نتایج جستجو

سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

«أَفّاک» از مادّه «افک» (بر وزن پلک) به معناى دروغ بزرگ است. بنابراین، «أَفّاک» به معناى کسى است که فراوان دروغ هاى بزرگ مى گوید. افک‌ (۲۷ بار) وَ أَثِيم

خداوند با این آیه او را تبرئه نمود و نیز حکم بن عتیبه گوید: هنگامى که موضوع افک و بهتان به عائشه در میان مردم مدینه پیچیده شد و مردم در اطراف آن با یکدیگر

قرآن: ۱۷(بار) لیست کلمات مشتق شده ل قول کون هم ه من ى وله اله الله کم ربب افک غلم ب قد ها نا ذکر ک امن صلح ذا لم سمو ملک يا ايى على ن هذا ولد اخذ صوب انس

هل هون ربب سير رحم رزق کون الا خلص طوى الى يمن نسل بطش الذين عزز يسر اخو افک لا اخر دعو رجع جمع نکث

شدد خلق ذکر الا نفق سبل ذرع عدو سحب قبض اذ لئک کون ن انا سوء کلب وقى قلد افک شمل رجع ثور غلل الک الو دور جسم بل همم حضر موت وصد روح وى لعن بلغ فرح نحن

وحد ظنن رجج دفع ثم علم نا الله کفر الک هو سلم لم ذات عظم لما حقق اجر بين افک لئک دين صرف بطل کسب لا شطن ظلم حبک قوم وجد ذا عن الا أما موت طمس اله بحر الذين

مى‏دهد. هم الذين يوم صلو سئل غمر ايان رئى منع اين فى عن معن دين خرص ل قتل افک ويل

جنن غيض ضيز دون احد شعب شتت جلو منى بشر قبل وجه اذ ربب اما عقم شطن هى سود افک کتب اخر عظم

آیات شامل این کلمه افک‌ (۲۷ بار) قُتِل الْخَرّاصُون الّذِين مَن عَنْه هُم فِي يُؤْفَک مُخْتَلِف قَوْل غَمْرَة سَاهُون لَفِي إِنّکُم در حال بارگیری...

راجع به افك واقع در صدر آيه است گويند مراد از «وَالَّذى تَوَلَّى» عبداللَّه بن ابى است كه در اشاعه افك پافشارى مى‏كرد. يعنى: آنكه به معظم افك مباشرت كرده

ما هذا إِلَّا إِفْكٌ» 6- كفّار، براى موفقيّت خود، از هر نوع تبليغ و تأكيد منفى استفاده مى‌كنند. «ما هذا إِلَّا رَجُلٌ‌- ما هذا إِلَّا إِفْكٌ‌- إِنْ هذا إِلَّا

قَوْل عَنْه سُود الْأَنْعَام النّاس بُطُونِهَا کَذٰلِک لَفِي فِيه مَن قُتِل أُفِک الْحُبُک إِنّکُم الدّوَاب إِنّمَا غَرَابِيب شِفَاء بِيض يَخْرُج يَخْشَى لِلنّاس

جَاءُوا وَ فَإِذ ثَمَانِين ثُم جَلْدَة مُبِين الْمُحْصَنَات لَو بِالشّهَدَاء إِفْک يَرْمُون فَأُولٰئِک الّذِين هٰذَا عِنْد الْمُؤْمِنِين قَالُوا تَقْبَلُوا

زُورا صَالِحا افْتَرَاه يُعَذّبُهُم عَلِم مَا مَرّتَيْن تَيَسّر قَالُوا إِفْک سَنُعَذّبُهُم أَسَاطِير آخَر إِلاّ الْقُرْآن الْغَيْب مِنْه آخَرُون سَيّئا

مؤيد الميزان است در هر حال مقصود از آيه عموم است و جريان افك و لعان يكى از آيه عموم است و جريان افك و لعان يكى از مصاديق آن مى‏باشد. در بحار ضمن جريان بحث

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

قطعاً خواهند گفت: خدا. پس چگونه به انحراف كشانده مى‌شوند. «يُؤْفَكُونَ» از «افك» به معناى روى گرداندن و انحراف از مسير طبيعى است. 1- مشركان مكّه، خالقيّت

