نتایج جستجو

خدا ۴ خورشید: پایان گردش خورشید ۲; خورشید از آیات خدا ۴; فرجام گردش خورشید ۲; فلک خورشید ۶; قانونمندى گردش خورشید ۳; قرارگاه خورشید ۱; گردش خورشید ۱، ۴،

نعمتهاى خدا ۲ خورشید: آثار مطالعه در خورشید ۳; فواید خورشید ۱; منشأ نورانیت خورشید ۱; نورانیت خورشید ۲ گرما: منابع گرما ۱ نعمت: نعمت خورشید ۲ نور: منابع

نشانه هاى ربوبیت خدا ۳ خورشید: مشرق خورشید ۴; مغرب خورشید ۴; نظم در طلوع خورشید ۳; نظم در غروب خورشید ۳; نقش مشرق خورشید ۲; نقش مغرب خورشید ۲ فصلهاى سال: منشأ

۱، ۴ خورشید: انقیاد خورشید ۶; تسخیر خورشید ۹، ۲۰; فرجام گردش خورشید ۱۱; فرجام خورشید ۱۶; قانونمندى خورشید ۲; قانونمندى گردش خورشید ۱۰; گردش خورشید ۵، ۱۷

تدبیر خدا ۶; نشانه هاى قدرت خدا ۶; نعمتهاى خدا ۵ خورشید: فلک خورشید ۱، ۳; قانونمندى گردش خورشید ۱; گردش خورشید ۳ ستارگان: فلک ستارگان ۴; گردش ستارگان ۴ شب:

افشانى خورشید، داراى عظمتى درخور سوگند خداوند (و الضحى) ۳ - نور خورشید و برآمدن آن در صبحگاه، نعمتى الهى است. (و الضحى) خدا: نعمتهاى خدا ۳ خورشید: عظمت

هاى قدرت خدا ۵، ۱۰ خورشید: انقیاد خورشید ۶; تداوم حرکت خورشید ۷; تسخیر خورشید ۱۰; فرجام خورشید ۸; مدت حرکت خورشید ۸; منشأ تسخیر خورشید ۶ روز: پوشش روز با

خداشناسى ۱۰; نشانه هاى لطف خدا ۵; نعمتهاى خدا ۵ خورشید: تداوم گردش خورشید ۲; تسخیر خورشید ۱، ۴، ۵; نقش خورشید ۱۰ دریا: نقش دریا ها ۱۰ روز: تسخیر روز ۳، ۵;

اشاره به این نکته است که خداوند «خورشید» را منبع جوشش نور قرار داد، در حالى که نور «ماه»، جنبه اکتسابى دارد، و از «خورشید» سرچشمه مى گیرد. ضوء (۶ بار) نور:

ترجمه Tabber requires Javascript to function. تا به خاستگاه خورشید رسید؛ (در آن جا) دید خورشید بر جمعیّتی طلوع می‌کند که در برابر (تابش) آفتاب، پوششی برای

خدا ۷ ایمان: شگفتى ایمان به باطل ۵ خدا: افعال خدا ۴; خالقیت خدا ۲ خورشید: تسخیر خورشید ۱، ۴، ۵ زمین: خالق زمین ۱، ۲ عقیده: عقیده به خالقیت خدا ۱، ۵، ۶ کافران:

آیات شامل این کلمه «ضُحىً» در لغت به معناى گسترش آفتاب، یا بالا آمدن خورشید است، و «واو» در جمله «وَ أَنْ یُحْشَرَ النّاسُ ضُحىً» دلیل بر معیت مى باشد

«دائِبَینِ» از مادّه «دُئوب» به معناى ادامه کار طبق یک سنّت ثابت است و از آنجا که خورشید وماه،میلیون ها سال با روش ثابت و معینى به برنامه نورافشانىوتربیت موجودات

نیز آمده است; (فِیْها عَیْنٌ جارِیَةٌ، «غاشیه»، آیه 12) و همچنین به معناى خورشید به خاطر حرکتش در آسمان، و نیز به دختر نوجوان نیز «جاریة» گفته مى شود; چرا

توحید ربوبى ۴، ۶ خدا: وسعت ربوبیت خدا ۳; وسعت قدرت خدا ۸ خورشید: طلوع خورشید ۵، ۹; غروب خورشید ۵، ۹ سال: تغییر فصل هاى سال ۴ ستارگان: تکامل ستارگان ۷; زیبایى

