نتایج جستجو

كرده‏اند حبط و پوچ شده و روز قيامت توزينى براى آنها برپا نمى‏داريم «وزن» در آيه به معنى توزين است و بعداز «حَبِطَتْ» آمده است يعنى چون اعمالشان حبط شده لذا

مسیر باطل بود، و طبیعی است که چنین اعمالی حبط و نابود گردد. تفسیر آیات ۱- ناخشنودى کافران از پیام وحى، باعث حبط اعمال آنان و گرفتار آمدنشان به نفرین الهى

عاطل‌ ‌است‌ و همين‌ معناي‌ حبط ‌است‌ فَلا نُقِيم‌ُ لَهُم‌ يَوم‌َ القِيامَةِ وَزناً كسي‌ ‌که‌ عمل‌ ندارد و كليه‌ اعمالش‌ حبط ‌شده‌ چه‌ ميزاني‌ ‌بر‌ ‌او‌

۴ بشارت: بشارت ذلت کافران ۳ شخصیت: آسیب شناسى شخصیت ۴ عمل: عوامل حبط عمل ۴ کافران: حبط عمل کافران ۲; ذلت کافران ۱، ۲; فرجام کافران ۲; نفرین بر کافران ۱

جهنمیان ۳: رسولان خدا: مقامات رسولان خدا ۶ عمل: موجبات حبط عمل ۴ کافران: پوچى زندگى کافران ۲; حبط عمل کافران ۴; روش برخورد کافران ۴; زیانکارى کافران ۲ کفر:

زمینه حبط عمل ۱۲; عوامل حبط عمل ۸ غفلت: آثار غفلت ۱۳; غفلت از بى احترامى با محمد(ص) ۹ کیفر: موجبات کیفر ۱۳ مؤمنان: تکلیف مؤمنان ۱، ۲; زمینه حبط عمل مؤمنان

آثار عبودیت ۵ عمل: ارزش تداوم عمل ۱۰ ; عوامل ثمر دهى عمل ۹; عوامل حبط عمل ۶، ۷; موانع حبط عمل ۱۰ مهتدین: هشدار به مهتدین ۶ هدایت: زمینه هدایت ۵; شرایط هدایت

زیان ۱۵ سوگند: آثار سوگند ۱۱ ; حنث سوگند ۱۰ ; سوگند به خدا ۱۱ عمل: حبط عمل ۱۵ ; موجبات حبط عمل ۱۲، ۱۳، ۱۴ قلب: صفات قلب بیمار ۵ ; عهد شکنى قلب بیمار ۱۰ کافران:

بمناسبت آنكه در آيه دوم تصريح شده كه مانع از قبول نفقات آنها كفرشان است كه موجب حبط كليّه اعمال است و در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده كه ضرر ندارد با ايمان

يمن غرق اذا اول موسى يهود فلح هى جدل حسن سحب قرع فرعون اخذ ان قوم حسب عبث حبط اخو قدر يدى لعل او نفس الى حلل بطل خبر غضض خلد غلل دمر ظلم نور اذ طير جبل

گردد.واللّه العالم. حبط اعمال‏ از جمله احكام اعمال، حبط و بى اثر شدن آنهاست كه در «حبط» بطور مشروح توضيح داده شده و همچنين اسباب حبط روشن گرديده است. انتقال

آتشى بر بوستانى خرّم. «فَاحْتَرَقَتْ» 4- رشد يافتن، تدريجى است، ولى تخريب و حبط عمل در يك لحظه است. «فَأَصابَها إِعْصارٌ فِيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ» 5- مثال‌هاى

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

وگرنه، توبه و بازسازى پس از هرگناه، مى‌تواند نجات‌بخش باشد. 10- كفر ونفاق، سبب حبط اعمال است. «حَبِطَتْ» كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كانُوا أَشَدَّ مِنْكُمْ

اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان امت خود به خداوند رواياتى در باره حبط اعمال و در ذيل آيات گذشته مربوط به اهل جنت و نار) تفسیر آیات وَ قَدِمْنا إِلى‌

ثمربخش است که انسان بتواند تا پایان عمر آن را حفظ کرده و با گناهان خود موجبات حبط آن را فراهم نکرد باشد. ۳ - آگاهى عمیق خداوند به اعمال بندگان، پشتوانه پاداش

۱۰، ۱۳ ; سرزنش ریا ۱۱ ; عوامل ریا ۷ شخصیت: ارزش شخصیت ۳ صدقه: حبط صدقه ۱، ۲، ۸ عمل: حبط عمل ۱، ۲، ۴، ۸، ۱۰ ; شرایط صحت عمل ۱، ۹ قرآن: تشبیهات قرآن ۵، ۹ ;

فرقان، 70. «2». مائده، 15. جلد 2 - صفحه 593 با ريا و عُجب و گناهان ديگر محو و حبط شود. پس عملى ملاك است كه به صحنه‌ى قيامت آورده شود. جاءَ بِالْحَسَنَةِ ..