مؤيد الميزان است در هر حال مقصود از آيه عموم است و جريان افك و لعان يكى از آيه عموم است و جريان افك و لعان يكى از مصاديق آن مى‏باشد. در بحار ضمن جريان بحث

قَالُوا مِن لَو عَلَيْه هُم فَقَد قَال صَادِقِين هٰذَا أَن أَبَاهُم لَم إِفْک قَبْلِک بِالْإِفْک عَلَى بِسِحْر لَنَا يَشْعُرُون إِذَا بِالْبَيّنَات ظُلْما

درباره آنكه به زنى عفيف نسبت زنا مى‏دهد نيز لازم است [نور:4] و ايضاً در جريان افك آمده [نور:13]. رسول خدا صلى اللّه عليه و اله وسلم بيعت زنان مكّه را با چند

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

أَمْوَالِهِم أَنّکُم أَنْت أَنْفُسِکُم أَهْلِه أَيّان أُرِيد أُرْسِلْنَا أُفِک إِبْرَاهِيم إِلَيْهِم إِلٰها إِنّه إِنّهُم إِنّي إِنّکُم اسْتَطَاعُوا الدّين

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

خبيثات و خبيثين زنان و مردان ناپاك است . آيه شريفه بعد از آيات زنا و لعان و افك واقع شده گويا مراد آن است كه مردان و زنان پاك به حكم ايمان از اين نسبتها به

قَوْلُهُم فِي فِيه عِيسَى بِاللّه يُؤْثَر غَيْر الْأَوْثَان دُعُوا الْأَمْر أُفِک تُؤْمِنُوا يَمْتَرُون الشّمَال سِحْر حَيّا خَيْر قُتِل کُنْتُم مُشْرِکِين

آدم از پروردگارش كلماتى اخذ كرد و خدا به آدم توبه نمود. [نور:15]. آنگاه كه افك را به زبان اخذ مى‏كرديد و زبان به زبان مى‏گردانديد. [ق:17]. آنگاه كه دو اخذكننده

لا حَياةً وَ لا نُشُوراً «3» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلاَّ إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً

لا حَياةً وَ لا نُشُوراً «3» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلاَّ إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

وَ قالُوا ما هذا إِلّا إِفك‌ٌ مُفتَري‌ً مشار اليه‌ ممكن‌ ‌است‌ آيات‌ شريفه قرآن‌ ‌باشد‌ و ممكن‌ ‌است‌ دعوت‌ ‌به‌ توحيد ‌باشد‌، افك‌ دروغ‌ ‌است‌ و افتري‌

أَنْ يَصُدَّكُمْ عَمَّا كانَ يَعْبُدُ آباؤُكُمْ وَ قالُوا ما هذا إِلاَّ إِفْكٌ مُفْتَرىً وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ إِنْ هذا

أَوْلِيَاء أَيّام أَکْثَر أَکْثَرَهُم أُجَاج أُلْقُوا أُمْطِرَت أُنْزِل إِفْک إِلَيْنَا إِلٰها إِلٰهَه إِمَاما إِنّه إِنّهَا إِنّهُم اتّخَذ اتّخَذُوا اتّخَذْت

عصاه فإذا هى تلقف ما یأفکون) «إفک» در اصل به سخنى گفته مى شود که اصل و ریشه نداشته و دروغ است. بنابراین سحر را بدان جهت «إفک» مى نامند که فاقد حقیقت و واقعیت

پیامبر(ص) و قرآن کریم از سوى کافران و مشرکان (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک ... و قالوا مالِ هذا الرسول ... بل کذّبوا بالساعة) «بل» در «بل کذّبوا» براى

ميدانست‌ افك‌ ‌است‌ چرا امر بقتل‌ ‌او‌ داد ‌با‌ جلد 16 - صفحه 225 امير المؤمنين‌ و ‌اگر‌ نميدانست‌ چرا تبين‌ نكرد. جواب‌ اينكه‌: ‌اينکه‌ افك‌ و دروغ‌ يك‌

گنه پیشه، محل واقعى نزول شیاطین (تنزّل على کلّ أفّاک أثیم) «أفّاک» از ریشه «إفک» (قلب کردن حقیقت) مشتق شده است. بنابراین «أفّاک» به کسى گفته مى شود که دروغ پردازى