آفتاب مستقیماً به درون آن نمی‌تابید. تو ای مخاطب! وقتی که به خورشید نگاه می‌کردی) خورشید را می‌دیدی که به هنگام طلوع به طرف راست غارشان می‌گرائید (که سوی

امیرالمؤمن ین(ع) در توضیح این سخن خدا: «ثمّ أتبع سبباً» روایت شده: ذوالقرنین، از خورشید، به عنوان یک سبب بهره گرفت». ارزشها ۳: ذوالقرنین: امکانات ذوالقرنین ۲، ۴;

۵، ۱۲ ; خالقیت خدا ۱ ; ربوبیت خدا ۱، ۲، ۴، ۱۴، ۱۶ ; مالکیت خدا ۱۲ خورشید: خلقت خورشید ۱۰ خیر: منشأ خیر ۱۳، ۱۴ ربوبیت: شرایط ربوبیت ۲ ; مستحق ربوبیت ۲ روز:

به وسیله چیز دیگرى است، مثلاً گفته مى شود: «نَسَخَتِ الشَّمْسُ الظِّلَّ» (خورشید سایه را از میان برد). سپس در مورد نوشتن کتابى از روى کتاب دیگر، به کار رفته

سوگند به خورشید و میان‌روزش. سوگند به ماه هنگامی که از پی‌اش می‌رود. سوگند به روز هنگامی که خورشید را نمایان کند. سوگند به شب هنگامی که چون پرده بر آن

بهشت ۵ خدا: تحقق وعده هاى خدا ۶، ۷; تدبیر خدا ۷; نشانه هاى قدرت خدا ۷ خورشید: نقش خورشید ۳ رحمت: نزول رحمت ۶ روزى: اسباب روزى ۳; مکان تقدیر روزى ۴; منابع روزى

خالقیت خدا ۴; صفات خدا ۱۱; علم خدا ۲، ۳، ۴; قدرت خدا ۴; مالکیت خدا ۴ خورشید: گردش خورشید ۱، ۲ روز: گردش روز ۱، ۲ شب: گردش شب ۱، ۲ عبادت: بطلان عبادت غیرخدا

است فاعل «تورات» در برداشت بالا - به قرینه «العشىّ» - خورشید دانسته شده است; یعنى، تا وقتى که خورشید در حجاب افق پنهان شد. ۲ - سان دیدن سلیمان(ع) از اسب ها،

تأکید بر قطع نشدن ارتباط او با پیامبر(ص) و ناخرسند نبودن از آن حضرت، به نور خورشید و تاریکى شب سوگند یاد کرده است. (و الضحى . و الّیل إذا سجى . ما ودّعک ربّک

پاكى ياد كن. و در پاره‌ای از شب، و در وقت ناپدید شدن ستارگان (به سبب نور خورشید به هنگام طلوع فجر) شکر و سپاس و تسبیح و تقدیس خدای را بجای آور. و (پس از

که چشم (از شدتِ وحشت) برق زند (و به گردش در آید)، و ماه بی‌‌نور گردد، و خورشید و ماه یک‌جا جمع شوند، انسان در آن‌هنگام گوید: «گریزگاه کجاست‌؟!» هرگز (چنین

برای آسایش و استراحت شما قرار داده و روز را (برای کسب و کار شما به چراغ خورشید) روشن گردانید، که خدا را در حق مردمان فضل و احسان است و لیکن اکثر مردم شکر

هستند (چرا که کوهها بخشی از کره‌ی زمین بوده و کره‌ی زمین به دور خود و به دور خورشید می‌گردد). این ساختار خدائی است که همه چیز را محکم و استوار (و مرتّب و منظّم)

طبقاتی بر روی هم آفریده است‌؟» «و ماه را در میانشان روشنایی‌بخش گردانید و خورشید را چراغی (بسی روشن) قرار داد.» «و خدا شما را از زمین رویانید روییدنی (ممتاز)

نورانی. نوربخش. «سِرَاجاً مُنِیراً»: مراد از چراغ روشن، خورشید تابان است (نگا: نوح / ). یعنی وجود خورشید گونه پیغمبر، تاریکیهای جهل و شرک و کفر را از افق آسمان