آیات شامل این کلمه حبط (۱۶ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) أَعْمَالُهُم لِقَائِه وَ فَلا رَبّهِم نُقِيم بِآيَات لَهُم کَفَرُوا يَوْم الّذِين الْقِيَامَة ذٰلِک وَزْنا

آیات شامل این کلمه حبط (۱۶ بار) وَ أَعْمَالُکُم أَن لا لِبَعْض بَعْضِکُم أَنْتُم کَجَهْر تَشْعُرُون إِن بِالْقَوْل الّذِين لَه يَغُضّون تَجْهَرُوا در حال

كرده‏اند حبط و پوچ شده و روز قيامت توزينى براى آنها برپا نمى‏داريم «وزن» در آيه به معنى توزين است و بعداز «حَبِطَتْ» آمده است يعنى چون اعمالشان حبط شده لذا

كرده‏اند حبط و پوچ شده و روز قيامت توزينى براى آنها برپا نمى‏داريم «وزن» در آيه به معنى توزين است و بعداز «حَبِطَتْ» آمده است يعنى چون اعمالشان حبط شده لذا

كرده‏اند حبط و پوچ شده و روز قيامت توزينى براى آنها برپا نمى‏داريم «وزن» در آيه به معنى توزين است و بعداز «حَبِطَتْ» آمده است يعنى چون اعمالشان حبط شده لذا

آیات شامل این کلمه حبط (۱۶ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) عَنْهُم أَشْرَکُوا مَا لَو کَانُوا وَ يَعْمَلُون عِبَادِه أُولٰئِک الّذِين مِن يَشَاء آتَيْنَاهُم الْکِتَاب

كرده‏اند حبط و پوچ شده و روز قيامت توزينى براى آنها برپا نمى‏داريم «وزن» در آيه به معنى توزين است و بعداز «حَبِطَتْ» آمده است يعنى چون اعمالشان حبط شده لذا

کون بعد حتى خفت انتم کتم اجر ام درى نظر عذب شکر غفر امن شىء صرر ذات بعث رفع حبط قرب ها لعل علو ليل صدر غفل ربب سرب ذلک بغى عمل رزق

لأن تحبط يا مخافة أن تحبط ميباشد اينمعنى را براى حبط عمل در مجمع نسبت باصحاب ما داده و محتمل است مراد حبط اعمال عبادى آنها بكفر و ارتداد باشد در صورت توهين

آورده‏اند [بقره:264]. صدقات خويش را با منت و اذيت باطل نكنيد رجوع شود به «حبط». * [مدثر:6]. «تَسْتَكْثِرُ» حال است از فاعل «تَمْنُن» اگر مراد منت فعلى باشد

لأن تحبط يا مخافة أن تحبط ميباشد اينمعنى را براى حبط عمل در مجمع نسبت باصحاب ما داده و محتمل است مراد حبط اعمال عبادى آنها بكفر و ارتداد باشد در صورت توهين

لأن تحبط يا مخافة أن تحبط ميباشد اينمعنى را براى حبط عمل در مجمع نسبت باصحاب ما داده و محتمل است مراد حبط اعمال عبادى آنها بكفر و ارتداد باشد در صورت توهين

تكفير دارند ‌که‌ آيا عبادات‌ مكفر سيئات‌ ميشود ‌ يا ‌ سيئات‌ عبادات‌ ‌را‌ حبط ميكند ‌ يا ‌ نه‌ بحث‌ مبسوطيست‌ و آنچه‌ بنظر ميرسد ‌هر‌ عبادتي‌ جزاي‌ ‌خود‌

ايى کثر جعل بطل نور ام نفق مول برم تبع امر امم عدد تمم حتى عمل بين خير ى حبط بغى فصل قتل قوم غفر انس کذب ظلل رضو لن عجب فتى قبل جهد درج لسن انت دنو غوث