گاهي‌ گفتند: إِن‌ هَذا إِلّا إِفك‌ٌ افتَراه‌ُ وَ أَعانَه‌ُ عَلَيه‌ِ قَوم‌ٌ آخَرُون‌َ (فرقان‌ آيه 5). گاهي‌ گفتند ما هذا إِلّا إِفك‌ٌ مُفتَري‌ً وَ قال‌َ الَّذِين‌َ

بَلِّغ‌ ما أُنزِل‌َ إِلَيك‌َ و آيه: اليَوم‌َ أَكمَلت‌ُ لَكُم‌ دِينَكُم‌ و آيات‌ افك‌ عايشه‌ و ‌آيه‌ تطهير و بسياري‌ ‌از‌ آياتي‌ ‌که‌ ‌در‌ مدح‌ اهل‌ بيت‌ ‌ يا

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى ساختگى و دروغ است) 4- افراد آماده، در برابر حقّ طفره نمى‌روند و

ميدانند و ‌بر‌ خلاف‌ ‌آن‌ حكم‌ ميكنند مثل‌ احكام‌ ربوي‌ و حكم‌ قتل‌ و زنا و افك‌ و ساير حدود الهي‌ ‌ يا ‌ حكم‌ خمس‌ و حج‌ و امثال‌ اينها و همچنين‌ شامل‌ ميشود

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

زنان زناكار و كسانى كه به زنان پاكدامن تهمت زنا بزنند، همچنين ماجراى معروفِ «افك»، حكم حجاب و رعايت پاكدامنى براى جلوگيرى از انحرافات، ديگر موضوعاتى است كه

يُعَلِّمُه‌ُ بَشَرٌ نحل‌ آيه 103 و 105. وَ قال‌َ الَّذِين‌َ كَفَرُوا إِن‌ هَذا إِلّا إِفك‌ٌ افتَراه‌ُ وَ أَعانَه‌ُ عَلَيه‌ِ قَوم‌ٌ آخَرُون‌َ فرقان‌، ‌آيه‌ 5. فَبِأَي‌ِّ

يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى ساختگى و دروغ است) 4- افراد آماده، در برابر حقّ طفره نمى‌روند و

يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى ساختگى و دروغ است) 4- افراد آماده، در برابر حقّ طفره نمى‌روند و

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

لا حَياةً وَ لا نُشُوراً «3» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلاَّ إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً

انبیاء / ، نجم / ). از ماده (إِفْک) به معنی وارونه‌کردن چیزی و برگرداندن آن از راهی به راهی است (نگا: احقاف / ). دروغ را إِفْک می‌گویند، چون دروغ قلب حقائق

كفّار، در «قول مختلف» هستند وجوه مختلف در معناى جمله: «يُؤفَكُ عَنهُ مَن اُفِك» معنای سخن خرّاصان، از پرسش «أیّانَ یَومُ الدین» معناى اين كه در وصف متقين

أَنْ يَصُدَّكُمْ عَمَّا كانَ يَعْبُدُ آباؤُكُمْ وَ قالُوا ما هذا إِلاَّ إِفْكٌ مُفْتَرىً وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ إِنْ هذا

تسخير كرد؟ حتماً خواهند گفت: خدا. پس، (از راه حقّ) به كجا منحرف مى‌شوند؟ «افك» به معناى باز گرداندن چيزى از صورت واقعى آن است، يعنى آگاهانه حقيقت را دگرگون

«أنّى» اسم استفهام و به معناى کجاو چگونه است و در این آیه براى تعجب مى باشد. «إفک» (مصدر «تؤفکون») به معناى «صرف» (برگرداندن) است; یعنى، «فأنّى تصرفون». گفتنى

216 و فرا گرفته‌ ‌از‌ ديگران‌ وَ قال‌َ الَّذِين‌َ كَفَرُوا إِن‌ هَذا إِلّا إِفك‌ٌ افتَراه‌ُ وَ أَعانَه‌ُ عَلَيه‌ِ قَوم‌ٌ آخَرُون‌َ‌-‌ فرقان‌ آيه 5‌-‌. بَل‌