همانا، همو بسیار شنوای بسی داناست. و از نشانه‌های او شب و روز و خورشید و ماه است‌؛ نه برای خورشید سجده کنید و نه برای ماه. و اگر تنها او را می‌پرستید، تنها برای

مراد از بيرون كشيدن «روز» از «شب» اشاره به تقدیر و تدبیر خداوند، در آفرینش خورشید و ماه شمس و قمر، تابع تدبير خدا، و ملازم مسير خود هستند واکنش كفار، در برابر

مراد از بيرون كشيدن «روز» از «شب» اشاره به تقدیر و تدبیر خداوند، در آفرینش خورشید و ماه شمس و قمر، تابع تدبير خدا، و ملازم مسير خود هستند واکنش كفار، در برابر

ترتیل: ترجمه: «مَنَازِلَ»: ماه در فاصله گردش به دور زمین، و گردش زمین به دور خورشید، از کنار مجموعه‌هائی از ستارگان می‌گذرد که منزلگاههای ماه نامیده می‌شود

۲ - اصحاب الیمین، همواره در هواى مطبوع بهشت قرار داشته و از گزند گرماى خورشید در امان خواهند بود. (و ظلّ ممدود) «ظلّ» عطف بر «سدر» و خبر براى مبتداى محذوف

«ثاقب» مرحله سوّم آن است رجوع شود به تفسير پرتوى از قرآن و كتاب پيدايش و مرگ خورشيد. جاى دقّت است كه نجم در اصل به معنى ظهور است در لغت هست «نَجَم الشَّىُ:

آفتاب فقط در نصف روز بر آن بتابد و نصف روز در سايه باشد بلكه در محلى است كه خورشيد پيوسته بر آن مى‏تابد، خوب مى‏رسد روغنش صاف و عالى مى‏شود كه «يَكادُ زَيْتُها

بیناست. آیا ندیدی که خدا همواره شب را در روز و روز را در شب فرو می‌برد و خورشید و ماه را مسخر کرده است (که) هر یک تا وقت معلومی روانند و اینکه خدا به‌راستی

خداوند خورشيد و ماه را آفريد هر دو خدا را اطاعت كردند، خدا امر كرد جبرئيل ماه را محو كرد اثر محو همان خطوط سياه در سطح قمر است و اگر قمر مانند خورشيد در نورانيّت

زبان باشد (نگا: اسراء / . «الْغُدُوِّ»: صبحگاهان. فاصله طلوع فجر و طلوع خورشید. «الآصالِ»: جمع أَصیل: شامگاهان. فاصله عصر و مغرب. ادْعُوا رَبَّکُمْ‌ تَضَرُّعاً

در قمر اكتسابى بودن نور قمر از خورشيد است در آيه [نوح:16]، [فرقان:61]. ملاحظه مى‏شود باز به قمر نور اطلاق شده و به خورشيد سراج با ملاحظه كلمه «شمس» در قرآن،

شمسى باشد پيداست كه با خاموشى خورشيد تيره و ظلمانى و بى نور خواهند شد و اگر منظور ستارگان ديگر باشد آنها هم سرنوشتى مثل خورشيد دارند كه به تدريج سوختشان تمام

تكوير و پيچيده شدن خورشيد عبارت اخراى خاموش شدن آن است. در كتب نجوم عكس سحابى‏ها را ملاحظه مى‏كنيد كه به طور مارپيچى مى‏پيچند، خورشيد چنانكه گويند و در

دنبال نعمت نور و حرارت از ماده حیاتی مهم دیگری که ارتباط نزدیکی با تابش خورشید دارد سخن به میان آورده، می‌افزاید: «و از ابرهای باران‌زا آبی فراوان نازل

دحو كرده، مى‏گويد زمين از پهلوى خورشيد مانند شكمى كع بزرگ شود به پائين آويزان گردد بيرون امد و اندك بزرگ شد و از خورشيد آويخته گرديد و بالاخره از آن جدا

و غيره به وجود مى‏آورد. على هذا در يك مقياس كوچك مى‏توان گفت: نور بيكران خورشيد طبقات جوّ، درياهاى وسيع، خاكهاى بى حدّ و حصر خزائن خدا و خزائن رحمت خدا

