نتایج جستجو

لَهُ نَصْتاً: سَكَتَ مُسْتَمِعاً لِحَديثِهِ» همچنين است انصات و آن از نصت ابلغ است (اقرب) در نهج البلاغه خطبه 120 هست كه به خوارج فرمود: «اَمْسِكُوا عَنِ

آجر، لَعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبابَ‌: شايد كه من برسم براهها يا به طريق موصله. وَ قالَ فِرْعَوْنُ يا هامانُ ابْنِ لِي صَرْحاً لَعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبابَ

آیات شامل این کلمه سبب‌ (۱۱ بار) الْأَسْبَاب السّمَاوَات أَبْلُغ لَعَلّي فَأَطّلِع صَرْحا إِلَى لِي إِلٰه ابْن مُوسَى هَامَان وَ يَا إِنّي لَأَظُنّه کَاذِبا

(۱۹ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) إِلَى السّمَاوَات وَ إِلٰه الْأَسْبَاب أَسْبَاب أَبْلُغ مُوسَى لَعَلّي صَرْحا إِنّي لَأَظُنّه لِي کَاذِبا ابْن کَذٰلِک در حال بارگیری

(۱ بار) [يوسف:23]. اسم فعل است به معنى: بيا. در مجمع از شاعرى نقل كرده. أَبْلِغْ اَميرَالْمُؤْمِنينَ‏ أَخَا الْعِراقِ اِذا أَتَيْتا اِنَّ الْعِراقَ وَ أَهْلَهُ‏

سُلْطَان لَهُم غَيْرِي خَاطِئِين إِلٰه حَزَنا فَلَمّا قَالَت مُتَکَبّر أَبْلُغ بِالْبَيّنَات کَذّاب مُسْتَبْصِرِين قَلْب فَاسْتَکْبَرُوا الْأَسْبَاب أَسْبَاب

اسقاء آن است كه در اختيار وى بگذارى تا هر طور خواست ميل كند. السقاء از سقى ابلغ است زيرا مشروب را در اختيار طرف مى‏دهى خواه خودش بنوشد يا ديگرى به او بنوشاند

اسقاء آن است كه در اختيار وى بگذارى تا هر طور خواست ميل كند. السقاء از سقى ابلغ است زيرا مشروب را در اختيار طرف مى‏دهى خواه خودش بنوشد يا ديگرى به او بنوشاند

اسقاء آن است كه در اختيار وى بگذارى تا هر طور خواست ميل كند. السقاء از سقى ابلغ است زيرا مشروب را در اختيار طرف مى‏دهى خواه خودش بنوشد يا ديگرى به او بنوشاند

است كه بااعرض و اكتسابى باشد در مجمع فرمايد: ضياء در كشف تاريكى‏ها از نور ابلغ است زمخشرى نيز مثل مجمع گفته. بيضاوى قول اقرب الموارد را نقل مى‏كند. شايد

خيانت است در اقرب مى‏گويد اختنان همان خيانت است الّا اين كه اختنان از خيانت ابلغ و رساتر است: راغب مى‏گويد: آن تحرّك ميل انسان به خيانت است نه خود خيانت.

است. در مجمع فرموده: مَلَكُوت مانند مُلْك (بروزن قفل) است ولى ملك رساتر و ابلغ است زيرا واو و تاء براى مبالغه اضافه مى‏شوند. در صحاح گويد: مَلَكُوت از مُلْك

است كه بااعرض و اكتسابى باشد در مجمع فرمايد: ضياء در كشف تاريكى‏ها از نور ابلغ است زمخشرى نيز مثل مجمع گفته. بيضاوى قول اقرب الموارد را نقل مى‏كند. شايد

معنى برخاسته از همان است رسول گاهى به پيام اطلاق مى‏شود مثل قول شاعر «الا ابلغ ابا حفض رسولا» و گاهى به شخص پيام آور (مفردات) ارسال به معنى فرستادن و تسليط

واللَّه برادر پدر و مادرى بودند ولى هارون پسر مادرم گفت كه آن در تحريك عاطفه ابلغ است. بيضاوى نيز به پدر و مادرى بودن آنها تصريح كرده است. 5 در تفسير الميزان

در مفردات گويد: عبوديّت اظهار تذلّل و عبادت غايت تذلّل است و از عبوديّت ابلغ مى‏باشد. در مجمع فرموده:«اَلعِبادَةُ فِى اللُّغَةِ هِىَ الذِّلَّةُ» و راهى

