیا ۲ ذکر قصه ابراهیم(ع) ۱; عوامل ذکر ابراهیم(ع) ۷ راستگویى: ارزش راستگویى ۸ صداقت:

دیندارى در صدر اسلام ۵ ذکر: ذکر سرنوشت کافران ۹; ذکر سرنوشت مؤمنان ۹; ذکر علم خدا ۱۷; ذکر قصص انبیا ۹; ذکر قضاوت اخروى خدا ۱۰; ذکر نظارت خدا ۱۷ شرک: حقیقت

مى آید. براى «صِنو» معناى دیگرى ذکر کرده اند و آن «شبیه» است، ولى به نظر مى رسد که این معنا از معناى اول که در بالا ذکر کردیم گرفته شده است. [رعد:4] و صنو:

الگوگیرى از اسماعیل(ع) ۳; الگوگیرى از ذوالکفل(ع) ۳ ذکر: ذکر قصه ادریس(ع) ۲; ذکر قصه اسماعیل(ع) ۲; ذکر قصه ذوالکفل(ع) ۲ ذوالکفل(ع): صبر ذوالکفل(ع) ۱، ۲،

عنایت خاص خدا ۳ ; قبول هشدارهاى خدا ۵ دین: قبول تعالیم دین ۶ ذکر: آثار ذکر ۸ ; ذکر آیات خدا ۸ ; ذکر سنتهاى خدا ۸ صراط مستقیم:۱، ۲ گمراهى: منشأ گمراهى ۴ محمّد

حاکمیت خدا ۳; علم خدا ۹ دین: اصول دین ۸ ذکر: آثار ذکر ۱۰; آثار ذکر الوهیت خدا ۱۰; آثار ذکر حاکمیت خدا ۱۰; آثار ذکر زندگى اخروى ۱۰ زمین: حاکم زمین ۱ الساعة

۴، ۹; رد عجز خدا ۴; سرزنشهاى خدا ۳; قدرت خدا ۵ ذکر: آثار ذکر ۵، ۷; ذکر سختى انسان ۵; ذکر عجز انسان ۷; ذکر قدرت خدا ۷ عجب: سرزنش عجب ۳ عقیده: عقیده به خالقیت

خلقت انسان ۱ خدا: تشویقهاى خدا ۱; خالقیت خدا ۴ ذکر: آثار ذکر خالقیت خدا ۵; آثار ذکر خلقت انسان ۲; آثار ذکر مراحل خلقت انسان ۵ کفر: موانع کفر ۲ کفران: موانع

دوبار در قرآن آمده است. سمو ل ه اجل ب ها الله اله من کم هم وله ف ما ربب فى ذکر ک الى انن قول على الا انتم وسم ان لا سبح ثم ى اذا ابو اخر هو کون کلل نبء جىء

طير اتى منن ضرر قضى عصم اجر هل غير کون صفف هو عدو زوج وقع حکم بعد نوم هون ذکر جوو بيت وحى کفر احد رحق ام بشر لم حتى اکل عزز

ربب وحى انن عظم امم ظلم موسى جنن ثنى ا حين جنف يمن جزى خير حمل ابو سعر طوع ذکر ذوا اذ صلى وقى شهد اثم ارض بل ثمن س کتب سحر عدل حضر اين زکو متع سبل نور

حقق کتب قرر صبر الى مع بعد عند فرع فئى شدد ذوق حيى رسل اصل نفس امر قوم ذلک ذکر لا مثل سوء ى لو خلل نبء وحد دنو امم زلل سمو انن جمل وحى فرغ کود خير رتل تعس

جاودانگى انسان ۷ جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۷ ذکر: آثار ذکر استمرار حیات ۵; آثار ذکر استمرار مرگ ۵; آثار ذکر خلقت انسان ۵ سطحى نگرى: آثار سطحى نگرى ۴ شرک:

۵; عطایاى خدا ۲; فضل خدا ۲ ذاکران خدا: امیدوارى ذاکران خدا ۸ ذکر: آثار ذکر خدا ۷; اهمیت ذکر خدا ۴، ۵ رستگارى: زمینه رستگارى ۷ روزى: اهمیت تحصیل روزى ۳;

عبرت از تاریخ ۲ خدا: توصیه هاى خدا ۱; نعمتهاى خدا ۶ ذکر: ذکر قصه ابراهیم(ع) ۱; ذکر قصه اسحاق(ع) ۱; ذکر قصه یعقوب(ع) ۱ رهبرى: بصیرت در رهبرى ۵; شرایط رهبرى

استجابت دعا ۱۲; منشأ اجابت دعا ۱۱ ذکر: ذکر بانیان عمل پسندیده ۱۴; ذکر بناى کعبه ۱۵; ذکر تاریخ ۱۵; ذکر دعاى ابراهیم (ع) ۱۵; ذکر دعاى اسماعیل(ع) ۱۵ عبادت: ارزش