باران در قرآن با كمى تغيير و حذف). پس بادها هستند كه در اثر اختلاف حرارت خورشيد، خود را از وسط اقيانوسها مى‏پاشند «وَالذّارياتِ ذَرْواً» و چون روان شدند

در نظر بياوريد كه خورشيد با بيشتر از هزار و ششصد سياره و دنباله دار و سنگهاى بزرگ در آن جاى گرفته‏اند، اين آسمان كه سيارات و خورشيد آن را مشخص مى‏كنند

مراد از بيرون كشيدن «روز» از «شب» اشاره به تقدیر و تدبیر خداوند، در آفرینش خورشید و ماه شمس و قمر، تابع تدبير خدا، و ملازم مسير خود هستند واکنش كفار، در برابر

مراد از بيرون كشيدن «روز» از «شب» اشاره به تقدیر و تدبیر خداوند، در آفرینش خورشید و ماه شمس و قمر، تابع تدبير خدا، و ملازم مسير خود هستند واکنش كفار، در برابر

‌آيه‌ 43 و 44. وَ خَسَف‌َ القَمَرُ چون‌ نور خورشيد گرفته‌ ميشود و سياه‌ ميشود و نور ماه‌ ‌از‌ تابش‌ خورشيد ‌است‌ و ‌خود‌ بخود نور ندارد لذا منخسف‌ ميشود

إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ «4» وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه

گردانید، تا به فرمان او در دریا روان شوند. و نهرها را برایتان مسخّر کرد. و خورشید و ماه را پیوسته برای شما رام گردانید، و شب و روز را (نیز) مسخّر شما ساخت

بدون ستون‌هایی که آنها را ببینید برافراشت. سپس بر عرش (تدبیر) چیره شد و خورشید و ماه را رام (و راهوار) گردانید. هر کدام برای مدتی به سیر خود روانند، حال

مراد از بيرون كشيدن «روز» از «شب» اشاره به تقدیر و تدبیر خداوند، در آفرینش خورشید و ماه شمس و قمر، تابع تدبير خدا، و ملازم مسير خود هستند واکنش كفار، در برابر

إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ «4» وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه

إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ «4» وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه

مناسب این بود چند خیمه کوچک برپا شود. دنیای با این عظمت و این همه کرات و خورشید و ماه و انواع موجودات زمینی نمی‌تواند برای هدف کوچکی مثل زندگی چند روزه

(و اللیل اذا سجی). «ضحی» از ماده «سجو» به معنی اوائل روز است آن موقعی که خورشید در آسمان بالا بیاید و نور آن بر همه جا مسلط شود، و این در حقیقت بهترین موقع

إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ «4» وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه

شنوای بسیار دانا. و اگر از ایشان بپرسی: «چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفرید و خورشید و ماه را رام کرد؟» به‌راستی همی گویند: «خدا.» پس چگونه به دروغ (از خدا)

بدون شک فرمان خدا در اینجا فرمان تکوینی بود همان فرمانی که در جهان هستی به خورشید و ماه و زمین و آسمان و آب و آتش و گیاهان و پرندگان می‌دهد و بدون آن فرمان

سایه(ی ربانی) را گسترده‌؟ و اگر می‌خواست، همواره آن را ساکن می‌نهاد. آن‌گاه خورشید را بر آن دلیل گردانیدیم. سپس آن (سایه) را به آسانی سوی خودمان باز گرفتیم

سليمان آن چنان در تماشاى اسبان غرق شد كه خورشيد غروب كرد و نماز عصرش از دست رفت. لذا ناراحت شد و دستور داد خورشيد برگردد و مشغول وضو شد و سر و گردن و پاهايش

داده مى‌شد. مراد از «الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»، مشرق و مغرب‌هاى خورشيد است، زيرا خورشيد در هر روز از ايّام سال، مشرق و مغربى جداگانه دارد و از نقطه‌اى طلوع

كه عبارت از امتداد سايه و شدّت آن است و مراد از قبض سايه طلوع فجر و آمدن خورشيد و روز است كه سايه و تاريكى به اسانى قبض شده و زايل مى‏گردد و اگر خدا مى‏خواست