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

كَفّار: (به فتح كاف) مبالغه كافر وبه قول راغب آن در افاده مبالغه از كفور ابلغ است. ظاهر قرآن آن است كه در كفر دين و كفر نعمت به كار رفته [ق:24]. در كفر

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

عینى فکلّ بصرى و غشى عن النظر، فجعلت أبصر بقلبى کما أبصر بعینى بل أبعد و أبلغ، فذلک قوله تعالى «ما زاغ البصر و ماطغى لقد رأى من آیات ربّه الکبرى» و إنّما

شما را عذاب روز بزرگ. نكته: عظم يوم به جهت عظم آنچه واقع شود در آن، و اين ابلغ است از تعظيم عذاب؛ چه هرگاه وقت موصوف به عظمت باشد به سبب وقوع عذاب در آن،

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

فرعون‌ تمنّا كرد وَ قال‌َ فِرعَون‌ُ يا هامان‌ُ ابن‌ِ لِي‌ صَرحاً لَعَلِّي‌ أَبلُغ‌ُ الأَسباب‌َ أَسباب‌َ السَّماوات‌ِ‌-‌ الآيه‌‌-‌ مؤمن‌ آيه 38‌-‌ نحوه ديگر

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

داديم‌. جلد 14 - صفحه 66 (إِذ قال‌َ لَهُم‌ أَخُوهُم‌ هُودٌ) تعبير ‌به‌ اخ‌ ابلغ‌ ‌در‌ تأثير ‌است‌. (أَ لا تَتَّقُون‌َ) چرا دست‌ ‌از‌ شرك‌ و بت‌ پرستي‌ برنمي‌داريد

‌گفت‌ بهامان‌: وَ قال‌َ فِرعَون‌ُ يا هامان‌ُ ابن‌ِ لِي‌ صَرحاً لَعَلِّي‌ أَبلُغ‌ُ الأَسباب‌َ أَسباب‌َ السَّماوات‌ِ فَأَطَّلِع‌َ إِلي‌ إِله‌ِ مُوسي‌ وَ إِنِّي‌

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

برفتند تا نزديك خضر رسيدند. وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِفَتاهُ لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُباً (60) فَلَمَّا بَلَغا مَجْمَعَ

مسمى شده است به آن، و اصل آن «حييان» است كه قلب ياء ثانيه به واو شده و اين ابلغ است از حياة به جهت آنچه در بناى فعلان است از حركت و اضطراب كه لازم حياة است

ثواب و عقاب، ايمان ندارند. اين اضراب است از قول آنها و انكار بعث به آنچه ابلغ است در كفر، كه آن انكار آنهاست به جميع آنچه در عاقبت باشد از بعث و ثواب و

در سوره بقره به لفظ تحريم، و در اينجا به لفظ نهى، به سبب آنكه تحريم آن بر ابلغ وجوه باشد، چه راه منع حكيم در تكليف از اين دو بيرون نيست. و فرمايش: اضعافا

يعنى معطى ثواب مى‌باشد. و جزاى نفى كفران به عنوان نفى جنس به جهت آنست كه آن ابلغ است از اينكه گويند «فلا نكفر سعيه» زيرا معنى راجع است به اينكه عمل او به

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

10 - صفحه 492 كشته شوند، يعنى بايد بكشيد ايشان را كشتنى بخوارى و زارى بر ابلغ و اقبح وجوه. إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ

(قصص‌ ‌آيه‌ 38) وَ قال‌َ فِرعَون‌ُ يا هامان‌ُ ابن‌ِ لِي‌ صَرحاً لَعَلِّي‌ أَبلُغ‌ُ الأَسباب‌َ أَسباب‌َ السَّماوات‌ِ فَأَطَّلِع‌َ إِلي‌ إِله‌ِ مُوسي‌ وَ إِنِّي‌

مضارع و ايقاع آن با كلمه «اذ» بنابر حكايت حال ماضيه است به جهت استحضار، و اين ابلغ است در تبكيت؛ پس حقيقت معنى آنكه: ابراهيم عليه السّلام فرمود مستحضر سازيد

هامان‌ ‌گفت‌: [وَ قال‌َ فِرعَون‌ُ يا هامان‌ُ ابن‌ِ لِي‌ صَرحاً لَعَلِّي‌ أَبلُغ‌ُ الأَسباب‌َ الاية] و تير رها كرد ‌که‌ بخداي‌ موسي‌ بزند نگاه‌ كنيد تكبر