چهارم آيه 6 گويد: دست موسى مثل برف مبروص (پيس) شد. * [هود:114]. اين ايه در «حبط» گذشت و در «غفر» ديده شود. در تمام آيات قرآن است مثل [بقره:271]و و درباره

گرفته‌ ‌باشد‌ ‌از‌ بندگانش‌ و ‌اگر‌ شرك‌ آورده‌ بودند آنچه‌ ‌که‌ عمل‌ ميكردند حبط و فاسد ‌شده‌ ‌بود‌ اينها كساني‌ هستند ‌که‌ ‌ما بآنها داديم‌ كتاب‌ و حكم‌ و

گرفته‌ ‌باشد‌ ‌از‌ بندگانش‌ و ‌اگر‌ شرك‌ آورده‌ بودند آنچه‌ ‌که‌ عمل‌ ميكردند حبط و فاسد ‌شده‌ ‌بود‌ اينها كساني‌ هستند ‌که‌ ‌ما بآنها داديم‌ كتاب‌ و حكم‌ و

الّذِين لا مِن فِي يَکْفُر لَن سَبَقُونَا مُطْمَئِن عَذَاب لٰکِن يَضُرّوا حَبِط قَلْبُه لَهُم ضَل اشْتَرَوُا يَتَبَدّل لِإِخْوَانِنَا تَجْعَل عَمَلُه سَوَاء

الْکِتَاب إِلاّ لَجَعَلْنَا يَوْم بِبَعْض وَاحِدَة بَيْنَهُم قَبْل مُنَزّلُهَا حَبِط سُقُفا الْأَحْزَاب بَيّنَات مَلاَئِکَتِه أَخْدَان ثُم يُؤْمِن هُم أَ الْفَاسِقُون

زيانكارن (اخسرين اعمالا) كه كارهاى بى نتيجه خود را نيكومىپندارند واعمالشان حبط شده ، در قيامت وزنى ندارد بحث روايتى (رواياتى درباره ((اخسرين اعمالا(( و((جنّات

انجام به مقصود خود نائل می‌شوند، اما آنها که از زیر این پوشش خارجند اعمالشان حبط و نابود و عاقبت کارشان هلاکت است. تفسیر آیات ۱- سعادت و نیک فرجامى مؤمنان،

زيانكارن (اخسرين اعمالا) كه كارهاى بى نتيجه خود را نيكومىپندارند واعمالشان حبط شده ، در قيامت وزنى ندارد بحث روايتى (رواياتى درباره ((اخسرين اعمالا(( و((جنّات

اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان امت خود به خداوند رواياتى در باره حبط اعمال و در ذيل آيات گذشته مربوط به اهل جنت و نار) تفسیر آیات أَصْحابُ الْجَنَّةِ

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

سلامت كار، مورد سنجش و برنامه ريزى قرار گرفته باشد و به دور از آفت‌هاى عجب، حبط، ريا و سمعه انجام پذيرد. خداوند متعال هم در دنيا حكومت دارد: «بِيَدِهِ الْمُلْكُ»

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان امت خود به خداوند رواياتى در باره حبط اعمال و در ذيل آيات گذشته مربوط به اهل جنت و نار) تفسیر آیات وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ

اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان امت خود به خداوند رواياتى در باره حبط اعمال و در ذيل آيات گذشته مربوط به اهل جنت و نار) تفسیر آیات الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ

زيانكارن (اخسرين اعمالا) كه كارهاى بى نتيجه خود را نيكومىپندارند واعمالشان حبط شده ، در قيامت وزنى ندارد بحث روايتى (رواياتى درباره ((اخسرين اعمالا(( و((جنّات

دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه و شرك همراه بوده، حبط مى‌شود و هدر مى‌رود و در قيامت مورد بهره قرار نمى‌گيرد. در جهان بينى الهى،

وجوهى كه در معناى آنگفته شده است وجه تقييد تكبر و امثال آن به (( بغير الحق (( حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است اشاره به ماجراى گوساله پرستيدن

وجوهى كه در معناى آنگفته شده است وجه تقييد تكبر و امثال آن به (( بغير الحق (( حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است اشاره به ماجراى گوساله پرستيدن