درياها به وسيله حرارت افتاب تبخير مى‏شوند پس پر كردن يك ليوان آب متصل به خورشيد است چطور ميشود گفت اين كار را من انجام دادم بلكه بايد گفت خدا شرايط را جور

اللّه علیه و اله عرض کرد. پیامبر صلّی اللّه علیه و اله فرمود: «اگر آنها خورشید را در دست راست من و ماه را در دست چپ من بگذارند من به آن تمایل ندارم، ولی

شریعت غراء محمدی است. «مُتِمّ»: کامل‌کننده. «اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ»: خدا خورشید اسلام را در همه جا پرتوافکن می‌کند و چنین آئینی را جهانگستر می‌سازد. «یُرِیدُونَ

پر شوند. آيه درباره مقدمات به بقين گداخته شدن درياها در اثر بزرگ شدن حجم خورشيد و يا تخليه نيروها است كه از به هم خوردن نظم فعلى به وجود خواهد آمد. اين

وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16» و بر فراز شما هفت (آسمان) استوار بنا كرديم. و (خورشيد را) چراغى فروزان قرار داديم. و از ابرهاى متراكم و فشرده، آبى فراوان فرو

گويد كه عبارت اخراى سوق به قهر است. ديگران نيز چنين گفته‏اند [رعد:2]. يهنى خورشيد و ماه را رام كرد و به حركت و نظم مقهور نمود [لقمان :20]. «لكم» در اين ايه

داده مى‌شد. مراد از «الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»، مشرق و مغرب‌هاى خورشيد است، زيرا خورشيد در هر روز از ايّام سال، مشرق و مغربى جداگانه دارد و از نقطه‌اى طلوع

داده مى‌شد. مراد از «الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»، مشرق و مغرب‌هاى خورشيد است، زيرا خورشيد در هر روز از ايّام سال، مشرق و مغربى جداگانه دارد و از نقطه‌اى طلوع

سوگند به شب چون فرو پوشاند سوگند به شب آنگاه كه فرو پوشد- روز يا زمين يا خورشيد را-. سوگند به شب در آن هنگام که (روی زمین را فرا می‌گیرد، و همه‌ی اشیاء

را به (تمامی) حق آفرید. شب را بر روز در پیچد، و روز را بر شب در پیچد. و خورشید و ماه را تسخیر کرد، (چنان که) هر کدام تا زمانی معین روانند. هان (که) او

بندگان را براى تو رام و دل آنان را از بیم تو پر کردم ... پس هنوز به محل غروب خورشید نرسیده بود که اهل شرق و غرب عالم، تسلیم او شدند. سپس (امیرالمؤمنین) فرمود:

فرمان خدا رسیده [اى ابراهیم] و عذاب من براى آنان همین امروز بعد از طلوع خورشید خواهد آمد، در حالى که حتمى و غیر قابل برگشت است». ابراهیم(ع): ابراهیم(ع)

مراد از بيرون كشيدن «روز» از «شب» اشاره به تقدیر و تدبیر خداوند، در آفرینش خورشید و ماه شمس و قمر، تابع تدبير خدا، و ملازم مسير خود هستند واکنش كفار، در برابر

داده مى‌شد. مراد از «الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»، مشرق و مغرب‌هاى خورشيد است، زيرا خورشيد در هر روز از ايّام سال، مشرق و مغربى جداگانه دارد و از نقطه‌اى طلوع

[مرسلات:11]. به احتمال قوى مراد فرستاده‏هاى عالم طبيعت است از آسمان و زمين و خورشيد و ماه و ستارگان و غيره كه اينها همه از جانب خدا در اين عالم رها و فرستاده

فرمود: کسى که آفرینش آسمانها و زمین و پى در پى درآمدن شب و روز و گردش فلک و خورشید و ماه و نشانه هاى عجیب، او را به این حقیقت راهنمایى نکند که در پس این آفرینش،

سراغ چیزهائی می‌رویم که. «هَبَآءً»: ذرّات کوچک غبار که به هنگام تابش نور خورشید به داخل اطاق دیده می‌شوند. «مَنثُوراً»: پراکنده. مراد این است که اعمال ایشان

دادیم، در حالی‌که آنان از نشانه‌های آن رویگردانند. و اوست آن کس که شب و روز و خورشید و ماه را پدید آورده است، هر یک در جاده‌ای (فضایی) شناورند. و پیش از تو برای

مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها). از دانه‌های باران، از اشعه حیات‌بخش خورشید، از امواج نیرومند وحی و شرایع آسمانی، از فرشتگانی که برای ابلاغ رسالت یا

بنور خورشيد ‌پس‌ ‌خدا‌ ‌محمّد‌ ‌را‌ بخورشيد و ‌علي‌ ‌را‌ بماه‌ تشبيه‌ فرموده‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ ‌است‌ قول‌ ‌خدا‌ (‌او‌ كسي‌ ‌است‌ ‌که‌ قرار داد خورشيد ‌را‌

پيداست كه بشر اين همه نعمتها را از خدا نخواسته است بلكه مراد آن است: هر كه از خورشيد و زمين و ماه و درياها و هزاران چيزهاى ديگر در زندگى احتياج داشتيد و به زبان

امام صادق (ع) درباره بهشت آدم سؤال کردم، فرمود: باغى از باغهاى دنیا بود که خورشید و ماه در آن طلوع مى کرد و اگر از باغهاى بهشتى بود، هرگز آدم (ع) از آن خارج

محور کره زمین نسبت به مدار آن که کمی بیش از 23 درجه است، و تفاوت زاویه تابش خورشید می‌باشد و این تدریجی بودن تغییر شب و روز آثار سودمندی در زندگانی انسان و

«اگر پروردگارم مرا هدایت نکند حتماً از گمراهان خواهم بود.» چون صبح شد و خورشید بر آمد ... گفت: «این پروردگار من است» ... وقتى که به حرکت در آمد و محو شد،

هواى بهشت معتدل است و خورشيد آنجا نيست و لذا فرموده و آن بهشت چنانستكه نزديك است بايشان سايه‌هايش يعنى هميشه هست و براى بلند شدن خورشيد از بين نميرود و سهل

عادلانه دينى در ميان ساحل‌نشينان، سفرى نيز به شرق كرد. مراد از اينكه جز خورشيد، سايه‌بانى نداشتند، زندگى ابتدايى وبدون امكانات است. به‌ جلد 5 - صفحه 222

جهان آن روزی را تسخیر نمود و عربها به آن «قَرْنَیِ الشَّمْسِ»: یعنی دو شاخ خورشید می‌گویند. یا بدین علّت بوده است که کلاهخودی بر سر نهاده است که دو شاخک داشته

آيه بعلائم حتمى ظهور صاحب الامر عليه السّلام از قبيل صيحه آسمانى و توقف خورشيد در نيمه روز و خروج روى و سينه‌ئى از قرص آن و نداى منادى از آسمان با صوت

همواره در اینها برای گروهی که اندیشه می‌کنند نشانه‌ای است. و شب و روز و خورشید و ماه را برایتان رام گردانید، و ستارگان به فرمانش مسخرند. بی‌گمان در این

و عناد ندارد و نشانه وجود روح حق ناپذیرى است. ۴ - مشرکان، به هنگام طلوع خورشید اسلام، به معبودهاى متعددى اعتقاد داشتند. (لیضلّنا عن ءالهتنا) «إله» مفرد

می‌کنیم در ابتدا عالم را به صورت موجوداتی پراکنده می‌بینیم، زمین و آسمان و خورشید و ماه و ستارگان و انواع گیاهان و حیوانات، اما هر چه بیشتر دقت کنیم می‌بینیم

ستّة أیّام) «أیّام» جمع «یوم» است و یوم، به معناى «مقدارى از زمان - از طلوع خورشید تا غروب آن -» و «مدتى از زمان» است (مفردات راغب). احتمال دارد مراد از «أیّام»

نبودند ‌که‌ ماه‌ ‌از‌ ‌خود‌ نور ندارد و ‌از‌ خورشيد كسب‌ نور ميكند و ‌هر‌ مقدار ‌از‌ ‌آن‌ ‌که‌ مقابل‌ نور خورشيد قرار گيرد ‌براي‌ اهل‌ زمين‌ نمايان‌ ميگردد،

همانا او شنواى دانا است‌ و از نشانه‌هاى قدرت او شب و روز و خورشيد و ماه است سجده نكنيد براى خورشيد و نه براى ماه و سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را