جليل القدر است، به كنه صفاى آن نمى‌توان رسيد مگر به شرح طويل، پس ابهام آن ابلغ باشد. 2- قرة العيون (آنچه چشم به آن روشنى يابد) غير متناهيند، پس ممكن نباشد

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

تهجد و تعبير از آن به تلاوت و در ساعات شب، يا سجود به سبب آنكه اين، ابين و ابلغ است در مدح، يعنى با آنكه تلاوت قرآن نمايند، سجده مى‌كنند؛ يعنى نماز يا سجده

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

روز و وقوع آن لا محاله و تنبيه بر آنكه مردمان از آن منفك نخواهند شد، پس اين ابلغ است از كريمه‌ «يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ». و معنى جمع براى آن

منهج- بنا بقولى مراد به غضب آتش جهنم است و ذكر آن به عنوان غضب جهت آنست كه ابلغ باشد در زجر از قبيح، و مراد به ذلت قتل ايشان است نفوس خود را يا زجر. وَ كَذلِكَ

ايشان مرده است به سبب كفر و شرك. اين تمثيل ديگر است براى مؤمنان و كافران ابلغ از تمثيل اول، و لهذا تكرير فعل شده. نزد بعضى تمثيل اول براى مؤمنان و كافران،

دعوت عمّ خود نمود به هدايت و تبيين ضلالت او، و حجت را بر او لازم ساخت به ابلغ احتجاج با مراعات رفق و حسن ادب؛ زيرا تصريح به گمراهى او ننمود، بلكه از او

متذكر شود قضيه ماهى را «1». وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِفَتاهُ لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُباً (60) فَلَمَّا بَلَغا مَجْمَعَ

مى‌شد از اشك، يعنى اشك از ديدگان آنها مى‌ريخت و جارى بود. نكته- اين عبارت ابلغ است از تفيض دمعها، زيرا دال است بر آنكه اشك چشم فياض شده. حَزَناً: به جهت

نيست كه آتش دائمى الى الابد از اعظم عقوبات است، پس شدت و غايت عذاب را به ابلغ وجه بيان فرمايد: «هِيَ حَسْبُهُمْ» يعنى اين عقوبت كافى است براى ايشان. بعد

تحذير است از ارتكاب ساير معاصى. پس نيكو باشد در منهى عنه براى آنكه زجر و منع، ابلغ باشد. و نيز چون مورد مخاطره و هلاك، نفس است، البته تكرار مستحسن باشد. وَ

فرمايد به تو در آخرت بهشتهائى كه جارى باشد از زير درختان آن نهرها تا باشد ابلغ در نزهت عالى و مسكنهاى رفيع. ابن عباس نقل نموده كه: چون مشركان حضرت رسول

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

كرده نشويد، چه حكمت سبحانى موجب تعذيب ظلمه و ستمكاران است. تنبيه: آيه شريفه ابلغ است در نهى از ظلم و تهديد بر آن، و خطاب به مؤمنان است به جهت تثبّت آنان بر

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

ماكران را. يا بهترين رسانندگان عذاب و عقوبت است به كافران بر وجه اخفا كه آن ابلغ باشد. وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ

مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...» اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات

النّارَ اكله‌ و اكل‌ ‌في‌ بطنه‌ داراي‌ يك‌ معني‌ ‌است‌ ولي‌ استعمال‌ دوم‌ ابلغ‌ ‌است‌ و بعضي‌ گفتند اكل‌ ‌في‌ بطنه‌ بمعني‌ ملاء بطنه‌ ميباشد و ممكن‌ ‌است‌

تمام است و جاى عذرى براى ترك امتثال باقى نمانده است و اين خود تأكيدى است ابلغ از تمام تأكيدات .. إِنَّما يُرِيدُ الشَّيطان‌ُ أَن‌ يُوقِع‌َ بَينَكُم‌ُ العَداوَةَ

هر چيزى است كه به وسيلۀ آن، به مقصد و هدف دور خود برسى. و جملۀ «لَعَلّى أبلُغُ الأسبَاب»، به منزلۀ تعليلى است براى دستور مزبور، و معنايش اين است كه: اگر

طريق اتفاق ايجاد شده، به خلاف احداث آن شيئى، بعد از شيئى، كه در انظار خلق ابلغ در قدرت و حكمت، و اقوى در دلالت مى‌باشد. 3- هرگاه عاقلى معاينه كند تخليق