‌تا‌ حين‌ رحلت‌ ‌که‌ ‌اگر‌ قبل‌ ‌از‌ وفات‌ ايمان‌ زايل‌ شد كليه اعمال‌ ‌او‌ حبط مي‌شود، و شرط صحت‌ ‌آنها‌ ‌با‌ ايمان‌ ‌از‌ دنيا رفتن‌ ‌است‌. ] (آیه 33)- در

است: خطر انحراف و سوء عاقبت و بدون توبه مردن، خطر پذيرفته نشدن اعمال، خطر حبط اعمال، و ... «وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ» 13- در

وجوهى كه در معناى آنگفته شده است وجه تقييد تكبر و امثال آن به (( بغير الحق (( حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است اشاره به ماجراى گوساله پرستيدن

ديگر مفسّران در معناى جمله فوق چرا بلندتر کردن صدا بر صداى پيامبر، باعث «حبط اعمال» می شود وعدۀ جميل به رعایت کنندگان ادب، در محضر پيامبر«ص» توضيحى راجع

ايمان‌ بجا آورده‌ ‌باشد‌ و نزديك‌ موت‌ ايمان‌ ‌از‌ ‌او‌ سلب‌ شود كليّه اعمالش‌ حبط ميشود و مصداق‌ (أُولئِك‌َ حَبِطَت‌ أَعمالُهُم‌) ميشود و صدق‌ (وَ هُوَ مُؤمِن‌ٌ)

وجوهى كه در معناى آنگفته شده است وجه تقييد تكبر و امثال آن به (( بغير الحق (( حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است اشاره به ماجراى گوساله پرستيدن

تعبيد قوم من و تذليل و ذبح آنها باشد كه محض اهانت و تحقير و ايذاى من است و حبط كننده انعام تو بر من. «1» 2- «همزه انكار» مقدر است، يعنى آيا تربيت نعمتى است

عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره تباه شدن اعمال موضوعات : تباه شدن اعمال، حبط عمل

اسلام برگردند، به اينكه اگر چنين كنند عملشان حبط مى شود، و تا ابد در آتش ‍ خواهند بود. گفتارى پيرامون حبط كلمه حبط به معناى باطل شدن عمل ، و از تاءثر افتادن

سلامت كار، مورد سنجش و برنامه ريزى قرار گرفته باشد و به دور از آفت‌هاى عجب، حبط، ريا و سمعه انجام پذيرد. خداوند متعال هم در دنيا حكومت دارد: «بِيَدِهِ الْمُلْكُ»

شروع مى‌شود، يا آغازى صادقانه دارد، ولى پايانى آميخته به غرور، عُجب، منّت، حبط و سوءعاقب پيدا مى‌كند و بركات آن محو مى‌شود. رمز شكست بسيارى از حركت‌ها، نبود

بمناسبت آنكه در آيه دوم تصريح شده كه مانع از قبول نفقات آنها كفرشان است كه موجب حبط كليّه اعمال است و در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده كه ضرر ندارد با ايمان

جَاءَک جَاثِمِين جَبّار جَحَدُوا جَعَلْنَا جَمِيعا جَهَنّم جِئْتَنَا حَاق حَبِط حَسَنا حَصِيد حَفِيظ حَق حَمِيد حَنِيذ حِجَارَة حِين خَاف خَالِدِين خَبِير

الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌ و ‌اگر‌ مؤمن‌ كافر شد تمام‌ عبادات‌ زمان‌ ايمانش‌ حبط ميشود، بلكه‌ مراد اينست‌ ‌که‌ حسنات‌ يكي‌ ‌از‌ مثوباتش‌ آمرزش‌ و عفو ‌از‌

ديگر مفسّران در معناى جمله فوق چرا بلندتر کردن صدا بر صداى پيامبر، باعث «حبط اعمال» می شود وعدۀ جميل به رعایت کنندگان ادب، در محضر پيامبر«ص» توضيحى راجع

اعمال خود اعمال است ، توضيح اين نكته در مباحث گذشته مكرر ايراد شد. دوم اينكه حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است ، زيرا همانطورى كه گفته شد پاداش

كننده خوانده شود روز قيامت به چهار اسم: يا كافر، يا فاجر، يا غادر، يا خاسر، حبط گرديد عمل تو، و باطل شد اجر تو، نجاتى نيست براى تو، پس بخواه اجر خود را از