آن اضافه مى‌كنند به كاهنان گويند. وَ أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ‌: و بيشتر اهل افك دروغگويانند در آنچه به شياطين نسبت مى‌دهند. قبل از بعثت حضرت خاتم صلّى اللّه

ميگيرد و بدوزخ ميفرستد و جز حق و حقيقت حاكم و حكومتى نيست و در تعقيب حديث افك فرموده زنان خبيثه قابل مردان خبيث ميباشند و مردان خبيث لايق زنان خبيثه‌اند

لا حَياةً وَ لا نُشُوراً «3» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلاَّ إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً

لا حَياةً وَ لا نُشُوراً «3» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلاَّ إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً

لا حَياةً وَ لا نُشُوراً «3» وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلاَّ إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً

ابوبكر نازل شده كه بعد از داستان افك ، كمك مالى خود را به «مسطح بن اثاثه » كه «پسر خاله » يا «پسر خواهر» او بود و به مساءله افك دامن مى زد قطع كرده ، در حالى

به خلاف واقع گردد، و از جمله دروغ و تهمت «افك » گفته مى شود. مرحوم «طبرسى » در «مجمع البيان » معتقد است كه «افك » به هر دروغ ساده اى نمى گويند، بلكه دروغ

قیامت است. قَالَ‌ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعاً... (۵) يُؤْفَکُ‌ عَنْهُ‌ مَنْ‌ أُفِکَ‌ (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۳۵ ۳۹ بقره مواردى در قرآن

سپس به دروغ و تهمت و هر سخن خلافى افك گفته شده ولى به گفته بعضى افك به دروغهاى بزرگ گفته ميشود. با اينكه تعبير به افك براى متهم ساختن پيامبر (صلى الله عليه

مشركان است و آن، اثبات ولادت ملائكه از خداست، و اين سخن را صرف «إفك» مى شمارد، و «إفك»، عبارت است از اين كه سخنى را به غير آن وجهه اى كه دارد، برگردانى

خَيْراً ما سَبَقُونا إِلَيْهِ وَ إِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هذا إِفْكٌ قَدِيمٌ «11» وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً وَ هذا كِتابٌ

سرعت است و يافكون از افك است كه به معناى برگرداندن هر چيزى است از وجهه اصلى اش ، و نشاندادن آن بر خلاف آنچه كه هست و اگر سحر را افك خواند، به همين جهت است

ماده «افك » (بر وزن فكر) چنانكه قبلا نيز گفته ايم به هر چيزى گفته ميشود كه از حالت اصليش دگرگون گردد، لذا به هر سخنى كه از حق انحراف پيدا كند افك مى گويند،

لا حَيَوةً وَ لا نُشوراً(۳) وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلا إِفْكٌ افْترَاهُ وَ أَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ ءَاخَرُونَ فَقَدْ جَاءُو ظلْماً وَ

خداى عزّوجلّ، قصد مى كنيد؟ ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۲۴ و اگر كلمۀ «إفك» و كلمۀ «آلهه» را مقدّم ذكر كرده، با اين كه مى بايست مى فرمود: «أتُرِيدُونَ

((اوثان (( جمع وثن - به فتحه واو، و ثاء - است ، كه به معناى بت است ، و كلمه ((افك (( به معناى هر چيزى است كه از صورت اصلى اش برگشته باشد، چه قول باشد و چه فعل

بكشاند، بلكه به عكس خودش گرفتار مجازات خواهد شد. سپس به همين مناسبت «حديث معروف افك » و تهمتى را كه به يكى از همسران پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) زدند

«كَذَلِك يُؤْفَك الَّذِينَ كانُوا بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ»: يعنى: نظير اين افك بود كه منكران آيات خدا در امت هاى ديگر نيز مرتكب شدند. چون آيات خدا روشن بود،

سراغ خدايان دروغين مى رويد؟ (اءفكا الهة دون الله تريدون ). با توجه به اينكه افك به معنى دروغ بزرگ ، و يا زشترين دروغها است ، قاطعيت سخن ابراهيم درباره بتها

برنگشت، ولى عمل صالح هم نكرد، او نيز مغفرت و اجر عظيم ندارد. همچنان كه از آيات «إفك» هم اين معنا استفاده مى شود. چون بعضى از كسانى كه در اين واقعه دست داشتند،