تبرى: تبرى از غضب خدا ۴ خدا: تعالیم خدا ۲ ذکر: آثار ذکر ۴; ذکر شرح صدر محمد(ص) ۲; ذکر منشأ شرح صدر محمد(ص) ۴; ذکر نعمت ۳ رهبران دینى: استقامت رهبران دینى

اولیاءالله ۱۱ تربیت: روش تربیت ۹ تعظیم: ملاک تعظیم ۷، ۱۰ ذکر: ذکر الگوها ۹; ذکر انبیا ۹; ذکر قصه ادریس (ع) ۱ راستگویى: ارزش راستگویى ۷ صداقت: آثار صداقت

ناملائمات، عائد انسان مى گردد. مفسران اسلامى تفسیرهاى متعددى براى این دو واژه ذکر کرده اند که شاید بالغ بر ده تفسیر شود: گاه، گفته اند: «ریحان» هر «شرافت» و

چیزی هیچ لایق ذکر نبود؟ آیا بر انسان زمانی از روزگار گذشت که چیزی در خور ذکر نبود؟ هرآينه بر انسان مدتى از زمان گذشت و او چيزى در خور ذكر نبود. آری مدتی

۱۲; رحمت خاص خدا ۱، ۲، ۳، ۱۲; زمینه رحمت خدا ۱۰; عطایاى خدا ۱، ۲ ذکر: آثار ذکر خدا ۵; ذکر خدا ۳ رحمت: مشمولان رحمت ۹ مؤمنان: اخراج مؤمنان از ظلمت ۲، ۶; تحیت

مسؤولیت مبلغان دین ۱۵ ذکر: آثار ذکر نعمت ۱۴، ۱۹ ; تشویق به ذکر ۱۵ ; تاریخ ذکر ۴، ۵ ; ذکر نعمتهاى خدا ۳، ۵، ۱۲، ۱۳، ۱۵ ; زمینه ذکر خدا ۱۴ زمین: افساد در

«سه»، و حداکثر آن «نُه» مى باشد. در مورد معناى «بِضْع» احتمالات دیگرى نیز ذکر شده است; از جمله این که حداقل آن سه و حداکثر آن ده، یا حداقل آن، یک و حداکثر

تنها در صورتى که آشکار بود، ممنوع مى دانستند. ذکر این تعبیر بعد از «کبائر» در سوره «شورى»، به اصطلاح از قبیل ذکر خاص بعد از عام مى باشد، و در حقیقت، بعد از

توصیه هاى خدا ۱، ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا ۲; نعمتهاى خدا ۲ ذکر: اهمیت ذکر نعمت ۱; ذکر نعمت ۳، ۴; ذکر تاریخ محمد(ص) ۵ محمد(ص): توصیه به محمد(ص) ۱، ۵; فضایل محمد(ص)

كفّار مى‌گفتند: معلوم نيست سرچشمه ذكر پيامبر چيست‌ «نُزِّلَ عَلَيْهِ» در اين آيه مى‌فرمايد: شك نكنيد قطعاً خود ما هستيم كه ذكر و قرآن را بر او نازل مى‌كنيم

حال بارگیری... براى «صمد» در روایات، کلمات مفسران و ارباب لغت، معانى زیادى ذکر شده است; «راغب» در «مفردات» مى گوید: «صمد» به معناى آقا و بزرگى است که براى

عنصر اصلى شعر كه تخيّل است، در قرآن راهى ندارد. قرآن، جز ذكر نيست. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ» ذكر قدرت و قهر خدا، ياد الطاف و نعمت‌هاى او، ياد عفو و مغفرت

نماز بود) از شنيدن آن سكوت فرمود. ف ه لما قرء قول کم سمع ل لعل ک حضر قضى ذکر قرآن رحم ولى ربب الى قوم فى هم اذا نذر جنن

هما انى شىء دبب الا ضعف قدر الذى ذا عند کفر امن ضوء جنن هو قسم حمد رئى موسى ذکر حمر نعم شمل اخو مثل عظم ثمم صرط خسر بعث کهف

على ما ان ها کون اذا الذين الله اله ل وله کبر طور قول الا لا ربب ى امن انس ذکر او عن جور جنب نا قرب رسل بنو الذى قعد رجس قوم انن يمن سبل عبد اثم مسس الى

زمینه خدا شناسى ۶; سرزنشهاى خدا ۴; عدالت خدا۱; نعمتهاى خدا ۱ ذکر: آثار ذکر نعمت ۶; اهمیت ذکر منشأ نعمت ۷ غفلت: غفلت از ربوبیت خدا ۴; غفلت از نعمتهاى خدا

۵; ویژگیهاى اکثریت انسان ۱ خدا: کرامت خدا ۴ ذکر: آثار ذکر خلقت انسان ها ۶; آثار ذکر نیازمندى انسان ۶; ذکر نیاز به خدا ۶ طغیان: افراط در طغیان ۴; زمینه