جهان ديگر محو و نابود مى شود و هيچ پاداشى در برابر آن دريافت نخواهند كرد» (و حبط ما صنعوا فيها). تفسير نمونه جلد ۹ صفحه ۴۸ و تمام اعمالى را كه براى غير خدا

ديگر مفسّران در معناى جمله فوق چرا بلندتر کردن صدا بر صداى پيامبر، باعث «حبط اعمال» می شود وعدۀ جميل به رعایت کنندگان ادب، در محضر پيامبر«ص» توضيحى راجع

كه شك كند و يا گمان برد و يا بر يكى از آنها بپايد و بماند، خدا عمل او را حبط كند و ساقط نمايد، راستى كه حجّت خدا همان حجّت واضح و روشن است. در وصيت مفضل

بندند، هدر مى رود. بعضى از مفسران گفته اند: مراد اين است كه اعمال نيكشان حبط گشته، در آخرت اجر نمى برند. ولى معناى اول با سياق آيه سازگارتر است. چون بنابر

يا عمل و يا اثر عملى دوام نمى يابد مگر به امر خدا، و هيچ يك از آن ها دچار حبط و زوال و فساد نمى شود، مگر باز به امر خدا، آرى امر، همه اش از آن خداست و برگشت

يُبْخَسونَ(۱۵) أُولَئك الَّذِينَ لَيْس لهَُمْ فى الاَخِرَةِ إِلا النَّارُ وَ حَبِط مَا صنَعُوا فِيهَا وَ بَطِلٌ مَّا كانُوا يَعْمَلُونَ(۱۶) ترجمه تفسير الميزان

روشن تر است. بيان عدم منافات بين آيه: «فمن يعمل مثقال ذرّة » با آياتى كه بر حبط اعمال، تبديل و تكفير سيّئات و انتقال حسنات و سيئات دلالت دارند: «فَمَن يَعْمَلْ

مقيد به ايمان كرده ، براى اين است كه عمل صالح به وسيله كفر حبط مى شود، و اين مقتضاى آيات حبط است ، و كلمه ((هضم (( به معناى نقص است ، و معناى آيه واضح است

كسانى هستند كه به آيات پروردگارشان و لقاى او كافر شدند، به همين جهت اعمالشان حبط و نابود شد، لذا روز قيامت ميزانى براى آنها برپا نخواهيم كرد. ۱۰۶ - ايـنگونه

`أُولََئِكَ اَلَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي اَلْآخِرَةِ إِلاَّ اَلنََّارُ وَ حَبِطَ مََا صَنَعُوا فِيهََا وَ بََاطِلٌ مََا كََانُوا يَعْمَلُونَ‏

قَدْرِ اَلْمُصِيبَةِ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ اَلْمُصِيبَةِ حَبِطَ أَجْرُهُ مَنْ أَحْزَنَ وَالِدَيْهِ‏ فَقَدْ عَقَّهُمَا

خاطر پيروى از آنچه كه مايه خشم خدا است، و به خاطر كراهتشان از خشنودى خدا، حبط مى شود و چون ديگر عمل صالحى برايشان نمانده، قهرا با عذاب خدا بدبخت و شقى مى

بخواهد با آن هدايت مى كند، و اگر بندگانش شرك بورزند، اجر كارهائى كه مى كنند حبط خواهد شد # و اينها همانهايند كه كتاب و حكم و نبوتشان داديم ، پس اگر قوم تو

۱۷ صفحه ۵۰۵ بدون ايمان، حبط و بى اجر مى شود. همچنان كه قرآن كريم، در جاى ديگر فرموده: «وَ مَن يَكفُر بِالإيمَانِ فَقَد حَبِطَ عَمَلُهُ»، و آياتى ديگر نظير

حـتـى اعـمـال نـيـكـى كـه در حـال ايمان انجام داده اند) طبق صريح آيات قرآن حبط و نابود مى گردد، توبه هاى آنان از گناه اگر چه در حال ايمان انجام شده نيز در

عليه و آله و سلّم» و ساير انبياء «عليهم السلام»، به نهى از شرك و انذارشان به حبط شدن عمل و جزو زيانكاران شدن، خطابى است حقيقى، و تهديد و انذارى است واقعى.

كرده ، براى اينكه مى فرمايد شرك كه امر قلبى است در اعمالشان اثر نموده و باعث حبط آن مى شود. وقتى شرك چنين اثرى داشته باشد معلوم است كه توحيد هم منافى و ضد