مَا مِنْ كَلِمَةٍ أَخَفَّ عَلَى اَللِّسَانِ مِنْهَا وَ لاَ أَبْلَغَ مِنْ‏ سُبْحَانَ اَللَّهِ قَالَ قُلْتُ يُجْزِئُنِي فِي اَلرُّكُوعِ وَ اَلسُّجُودِ أَنْ

اَلتَّعْقِيبُ أَبْلَغُ فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ مِنَ اَلضَّرْبِ فِي اَلْبِلاَدِ

سَخَطِكَ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَتِكَ مِنْ نَقِمَتِكَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لاَ أَبْلُغُ مَدْحَكَ وَ اَلثَّنَاءَ عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ

أَبْلِغْ عَنِّي كَذَا وَ كَذَا فِي أَشْيَاءَ أَمَرَ بِهَا قُلْتُ فَأُبَلِّغُهُمْ عَنْكَ وَ أَقُولُ عَنِّي مَا قُلْتَ لِي وَ غَيْرَ اَلَّذِي قُلْتَ قَالَ

جَنْبِهِ فَأَخَذَهَا وَ أَرَادَ أَنْ يَبُثَّ فَقَالَ وَ كَيْفَ وَ لَمْ أَبْلُغِ اَلْمَاءَ ثُمَّ حَفَرَ فَلَمْ يَحْفِرْ شِبْراً حَتَّى بَدَا لَهُ قَرْنُ

حَمِيداً اِنْتَفِعُوا بِمَوْعِظَةِ اَللَّهِ وَ اِلْزَمُوا كِتَابَهُ‏ فَإِنَّهُ أَبْلَغُ اَلْمَوْعِظَةِ وَ خَيْرُ اَلْأُمُورِ فِي اَلْمَعَادِ عَاقِبَةً وَ لَقَدِ

بِحُجَجِكُمْ فَأَسْنَدُوا أَمْرَهُمْ إِلَى‏ عَمْرِو بْنِ عُبَيْدٍ فَتَكَلَّمَ وَ أَبْلَغَ وَ أَطَالَ فَكَانَ فِيمَا قَالَ قَدْ قَتَلَ‏ أَهْلُ اَلشَّامِ‏ خَلِيفَتَهُمْ

خلخال خود را به گوش اجنبى نرسانند تا موجب ميل مردان بر ايشان نشود. و اين ابلغ است از نهى اظهار زينت، و ادل بر منع از رفع صورت. تنبيه: عبد اللّه بن عباس

۱۲ صفحه ۴۷۸ آيه و ترجمه وَ إِذْ قَالَ مُوسى لِفَتَاهُ لا أَبْرَحُ حَتى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضىَ حُقُباً(۶۰) فَلَمَّا بَلَغَا مجْمَعَ

يَغُرَّنَّكُمْ بِاللََّهِ اَلْغَرُورُ إِنَّ أَحْسَنَ اَلْحَدِيثَ ذِكْرُ اَللَّهِ وَ أَبْلَغَ مَوْعِظَةِ اَلْمُتَّقِينَ‏ كِتَابُ اَللَّهِ‏ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ اَلشَّيْطَانِ

مَعِيشَتِي مَا أَبْقَيْتَنِي مَعِيشَةً أَقْوَى بِهَا عَلَى طَاعَتِكَ وَ أَبْلُغُ بِهَا رِضْوَانَكَ وَ أَصِيرُ بِهَا إِلَى دَارِ اَلْحَيَوَانِ غَداً وَ لاَ

مُتَكَبرٍ جَبَّارٍ(۳۵) وَ قَالَ فِرْعَوْنُ يَا هَامَانُ ابْنِ لى صرْحاً لَّعَلى أَبْلُغُ الاَسبَاب (۳۶) أَسبَابَ السّمَاوَاتِ فَأَطلِعَ إِلى إِلَهِ مُوسى وَ إِنّى

عَزِيمَةٌ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بَتْلَةً أَوْعَدَنِي إِنْ لَمْ أُبَلِّغْ أَنْ يُعَذِّبَنِي فَنَزَلَتْ‏ يََا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ‏ بَلِّغْ مََا أُنْزِلَ

قرآن كريم در جاى ديگر آن را چنين حكايت فرموده : ((يا هامان ابن لى صرحا لعلى ابلغ الاسباب ، اسباب السموات فاطلع الى اله موسى ، و انى لاظنه كاذبا(( «و انى لاظنه